ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ«Μή φοβού θύγατερ Σιών, ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλου όνου» υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λέρου Καλύμνου και Αστυπάλαιας κ.κ. Παισίου.

«Μή φοβού θύγατερ Σιών, ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλου όνου».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Κυριακή των Βαΐων σήμερα και ο Κύριος της Δόξης Χριστός, ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων, πράος και ταπεινός εισέρχεται στην Αγία Πόλη καθήμενος επί πώλου όνου, μετά των μαθητών Του.

Η προφητεία του Μεγάλου Προφήτου Ησαΐου σήμερα λαμβάνει σάρκα και οστά. Ωραία και θριαμβευτική η είσοδος του πάντων Βασιλέως στην Αγία Πόλη Σιών, την Πόλη των Προφητών και ο λαός κράζει και βοά: «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Ανεβαίνει σήμερα στην Αγία Πόλη ο Κύριος μετά των μαθητών Του  πράος, αγαθός και δίκαιος και το πλήθος του λαού και οι κατοικούντες την Ιερουσαλήμ  εξέρχονται  να προϋπαντήσουν μετά βαΐων και κλάδων, Εκείνον που έκλινε ουρανούς και ήλθε στη γη.

Εξέρχονται και κραυγάζουν το «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ωσαννά εν τοις υψίστοις».

Έρχεται σήμερα στην κάτω Ιερουσαλήμ, Εκείνος ο οποίος εκουσίως έλαβε μορφή δούλου και κατέβηκε στην γή, για να συνδιαλλαγεί με τον άνθρωπο και να τον ανυψώσει στην άνω Ιερουσαλήμ με την σταυρική Του θυσία.

Έρχεται σήμερα στην αγία Πόλη Σιών ο Βασιλεύς των ουρανών, Εκείνος που δεν ήλθε να ιδρύσει επίγειο βασιλεία αλλά ουράνιο, και της οποίας βασιλείας Αυτού «ουκ έσται τέλος».

Έρχεται σήμερα μετά των μαθητών του στην Αγία Πόλη Σιών, καθήμενος επί πώλου όνου, ο Υιός και Λόγος του Θεού και ο λαός τον επευφημεί επισείοντας κλάδους φοινίκων και ψάλλει δόξα και αίνο στον Θεό των Πατέρων του για όσα εποίησε ο Ιησούς και τα οποία ο λαός τα είδε και τα άκουσε.

Έρχεται σήμερα ο βασιλεύς στην πόλη των ονείρων του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και των Βασιλέων Δαυίδ και Σολομώντος, και των Προφητών, έρχεται στην Αγία Πόλη, ο Υιός της Παρθένου, «ο δρακί έχων την πάσαν κτίσιν», η άκρα ταπείνωση, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, έρχεται θριαμβευτής και τιμώμενος υπό του λαού.

Έρχεται σήμερα στην Αγία Πόλη Σιών, πρό έξ ημερών του πάθους Του, ο πράος και ταπεινός τη καρδία Θεός, ο των όλων Κύριος, και ο λαός στρώνει στο δρόμο Του ιμάτια σε ένδειξη σεβασμού, και στα χέρια του βαστάζει  μυρτιές και δάφνες σύμβολα θανάτου, νίκης και θριάμβου.

Και οι λόγοι του μεγάλου προφήτου επαναλαμβάνονται δια του στόματος του λαού: «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

«Δόξα στον Θεό, ευλογημένος αυτός που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο. Ευλογημένος ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Βεβαίως, ο σταλμένος από τον Κύριο, τον Θεό του Ισραήλ, δεν ήλθε να υποτάξει έθνη και λαούς και να εκπληρώσει τα όνειρα του λαού, της άλλοτε ενδόξου βασιλείας του Ισραηλιτικού γένους, της  βασιλείας του Δαβίδ, όπως πίστευε ο λαός.

Ήλθε εκουσίως, ο προ αιώνων υπάρχων Θεός  και εκ Παρθένου τεχθείς, για να ιδρύσει νέα  βασιλεία, βασιλεία  χάριτος, αγάπης, αρετής, δικαιοσύνης και πραότητας. Δεν ήλθε  εξ’ ουρανού, ο Υιός και Λόγος του Θεού για  να υποδουλώσει τους λαούς υλικά, αλλά ήλθε να συνάξει τα έθνη και τους λαούς  υπό τον χρηστό ζυγό Του και να διαχύσει την ευλογία Του στις ψυχές των ανθρώπων.

Χαίρε και ευφραίνου, πόλις Σιών, τέρπου και αγάλλου εκκλησία του Χριστού, γιατί ο βασιλεύς σου έρχεται  πραϋς και σώζων, έρχεται εν δικαιοσύνη και αληθεία, εν πραότητι και αγάπη πολλή για να σηκώσει τα αδικήματά σου, τις παρανομίες σου, τις αμαρτίες  σου και να σε απαλλάξει  από τα χέρια του αρχεκάκου Διαβόλου.

«Μη φοβού, λοιπόν, Πόλις Σιών Ιδού ο Βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλου όνου».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Και εμείς σήμερα κατά την αγία αυτή ημέρα της εισόδου του Κυρίου και Θεού μας στην Αγία Πόλη,  ως ο νέος Ισραήλ της χάριτος, ας υποδεχθούμε τον Ιησού Χριστό με αγνότητα ψυχής, με ανοικτή καρδιά, με πίστη και ευλάβεια.

Έρχεται, ο Νυμφίος της Εκκλησίας, και κτυπά  την θύρα της ψυχής μας, και μας καλεί να του ανοίξουμε για να εισέλθει να μας  φωτίσει, να μας καθαρίσει να μας αγιάσει. «Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω, και  εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξει την θύραν εισελεύσομαι πρός αυτόν και δειπνήσω μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού».

Αυτά τα θεία λόγια, δυστυχώς, ο άνθρωπος, ο πωρωμένος στην ψυχή και στο σώμα, δεν τα αντιλαμβάνεται και προπάντων δεν θέλει να ταπεινωθεί, προκειμένου μέσα του να ανάψει η φλόγα της πίστης στον Ιησού Χριστό, στον Σωτήρα και Λυτρωτή.

Ο άνθρωπος, δυστυχώς αυτής της δήθεν πεπολιτισμένης εποχής, ζεί μακριά από την πηγή της σωτηρίας του, την Εκκλησία, ζει και κινείται σε άλλους κόσμους, φροντίζει περί άλλων πραγμάτων και τελικά η θύρα της ψυχής του είναι ερμητικά κλεισμένη, αλλά και δοσμένη στα του κόσμου τούτου μάταια και ψευδή.

Όμως αδελφοί μου,«ο χθές και σήμερα και ο αυτός στους αιώνας» Κύριος, καθήμενος επί πώλου όνου, έρχεται πράος, ταπεινός και σήμερα,  κατά την αγία  αυτή  ημέρα της αμωμήτου πίστεως μας ,την Κυριακή των Βαΐων , για να μας  υπενθυμίσει την Σταυρική  Του θυσία, αλλά και την ένδοξο Ανάστασή Του και όλα αυτά τα έπαθε εκουσίως ως άνθρωπος «ο απαθείς την θεότητα», δια την δική μας σωτηρία.

Έρχεται και σήμερα καθήμενος επί πώλου  όνου, ο των όλων Κοσμήτωρ για να κατασκηνώσει στην πνευματική Ιερουσαλήμ ενός εκάστου εξ’ ημών, στην δική μας ψυχή για να την ελευθερώσει από την αμαρτία, να την αγιάσει, και να την οδηγήσει και πάλιν στην αρχαία μακαριότητα, στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα.

Ας εξέλθουμε, λοιπόν, και εμείς σήμερα κρατώντας τα Βάϊα των φοινίκων και κλάδους της ελαίας, για να προϋπαντήσουμε τον Κύριο και Θεό  μας με μετάνοια ειλικρινή και αγάπη, σείοντες και επισείοντες τα Βάϊα των φοινίκων και τους κλάδους της ελαίας, και  κράζοντες και λέγοντες, ως εκείνοι οι παίδες το, «ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Ο θρίαμβος αυτός είναι ο ωραιότερος και υψηλότερος θρίαμβος για κάθε άνθρωπο, για κάθε  χριστιανό, αλλά και για ένα έκαστο εξ’ ημών, γιατί δια του θριάμβου αυτού θα πληρωθεί η καρδιά μας από χαρά και ευφροσύνη και έτσι, με πολλή ψυχική αγαλλίαση, θα πλησιάσουμε να προσκυνήσουμε και τα Άγια Αυτού Πάθη, τον Τίμιο Σταυρό Του, και να φωτιστούμε από το ανέσπερο Φως της Ζωηφόρου Αναστάσεώς Του.  ΑΜΗΝ.  Ο Λ.Κ.Α.Π.