Δυο γεγονότα αφηγείται το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Βαΐων από το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο (Ίωάν. 12, 1-18): την άλειψη του Ιησού με πολύτιμο μύρο από τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου και τη θριαμβευτική είσοδο του Μεσσία στα Ιεροσόλυμα, που έγινε έξι μέρες πριν από το εβραϊκό Πάσχα. Στο επεισόδιο της αλείψεως με μύρο - που είναι διαφορετικό από ένα παράλληλο που μας διασώζει ο ευαγγελιστής Λουκάς (7, 36-50), στο οποίο γίνεται λόγος για μια μετανοούσα αμαρτωλή γυναίκα - βλέπει ο ίδιος ο Ιησούς ένα προανάκρουσμα του πάθους και του ενταφιασμού του: «'Αφησέ την ήσυχη», λέγει στόν Ιούδα που δυσανασχετεί για τη σπατάλη και που ενδιαφέρεται δήθεν για τους πτωχούς, «αυτό που κάνει είναι για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Οι φτωχοί πάντοτε θα υπάρχουν κοντά σας, εμένα όμως δεν θα με έχετε πάντοτε». Βέβαια τα λόγια αυτά δεν στρέφονται κατά της αγαθοεργίας και της φιλοπτωχίας• αλλ’ υπάρχουν στιγμές σημαντικές που η αγαθοποιός δράση πρέπει να δώσει τη θέση της σε μια προσωπική συνάντηση με τον Κύριο, σε μια εκδήλωση ευγνωμοσύνης προς τον σταυρωμένο και αναστημένο Χριστό. Μέσα στην πλούσια αγαθοεργό δράση κινδυνεύει κανείς να ξεχάσει τον δοτήρα των αγαθών, την πηγή παντός αγαθού. Γι’ αυτό και ο πιό δραστήριος ακόμη χριστιανός έχει ανάγκη από καιρό σε καιρό ν’ ανανεώνει τα κίνητρα της δραστηριότητάς του με μια προσωπική συνάντηση με τον Χριστό.
Μετά το επεισόδιο αυτό που έγινε στο σπίτι του αναστημένου Λαζάρου, ο λαός γεμάτος ενθουσιασμό υποδέχεται τον Χριστό που εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα. Η κραυγή του λαού «ωσαννά» - που σημαίνει αρχικά ‘σώσε μας’ αλλά στη συνέχεια γίνεται επευφημία ‘Δόξα στον Θεό’- «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» δείχνει ότι ο λαός βλέπει τον Ιησού σαν τον ελευθερωτή βασιλιά που θα δώσει τη λύση στα εθνικοπολιτικά του προβλήματα. Και είναι πραγματικά βασιλιάς ο Ιησούς που η δόξα του όμως συνίσταται στον σταυρό, η δύναμή του στην αγάπη και τη συγχωρητικότητα, κι η επικράτειά του βρίσκεται στις καρδιές των ανθρώπων. Η βασιλεία που δια¬κηρύσσει σ’ όλη του τη ζωή και με το θάνατό του θεμελιώνει «δεν προέρχεται απ' αυτόν τον κόσμο» (Ιω. 18,36).
Ο ανθρωπος του κόσμου τούτου θέλει τη σιγουριά και τη δύναμη, θέλει να εξασφαλισθεί με την εξουσία• κάνει ό,τι μπορεί για να σταθεί γερά στα πόδια του. Πολλές φορές μισεί θανάσιμα, γιατί έτσι μόνο πετυχαίνει το σκοπό του. Η βασιλεία του Χριστού δεν έχει σχέση με τα εξωτερικά κοσμικά σχήματα, με την οργάνωση, με τη δύναμη• είναι βασιλεία αγάπης και ειρήνης. Γι’ αυτό και ο βασιλιάς Χριστός μπαίνει στα Ιεροσόλυμα καθισμένος πάνω σ’ ένα ονάριο, εκπληρώνοντας έτσι σχετική προφητεία της Π. Διαθήκης. Κι ο θρόνος προς τον οποίο σπεύδει να εγκατασταθεί είναι ο σταυρός. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ο ευαγγελιστής Ιωάννης συνδέει τη δόξα με το σταυρό• κι όταν λέγει ότι «εδοξάσθη» ο Ιησούς, εννοεί ότι σταυρώθηκε και δια του σταυρού οδηγήθηκε στο θρίαμβο της Αναστάσεως.
Ο σταυρός όμως του Χριστού δεν είναι απλώς ένα σημαντικό γεγονός του παρελθόντος που τέμνει σαν ορόσημο την Ιστορία. Είναι ένα γεγονός συνεχώς παρόν μέσα στον κόσμο που φανερώνει την αγάπη του Θεού• είναι η μεγαλειώδης αποκάλυψη της θείας στοργής και το αποκορύφωμα των ενεργειών του Θεού για τη λύτρωση της ανθρωπότητας.
Μπροστά στο σταυρό του Χριστού προσκαλείται ο κάθε άνθρωπος να πάρει θέση• διότι αδιάφορος δεν μπορεί να μείνει κανείς. Η άρνηση της λυτρωτικής προσφοράς του Χριστού, η απόρριψη του «λύτρου» που προσφέρει για την εξαγορά της αιχμάλωτης ανθρωπότητας, θα σήμαινε ασύγνωστη άγνοια για την τραγική κατάσταση φθοράς και θανάτου στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος, θα σήμαινε φαρισαϊκή έπαρση για την αξία των έργων και της ζωής μας, θα σήμαινε τέλος αχάριστη διάθεση έναντι της θυσιαζόμενης αγάπης.
Η ευαγγελική αυτή περικοπή, που αποτελεί ένα προανάκρουσμα της ιστορίας του πάθους αλλά και της αναστάσεως του Χριστού, μας καλεί να πάρουμε θέση με όλη την ύπαρξή μας έναντι του ζωηφόρου σταυρού. Από το αν τοποθετηθεί κανείς όπως ο Ιούδας ή όπως η Μαρία, όπως οι φαρισαίοι ή όπως οι μαθητές, θα εξαρτηθεί ο θάνατος ή η ζωή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά