ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Κυριακή 14η Απριλίου 2013
Τη σημερινή Κυριακή διαβάζεται η περικοπή που αναφέρεται στη θεραπεία του σεληνιαζιομένου νέου. Το αναφερόμενο περιστατικό του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος έγινε λίγο μετά τη θεία Μεταμόρφωση του Κυρίου και διασώζεται και από τους τρεις συνοπτικούς Ευαγγελιστές.
Ο πατέρας του νέου μέσα στην απελπισία του οδηγεί το παιδί του στον Χριστό, την έσχατη ελπίδα του, αποζητώντας τη λύση στο δράμα που ζούσε αυτός και μαζί η οικογένειά του.
Όμως, ο Χριστός τη στιγμή εκείνη απουσίαζε από τη συνοδεία του. Οι μαθητές που βρέθηκαν εκεί στάθηκαν ανήμποροι να κάνουν κάτι. Τι κι αν ανήκαν στο στενό κύκλο των δώδεκα μαθητών; Δεν είχαν τη δύναμη να προβούν στη λύση της τραγωδίας που διαδραματίζονταν μπροστά τους, να αποτρέψουν τη δαιμονική επιρροή που σπάραζε το νεαρό παλικάρι. Μπορεί εύκολα κανείς να αντιληφθεί τη δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκαν.
Ο Χριστός απουσιάζει. Όλοι και όλα βρέθηκαν σε αδυναμία και αδιέξοδο.
Η απουσία του Χριστού είναι μια θέση ζωής, που παίρνει ο άνθρωπος στην προσπάθεια αυτονομήσεως, φανταζόμενος πως έτσι είναι ελεύθερος από κηδεμονίες και δεσμεύσεις. Την ίδια όμως ώρα χαλκεύει δεσμά ανελευθερίας.
Στο περιστατικό που αναφέρει το Ευαγγέλιο σήμερα, ο Χριστός δεν απουσιάζει γιατί κάποιος τον έδιωξε. Έχει ανέβει στο όρος Θαβώρ. Εκεί πραγματοποιείται ένα εξαίσιο γεγονός. Μια θεοφάνεια. Έδειξε στους τρεις μαθητές, Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη, το φως της δόξης Του . Τα χοϊκά μάτια δεν μπορούσαν να δουν σε πληρότητα το . Κάποια λίγα αντιλαμβάνονται και πέφτουν καταγής .
Εντυπωσιασμένοι, μέσα στο δέος που τους περιβάλλει, οι τρεις μαθητές, ζητούν την παραμονή σ’ αυτήν τη μοναδική κατάσταση που γεύονται, . Ασφαλώς δεν τους άρεσε το ύψος του βουνού, ή η ομορφιά του τοπίου. Δεν ζουν ένα εξωτερικό ερέθισμα. Ζουν μια άλλη εμπειρία η οποία σημαδεύει την καρδιά, τον έσω άνθρωπο, που υφίσταται την . Απολαμβάνουν μια διαφορετική εμπειρία, που τους προξενήθηκε από τη βίωση ενός γεγονότος ξένου και διαφορετικού με τις μέχρι τότε εμπειρίες της καθημερινότητας τους.
Και ενώ στο όρος συμβαίνει η φωτοχυσία, στους πρόποδες του Θαβώρ κυριαρχεί η απελπισία. Ζητείται θαύμα και αυτό δεν γίνεται. Λείπει ο Χριστός.
Η παρουσία του Χριστού στη ζωή κάνει να γεμίζει με φως και χαρά η ανθρώπινη ύπαρξη. (Άγ. Μάξιμος ο Ομολογητής).
Η παρουσία του Χριστού την ανθρώπινη ύπαρξη. Αυτή δίνει νόημα και προοπτική, γιατί ανοίγει νέες καταστάσεις, εμπειρίες που δίχως αυτή την παρουσία δεν αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος του αισθησιασμού και της νοησιαρχίας. , δίδασκε ο όσιος των ημερών μας γέροντας Πορφύριος, .
Αντίθετα η απουσία της παρουσίας Του κάνει τραγική τη ζωή μας, χωρίς προοπτικές, με την απελπισία να είναι ο αχώριστος σύντροφος μας.
Η απουσία του Χριστού προξενεί στασιμότητα ζωής και παρά τις φαινομενικές μας επιτυχίες, παραμένουμε χωρίς ελπίδα στην μοναξιά του κόσμου αυτού. Ζούμε όλοι μια κατάσταση που οι αρμόδιοι τη βάπτισαν . Η κρίση όμως, υπάρχει γιατί βρίσκεται σε κρίση ο ίδιος ο άνθρωπος. ,
Όταν ο Χριστός δεν υπάρχει στη ζωή μας τότε χάνουμε την πορεία και τον προσανατολισμό μας. Το δαιμονικό στοιχείο στις ποικίλες του εκφάνσεις ταλαιπωρεί και αδειάζει την καρδιά μας. Είναι θέμα αδιαφορίας, απιστίας;
Ι.Μ.Παροναξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά