Στην έσχατη ημέρα, την ημέρα της κρίσεως μας μεταφέρει η σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Από τότε και πέρα ξεκινά η αιώνια ημέρα, που για άλλους θα είναι χαρά και ευφροσύνη και για άλλους μαρτύριο και κόλαση. Και για τις δύο μερίδες ισχύει ο ίδιος τρόπος της κρίσεως και το ίδιο κριτήριο και οι δύο ομάδες έχουν την ίδια απορία: «Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον … και (δεν) σε ταΐσαμε κλπ»;
Ουσιαστικά οι άνθρωποι και των δύο ομάδων ζούσαν τη ζωή τους και συμπεριφέρονταν ελεύθερα και αβίαστα. Όμως για κάποιους από αυτούς ήταν αδιανόητο να μην ασχοληθούν με τις ανάγκες των γύρω τους, ενώ για άλλους αυτό ήταν και είναι αδιανόητο. Πως μπορούμε να δούμε το Χριστό και να τον αναγνωρίσουμε ανάμεσά μας; πως μπορούμε να τον δούμε δίπλα μας; πως θα τον καταλάβουμε; Μόνο αν έχουμε την ευαισθησία να καταλαβαίνουμε τα παθήματα-τις δυσκολίες, των ανθρώπων. Και την ευαισθησία τη χαρίζει ο Θεός. Ξεκινάμε εμείς πρώτοι να προσπαθούμε να ελεούμε τους άλλους. Με κόπο και δυσκολία, επειδή δεν το θέλουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι είναι δική μας ανάγκη, για το δικό μας καλό. Και επιμένουμε. Και σιγά - σιγά η προσφορά γίνεται φυσικά, αυθόρμητα, χωρίς να το σκεφτόμαστε. Και υπηρετούμε τους άλλους σαν το Χριστό που πάσχει και η παρουσία του Χριστού γεμίζει την καρδιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά