Γεώργιος Ζερβός, Μετά τον ήχον της καμπάνας τι άλλο θα θυσιάσετε, Μακαριώτατε, προς χάριν της πολυφυλετικής Ελλάδος;

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΗΧΟΝ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΕΤΕ, ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ, ΠΡΟΣ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΠΟΛΥΦΥΛΕΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;

ΜΕΓΑ ἱστορικὸν λάθος ἡ ἀπόφασις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου νὰ ἐκδώση ἀπόφασιν, μὲ τὴν ὁποίαν συνιστᾶ τὸν περιορισμὸν τοῦ ἤχου τῆς Καμπάνας. Ἡ ἀπόφασις ὑπηρετεῖ τὰς ἀνάγκας τῆς πολυφυλετικῆς καὶ πολυπολιτισμικῆς Ἑλλάδος. Θυσιάζονται τὰ σύμβολα καὶ ἡ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸν βωμὸν τῆς πολυφυλετικῆς Ἑλλάδος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος βεβαίως δὲν ἐπικαλεῖται τὰς ἀνάγκας τῆς πολυφυλετικῆς καὶ πολυπολιτισμικῆς Ἑλλάδος. Ἐπικαλεῖται τὰς ὥρας κοινῆςἡσυχίας, τὸ ἠχητικὸν περιβάλλον πέριξ τῶν Ἐκκλησιῶν κ.λπ.

Τὰ σχόλια τῆς Κοινωνίας καὶ ἰδιαιτέρως τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἶναι πολὺ ἀρνητικὰ διὰ τὸν ἴδιον. Ὁ πιστὸς λαὸς τὸν θεωρεῖ καὶ μετὰ τὴν ἀπόφασίν του αὐτὴν «φερέφωνον» τῆς κοσμικῆς πολιτικῆς ἐξουσίας καὶ τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων εἰς τὴν καταρρέουσαν, ἀπὸ κάθε ἄποψιν, Ἑλλάδα.

Τὴν πρώτην ἀπόφασιν διὰ τὸν περιορισμὸν τοῦ ἤχου τῆς Καμπάνας ὑπέγραψεν ὁ «ἀόρατος» ὑπερυπουργὸς οἰκονομίας (ἦτο ΥΠΕΧΩΔΕ) κ. Γεώργιος Σουφλιάς (Διακυβέρνησις Ν.Δ. ὑπὸ τὸν κ. Κώστα Καραμανλῆ).

Σήμερον τὴν σχετικὴν ἐγκύκλιον ὑπογράφει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος, προφανῶς, διότι οἱ πολιτικοὶ προϊστάμενοί του ἔπρεπε νὰ ἀποφύγουν τὸ πολιτικὸν κόστος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ Μητροπολίτου Θηβῶν καὶ Λεβαδείας ἐπολέμησε τὸν ἀγῶνα τοῦ πιστοῦ λαοῦ διὰ τὴν ἐπαναφορὰν τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος ἐπὶ τῶν Ἀστυνομικῶν Ταυτοτήτων. Τὴν κατάργησίν του ἐπέβαλεν εἰς τὴν τότε Κυβέρνησιν τοῦ κ. Κων. Σημίτη τὸ κεντρικὸν Ἰουδαϊκὸν Συμβούλιον τῆς Νέας Ὑόρκης δι᾽ ἐγγράφου του, τὸ ὁποῖον ἐδημοσιεύθη διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν ἐφημερίδα «Καθημερινὴ» καὶ ἐν συνεχείᾳ ἀνεδημοσιεύθη ὑπὸ τοῦ «Ο.Τ.». Ἡ κατάργησις τῆς ἀναγραφῆς τοῦ Θρησκεύματος ἦτο τὸ πρῶτον κτύπημα τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς τὴν πολιτιστικὴν Ὀρθόδοξον ταυτότητα τῶν Ἑλλήνων. Οὐδεὶς ἐπίστευσεν ὅτι διὰ τῆς διαγραφῆς τοῦ θρησκεύματος θὰ «ἔχανε τὴν ψυχήν του». Ἀντέδρασε ὅμως, διότι διεῖδε τὰ σχέδια τῆς Νέας Ναζιστικῆς Παγκοσμίου Τάξεως Πραγμάτων.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μὲ μίαν ὁμάδα «Ἀριστερούληδων» Ἱεραρχῶν ἐτάχθη ἐναντίον τοῦ ἀγῶνος τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ἀγῶνος, τὸν ὁποῖον «φούντωσε» ὁ μακαριστὸς Ἀθηνῶν κυρὸς Χριστόδουλος. Ὁ ἴδιος ὁ μακαριστὸς τὸν ἐγκατέλειψε τὸν ἀγῶνα ὀλίγον μετὰ τὴν συγκέντρωσιν τριῶν ἑκατομμυρίων καὶ πλέον ὑπογραφῶν, προφανῶς: 1ον) Εἴτε διότι δὲν ἤθελεν ἄλλην σύγκρουσιν μὲ τὴν ΠΑΣΟΚικὴν – Σημιτικὴν πολιτικὴν ἡγεσίαν εἴτε 2ον) διότι ἐπίστευσε ὅτι ἐρχομένη ἡ Ν.Δ. τοῦ Κώστα Καραμανλῆ εἰς τὴν ἐξουσίαν θὰ ἐπανέφερε τὴν ἀναγραφὴν τοῦ Θρησκεύματος εἰς τὰς ταυτότητας. Ὁ χρόνος ἀπέδειξε τὴν ἀσυνέπειαν τῆς Ν.Δ. πρὸς μεγάλην ἀπογοήτευσιν τοῦ λαοῦ.

Σήμερον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν σπεύδει νὰ ἱκανοποιήση τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν καὶ νὰ κτυπήση τὸν ἦχον τῆς καμπάνας. Φανταζόμεθα πὼς ἡ «διαταγὴ» θὰ τοῦ ἐδόθη μετὰ τὴν ἀπόφασιν τοῦ Σεβ. Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου, νὰ κτυποῦν πένθιμα οἱ καμπάνες ὅλων τῶν Ἱερῶν Ναῶν τῆς Μητροπόλεώς του εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας, διὰ νὰ μὴ ψηφισθῆ τὸ λεγόμενον ἀντιρατσιστικὸν νομοσχέδιον, τὸ ὁποῖον φιμώνει τὴν Ἐκκλησίαν. Ὁ φόβος ὅτι ἐνδεχομένως ἡ καμπάνα νὰ χρησιμοποιηθῆ ἐναντίον ὅλων ἐκείνων τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν, οἱ ὁποῖοι ἰσοπεδώνουν τὰ πάντα εἰς αὐτὴν τὴν χώραν καὶ ἐξευτελίζουν καὶ ταπεινώνουν τὸν λαὸν ὡδήγησε τὸν πολιτικὸν κόσμον εἰς τὴν ἀπόφασιν νὰ μειωθῆ ἀκόμη περισσότερον ὁ ἦχος τῆς Καμπάνας. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῆς διακυβερνήσεως τῆς Ν.Δ. (Κώστα Καραμανλῆ) ὁ ἦχος εἶχε μειωθῆ σημαντικῶς. Τώρα θὰ μειωθῆ πολ λαπλασίως περισσότερον μὲ ἐντο λὴν καὶ ὑπογρα φὴν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου – Προέδρου τῆς Διαρκοῦς Ἱ. Συνόδου.

Οὐδεὶς πι στὸς ἀνέμενε μί αν τοιαύτην ἀπόφασιν ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Ἤ δη ὁ πιστὸς λαὸς διερωτᾶται: Ἐὰν αὔριο οἱ πολιτικοὶ ἐξουσιασταί, εἰς τὸ ὄνομα τῆς πολυφυλετικῆς καὶ πολυπολιτισμικῆς Ἑλλάδος ἀπαιτήσουν:

1ον) Νὰ σταματήσουν αἱ λιτανεῖαι πρὸς τιμὴν τῶν ἑορταζόντων Ἁγίων, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα φέρουν οἱ Ἱεροὶ Ναοί, τί θὰ κάμνη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος; Θὰ ἐκδώση ἐγκύκλιον, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ ἀπαγορεύωνται αἱ λιτανεῖαι;

2ον) Νὰ μὴ γίνεται περιφορὰ τοῦ ἐπιταφίου, διότι ἐνοχλοῦνται οἱ Μουσουλμάνοι, οἱ Ἰουδαῖοι ἀλλὰ καὶ οἱ πλανεμένοι χριστιανοί, τί θὰ κάμνη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος;

3ον) Νὰ μὴ κτυπᾶ ἡ καμπάνα (ὅλην τὴν ἡμέραν) κατὰ τὴν Μεγάλην Παρασκευὴν ἢ χαρμόσυνα μετὰ τὴν δωδεκάτην νυχτερινὴν τοῦ Μεγάλου Σαββάτου (Ἀνάστασις) ἢ τὰ χαράματα τῶν Χριστουγέννων ἢ κατὰ τὸν Ἁγιασμὸν τῶν ὑδάτων ἢ τῆς Παναγίας, τί θὰ πράξη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος; Ἐκτὸς καὶ ἂν ἡ ἐγκύκλιός του περιλαμβάνη καὶ ὅλας τὰς προαναφερομένας ἡμέρας καὶ ἑορτάς.

Εἶναι φανερὸν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐνταφιάζει τὴν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας καὶ ταυτοχρόνως διαγράφει τὸν Ἐθνικὸν ρόλον τῆς καμπάνας κατὰ τὰς δυσκόλους Ἐθνικὰς περιστάσεις τῆς Πατρίδος μας. Δια γράφει καὶ ἀνατρέπει ἐπίσης τὸν ση μαντικὸν κοινωνικόν της ρόλον. Διότι κατὰ τὰς προσφάτους μεγάλας πυρκαϊὰς πρῶτα ἐσήμαινε ἡ καμ πάνα διὰ τὸν κίνδυνον, τὸν ὁποῖ ον διέτρεχον οἱ ἄνθρωποι καὶ αἱ περιουσία των καὶ μὲ πολὺ μεγάλην κα θυστέρησιν κατέφθανεν ἡ πυροσβεστική, ἡ Ἀστυνομία καὶ ὁ… Στρατός.

Μὲ τὴν στάσιν τὴν ὁποίαν τηρεῖ ὁ σημερινὸς Ἀρχιεπίσκοπος ἔναντι τόσον τῶν «ντόπιων» πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν ὅσον καὶ τῶν ξένων δανειστῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπαναφέρουν τὴν βαρβαροκρατίαν εἰς τὴν Χώραν, μετ᾽ ὀλίγον καιρόν:

1ον) Αἱ ἐκκλησίαι θὰ εἶναι ἄδειαι. Διότι εἰς αὐτὰς δὲν παράγεται πνε ματικὸν ἔργον. Παράγονται μόνον συσσίτια. Εἰς αὐτὰς δὲν γίνεται ποιμαντικὴ (ὑπὸ τῶν περισσοτέρων Ἐπισκόπων). Γίνεται κήρυγμα ἐκκοσμικεύσεως τῆς Ἐκ κλησίας, ἀκατήχητον κήρυγμα, ἐ νῶ ὑπάρχει πλήρης ἀφωνία διὰ τὰς εὐθύνας ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἰσοπέδωσαν καὶ ἐλεηλάτησαν τὴν Ἑλλάδα. Ὅσον διὰ τὰ Ἐθνικὰ θέματα; Αὐτὰ εἶναι «ἀπαγορευμένα». Οὐδέποτε οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας ἐπέδειξαν τοιαύτην συμπεριφοράν. Ὅσοι δὲ ἐκ τῶν ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας ὁμιλοῦν διὰ κοινωνικά, οἰκονομικά, ἐκκλησιαστικά, πατερικὰ καὶ ἐθνικὰ θέματα πολεμοῦν ται ἀπὸ ἐφημερίδας, ΜΜΕ καὶ τὸ δῆθεν «προοδευτικὸν» Ἱερατεῖ ον τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ τελευταῖον ἔχει ἕνα πολὺ ρηχὸν λόγον, ἐπιδίδεται εἰς δημοσίας σχέσεις καὶ ὑ πηρετεῖ τὴν Νέαν Ἐποχὴν καὶ τοὺς στόχους της.

2ον) Ὁ παπὰς δὲν θὰ κυκλοφορῆ μὲ ράσα, διότι αὐτὸ ἐνοχλεῖ τὸν «ἀδελφό μουσουλμάνο» ἀλλὰ καὶ ὅλας ἐκείνας τὰς δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι ἀπὸ ἐτῶν ζητοῦν τὴν κατάργησιν τοῦ ράσου, διὰ νὰ μὴ ὁμοιάζει ἡ Ἑλλὰς μὲ τοὺς Ἀγιατολλὰχ τοῦ Χομεϊνί.

3ον) Αἱ παραδόσεις μας κατὰ τὰς μεγάλας ἑορτὰς τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανοσύνης θὰ καταργηθοῦν, διότι εἰς τὴν πολυφυλετικὴν Ἑλλάδα δὲν θὰ ἔχουν θέσιν, ἀφοῦ ἡ ἐξωτερίκευσίς των εἰς τὴν συνοικίαν ἢ εἰς τὸ χωρίον θὰ ἐνοχλοῦν τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι διὰ παράδειγμα δὲν πιστεύουν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν Παναγίαν.

 Θυμηθεῖτε ὅτι ὀλίγον πρὶν ἀναλάβη τὰ ἡνία τῆς Χώρας ἡ Ν.Δ. τοῦ κ. Κώστα Καραμανλῆ, ὁ τότε ὑπ. Ἐξωτερικῶν κ. Γεώργι ος Παπανδρέου καὶ ἡ μητέρα του ἐνωχλήθησαν ἀπὸ τὸν ἦχον τῆς καμπάνας, εἰς κάποιο χωρίον τῆς Κορίνθου καὶ ἀφοῦ διεμαρτυρήθησαν ἐντόνως, (ἐπειδὴ τοὺς ἐχάλασε τὸν ὕπνον ὁ παπὰς κατὰ τὸν ἑσπερινόν) ἠπείλησαν μὲ τὴν Ἀστυνομίαν. Αὐτὴν τὴν τάξιν πολιτικῶν ὑπηρετεῖ σήμερον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μὲ τὴν ἐγκύκλιόν του διὰ τὴν ἐκμηδένισιν τοῦ ἤχου τῆς καμπάνας.

Ὡς ἔχομεν ὑποστηρίξει καὶ ἄλλοτε ἡ μετατροπὴ τῆς Χώρας μας εἰς πολυφυλετικὴν καὶ πολυπολιτισμικὴν ἔχει ὡς στόχον:

1ον) Τὴν κατάργησιν τοῦ ὁμαίμου.

2ον) Τὴν κατάργησιν τοῦ ὁμοθρήσκου. 3ον) τὴν κατάργησιν τοῦ ὁμογλώσσου.

3ον) Τὴν κατάργησιν τῶν ἠθῶν καὶ τῶν ἐθίμων, τῶν παραδόσεων.

 4ον) Τὴν κατάργησιν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ.

5ον) Τὴν κατάργησιν τοῦ Ἑλληνικῶς ζῆν.

6ον) Τὴν κατάργησιν τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἐθνικῶν συμβόλων ἀπὸ δημοσίους χώρους καὶ

7ον) Τὴν πλαστογράφησιν τῆς ἱστορίας, διὰ νὰ μὴ ἐνοχλοῦνται οἱ ἐχθροὶ τοῦ παρελθόντος καὶ τοῦ παρόντος τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, δυστυχῶς, ἀντὶ νὰ προβάλλη ἀντιστάσεις, συμβιβάζεται, ὑποχωρεῖ, παραχωρεῖ καὶ συμπορεύεται ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς κρίσεως μὲ τοὺς πολιτικοὺς ἐξουσιαστάς. Ἡ Ἀλήθεια εἶναι ὅτι αὐτοὶ τὸν ἐπιβραβεύουν διὰ τὴν στάσιν του ἔναντί των. Ὁ λαὸς ὅμως τὸν ἐπιβραβεύει; Ἂς μεταβῆ πρὸς τὰς λαϊ κὰς συνοικίας τῆς Ἀθήνας καὶ ὁλοκλήρου τῆς Ἑλλάδος. Ἐὰν τὸ πράξη τότε οἱ συνεργάται του θὰ ἀκούσουν εἴτε τὴν λέξιν ὅτι εἶναι ἀνύπαρκτος εἴτε τὸ ἐρώτημα: «ὑπάρχει;».

Εἰς τὴν συνείδησιν τοῦ λαοῦ εἶναι ἀνύπαρκος. Τοὐλάχιστον ἂς μὴ κτυπᾶ τὴν παράδοσιν, ὅπως τὸ ἔπραξε μὲ τὸν περιορισμὸν – ἐκμηδένισιν τοῦ ἤχου τῆς καμπάνας.

Γ. Ζερβός

Ορθόδοξος Τύπος, 12/07/2013