Δευτέρα, Μαρτίου 18, 2013

Συναξαριστής της 18ης Μαρτίου 2013


Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων



Ὁ Κύριλλος ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς λαμπρότερες φυσιογνωμίες τῶν Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας. Γεννήθηκε στὴν Ἱερουσαλήμ, περίπου τὸ 312-315. Τὸ 334 ἔγινε διάκονος καὶ τὸν ἑπόμενο χρόνο ὁ Μάξιμος, ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, τὸν χειροτόνησε πρεσβύτερο.

Ὁ Κύριλλος ἀπὸ τότε διαπρέπει γιὰ τὶς θεολογικές του γνώσεις καὶ τὸν ὀρθόδοξο ζῆλο του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τοῦ ἀνατίθεται στὴν ἐπισκοπὴ Ἱεροσολύμων νὰ κηρύττει τὸ θεῖο λόγο καὶ νὰ διδάσκει τοὺς κατηχουμένους. Τὸ 351 ὁ Μάξιμος πεθαίνει καὶ τότε ὁ Θεὸς ἀξιώνει τὸν Κύριλλο νὰ χειροτονηθεῖ ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων.

Αὐτός, ὅμως, δὲν ἀναπαύεται στὶς δάφνες του, ἀλλὰ πολλαπλασιάζει τοὺς κόπους του γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἀναδεικνύεται ποιμὴν καὶ διδάσκαλος «πρὸς καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομήν του σώματος τοῦ Χριστοῦ», δηλαδή, μὲ σκοπὸ νὰ καταρτίζονται οἱ χριστιανοὶ καὶ νὰ ἐπιτελεῖται ἔργο διακονίας, ποὺ οἰκοδομεῖ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Κύριλλος τρεῖς φορὲς ἐξορίσθηκε (τὸ 357, 360 καὶ 367) γιὰ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά του καὶ ὑπέστη πολλὲς κακοπάθειες (ἀπὸ τοὺς ἀρειανίζοντες αὐτοκράτορες Κωνστάντιο καὶ Οὐάλη).

Τὸ 386 πεθαίνει, ἀφήνοντας πίσω του μία ἀκμάζουσα Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, καθὼς ἐπίσης, πολλὰ θεολογικὰ συγγράμματα, ποὺ τὸ κυριότερο εἶναι οἱ 23 λεγόμενες Κατηχήσεις.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα
Στολὴν τὴν ἔνθεον, ἀμφιεσάμενος, στῦλος ὁλόφωτος, ὤφθης τῆς πίστεως, τῶν Ἀποστόλων ἐν Σιών, τὴν χάριν κεκληρωμένος· ὅθεν ἐνδιέπρεψας, εὐσέβειας τοῖς δόγμασι, καὶ πιστῶς ἐσκόρπισας, τῆς σοφίας τὸ τάλαντον. Καὶ νῦν ὑπὲρ ἡμῶν ἐκδυσώπει, Κύριλλε Πάτερ Ἱεράρχα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’
Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον ἀνέδειξε σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχεία τὰ πλούσια, Πάτερ Ἱεράρχα Κύριλλε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθήναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον
Φερωνύμως γέγονε, τῇ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ, ὁ φωσφόρος λόγος σου, κῦρος οὐράνιον Πάτερ· γνῶσιν γάρ, τῆς ἀληθείας σοφῶς διδάσκων, ἔλλαμψιν, ἠθῶν ὁσίων καθυπογράφεις, καὶ παθῶν βραβεύεις λύσιν, τῇ σῇ πρεσβείᾳ, θεόφρον Κύριλλε.

Μεγαλυνάριον
Ἔλλαμψιν πλουτήσας τὴν μυστικήν, ἐν Σιὼν τῇ θείᾳ, ὡς καθάρας σου τὴν ψυχήν, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ δαβιτικῶς Ὁσίων, ἐκλάμπεις ὥσπερ λύχνος, παμμάκαρ Κύριλλε.

Οἱ Ἅγιοι Τρόφιμος καὶ Εὐκαρπίων



Ἦταν στρατιῶτες καὶ οἱ δυὸ στὴ Νικομήδεια καὶ ἔζησαν στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ. Εἰδωλολάτρες στὴν ἀρχή, ἐδίωκαν σκληρὰ τοὺς χριστιανούς, συνέπρατταν μάλιστα στὶς φυλακίσεις καὶ τοὺς βασανισμούς τους. Ἀλλ᾿ ὁ Χριστὸς ἔκανε τὸ θαῦμα του καὶ ἐπὶ τῶν διωκτῶν αὐτῶν. Ἡ χάρη Του ἄνοιξε τὰ μάτια τους καὶ τοὺς ἔφερε στὴν πίστη Του.

Ἔνθερμοι δὲ τώρα χριστιανοὶ καὶ κήρυκες τοῦ Λυτρωτῆ τους, διαλαλοῦσαν ἐλεύθερα τὸ ὄνομά Του καὶ προσπαθοῦσαν νὰ πολλαπλασιάζουν τὶς φάλαγγες τῶν ὀπαδῶν Του. Ὅταν καταγγέλθηκαν στὴ Νικομήδεια, ἔμειναν σταθεροὶ στὴν ὁμολογία τους καὶ καταδικάστηκαν σὲ θάνατο. Στὴν ἀρχὴ ἔσχισαν τὶς σάρκες τους μὲ σιδερένια ὄργανα, καὶ κατόπιν τοὺς θανάτωσαν ἀφοῦ τοὺς ἔριξαν μέσα σὲ ἀναμμένο καμίνι.

Οἱ Ἅγιοι μύριοι (10.000) Μάρτυρες

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους, Ἴσως στὴ Νικομήδεια.

Ὁ Ὅσιος Ἀνανίας ὁ Θαυματουργός

Ἡ μνήμη του ἀναγράφεται στὸ Λαυριωτικὸ Κώδικα 70.

Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὁ Ὅσιος Ἀνανίας ἀφιέρωσε τὴν ζωή του στὸν ἀσκητικὸ μοναχισμὸ καὶ λόγω τῆς μεγάλης του ἀρετῆς ὁ Θεὸς τὸν ἀξίωσε νὰ θαυτουργῇ.

Ὁ συγκεκριμένος Κώδικας γράφει ὅτι μὲ τὴν προσευχή του νέκρωσε ἕναν δράκοντα, ἐπίσης ἀνέστησε νεκρὸ ἄνθρωπο, ἔβγαλε πολλὰ δαιμόνια ἀπὸ δαιμονισμένους καὶ ἀφοῦ προεῖδε καὶ τὸν θάνατό του, ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

Ὁ Ὅσιος Κύριλλος τοῦ Ἀστραχάν

Ὁ Ὅσιος Κύριλλος ἔζησε κατὰ τὸν 16ο αἰώνα μ.Χ. στὴ Ρωσία. Ἀκολούθησε τὸν μοναχικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχὸς στὴ μονὴ Ἁγίας Τριάδος Ἀστραχάν. Κατὰ τὸ 1568, ὅταν ἔγινε ἡγούμενος, ἀνακαίνισε τὴ μονὴ καὶ ἔκτισε τοὺς ναοὺς τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῶν Εἰσοδείων τῆς Θεοτόκου καὶ τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ὁ Ὅσιος ἀπολάμβανε τῆς τιμῆς καὶ τοῦ σεβασμοῦ ὄχι μόνο τῶν Χριστιανῶν ἀλλὰ καὶ τῶν Μουσουλμάνων τῆς περιοχῆς.

Ὁ Ὅσιος Κύριλλος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 1576. Ἡ εἰκόνα τοῦ Ὁσίου εἰκονογραφήθηκε τὸ ἔτος 1676 σύμφωνα μὲ τὴν μαρτυρία τοῦ Αἰμιλιανοῦ Παφέντιεφ, τὸν ὁποῖο ὁ Ὅσιος εἶχε σώσει ἀπὸ πνιγμὸ στὸν ποταμὸ Βόλγα.

Ὁ Ἅγιος  Edward (Ἐδουάρδος) βασιλέας τῆς Ἀγγλίας



Ὁ Ἅγιος Ἐδουάρδος ἦταν υἱὸς τοῦ βασιλέως τῆς Ἀγγλίας Ἔντγκαρ. Ὁ Ἅγιος, παρὰ τὸ γεγονὸς τοῦ μεγάλου ἀξιώματός του, διακρινόταν γιὰ τὴν ἁγνότητα καὶ εὐσέβειά του. Δολοφονήθηκε, μετὰ τριετία ἀπὸ τῆς ἀνόδου του στὸν θρόνο, ἀπὸ τὴν μητριά του Ἐλφρίδα καὶ ἐνταφιάσθηκε σὲ τόπο ἄγνωστο καὶ σὲ μεγάλο βάθος.

Τὸ λείψανό του βρέθηκε ἀκέραιο, ὅταν ἐπάνω ἀπὸ τὸ σημεῖο τοῦ τάφου του ἔλαμπε οὐράνιο φῶς. Σήμερα τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Ἐδουάρδου φυλάσσουν Ὀρθόδοξοι Ρώσοι μοναχοὶ τῆς Διασπορᾶς σὲ μονὴ κοντὰ στὸ Λονδίνο.



Ὁ Ἅγιος Ἐδουάρδος μαρτύρησε τὸ ἔτος 978 μ.Χ.

Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς Ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά