Κυριακή Ε' Ματθαίου (Οι δαιμονιζόμενοι των Γεργεσηνών) (Ματ. η', 28 – 34 και θ΄, 1) κήρυγμα επί του Ευαγγελίου του Ιωάννη Δήμου

Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή οι δαίμονες, με το στόμα του δαιμονιζόμενου στη χώρα των Γεργεσηνών, απευθυνόμενοι προς το Χριστό   ανέφεραν το Όνομά  Του και του  είπαν, « Τι ημίν και σοι, Ιησού υιέ του Θεού;»  Ας  πούμε λοιπόν σήμερα λίγα  λόγια για τη σημασία του ονόματος.

Κάτι που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο  κάθε ανθρώπου και τον συνοδεύει  σε όλη του τη ζωή   είναι το όνομά του. Έτσι  όλοι οι λαοί δίνουν σε κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο  το όνομά του. Ένας από τους λαούς ο οποίος πρόσεχε πολύ τη σημασία των ονομάτων ήταν ο λαός του Ισραήλ. Το όνομα για τους Ισραηλίτες έφερε μία ιδιότητα και συνήθως ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Παράδειγμα ο Αβραάμ ο οποίος λεγόταν  Άβραμ  και  μετονομάσθηκε  από το Θεό Αβραάμ που σημαίνει ότι θα γίνει γενάρχης πολλών λαών. Επίσης  το ίδιο  συνέβη και με το όνομα του Ιακώβ που μετονομάσθηκε από το Θεό σε Ισραήλ, διότι φάνηκε δυνατός στην  προσευχή ενώπιον του Θεού.

Τροποποιήσεις και αλλαγές ονομάτων έχουμε  και  στην  Καινή  Διαθήκη, όπως του Σίμωνα που ονομάσθηκε Πέτρος για τη σταθερότητα της πίστης του. Οι   υιοί του Ζεβεδαίου  ονομάσθηκαν Βοανεργές, δηλαδή υιοί βροντής. Ο Σαούλ ή Σαύλος  ονομάστηκε   Παύλος,  και ο Ιωάννης  ονομαζόταν και  Μάρκος.

Ξεχωριστή θέση όμως κατέχει το όνομα Εμμανουήλ που αποδίδεται προφητικώς στο Χριστό και σημαίνει ο Θεός είναι μαζί μας. Η σημασία του ονόματος αυτού φάνηκε στην ένσαρκο εμφάνιση του Θεανθρώπου στη γη, οπότε πράγματι ο Θεός συναναστράφηκε με τους ανθρώπους. Όμως το όνομα που επικράτησε τελικά για το Σωτήρα του κόσμου είναι Ιησούς Χριστός ώστε  «εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και  επιγείων και καταχθονίων».

Ο Χριστός συνοδεύει την ανθρωπότητα και κυβερνά την Εκκλησία Του όχι μόνο εξωτερικά αλλά εισερχόμενος στο εσωτερικό της καρδιάς και διάνοιας κάθε πιστού ανθρώπου, και έτσι όποιος ομολογήσει με το στόμα του το ‘Ονομα του Κυρίου Ιησού Χριστού και πιστέψει με την καρδιά του ότι ο Θεός ανέστησε αυτόν από τους νεκρούς θα σωθεί, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος.

Με το Όνομα του Ιησού Χριστού θεμελιώθηκε η Εκκλησία και διαδόθηκε ο Χριστιανισμός. Με το Όνομα αυτό διώχτηκαν δαιμόνια και καταπατήθηκαν όλες οι αντίθετες στο Θεό δυνάμεις. Το Όνομα Ιησούς Χριστός είναι γεμάτο ζωή και δύναμη ώστε καθένας που το ενστερνίζεται με την έμπρακτη πίστη να θεραπεύεται και να σώζεται ψυχικά, πολλές δε φορές και σωματικά.

Μόνο οι άπιστοι δεν αρέσκονται και δεν αντέχουν στο άκουσμα του ζωηφόρου  Ονόματος  και γι' αυτό άλλοι μεν από τους διώκτες του Χριστιανισμού προσπάθησαν εκβιαστικά να φιμώσουν τα στόματα των εργατών του Ευαγγελίου και άλλοι προσπάθησαν να διαγράψουν το θαυματουργό Όνομα. Έτσι απέδειξαν ότι είναι τέκνα του διαβόλου του οποίου εκτελούν τις επιθυμίες και του οποίου φέρουν επάνω τους το χάραγμα. Αυτοί δεν έχουν σχέση με το Πνεύμα του Θεού και είναι πνευματικά νεκροί αν και ζουν φυσικά και σωματικά όπως τα ζώα.

Αντίθετα όσοι πιστεύουν ακράδαντα στον Ιησού Χριστό, είναι ενωμένοι μαζί Του και φέρουν το μαγνήτη του Ονόματός Του αναπόσπαστα επάνω τους. Ποιος θα μπορέσει να μας χωρίσει, λέει ο Απόστολος Παύλος, από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή λοιμός ή γυμνότητα ή κίνδυνος ή μάχαιρα; Για τους πιστούς το Όνομα του Χριστού είναι το υπεράνω όλων Όνομα, γιατί γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει άλλο όνομα υπό τον ουρανόν, με το οποίο μπορεί κάποιος να σωθεί παρά μονό το Όνομα του Ιησού Χριστού.

Το σωσίβιο αυτό της σωτηρίας χρησιμοποιούν όλοι όσοι θέλουν να σωθούν και εκδηλώνουν την απαιτούμενη τιμή και πειθαρχία στον Ιησού  Χριστό. Έτσι με τον έμπρακτο σεβασμό στο υπέρ παν Όνομα οι πιστοί Χριστιανοί έχουν τη διαβεβαίωση ότι και τα δικά τους ονόματα θα είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής για την αιωνιότητα, την οποία είθε να κληρονομήσουμε όλοι μας. Αμήν.