Οι πονηρές παγίδες της Νέας Τάξης στο έργο φιλανθρωπίας!

Στους καθιερωμένους απολογισμούς του έργου φιλανθρωπίας της Εκκλησίας δίδεται ιδιαίτερη έμφαση το τελευταίο καιρό, λόγω της οικονομικής κρίσης, στην παροχή συσσιτίων, στα κοινωνικά παντοπωλεία, στα κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φαρμακεία και εν γένει στη στήριξη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων!
Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος «καυχιέται» θα λέγαμε για την κοινωνική προσφορά της Αρχιεπισκοπής… και δη την αρτία διοργάνωση συσσιτίων! Εξαίσιο και σημαντικό άλλωστε γνωρίζουμε πως είναι να δίδεις τροφή στον πεινασμένο, να στηρίζεις τον φτωχό, να ενισχύεις τον μη έχοντα εργασία κ.ο.κ. Κάτι τέτοιο αποτελεί σημαντική ευαγγελική επιταγή, αφού όπως λέγει ο Κύριος στο πρόσωπο του πάσχοντα, του πεινασμένου, του ασθενή, του φτωχού κρύβεται ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός! Ως εκ τούτου η κάθε μορφής φιλανθρωπία, ως εκδήλωση της αγάπης αποτελεί άριστο και θεάρεστο έργο…

Ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός άλλωστε μας δίδαξε εμπράκτως το πως οφείλουμε να στεκόμαστε ως χριστιανοί απέναντι στον πόνο του πλησίον μας. Τα αμέτρητα θαύματά Του στο πέρασμά του από τη γη αλλά και αυτά που έγιναν από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου, γίνονται μέχρι σήμερα και θα γίνουν μέχρι της συντέλειας του κόσμου δεικνύουν την απέραντη αγάπη Του στον άνθρωπο! Η αγάπη όμως, του Κυρίου μας προς τον άνθρωπο δεν αποβλέπει μόνο στη σωματική τέρψη και ικανοποίηση του αλλά στην σωτηρία του. Ως εκ τούτου η χριστιανική έννοια της φιλανθρωπίας έχει αμιγώς αυτό το σκοπό! Αποβλέπει στην ψυχοσωματική σωτηρία του ανθρώπου αλλιώς συνιστά επικίνδυνη παρέκκλιση και αίρεση.

Ωστόσο, μπορεί κάλλιστα κάποιος να υποστηρίξει πως στην περίπτωση τούτη από τα συσσίτια της Ορθόδοξης Εκκλησίας λ.χ. θα πρέπει να εξαιρούνται οι αλλόθρησκοι, οι μωαμεθανοί, οι βουδιστές, οι ινδουϊστές, οι άθεοι. Όχι, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο! Θα μπορούν ασφαλώς να συμμετάσχουν με μία όμως βασική προϋπόθεση, την οποία θέτει ο ίδιος ο Χριστός. Οφείλουν θα λέγαμε να πάρουν πλήρες το γεύμα που παρέχει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Δηλαδή να αποδεχθούν μαζί με την τροφή του σώματος και την πνευματική τροφή της ψυχής, που παρέχει η Ορθόδοξη Εκκλησία… Γιατί σκοπός και μοναδική αποστολή της Εκκλησίας μας είναι να αποβλέπει και να εργάζεται για τη σωτηρία κάθε ανθρώπου. Ο Ιησούς Χριστός με σαφήνεια στο θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων μας έδωσε επακριβώς το παράδειγμα, ορίζοντας το πλαίσιο της φιλανθρωπίας! Μάλιστα αρνήθηκε να το επαναλάβει όταν κάποιοι εκ των ακροατών τον ακολούθησαν και στην αντίπερα όχθη της λίμνης Τιβεριάδος. Τους αγνόησε υποστηρίζοντας ότι Τον ακολούθησαν μόνο για να φάνε ( ζητείτε με, ουχ ότι είδετε σημεία, αλλ’ ότι εφάγετε εκ των άρτων και εχορτάσθητε. εργάζεσθε μη την βρώσον την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο υιός του ανθρώπου υμίν δώσει’ τούτον γαρ ο πατήρ εσφράγισεν ο Θεός. (Ιωάν. 7,26-27))…

Ας μην λησμονούμε λοιπόν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ζωοποιός Άρτος. Και τούτον τον Άρτον οφείλει να προσφέρει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο Χριστός δεν περιφρονεί τα υλικά αγαθά , αλλά τα ιεραρχεί. Πρώτα είναι η βρώση η μένουσα ( Ιωάν. 6,27) και μετά η πρόσκαιρη. Η εκκλησία οφείλει να ενδιαφέρεται το ίδιο για τις υλικές ανάγκες του ανθρώπου, αλλά επιπλέον να θέτει και τα απαραίτητα όρια. Πρώτα δίδαξε ο Ιησούς Χριστός τον όχλο και μετά τους έδωσε ψωμί να φάνε.
Μα θα ισχυρισθεί κάποιος για ένα πιάτο φαγητό θα πρέπει ο κάθε λογής πεινασμένος να εγκαταλείψει αυτά που πιστεύει και διδάχθηκε από παιδί; Όχι καλοί μου άνθρωποι, κάτι τέτοιο θα ήταν τραγικό λάθος κι θα αποτελούσε προσηλυτισμό! Θα πρέπει ωστόσο, να κατανοήσουμε ότι μόνος του απευθύνθηκε στην Εκκλησία και εφόσον χτύπησε την πόρτα Της θα πρέπει να λάβει πλήρες το γεύμα του, πρωτίστως το πνευματικό και δευτερευόντως το υλικό! Πρέπει να λάβει τον ζωοποιό Άρτο, δηλαδή τον Ιησού Χριστό, γιατί τότε θα είναι πλήρες το γεύμα. Ειδάλλως στα μάτια του η Ορθόδοξη Εκκλησία θα φαίνεται ως ένα απλό φιλανθρωπικό σωματείο και δεν θα ξεχωρίζει από τα χιλιάδες που έχουν δημιουργηθεί, τα περισσότερα εκ των οποίων εξυπηρετούν ιδιοτελείς αμιγώς σκοπούς. Τρανό παράδειγμα αποτελούν οι οπαδοί της Σατανολατρείας Τέκτονες (Μασώνοι) και τα παρακλάδια αυτών Rotary, Lions κ.ο.κ., οι χιλιαστές, οι προτεστάντες, η θρησκευτική κοινότητα του αιρεσιάρχη Πάπα… Το τραγικό μάλιστα είναι ότι τη δαιμονική και όχι ανθρωπιστική βοήθεια αυτών αποδέχεται και η Εκκλησία!!!
Η τραγική αυτή διαπίστωση, ωστόσο, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειονότητα των θρησκευτικών ηγετών μας, μηδέ εξαιρουμένου και του καλού μας Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται την καλοστημένη παγίδα του μυστηρίου της ανομίας και της νέας τάξης των πραγμάτων. Παγίδα πονηρή που αποβλέπει να μετατρέψει την Ορθόδοξη Εκκλησία από δοχείο χάριτος, αληθείας, αγάπης και σωτηρίας εκ του οποίου πηγάζουν και αναβλύζουν οι αρετές της ανιδιοτελούς προσφοράς, σε απλό κοινό περιθωριακό σύλλογο και σωματείο!
Προς το σκοπό αυτό όρισαν και επέβαλλαν τρόπο τινά τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), προκειμένου μέσω του πακτωλού χρημάτων και ανθρωπιστικής βοηθείας που ρέουν προς αυτές από διάφορες πηγές να εξαλείψουν παντελώς το σωτηριολογικό χαρακτήρα Της! Μέσα στο πλαίσιο, οι εκφραστές της ανομίας όχι μόνο ενισχύουν αλλά και διαφημίζουν δωρεάν τις δραστηριότητες των οργανώσεων αυτών από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, έτσι ώστε μέσω της προβολής αυτών να μειώνεται η ενοριακή προσφορά και ο πρωταρχικός σωτηριολογικός ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.
Ενίοτε μάλιστα προωθούνται εκ του πονηρού συνεργασίες των υποκινούμενων και πλήρως ελεγχόμενων από τους εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας οργανώσεων (ΜΚΟ) που όχι μόνο εκθέτουν αλλά λειτουργούν παντελώς διαβρωτικά για το χριστεπώνυμο πλήρωμα… Δεν μπορεί λ. χ. αν και ορθόδοξος χριστιανός να απλώνεις χέρι βοηθείας στον συνειδητά μασωνοκρατούμενο και άρα δαιμονοκρατούμενο τηλεοπτικό σταθμό και να ζητάς οικονομική βοήθεια για να αντιμετωπίσεις τη μάστιγα της πείνας!!! Δια του τρόπου αυτού ανοίγεις όχι απλά κερκόπορτες προδοσίας αλλά την κεντρική πύλη στον πονηρό δίδοντάς του τη δυνατότητα να αλλοιώσει την ορθόδοξη διδασκαλία με τελικό στόχο να απομακρύνει τη δυνατότητα της σωτηρίας! Γιατί αυτό αποτελεί την επιδίωξή του.
Εξάλλου ο καθένας σήμερα δύναται να αντιληφθεί ότι η βασική αιτία της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα μας αλλά και άλλες χώρες στον πλανήτη είναι η πνευματική ατροφία! Η πνευματική φτώχεια είναι αυτή που κατέστησε ατροφικές και άγονες τις ανθρώπινες ψυχές! Τις έκανε σκληρές και απάνθρωπες, ιδιοτελείς… Προηγήθηκε βλέπετε της δοκιμασίας αυτής η συντονισμένη προσπάθεια των οργάνων της ανομίας να μεταβάλλουν και δια νόμων τους κανόνες λειτουργίας που όρισε ο τριαδικός Θεός για τον άνθρωπο! Και να τώρα που όλοι μας παρουσιαζόμαστε δήθεν έκπληκτοι ενώπιον των πάσης φύσεως σκανδάλων των πολιτικών η και θρησκευτικών ενίοτε αρχόντων μας!

 Καλοί μου άνθρωποι, η φιλανθρωπία μας ως χριστιανοί οφείλει αποκλειστικά και απόλυτα να εκπορεύεται από τον προσανατολισμό μας προς τη σωτηρία και ως εκ τούτου οφείλει να έχει επίκεντρο τον ζωοποιό Άρτο της αληθινής ζωής, τον Ιησού Χριστό! Γιατί τότε και μόνο τότε η φιλανθρωπία μας αποκτά τη δυναμική εκείνη που αναγκάζει θα λέγαμε τον ουράνιο Πατέρα όχι μόνο από την χαρά Του να σφαγιάσει τον μόσχο τον σιτευτό για να θρέψει τα πεινασμένα, ταλαιπωρημένα και άσωτα παιδιά του αλλά να ανοίξει τους ουρανούς, ώστε να πέφτει και πάλι το μάννα, η τροφή δηλαδή των αγγέλων στη χώρα μας και σε ολάκερο τον πλανήτη!

Ως εκ τούτου καλό και άριστο θα ήταν τόσο για τον Αρχιεπίσκοπό μας, όσο και για τους λοιπούς θρησκευτικούς ηγέτες μας να προτάξουν πρωτίστως τη σωτηρία του ανθρώπου γιατί αυτή είναι η αποστολή τους και αυτή την υπόσχεση έδωσαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων κατά την χειροτονία τους. Ας αποφεύγουν λοιπόν πράξεις εντυπωσιασμού κοσμικού αμιγώς χαρακτήρα, όπως λ. χ. παροχή δωρεάν εκκλησιαστικής γης σε ανέργους η αποδέσμευση εκκλησιαστικής γης για δήθεν λόγους φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων!!! Καλό επίσης θα ήταν να διαλύσουν τις ελεγχόμενες από το μυστήριο της ανομίας οργανώσεις (ΜΚΟ) πριν αυτές εξελιχθούν σε μοχθηρά θηρία που θα τους καταβροχθίσουν εν μια νυκτί και θα τους εκθέσουν στα μάτια του Θεού και στα μάτια του χριστεπώνυμου ποιμνίου τους, που ήδη απορεί με τις πράξεις και τις ενέργειές τους.

Διδαχή χωρίς πράξεις φιλανθρωπίας μοιάζει με κύμβαλον αλαλάζον και φιλανθρωπία χωρίς διδαχή μοιάζει με χαλκόν ηχούντα…
ΠΗΓΗ /
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ