Στις 29 Μαΐου κάθε χρόνο τιμούμε αυτούς που αγωνίσθηκαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453.
Θυμόμαστε την υπερήφανη απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, μια απάντηση που έρχεται να προστεθεί στη χορεία των πολλών «όχι» του Ελληνισμού. Και διδασκόμαστε από τα γεγονότα μετά την Αλωση. Για να γίνει η Ιστορία δίδαγμα για το παρόν και το μέλλον, πρέπει να μαθαίνουμε από τα παθήματα του Γένους και να αντλούμε δυνάμεις από τις ζωογόνες πηγές που κράτησαν όρθιους τους προγόνους μας· που τους βοήθησαν να μην τουρκέψουν. Οι δυνάμεις αυτές, οι οποίες διατήρησαν την εθνική ταυτότητα και το αντιστασιακό πνεύμα των Ελλήνων, ήσαν η Ορθόδοξη Εκκλησία, η αγάπη για την Παιδεία και τα γράμματα, η Μεγάλη Ιδέα, η συνείδηση της συνέχειας και της διαχρονικότητας του Ελληνισμού, η αλληλεγγύη, ο θεσμός των κοινοτήτων, το εμπορικό μας δαιμόνιο. Οπως γράφει ο αείμνηστος Βρετανός βυζαντινολόγος Στίβεν Ράνσιμαν, «κατά τη διάρκεια της δουλείας η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ο παράγοντας που διαφύλαξε τον Ελληνισμό. Αλλά και χωρίς την ηθική δύναμη του Ελληνισμού πιθανόν η Ορθοδοξία να είχε μαραζώσει» (στον επίλογο του βιβλίο του «Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία»).
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες οι πνευματικές αυτές δυνάμεις, τα πολύτιμα εφόδια του έθνους, πλήττονται και χλευάζονται από θορυβώδεις μειοψηφίες. Είτε στο όνομα του μαρξιστικού υλισμού είτε χάριν της αποτυχημένης σε όλη την Ευρώπη πολυπολιτισμικότητας ή στον βωμό μιας νεοφιλελεύθερης και ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως, η πίστη μας, η γλώσσα μας, η Ιστορία μας, οι παραδόσεις μας και το αγωνιστικό μας πνεύμα υπονομεύονται συστηματικά και μάλιστα στις διάφορες βαθμίδες της Παιδείας. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών μας ανθίσταται, αλλά τα σχολικά βιβλία στις περισσότερες περιπτώσεις καλλιεργούν την αδιαφορία προς καθετί χριστιανικό και ελληνικό. Η Ιστορία γράφεται από αυτές τις μειοψηφίες με στόχο να μη δυσαρεστήσουμε τους Τούρκους. Για τα Θρησκευτικά γίνεται προσπάθεια να αποκοπούν από τη μάνα μας, την Ορθοδοξία, και να μετατραπούν σε έναν πολυπολιτισμικό χυλό, που θα ονομάζεται «θρησκειολογικό μάθημα». Η γλώσσα των νέων μας αποτελείται από ένα φτωχό λεξιλόγιο. Ο θεσμός της οικογένειας χάνει την ιερότητά του και τείνει να αντικατασταθεί από σύμφωνα συμβιώσεως ατόμων διαφορετικού ή του ιδίου φύλου, τα οποία οδήγησαν άλλες κοινωνίες στον αλκοολισμό και στα ναρκωτικά. Η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού αμφισβητείται από βιβλία και τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, ενώ η τουρκολαγνεία επιβάλλεται μέσω τηλεοπτικών σειρών!
Μετά την Αλωση της Πόλης ο Ελληνισμός επιβίωσε με κρυφά και φανερά σχολειά, με Νεομάρτυρες, με κλεφταρματολούς. Σήμερα η αντίσταση στις εξωτερικές απειλές και στα σχέδια των νεογενιτσάρων γίνεται με θαυμαστό τρόπο από τη σιωπηλή πλειοψηφία. Εκεί που νομίζουν ορισμένοι ότι ο λαός καθεύδει ασχολούμενος με την καθημερινότητα, ακούγεται βροντερή η φωνή του υπέρ της εθνικής μας αξιοπρέπειας, της πολιτιστικής μας ταυτότητας, των οσίων και ιερών. Με μαζικές διαμαρτυρίες αποτρέψαμε την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας. Αντιδράσαμε στην προσπάθεια διαγραφής της Ορθοδοξίας από τις αστυνομικές μας ταυτότητες και κατ’ επέκτασιν από την εθνική μας ταυτότητα. Επιτύχαμε την απόσυρση ανιστόρητων βιβλίων, που αθώωναν τους Οθωμανούς και τους Νεοτούρκους. Στηρίξαμε τα αδέλφια μας στην Κύπρο και μπόρεσαν να αντιτάξουν το «όχι» τους στο ρατσιστικό σχέδιο Ανάν.
Μετά την Αλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους και την Αλωση του 1453 από τους Τούρκους, η Μεγάλη Ιδέα και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ήταν το βάλσαμο που θεράπευε την εθνική μελαγχολία και έδινε μήνυμα ελπίδας στους υποδούλους. Σήμερα, σε εποχή ποικιλώνυμης κρίσης, ο αγώνας για τη διαφύλαξη της ελληνορθόδοξης ταυτότητας είναι απαραίτητος για να αποφύγουμε την εθνική κατάθλιψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά