Το Σαββάτο 17 Αυγούστου, τιμήσαμε την μνήμη ενός αγίου που για χρόνια ήταν καλά «κρυμμένος» στις πλαγιές του Πηλίου, ταπεινός και μετά τη εκδημία του και καλόβολα αφημένος να χαίρεται από τον παράδεισο που τιμές μαρτυρίου ανήκουσες στον ίδιο, αποδίδονταν σε άλλον άγιο (εξαιτίας πλάνης)!
Πρόκειται για τον Αγιο Σταμάτιο τον Νεομάρτυρα ο οποίος, μέχρι πριν λίγα μόλις χρόνια, ταυτίζονταν με τον Αγιο Απόστολο τον Νέο καθώς ήταν από κοντινά χωριά και μαρτύρησαν την ίδια μέρα, σε διαφορετικό χρόνο.
O μεν Αγιος Απόστολος ο Νέος, από τον Αγιο Λαυρέντιο Πηλίου, μαρτύρησε στις 16 Αυγούστου 1686, ο δε Αγιος Σταμάτιος, από τον Αγιο Γεώργιο Νηλείας Πηλίου, στις 16 Αυγούστου 1680.
Ο θεολόγος Βασίλειος Σκιαδάς, σχετικά πρόσφατα, τεκμηρίωσε την άποψη ότι ο Αγιος Σταμάτιος είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Αγιο Απόστολο το νέο.
Από τότε καθιερώθηκε από την Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (αρχιερατεύοντος του ήδη μακαριστού Χριστοδούλου) να τιμάται η μνήμη του, στον Αγιο Γεώργιο Νηλείας, (κτίσθηκε παρεκκλήσι επ’ονόματί του, στο ναό του Αγ. Γεωργίου) την πρώτη Κυριακή μετά την 16η Αυγούστου –ημέρα του μαρτυρίου του-.
(Στις 16 Αυγούστου τιμάται η μνήμη του αγίου Αποστόλου του νέου).
Την ημέρα του εορτασμού, μεταφέρεται, εν πομπή, στον πανηγυρίζοντα ναό το τμήμα του λειψάνου του, που διασώζεται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου.
Μια ζωή, ένας μάρτυρας
Ο νεομάρτυρας Σταμάτιος γεννήθηκε στον Αγιο Γεώργιο Νηλείας και καταγόταν από την μεγάλη οικογένεια των Σταματόπουλων, που ήκμασε στο κεφαλοχώρι αυτό, μέχρι το 1821.
Ακόμη και σήμερα, οι ντόπιοι δείχνουν τον τόπο της πατρικής του οικίας, όπου σώζονται ερείπια και μια κρήνη που ονομάζεται «βρύση του Αη Σταμάτη».
Από μικρός ο Σταμάτιος διακρίνονταν για την πίστη στο Χριστό και την αγάπη στη σκλαβωμένη πατρίδα καθώς, ζώντας στον 17ο αιώνα, ζούσε έντονα την καταπίεση των Ελλήνων από τον κατακτητή και επίσης την οικονομική του βουλιμία.
Οι κάτοικοι, εξουθενωμένοι οικονομικά, συχνά σχημάτιζαν επιτροπές από τα πιο αξιοσέβαστα πρόσωπα της περιοχής και απευθύνονταν στην Υψηλή Πύλη, ζητώντας φορολογική ανακούφιση.
Βασικό στέλεχος μιας τέτοιας αντιπροσωπίας ήταν και ο Σταμάτιος, καθώς ο τοπικός αγάς είχε επιβάλει αβάσταχτους φόρους χάριν της Βαλιδέ χανούμ Κιοσσέμ, στην οποία είχε δωρηθεί η χερσόνησος της Μαγνησίας.
Το τόλμημα αποδείχθηκε κάτι περισσότερο από επικίνδυνο.
Ο βεζύρης στον οποίον έκαναν την καταγγελία, είχε στενό σύνδεσμο με τον αγά!
Ετσι ο Σταμάτιος και οι συντοπίτες του ξυλοκοπήθηκαν άγρια.
Ο ακέραιος χαρακτήρας του όμως, δεν μπόρεσε να ανεχθεί την βάναυση συμπεριφορά και την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και διαμαρτύρονταν έντονα και ήλεγχε τους Τούρκους για την απανθρωπιά τους.
Εκείνοι τον διαβάλουν στον βεζύρη ότι τάχα ήταν παλιά μουσουλμάνος και ότι τώρα είχε γίνει χριστιανός.
Με αυτή την κατηγορία τον έφεραν στο δικαστήριο, όπου διακήρυξε με θάρρος ότι ουδέποτε υπήρξε μουσουλμάνος και κατέληξε :
«Χίλιες φορές είναι προτιμότερο για μένα να είμαι και να πεθάνω με τον Χριστό μου, παρά να Τον αρνηθώ και να ζω σε τούτον τον κόσμο με μύριες αναπαύσεις και δόξες βιοτικές»
Ο βεζύρης θαυμάζοντας το θάρρος του προσπάθησε να τον μεταπείσει αλλά ο Σταμάτιος δεν έπαψε να διακηρύσει την πίστη του.
Τον φυλάκισαν και τον βασάνισαν άγρια για να τον κάμψουν και κείνος πάλι ομολογούσε Χριστό.
Αθέατες άνοιξαν οι πύλες της Ανω Ιερουσαλήμ......
Ηταν Δευτέρα 16 Αυγούστου 1680 που τον αποκεφάλισαν μπροστά στο παλάτι.......
Αχρι θανάτου........τελικά.
(βιβλιογραφία: Βασιλείου Σκιαδά "ΑΓΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ")
Πρόκειται για τον Αγιο Σταμάτιο τον Νεομάρτυρα ο οποίος, μέχρι πριν λίγα μόλις χρόνια, ταυτίζονταν με τον Αγιο Απόστολο τον Νέο καθώς ήταν από κοντινά χωριά και μαρτύρησαν την ίδια μέρα, σε διαφορετικό χρόνο.
O μεν Αγιος Απόστολος ο Νέος, από τον Αγιο Λαυρέντιο Πηλίου, μαρτύρησε στις 16 Αυγούστου 1686, ο δε Αγιος Σταμάτιος, από τον Αγιο Γεώργιο Νηλείας Πηλίου, στις 16 Αυγούστου 1680.
Ο θεολόγος Βασίλειος Σκιαδάς, σχετικά πρόσφατα, τεκμηρίωσε την άποψη ότι ο Αγιος Σταμάτιος είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Αγιο Απόστολο το νέο.
Από τότε καθιερώθηκε από την Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (αρχιερατεύοντος του ήδη μακαριστού Χριστοδούλου) να τιμάται η μνήμη του, στον Αγιο Γεώργιο Νηλείας, (κτίσθηκε παρεκκλήσι επ’ονόματί του, στο ναό του Αγ. Γεωργίου) την πρώτη Κυριακή μετά την 16η Αυγούστου –ημέρα του μαρτυρίου του-.
(Στις 16 Αυγούστου τιμάται η μνήμη του αγίου Αποστόλου του νέου).
Την ημέρα του εορτασμού, μεταφέρεται, εν πομπή, στον πανηγυρίζοντα ναό το τμήμα του λειψάνου του, που διασώζεται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου.
Μια ζωή, ένας μάρτυρας
Ο νεομάρτυρας Σταμάτιος γεννήθηκε στον Αγιο Γεώργιο Νηλείας και καταγόταν από την μεγάλη οικογένεια των Σταματόπουλων, που ήκμασε στο κεφαλοχώρι αυτό, μέχρι το 1821.
Ακόμη και σήμερα, οι ντόπιοι δείχνουν τον τόπο της πατρικής του οικίας, όπου σώζονται ερείπια και μια κρήνη που ονομάζεται «βρύση του Αη Σταμάτη».
Από μικρός ο Σταμάτιος διακρίνονταν για την πίστη στο Χριστό και την αγάπη στη σκλαβωμένη πατρίδα καθώς, ζώντας στον 17ο αιώνα, ζούσε έντονα την καταπίεση των Ελλήνων από τον κατακτητή και επίσης την οικονομική του βουλιμία.
Οι κάτοικοι, εξουθενωμένοι οικονομικά, συχνά σχημάτιζαν επιτροπές από τα πιο αξιοσέβαστα πρόσωπα της περιοχής και απευθύνονταν στην Υψηλή Πύλη, ζητώντας φορολογική ανακούφιση.
Βασικό στέλεχος μιας τέτοιας αντιπροσωπίας ήταν και ο Σταμάτιος, καθώς ο τοπικός αγάς είχε επιβάλει αβάσταχτους φόρους χάριν της Βαλιδέ χανούμ Κιοσσέμ, στην οποία είχε δωρηθεί η χερσόνησος της Μαγνησίας.
Το τόλμημα αποδείχθηκε κάτι περισσότερο από επικίνδυνο.
Ο βεζύρης στον οποίον έκαναν την καταγγελία, είχε στενό σύνδεσμο με τον αγά!
Ετσι ο Σταμάτιος και οι συντοπίτες του ξυλοκοπήθηκαν άγρια.
Ο ακέραιος χαρακτήρας του όμως, δεν μπόρεσε να ανεχθεί την βάναυση συμπεριφορά και την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και διαμαρτύρονταν έντονα και ήλεγχε τους Τούρκους για την απανθρωπιά τους.
Εκείνοι τον διαβάλουν στον βεζύρη ότι τάχα ήταν παλιά μουσουλμάνος και ότι τώρα είχε γίνει χριστιανός.
Με αυτή την κατηγορία τον έφεραν στο δικαστήριο, όπου διακήρυξε με θάρρος ότι ουδέποτε υπήρξε μουσουλμάνος και κατέληξε :
«Χίλιες φορές είναι προτιμότερο για μένα να είμαι και να πεθάνω με τον Χριστό μου, παρά να Τον αρνηθώ και να ζω σε τούτον τον κόσμο με μύριες αναπαύσεις και δόξες βιοτικές»
Ο βεζύρης θαυμάζοντας το θάρρος του προσπάθησε να τον μεταπείσει αλλά ο Σταμάτιος δεν έπαψε να διακηρύσει την πίστη του.
Τον φυλάκισαν και τον βασάνισαν άγρια για να τον κάμψουν και κείνος πάλι ομολογούσε Χριστό.
Αθέατες άνοιξαν οι πύλες της Ανω Ιερουσαλήμ......
Ηταν Δευτέρα 16 Αυγούστου 1680 που τον αποκεφάλισαν μπροστά στο παλάτι.......
Αχρι θανάτου........τελικά.
(βιβλιογραφία: Βασιλείου Σκιαδά "ΑΓΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά