Διαβάζοντας κανείς την Αγία Γραφή καταλαβαίνει τον πλούτο της αλήθειας και την μοναδικότητα τού Ορθόδοξου Χριστιανισμού. Καταλαβαίνει ότι δεν είναι ένα συνοθύλευμα από φιλοσοφίες, φυσιολατρικές παρατηρήσεις, θεοσοφικές επιστήμες ή αρχές κοινωνικών συστημάτων, που όλα μαζί συνθέτουν κάποιες θεωρίες οι οποίες θα μας κάνουν πιο έξυπνους, ή πιο ευγενικούς, ή πιο καλούς. Είναι κάτι πολύ πιο ουσιώδες. Είναι η αποκάλυψη τού ίδιου τού Θεού στον άνθρωπο. Είναι ο τρόπος τής ζωής που μας έδειξε και μας δίδαξε ο ίδιος ο Υιός του Θεού για να κατακτήσουμε την σωτηρία μας και να γίνουμε συγκληρονόμοι του στη Ουράνια Βασιλεία!
Και ένα μέσον που μας προτρέπει να χρησιμοποιήσουμε ο ίδιος ο Χριστός, γι’ αυτόν τον ανώτερο σκοπό, είναι η μελέτη των Γραφών. Όχι η ανάγνωση και τήρηση τού τύπου τού γράμματος αλλά η κατανόηση τού πνεύματος που περικλείεται στις Θείες Γραφές. Μελετάτε λοιπόν και όχι απλά αναγιγνώσκετε.
Και βεβαίως, εδώ δημιουργείται ένα ερώτημα: ποιες γραφές να ερευνήσουμε; Την εποχή που ο Χριστός είπε αυτή τη φράση, η Καινή Διαθήκη δεν έχει ακόμα γραφτεί, δεν υπάρχει. Πολύ απλά, ο Κύριος με τον λόγο αυτό δεν εννοεί παρά την Παλαιά Διαθήκη. Και το αποδεικνύει περίτρανα ο ίδιος με τα λόγια Του.
Τον ακούμε, μέσα στην έρημο και μετά από τη σαρανταήμερο νηστεία Του, να αντικρούει τους πειρασμούς τού διαβόλου με αποσπάσματα και εντολές της Π.Δ.
Σε άλλο σημείο, τον ακούμε να λέει «μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον Νόμον, ή τους Προφήτας∙ ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι». Ο Νόμος, οι Προφήτες και οι Ψαλμοί είναι τα βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης. Δηλαδή είναι σα να μας λέει πως δεν ήρθα να καταλύσω, να απαξιώσω και να βάλω στην άκρη την Π.Δ. Ήλθα να την επαληθεύσω και να συμπληρώσω ότι παρανόησε ή άλλαξε από τους Θείους Νόμους το ανθρωποπαθές χέρι κάποιων νομοδιδασκάλων (Φαρισαίων).
Αλλού πάλι, τον ακούμε να λέει ότι ο ουρανός και η γη μπορεί να παρέλθουν, από τις Γραφές όμως ούτε ένα γιώτα δεν θα αλλάξει. Διότι πολύ απλά οι Γραφές είναι η αλήθεια και η αλήθεια δεν μπορεί να αλλάξει. Εάν αλλάξει σημαίνει ότι αυτό που πιστεύαμε ως αλήθεια δεν ήταν αλήθεια.
Όταν αυτό λοιπόν, το λέει ο ίδιος ο Θεός, καταλαβαίνουμε ότι το Ιερό αυτό Βιβλίο μόνο παραμύθι ή μυθολογία των Εβραίων (όπως διαδίδουν κάποιοι επιτήδειοι) δεν είναι. Και πολύ περισσότερο δε, ότι δεν είναι βλάσφημο και αισχρό (όπως έλεγε μία καθηγήτρια Πανεπιστημίου!!! σε τηλεοπτικές εκπομπές) βιβλίο.
Όταν ο ίδιος ο Χριστός που είπε «Εγώ ειμί το Φως και η Αλήθεια» προτρέπει στην μελέτη της Παλαιάς Διαθήκης, είναι δυνατόν να προτρέπει σε ένα ψέμα ή σε μια μυθοπλασία; Είναι δυνατόν το Φως να σου δείχνει το σκότος της αισχρότητας και η Αλήθεια την δύνη τής πλάνης; Τι Θεός θα ήταν τότε; Πως λοιπόν, μπορούν να λένε οι νέοι διανοούμενοι τής φτωχής μας σύγχρονης Ελλάδας αυτά τα πράγματα; Μάλλον έχει σκοτιστεί τόσο το μυαλό τους, που βλέπουν το Φως για σκότος και το σκότος για φως. Και το μέγα δυστύχημα; Λόγω του ότι όλοι αυτοί κατέχουν το αξίωμα τού γονέα, του δασκάλου, και τού καθηγητή, οδηγούν στην ίδια πλάνη ολόκληρη τη νεολαία μας!
Ακούμε συχνά τελευταία, από στόματα χριστιανών νέων, τον φοβερό λόγο «Τι δουλειά έχουμε εμείς οι Έλληνες με την μυθολογία των Εβραίων; Εμείς έχουμε δικιά μας και μάλιστα ανώτερη»!!! «Στην εκκλησία πηγαίνω και πιστεύω στον Χριστό, όμως την Π.Δ. δεν τη δέχομαι»!!!
Αλήθεια, πως μπορείς να πιστεύεις τον Χριστό και ταυτόχρονα να τον λες ψεύτη; Πως γίνεται να κοινωνάς αυτόν που θεωρείς αληθινό Θεό και την ίδια στιγμή να διαλαλείς και να προτρέπεις τους άλλους να μην κάνουν αυτά που Εκείνος είπε για να σωθεί ο άνθρωπος;
Πόσο υποκριτές και βλάσφημοι έχουμε γίνει! Πόσο εύπιστοι και απαίδευτοι, ώστε εύκολα να λέμε κουβέντες βαριές κι ανόητες, χωρίς να καταλαβαίνουμε το κακό που κάνουμε και σε εμάς αλλά και στους άλλους;
Από διακεκριμένους επιστήμονες θεολόγους (καθ.πρ.Γεώργιο Μεταλληνό, καθ.Νικ.Μπρατσιώτη, αείμνηστο καθ.πρ.Ι.Ρωμανίδη κ.α.) ακούμε διαρκώς να λένε πως δεν υπάρχει μύθος στην Π.Δ. Μαθαίνουμε ότι Γερμανοί μελετητές (οι οποίοι θεωρούνται εκ των αυστηρότερων μελετητών) των Εβραϊκών κειμένων, γράφουν και διαβεβαιώνουν ότι στην Π.Δ. δεν υπάρχει μυθοπλασία. Και ακόμα ότι οι ίδιοι οι Εβραίοι ήταν κατά των μύθων και καταδίκαζαν τις μυθοπλασίες, αφού ο νόμος τους δεν το επέτρεπε.
Στο Ιω. κεφ.5 στ.39, ακούμε πάλι τον ίδιο τον Κύριο να λέει για τις Γραφές: «…και εκείναι εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού». Δηλαδή όχι μόνο μας προτρέπει να ερευνούμε την Παλαιά Διαθήκη, αλλά μας πληροφορεί και για κάτι άλλο. Ότι η Π.Δ. μαρτυρεί και μιλάει για Εκείνον. Ότι η Παλαιά είναι ο Πρόδρομος της Καινής! Και όπως λένε οι Πατέρες, χωρίς Παλαιά δεν μπορεί να υπάρξει Καινή.
Έτσι λοιπόν, διερωτώμαι πώς γίνεται άραγε, ένας λαός να … φτιάχνει την ιστορία του (ιστορία των Εβραίων, όπως λένε μερικοί την Π.Δ.) και μέσα στα ‘μαγειρέματά’ του να φορτώνει διαρκώς τους προγόνους του με αμαρτίες, ανήθικες πράξεις και βλασφημίες απέναντι στον Δημιουργό του και να βάζει συνεχώς να έρχονται Προφήτες και Κριτές για να τους βάλουν μυαλό; Πως δικαιολογείται ο Θεός που…έπλασαν, συχνά πυκνά να τον βάζουν να κατακεραυνώνει τους προγόνους τους; Μάλλον θα πρέπει να ήταν ανόητοι!
Ακόμα δε, πως εξηγείται όλη αυτή η τέλεια νοηματική και πνευματική συνέχεια όλων αυτών των πολλών βιβλίων τής Π.Δ. τη στιγμή που γράφτηκαν με απόσταση δεκάδων ετών μεταξύ τους, από διάφορους και «τυχαίους» συγγραφείς και σε διάφορα μέρη;
Πώς γίνεται άραγε να φτιάχνει ένας λαός «ιερά» βιβλία (μυθολογία των Εβραίων όπως λένε πάλι κάποιοι) και όλη αυτή η φτιαχτή θεολογία με τις πολλές δεκάδες ψεύτικες μαντεύσεις και διαδόσεις, να έρχεται η στιγμή που όλες αυτές να επαληθεύονται έως κεραίας, την συγκεκριμένη στιγμή, στα συγκεκριμένα πρόσωπα και στους συγκεκριμένους τόπους;
Και τέλος πως γίνεται άραγε όλη αυτή η ‘φτιαχτή’ ιστορία, η οποία τρανώς απεδείχθη ως η αποκάλυψη τού Αληθινού Θεού, να φεύγει από τα χέρια των δημιουργών της και να περνάει στα χέρια άλλων λαών και μάλιστα εχθρών τους, και μάλιστα στιγματίζοντας αιωνίως πλέον τούς ίδιους, ως λαό της ανομίας;
Εάν όλα αυτά ήταν ανθρώπινα μαγειρέματα, θα άφηνε ο ιστορικός μάγειρας τον λαό του απ’ έξω και μάλιστα σφραγίζοντάς τον με ονειδισμούς και αμαρτίες;
Και αναρωτιέμαι, όλα αυτά δεν τα σκέφτονται αυτοί που λένε περί μυθολογίας των Εβραίων και άλλες τέτοιες ανοησίες; Χλευάζουν τη λέξη «περιούσιος», (αφού αποδίδεται στον Ισραήλ) και δεν καταλαβαίνουν οι φτωχοί ότι μέσα στους περιούσιους είναι πλέον και οι ίδιοι. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο Ισραήλ (δηλ. ισχυρός, δυνατός) δεν είναι πλέον οι Ισραηλίτες αλλά όλοι οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι που έχουν μέσα τους τον Αληθινό Θεό ο οποίος απεκαλύφθη μέσω των Γραφών που αυτοί κοροϊδεύουν!
Για το πόση αλήθεια μπορούμε να βρούμε στην Π.Δ., και πώς η Παλαιά στηρίζει και επεξηγεί την Καινή, θα αναφέρω εδώ το εξής παράξενο αλλά συνάμα ασύλληπτο κι υπέροχο: Κάποτε διερωτόμουν πώς μπορεί η ταφή τού Κυρίου να είναι τριήμερος, αφού η σταύρωση και ο θάνατός Του έλαβαν χώρα την Μ.Παρασκευή και η Ανάστασή Του ξημερώματα Κυριακής; Έστω ότι υπολογίζουμε την Μ.Παρασκευή για μία ημέρα, και άλλη μία το Μ.Σάββατο. Τα ξημερώματα της Κυριακής, όμως, ο Χριστός έχει ήδη αναστηθεί. Όπως και να τα μετρούσα, τρεις ημέρες δεν έβγαιναν. Ακόμα και το ότι η ημέρα, εκείνη την εποχή υποτίθεται ότι υπολογίζονταν από τις 18:00 της προηγούμενης, και πάλι δεν μπορούσε η Μ.Παρασκευή να νοηθεί σαν δύο ημέρες, αφού η ώρα μετρούσε από την έκτη πρωινή της. Πως γίνεται λοιπόν να είναι τρεις οι ημέρες;
Η απάντηση βρίσκεται στο πρώτο κεφάλαιο τής Γενέσεως στην Παλαιά Διαθήκη, στην οποία με παρέπεμψε ο πνευματικός μου. Τι διαβάζουμε στην αρχή τού κεφαλαίου; Ότι σκότος υπήρχε παντού και το πρώτο που δημιούργησε ο Θεός ήταν το φως, και ο στίχος 5 λέει το εξής: «και εκάλεσεν ο Θεός το φως ημέρα και το σκότος εκάλεσε νύκτα, και εγένετο εσπέρα (νύχτα, σκότος) και εγένετο πρωί (φως), ημέρα μία». Δηλαδή η εναλλαγή τού σκότους με το φως, θεωρείται η πρώτη ημέρα. Και είναι λογικό αφού δεν υπάρχει ήλιος ακόμα.
Και ερχόμαστε στην Καινή Διαθήκη. Τι μας λένε τα Ευαγγέλια; Ότι «Γενομένης δε ώρας έκτης σκότος εγένετο εφ’ όλην την γην έως ώρας ενάτης». Όχι έκλειψη ηλίου που λένε κάποιοι, διότι εάν ήταν έτσι κάπου άλλού θα ήταν μέρα. Όχι! Ο ήλιος έσβησε και σκοτάδι απλώθηκε σε όλη τη γη. Και αυτό έρχεται να μας το επιβεβαιώσει ο λόγος τού Αγίου Διονυσίου τού Αρεοπαγίτου, «σήμερον ή Θεός αποθνήσκει ή το παν απώλεται» τον οποίο λόγο είπε όταν είδε το πυκνό και απόλυτο σκοτάδι που ξαφνικά έπεσε στην Αθήνα την ώρα εκείνη. Σκοτάδι λοιπόν έγινε σε όλη τη γη και την ένατη ώρα το φως επανήλθε. Έχουμε λοιπόν, μία εναλλαγή σκοταδιού και φωτός, όπως ακριβώς κατά την πρώτη ημέρα τής δημιουργίας τού κόσμου. Να η ημέρα που έλειπε! Να λοιπόν πως εξηγείται αυτό το «τριήμερος». Όπως ακριβώς ξεκινά η πρώτη ημέρα τής δημιουργίας έτσι ακριβώς ξεκινά και η πρώτη ημέρα τής Καινής δημιουργίας, με μία ημέρα υπερφυσική, που δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους. Αρχή τής κτίσης τότε, καινή αρχή τής καινής κτίσης τώρα.
Πού είναι το κέντρο σου Άδη; Που μπορούν να σταθούν τα ψέματά σου μισόκαλε; Ποιον μπορείς να πείσεις πλέον παλαιέ κόσμε τού διαβόλου; Δεν έχεις επάνω μας κανένα δικαίωμα εάν δεν στο δώσουμε εμείς. Δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε, εάν έχουμε στις καρδιές μας τις Γραφές, την Αλήθεια, τον Λόγο του Θεού.
Ας προσέξουμε λοιπόν καλά, πρώτα οι γονείς και μετά οι δάσκαλοι. Ας προσέξουμε καλά τι κουβέντες ξεστομίζουμε, τι συμβουλές δίνουμε και τι δρόμους προτρέπουμε τα παιδιά μας να πάρουν. Ακούμε κάτι που μας φαίνεται, την στιγμή εκείνη, σωστό; Ας το κουβεντιάσουμε πρώτα με κάποιον γνώστη τού θέματος. Ας ρωτήσουμε έναν καλό ιερέα. Ας ανοίξουμε τα Ιερά Βιβλία να δούμε εμείς οι ίδιοι πρώτα, τι λένε, πώς το λένε και γιατί το λένε. Ας διαμορφώσουμε πρώτα εμείς δική μας άποψη τεκμηριωμένη χωρίς κενά και προχειρότητες. Και όταν καταλήξουμε πια και διαμορφώσουμε άποψη και δούμε ότι το ζήτημα αυτό είναι καίριο για την σωτηρία τού ανθρώπου, τότε το λέμε και στο παιδί μας ή στον φίλο μας. Και βέβαια πάντα με φόβο Θεού στην ψυχή μας, διότι τα θεολογικά θέματα είναι λεπτά με αποτέλεσμα εύκολα να γκρεμίζεις αλλά με αίμα να χτίζεις.
Καλή Ανάσταση και ο Θεός μαζί μας.
Μυρίλλας Αναστάσιος
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά