«Τὰ ὀχυρὰ δὲν παραδίδονται, ἀλλὰ καταλαμβάνονται»!!!
«Ὁ Χίτλερ κηρύσσει τὸν πόλεμο κατὰ τῆς Ἑλλάδας, μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι στὸ ἔδαφός της σταθμεύουν ἀγγλικὰ στρατεύματα». Αὐτὴ ἦταν γερμανικὴ διακοίνωση ποὺ εἶχε ἐπιδοθεῖ στὸν πρωθυπουργὸ Ἀλέξανδρο Κορυζὴ ἀπὸ τὸν γερμανὸ πρεσβευτὴ στὴν Ἀθήνα πρίγκηπα Ἔρμπαχ φὸν Σέμπεργκ. Ἡ γερμανικὴ ἐπίθεση κατὰ τῆς Ἑλλάδας ἐκδηλώθηκε στὶς 5:15 τὸ πρωΐ τῆς 6ης Ἀπριλίου 1941 στὰ ὀχυρά της Θράκης καὶ τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας, 45 λεπτὰ πρὶν ἀπὸ τὴν προβλεπόμενη ὥρα στὴ γερμανικὴ διακοίνωση ποὺ εἶχε ἐπιδοθεῖ νωρίτερα στὸν πρωθυπουργὸ Ἀλέξανδρο Κορυζή.
Τὸν χειμώνα τοῦ 1940 καὶ ἐνῶ σχεδὸν ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη ἔχει ὑποταχθεῖ στὶς δυνάμεις τοῦ ναζισμοῦ, ἡ Ἑλλάδα καταφέρνει νὰ ἀποκρούσει μὲ ἐπιτυχία τὴν εἰσβολὴ τῆς Ἰταλίας στὴν ἐπικράτειά της, ἀναπτερώνοντας τὸ ἠθικὸ ὅσων κρατῶν ἀπέμεναν ἀκόμη νὰ ἀντιστέκονται. Θορυβημένος ἀπὸ τὴν ἥττα τοῦ Μουσολίνι στὴν Ἤπειρο, ὁ Χίτλερ ἀποφασίζει νὰ παρέμβει. Ὁ ἤδη ἐξαντλημένος ἀπὸ τὶς πολύμηνες μάχες στὴν Πίνδο ἑλληνικὸς στρατὸς δὲν ἦταν σὲ θέση νὰ ἀντιπαρατεθεῖ μὲ τὶς ἀριθμητικὰ πολλαπλάσιες δυνάμεις τῆς Ἰταλίας, τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Βουλγαρίας, μολονότι 60.000 Βρετανοί, Αὐστραλοί, Νεοζηλανδοί, Κύπριοι καὶ Παλαιστίνιοι στρατιῶτες προσέφεραν πολύτιμη βοήθεια. Πάντως, ὁ ἀπελπισμένος ἀγώνας ποὺ δόθηκε μέχρι νὰ σβήσει καὶ ἡ τελευταία ἑστία ἀντίστασης, στὴν Κρήτη, ἀποτέλεσε μία....
«Ὁ Χίτλερ κηρύσσει τὸν πόλεμο κατὰ τῆς Ἑλλάδας, μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι στὸ ἔδαφός της σταθμεύουν ἀγγλικὰ στρατεύματα». Αὐτὴ ἦταν γερμανικὴ διακοίνωση ποὺ εἶχε ἐπιδοθεῖ στὸν πρωθυπουργὸ Ἀλέξανδρο Κορυζὴ ἀπὸ τὸν γερμανὸ πρεσβευτὴ στὴν Ἀθήνα πρίγκηπα Ἔρμπαχ φὸν Σέμπεργκ. Ἡ γερμανικὴ ἐπίθεση κατὰ τῆς Ἑλλάδας ἐκδηλώθηκε στὶς 5:15 τὸ πρωΐ τῆς 6ης Ἀπριλίου 1941 στὰ ὀχυρά της Θράκης καὶ τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας, 45 λεπτὰ πρὶν ἀπὸ τὴν προβλεπόμενη ὥρα στὴ γερμανικὴ διακοίνωση ποὺ εἶχε ἐπιδοθεῖ νωρίτερα στὸν πρωθυπουργὸ Ἀλέξανδρο Κορυζή.
Τὸν χειμώνα τοῦ 1940 καὶ ἐνῶ σχεδὸν ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη ἔχει ὑποταχθεῖ στὶς δυνάμεις τοῦ ναζισμοῦ, ἡ Ἑλλάδα καταφέρνει νὰ ἀποκρούσει μὲ ἐπιτυχία τὴν εἰσβολὴ τῆς Ἰταλίας στὴν ἐπικράτειά της, ἀναπτερώνοντας τὸ ἠθικὸ ὅσων κρατῶν ἀπέμεναν ἀκόμη νὰ ἀντιστέκονται. Θορυβημένος ἀπὸ τὴν ἥττα τοῦ Μουσολίνι στὴν Ἤπειρο, ὁ Χίτλερ ἀποφασίζει νὰ παρέμβει. Ὁ ἤδη ἐξαντλημένος ἀπὸ τὶς πολύμηνες μάχες στὴν Πίνδο ἑλληνικὸς στρατὸς δὲν ἦταν σὲ θέση νὰ ἀντιπαρατεθεῖ μὲ τὶς ἀριθμητικὰ πολλαπλάσιες δυνάμεις τῆς Ἰταλίας, τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Βουλγαρίας, μολονότι 60.000 Βρετανοί, Αὐστραλοί, Νεοζηλανδοί, Κύπριοι καὶ Παλαιστίνιοι στρατιῶτες προσέφεραν πολύτιμη βοήθεια. Πάντως, ὁ ἀπελπισμένος ἀγώνας ποὺ δόθηκε μέχρι νὰ σβήσει καὶ ἡ τελευταία ἑστία ἀντίστασης, στὴν Κρήτη, ἀποτέλεσε μία....
ἀπὸ τὶς συγκλονιστικότερες στιγμὲς τοῦ 20ού αἰώνα.
Ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ὑπερασπιστὲς τῶν ὀχυρῶν της γραμμῆς Μεταξά, ποὺ συνέχισαν νὰ πολεμοῦν ἀκόμη καὶ ὅταν ὅλα εἶχαν τελειώσει, μέχρι τοὺς ἀπαράμιλλης ἀνδρείας Νεοζηλανδούς, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ζητήθηκε νὰ δώσουν καὶ τὴν τελευταία ρανίδα τοῦ αἵματός τους, στὸν Πλαταμώνα, ἡ μάχη τῆς Ἑλλάδας ἀνέδειξε τὰ ὅρια τοῦ ἀνθρώπινου θάρρους. Παρὰ τὰ λάθη τῶν Συμμάχων, ἡ Γερμανία χρειάστηκε περισσότερες ἡμέρες γιὰ νὰ θέσει ὑπὸ τὸν ἔλεγχό της ὁλόκληρη τὴν ἑλληνικὴ ἐπικράτεια, ἀπ' ὅ,τι χρειάστηκε γιὰ νὰ καταλάβει τὴ Γαλλία. Ἐντούτοις, ἀπέδειξε -σὲ ὅσους ἀκόμη ἀμφέβαλλαν- ὅτι διαθέτει τὴν ἀρτιότερη πολεμικὴ μηχανὴ ποὺ εἶχε ἐμφανιστεῖ ἕως τότε στὴν ἱστορία καὶ θὰ χρειαζόταν χρόνια γιὰ νὰ νικηθεῖ.
Ὁ στρατηγὸς Πάουλ Χάσε ἔγραψε ἄρθρο μὲ τίτλο «Οἱ γενναῖοι Ἕλληνες» καὶ ὁ στρατάρχης φὸν Λιστ, στὴν ἡμερήσια διαταγή του, ἀνάφερε: « Οἱ Ἕλληνες ὑπερασπίστηκαν τὴν πατρίδα τοὺς γενναία». Ὁ Οὐίστον Τσώρτσιλ σὲ ὁμιλία του στὸ BBC στὶς πρῶτες μέρες τοῦ ἑλληνο-ἰταλικοῦ πολέμου εἶχε πεῖ «Μέχρι τώρα συνηθίζαμε νὰ λέμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σὰν ἥρωες. Τώρα θὰ λέμε ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σὰν Ἕλληνες». Ὁ ἴδιος ὁ Χίτλερ, σὲ λόγο του στὸ Ράιχσταγ, στὶς 4 τοῦ Μαΐου, εἶπε: «Ἡ ἱστορικὴ δικαιοσύνη μὲ ὑποχρεώνει νὰ διαπιστώσω πώς, ἀπὸ ὅλους τους ἀντιπάλους ποὺ ἀντιμετωπίσαμε, ὁ Ἕλληνας στρατιώτης, ἰδίως, ἐπολέμησε μὲ ὕψιστο ἡρωισμὸ καὶ αὐτοθυσία. Εἶναι ὁ μόνος στρατὸς ποὺ ἄντεξε στὰ στοῦκας».
Ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ὑπερασπιστὲς τῶν ὀχυρῶν της γραμμῆς Μεταξά, ποὺ συνέχισαν νὰ πολεμοῦν ἀκόμη καὶ ὅταν ὅλα εἶχαν τελειώσει, μέχρι τοὺς ἀπαράμιλλης ἀνδρείας Νεοζηλανδούς, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ζητήθηκε νὰ δώσουν καὶ τὴν τελευταία ρανίδα τοῦ αἵματός τους, στὸν Πλαταμώνα, ἡ μάχη τῆς Ἑλλάδας ἀνέδειξε τὰ ὅρια τοῦ ἀνθρώπινου θάρρους. Παρὰ τὰ λάθη τῶν Συμμάχων, ἡ Γερμανία χρειάστηκε περισσότερες ἡμέρες γιὰ νὰ θέσει ὑπὸ τὸν ἔλεγχό της ὁλόκληρη τὴν ἑλληνικὴ ἐπικράτεια, ἀπ' ὅ,τι χρειάστηκε γιὰ νὰ καταλάβει τὴ Γαλλία. Ἐντούτοις, ἀπέδειξε -σὲ ὅσους ἀκόμη ἀμφέβαλλαν- ὅτι διαθέτει τὴν ἀρτιότερη πολεμικὴ μηχανὴ ποὺ εἶχε ἐμφανιστεῖ ἕως τότε στὴν ἱστορία καὶ θὰ χρειαζόταν χρόνια γιὰ νὰ νικηθεῖ.
Ὁ στρατηγὸς Πάουλ Χάσε ἔγραψε ἄρθρο μὲ τίτλο «Οἱ γενναῖοι Ἕλληνες» καὶ ὁ στρατάρχης φὸν Λιστ, στὴν ἡμερήσια διαταγή του, ἀνάφερε: « Οἱ Ἕλληνες ὑπερασπίστηκαν τὴν πατρίδα τοὺς γενναία». Ὁ Οὐίστον Τσώρτσιλ σὲ ὁμιλία του στὸ BBC στὶς πρῶτες μέρες τοῦ ἑλληνο-ἰταλικοῦ πολέμου εἶχε πεῖ «Μέχρι τώρα συνηθίζαμε νὰ λέμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σὰν ἥρωες. Τώρα θὰ λέμε ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σὰν Ἕλληνες». Ὁ ἴδιος ὁ Χίτλερ, σὲ λόγο του στὸ Ράιχσταγ, στὶς 4 τοῦ Μαΐου, εἶπε: «Ἡ ἱστορικὴ δικαιοσύνη μὲ ὑποχρεώνει νὰ διαπιστώσω πώς, ἀπὸ ὅλους τους ἀντιπάλους ποὺ ἀντιμετωπίσαμε, ὁ Ἕλληνας στρατιώτης, ἰδίως, ἐπολέμησε μὲ ὕψιστο ἡρωισμὸ καὶ αὐτοθυσία. Εἶναι ὁ μόνος στρατὸς ποὺ ἄντεξε στὰ στοῦκας».
Ἡ πορεία πρὸς μία Ἑνωμένη Εὐρώπη
«Ἡ Εὐρώπη δὲν θὰ οἰκοδομηθεῖ διὰ μίας ἢ σύμφωνα μ΄ἕνα συνολικὸ σχέδιο. Θὰ οἰκοδομηθεῖ μέσω συγκεκριμένων κατακτήσεων, ποὺ θὰ δημιουργήσουν πρῶτα μία de facto ἀλληλεγγύη» Ἡ ἐπισήμανση αὐτὴ τοῦ Robert Schuman, καταδικνύει ὅτι ἡ πορεία οἰκοδόμησης τῆς ἑνωμένης Εὐρώπης μπορεῖ νὰ εἶναι ἐπιτυχὴς ὅταν στηρίζεται στοὺς ἴδιους της τοὺς λαοὺς καὶ ὄχι στὶς ἐπιτελικὲς προσπάθειες ἐπιβολῆς τῆς ἐνοποίησης
Ἀντιμέτωπη μὲ τὴν ἱστορία της, λοιπόν, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ παρὸν τῆς κάποια στιγμὴ θὰ βρεθεῖ ἡ Γερμανία. Ἡ ἐντεινόμενη γερμανικὴ ἰσχὺς -ὅπως καὶ ἡ αὐξανόμενη ἀντίδραση σὲ αὐτὴ τὴν ἰσχὺ- εἶναι πλέον ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ θέματα στὴν εὐρωπαϊκὴ πολιτικὴ σκηνή. Ὑπάρχει μία ἱστορικὴ εἰρωνεία, δεδομένου ὅτι ὁ βασικὸς λόγος γιὰ ὅλο τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ 1950 κι ἔπειτα ἦταν νὰ τελειώσει μία γιὰ πάντα ἡ ἰδέα ὅτι ἡ Γερμανία εἶναι ἁπλούστατα πολὺ ἰσχυρὴ γιὰ νὰ συνυπάρχει ἄνετα μὲ τοὺς γείτονές της.
Ἡ φράση ποὺ ἀκούγεται πιὸ συχνὰ -στὸ Βερολίνο ὅπως ἐπίσης στὸ Παρίσι ἢ τὶς Βρυξέλλες- ἀφορᾶ στὴν ἀνάγκη γιὰ μία «εὐρωπαϊκὴ Γερμανία, ἀντὶ γιὰ μία γερμανικὴ Εὐρώπη». Μετὰ τὴν Ἑλληνικὴ ἀλλὰ καὶ τὴν κυπριακὴ κρίση ὅμως, φαίνεται ὅλο καὶ περισσότερο πὼς ἔχουμε μία γερμανικὴ Εὐρώπη
Οἱ Ἕλληνες ἡγέτες τοῦ 2013 σκύβουν τὸ κεφάλι κάτω ἀπὸ τὸν γερμανικὸ μανδύα, κάτω ἀπὸ τὴν νεοναζιστικὴ οἰκονομικὴ κατοχή. Οἱ Κύπριοι ὑπέκυψαν μετὰ ἀπὸ ἕνα ἠχηρὸ «ὄχι». Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ σκεφτεῖ κανεὶς τίποτε ἄλλο, λοιπόν, παρὰ τὸ ὅτι ἡ κατεύθυνση ποὺ ἀκολουθεῖ ἡ Ε.Ε. διαμορφώνεται κυρίως ἀπὸ τὶς ἰδέες καὶ τὶς προτιμήσεις τῶν πολιτικῶν καὶ τῶν ἀξιωματούχων τοῦ Βερολίνου.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ τρόικα εἶχε τὸ ἀρχικὸ πρόσταγμα στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν Ἑλλάδα. Ἦταν ὅμως, πάντα σαφὲς ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε νὰ προχωρήσει συμφωνία χωρὶς τὴ γερμανικὴ συγκατάθεση. Οἱ Γερμανοὶ ἡγέτες θὰ πρέπει νὰ ἀναρωτηθοῦν πὼς φτάσαμε σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο.
Πῶς τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα ποὺ στόχο εἶχε νὰ τερματιστεῖ κάθε συγκρουσιακὴ ἀντίληψη μεταξύ της Γερμανίας καὶ τῶν γειτόνων τῆς ὁδήγησε στὴν ἀναγέννηση τοῦ ἀντιγερμανικοῦ αἰσθήματος;
Ἀντιμέτωπη μὲ τὴν ἱστορία της, λοιπόν, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ παρὸν τῆς κάποια στιγμὴ θὰ βρεθεῖ ἡ Γερμανία. Ἡ ἐντεινόμενη γερμανικὴ ἰσχὺς -ὅπως καὶ ἡ αὐξανόμενη ἀντίδραση σὲ αὐτὴ τὴν ἰσχὺ- εἶναι πλέον ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ θέματα στὴν εὐρωπαϊκὴ πολιτικὴ σκηνή. Ὑπάρχει μία ἱστορικὴ εἰρωνεία, δεδομένου ὅτι ὁ βασικὸς λόγος γιὰ ὅλο τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ 1950 κι ἔπειτα ἦταν νὰ τελειώσει μία γιὰ πάντα ἡ ἰδέα ὅτι ἡ Γερμανία εἶναι ἁπλούστατα πολὺ ἰσχυρὴ γιὰ νὰ συνυπάρχει ἄνετα μὲ τοὺς γείτονές της.
Ἡ φράση ποὺ ἀκούγεται πιὸ συχνὰ -στὸ Βερολίνο ὅπως ἐπίσης στὸ Παρίσι ἢ τὶς Βρυξέλλες- ἀφορᾶ στὴν ἀνάγκη γιὰ μία «εὐρωπαϊκὴ Γερμανία, ἀντὶ γιὰ μία γερμανικὴ Εὐρώπη». Μετὰ τὴν Ἑλληνικὴ ἀλλὰ καὶ τὴν κυπριακὴ κρίση ὅμως, φαίνεται ὅλο καὶ περισσότερο πὼς ἔχουμε μία γερμανικὴ Εὐρώπη
Οἱ Ἕλληνες ἡγέτες τοῦ 2013 σκύβουν τὸ κεφάλι κάτω ἀπὸ τὸν γερμανικὸ μανδύα, κάτω ἀπὸ τὴν νεοναζιστικὴ οἰκονομικὴ κατοχή. Οἱ Κύπριοι ὑπέκυψαν μετὰ ἀπὸ ἕνα ἠχηρὸ «ὄχι». Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ σκεφτεῖ κανεὶς τίποτε ἄλλο, λοιπόν, παρὰ τὸ ὅτι ἡ κατεύθυνση ποὺ ἀκολουθεῖ ἡ Ε.Ε. διαμορφώνεται κυρίως ἀπὸ τὶς ἰδέες καὶ τὶς προτιμήσεις τῶν πολιτικῶν καὶ τῶν ἀξιωματούχων τοῦ Βερολίνου.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ τρόικα εἶχε τὸ ἀρχικὸ πρόσταγμα στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν Ἑλλάδα. Ἦταν ὅμως, πάντα σαφὲς ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε νὰ προχωρήσει συμφωνία χωρὶς τὴ γερμανικὴ συγκατάθεση. Οἱ Γερμανοὶ ἡγέτες θὰ πρέπει νὰ ἀναρωτηθοῦν πὼς φτάσαμε σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο.
Πῶς τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα ποὺ στόχο εἶχε νὰ τερματιστεῖ κάθε συγκρουσιακὴ ἀντίληψη μεταξύ της Γερμανίας καὶ τῶν γειτόνων τῆς ὁδήγησε στὴν ἀναγέννηση τοῦ ἀντιγερμανικοῦ αἰσθήματος;
Φωτογραφία: Τὸ διπλανὸ ψηφιδωτὸ ποὺ ἀναπαριστᾶ τὸ Ὁλοκαύτωμα τοῦ Χορτιάτη Θεσσαλονίκης στὶς 2-9-1944, ὅπου οἱ Γερμανοὶ ἔκαψαν ζωντανοὺς μέσα σὲ φοῦρνο 149 Ἕλληνες, ἀνάμεσά τους πολλὰ παιδιά, ἀκόμη καὶ βρέφη, ἐνῶ κατέστρεψαν ὁλόκληρο τὸ μαρτυρικὸ χωριό, παραδίδοντας τὸ στὶς φλόγες
Τὰ 806.922 θύματα τῆς θηριωδίας τῶν Γερμανῶν καὶ τῶν συμμάχων τοὺς μᾶς καλοῦν σὲ ἀνένδοτο ἀγώνα κατὰ τοῦ σημερινοῦ οἰκονομικοῦ πολέμου ποὺ ἔχει τὰ ἴδια θύματα καὶ τοὺς ἴδιους θύτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά