ΔΙΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΠΩΝ ΤΗΣ.*

ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΠΟΛΙΤΟΥ  (1004 μ. Χ.)

Πέρασα πρῶτα στὴν Κύπρο ἀναζητώντας τὴν Τύρο. Ἀπὸ τὴν Τύρο δέ, περπατώντας ὀκτὼ ἡμέρες νότια, εἶναι ἡ Ἁγία Πόλη. Στὴ μέση τῆς Ἁγίας Πόλεως βρίσκεται ὁ Ἅγιος Τάφος τοῦ Κυρίου, καὶ κοντὰ σὲ αὐτόν, βρίσκεται ὁ τόπος τοῦ Κρανίου, ὅπου σταυρώθηκε  ὁ Χριστός, μὲ ὕψος 18 μέτρα καὶ σκαλιὰ 36. Κάτω ἀπὸ τὸν τόπο τῆς Σταυρώσεως βρίσκεται τὸ παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Ἀδὰμ καθὼς καὶ ὁ τάφος του. Καὶ μέσα σὲ αὐτὸ βρίσκεται ὁ κῆπος τοῦ Ἰωσήφ. Στὴ βόρεια μεριὰ τοῦ κήπου βρίσκεται ἡ φυλακή, ὅπου ἦταν ὁ Χριστὸς κλεισμένος καθὼς καὶ ὁ Βαραβᾶς. Ἀνάμεσα στὴ φυλακὴ καὶ τοῦ τόπου τῆς Σταυρώσεως, ὑπάρχει ἡ πύλη τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου, ὅπου βρέθηκαν καὶ οἱ τρεῖς σταυροί. Στὴν πύλη ὑπάρχει ἕνα ἱερό, στὸ ὁποῖο βρίσκεται τὸ ποτήρι, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἤπιε ὁ Χριστὸς ξύδι καὶ χολή. Αὐτὸ εἶναι σὰν πράσινο βότσαλο καλυμμένο μὲ ἀσήμι. Σὲ αὐτὸ τὸ μέρος βρίσκεται καὶ ἡ λεκάνη στὴν ὁποία ἔπλυνε ὁ Χριστὸς τὰ πόδια τῶν μαθητῶν Του καὶ εἶναι μαρμάρινη. Ἐκεῖ βρίσκεται τὸ σφουγγάρι, τὸ καλάμι, τὸ ἀγκάθινο στεφάνι καὶ ἡ καθαρὴ σινδόνη, σὰν τὸν τύπο τῆς σινδόνης ποὺ εἶδε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στὸν οὐρανό, ἡ ὁποία ἱστοροῦσε ὅλα τὰ ζῶα. Στὸ ἕνα μέρος τὰ «δαπανώμενα» καὶ στὸ ἄλλο μέρος τὰ «μὴ δαπανώμενα», κάθε τι κοινὸ ἢ ἀκάθαρτο, ποὺ λέγεται ὅτι ἔδειξε ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ. Κοντὰ σὲ αὐτὴ βρίσκεται τὸ Πατριαρχεῖο. Στὸ κάτω μέρος τοῦ Πατριαρχείου ὑπάρχει ἐκκλησία ποὺ δὲν ἔχει ἐγκαινιασθεῖ. Μελλοντικὰ θὰ ἐγκαινιασθεῖ ἀπὸ τὴ σύνοδο, κατὰ τὸν διωγμὸ τῶν Σαρακηνῶν.

Καὶ στὸ  ἀριστερὸ μέρος τῶν Ἁγίου Κωνσταντίνου ὑπάρχει ἡ εἰκόνα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἐμποδίζει τὴν ὁσία Μαρία νὰ μπεῖ στὸν ναὸ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς  Ὑψώσεως. Ἐκεῖ ἔδωσε καὶ τὴν ὑπόσχεσή της. Καὶ στὸ ἀριστερὸ μέρος βρίσκεται τὸ σπίτι τοῦ Ἰωσήφ. Κάτω ἀπὸ τὸ σπίτι ὑπάρχει  ”τετρακιόνιν” [1]ναός, μέσα στὸν ὁποῖο συνάντησε ἡ ἁγία Ἑλένη τὸ πτῶμα τῆς κόρης καὶ ἀκουμπώντας τοὺς τρεῖς σταυρούς, μίλησε ἡ κόρη στὸν Δεσποτικὸ Σταυρό.

Ἀνατολικὰ αὐτοῦ βρίσκεται ἡ Προβατικὴ κολυμβήθρα, ἡ ὁποία ἔχει πέντε  θολωτά ὑπόστεγα[2] τὶς λεγόμενες στοές. Κοντὰ σὲ αὐτὴν βρίσκονται τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐκεῖ ὅπου τὸ αἷμα τοῦ Ζαχαρία πάγωσε, καθὼς καὶ ὁ λίθος ὁ  κρεμάμενος[3] και ὁ ναὸς τοῦ Σολομώντα μὲ τὰ τείχη του.

Καὶ στὴ δυτικὴ πύλη τῆς ἁγίας πόλεως, βρίσκεται ὁ πύργος τοῦ Δαυίδ, ὅπου καὶ κάθισε πάνω στὴν τέφρα καὶ ἔγραψε τὸ Ψαλτήριο.

Δεξιά τοῦ πύργου εἶναι τὸ λιθόστρωτο, μικρὴ ἐκκλησία, ὅπου καὶ ἐκεῖ παρέδωσε ὁ Ἰούδας τὸν Κύριο.

Δεξιά του λιθόστρωτου εἶναι ἡ Ἅγια Σιών, ὁ οἶκος  τοῦ Θεοῦ. Καὶ στὴ μεγάλη πύλη ἀριστερά, εἶναι ὁ τόπος ὅπου ἔλουσαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο μετὰ τὸν θάνατό της. Καὶ στὸ δεξὶ μέρος αὐτῆς τῆς πύλης εἶναι ἡ κόλαση. Καὶ κοντὰ σὲ αὐτὴν στέκεται ὁ λίθος, στὸν ὁποῖον φραγγέλωσαν τὸν Χριστὸ καὶ Θεὸ ἡμῶν. Καὶ στὶς ἅγιες ὀπὲς τοῦ θυσιαστηρίου εἶναι τὰ ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, ὅπου στεκόταν κρινόμενος ἀπὸ τὸν Πιλάτο. Στὸ δεξὶ μέρος τοῦ θυσιαστηρίου τὸ Ὑπερῶο, ποὺ δείπνησε ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς μαθητές του. Καὶ στὸ μέρος αὐτὸ ὁ ἐξιστορημένος Φαρισαῖος καυχιόταν καὶ ὁ Τελώνης ταπείνωνε τὸν ἑαυτό του. Καὶ στὴν κόγχη τῆς Ἁγίας Σιὼν πρὶν ἀπὸ τὸ πραιτώριο ὑπάρχει μικρὸς ναός. Ἐκεῖ ἔκαιγε φωτιά, στὸν τόπο ποὺ ρωτήθηκε ὁ ἅγιος Πέτρος ἀπὸ τὴν παιδούλα καὶ ἀρνήθηκε τρεῖς φορὲς τὸν Χριστὸ καὶ ἀμέσως ὁ κόκορας λάλησε. Καὶ στὸν τόπο αὐτὸ εἶναι τὸ σπίτι τοῦ Πιλάτου καὶ τοῦ Ἄννα καὶ τοῦ Καϊάφα καὶ τοῦ Καίσαρα.

Ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη στὰ  δεξιὰ κοντὰ στὸ τοῖχος εἶναι ἡ ἐκκλησία, ὅπου βγαίνοντας ὁ Πέτρος ἔκλαψε πικρὰ. Καὶ δεξιὰ τῆς  ἐκκλησίας σαγιτοβόλων[4] τριῶν εἶναι ἡ κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ, ὅπου πλύθηκε ὁ τυφλὸς καὶ ξαναεῖδε καὶ δεξιὰ αὐτῆς εἶναι ὁ ἀγρὸς τοῦ Κεραμέως, ποὺ γιὰ αὐτὸ δόθηκαν τὰ χρήματα τῆς προδοσίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐκεῖ θάπτονται οἱ νεκροὶ ἕως σήμερα. Καὶ δεξιὰ αὐτοῦ εἶναι τὸ μέρος ὅπου οἱ τύψεις ἅρπαξαν τὸν Ἰούδα.

            Καὶ στὸ νότιο μέρος τῆς ἁγίας πόλεως μετὰ ἀπὸ δυὸ μίλια δίπλα στὸν δρόμο εἶναι τῆς Ραχὴλ ὁ τάφος καὶ μετὰ ἀπὸ μίλια μακριὰ εἶναι ἡ ἁγία Βηθλεέμ, ὅπου γεννήθηκε ὁ Χριστός, ἐκκλησία πολὺ μεγάλη, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος. Καὶ κάτω ἀπὸ τὴν τράπεζα, εἶναι τὸ διπλὸ σπήλαιο καὶ στὸ μὲν ἀνατολικὸ μέρος γεννήθηκε ὁ Χριστὸς στὸ δὲ δυτικὸ εἶναι ἡ ἁγία φάτνη, τὰ δυὸ σπήλαια μαζί. Εἶναι περιχρυσωμένα καὶ εἰκονισμένα ὅπως ὅλα ἔγιναν. Καὶ στὸ βόρειο μέρος τοῦ σπηλαίου ὑπάρχει  πηγάδι χωρὶς νερὸ καὶ στὸ νερὸ τοῦ πηγαδιοῦ εἶναι τὸ ἀστέρι, ὁ συνοδοιπόρος τῶν μάγων. Καὶ στὸ ἀριστερὸ μέρος αὐτῆς τῆς ἐκκλησίας εἶναι τὰ πατρικὰ τοῦ Δαυὶδ καὶ ἀνατολικὰ τῆς  Βηθλεὲμ  εἶναι τὸ μοναστήρι τὸ λεγόμενο «τῶν Ποιμένων», ὅπου ἐμφανίστηκε ἄγγελος στοὺς ποιμένες καὶ εἶπε σὲ αὐτοὺς: «Παύσασθε ἀγραυλοῦντες, κράξατε ἀνυμνοῦντες . Καὶ νότια τῆς  Βηθλεὲμ εἶναι τὰ δυὸ μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Σάββα καὶ τοῦ Ἁγίου Χαρίτωνα. Καὶ νοτιότερα αὐτῶν τῶν μοναστηριῶν , μέχρι δυὸ μιλίων κατοικοῦν ἄλλοι δυὸπατέρες, ὁ Διονύσιος καὶ Θεοδόσιος.

Καὶ κοντὰ στὸ δυτικὸ μέρος τῆς ἁγίας πόλεως εἶναι δυὸ σπήλαια, ποὺ ἔχουν τὰ λείψανα τῶν ἁγίων Νηπίων, ποὺ σφαγιάσθηκαν ἀπὸ τὸν Ἡρώδη.  Καὶ δυτικὰ αὐτῶν μέχρι ἕξι μίλια εἶναι τὸ Καρμήλιο Ὄρος, ἡκαταγωγὴ τοῦ Προδρόμου. Καὶ 18 μίλια δυτικὰ τοῦ Καρμηλίου Ὄρους εἶναι ἡ Ἐμμαούς. Ἐκεῖ περπάτησε ὁΚλεόπας μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ καὶ δὲν τὸν ἀναγνώρισε. Πάλι ἀπὸ τὸ μέρος αὐτὸ καὶ μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ μίλια εἶναι τὸ Ράμλε καὶ κοντὰ σὲ αὐτὸ εἶναι ἕνα χωριὸ ἡ Διάπολις. Ἐκεῖ εἶναι ὁ Ἅγιος Γεώργιος, πάρα πολὺμεγάλη ἐκκλησία, ἐκεῖ εἶναι καὶ τὸ λείψανο τοῦ μεγαλομάρτυρα ἁγίου Γεωργίου. Καὶ στὴν τράπεζά της, κείτεται ὁ τροχός. Στὸ δεξὶ μέρος τοῦ ναοῦ στέκεται ἕνας κίονας, στὸν ὁποῖο δέθηκε ὁ τροχὸς  καὶ στὴ μνήμη του τρέχει τὸ αἷμα τρεῖς ὧρες.

Σὲ αὐτὸν τὸν κίονα ὑπάρχει τρυπημένο μάρμαρο, ποὺ κάνει θαύματα.  Ὅταν ἐκμυστηρευθεῖ κανεὶς τὴνἐπιθυμία του προσευχόμενος, καταφέρνει νὰ περάσει εὔκολα καὶ ἀνεμπόδιστα. Ὅταν ὅμως  δὲνἐκμυστηρευθεῖ κανεὶς προσευχόμενος τότε δὲν μπορεῖ νὰ περάσει. Καὶ  τέσσερα μίλια δυτικὰ τοῦ ἁγίου Γεωργίου, εἶναι τὸ «ὕδωρ τῆς ἐλέγξεως» καὶ οἱ «ἀτόκιοι λίθοι»,  γιὰ τοὺς ὁποίους ἔλεγαν οἱ προφῆτες «ὅτεἐμεῖς σιωπήσομεν , οἱ λίθοι οὗτοι κράξονται».

Δυτικά, μετὰ ἀπὸ μία μέρα διαδρομή, εἶναι τὸ κάστρο τῆς Ἀσκαλῶν, ὅπου κείτονται οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι, Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός. Ἐκεῖ εἶναι ὅπου ὁ Ἰωσὴφ συνάντησε τὸν πατέρα του καὶ προσκύνησε τὴν ἄκρη τῆς ράβδου αὐτοῦ καὶ τὸν φίλησε. Καὶ στὸν τόπο αὐτὸ ἔφαγε  ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μαζὶ μὲ τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὸν υἱό Της στὸ κάστρο Φαρμὰ στὴν ἀρχὴ τῆς Αἰγύπτου.

Καὶ δυὸ μέρες δυτικὰ εἶναι τὸ Ταμιάθιν, μεγάλο κάστρο, ἡ ἐξορία τοῦ Χριστοῦ. Καὶ δυτικὰ αὐτοῦ τέσσερις μέρες εἶναι ἡ πόλη Ἀλεξάνδρεια ὅπου κείτονται ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ ἀπόστολος καὶ εὐαγγελιστής, ὁἈθανάσιος ὁ μέγας, ὁ ὅσιος Τρώιλος, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων, ὁ ἅγιος Πέτρος, τὸ τέλος τῶν μαρτύρων, ὁὅσιος Ἀπολινάριος ὁ ὀρθόδοξος καὶ  ὁ ὅσιος Βιτάλιος. Καὶ οἱ πέντε παρθένοι παρακαλοῦσαν νὰ γίνουν σὰν τί πέντε φρόνιμες παρθένες.

Στὸ λιμάνι τῆς Ἀλεξάνδρειας ὑπάρχει τὸ πρῶτο θαῦμα, ὁ λεγόμενος πύργος Φάρος. Εἶναι λοιπὸν κατασκευασμένος ἀπὸ γυαλὶ καὶ μόλυβδο καὶ ἔχει ὕψος 306 γυάρδες . Ἐννέα μίλια δυτικὰ τῆςἈλεξάνδρειας κείτεται ὁ ἅγιος Μηνᾶς καὶ μετὰ ἄλλα ἐννέα μίλια κείτεται ἡ ἁγία Θεοδώρα, ἡ ὁποία μετονομάσθηκε Θεόδωρος καὶ κατηγορήθηκε. Ἐννέα μέρες νότια τῆς Ἀλεξάνδρειας κείτεται ὁ ἅγιος Μακάριος ὁ μέγας, ὁ ὁποῖος πλησίασε τὸν Παράδεισο. Ἔχει ἡ μονή του χίλιους ἀββάδες καὶ χίλια κελλιὰκαὶ εἶναι ἡ ἴδια κάστρο. Καὶ τέσσερις μέρες ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Μακαρίου, εἶναι οἱ τριάντα ἕξι ἀποθῆκες τοῦἸωσήφ. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ  μέρος περνᾶς τὸν ποταμὸ Φισὼν[5] ἀπὸ γέφυρα στηριζόμενης σὲ ὀγδόντα καραβόσκοινα.

Καὶ ἀπὸ ἐκεῖ εἰσέρχεται κανεὶς στὴ μεγάλη Βαβυλώνα, στὸ βασίλειο τοῦ Φαραώ. Καὶ ἕξι μίλια ἀνατολικὰτῆς Βαβυλώνας, κείτεται ὁ ἅγιος μέγας Ἀρσένιος καὶ τέσσερις ἡμέρες ἀνατολικότερα κείτεται ὁ ἅγιοςἈντώνιος. Δυὸ μέρες ἀπὸ τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου εἶναι ἡ Ἐρυθρὰ θάλασσα καὶ ἡ πέτρα, ἐκεῖ εἶναι ὁ Μωυσῆς ποὺ σφράγισε τὴ θάλασσα, ἡ ὁποία χωρίστηκε σὲ δώδεκα τμήματα κατὰ φυλὴ καὶ πέρασε μὲ τὸν λαό του. Τὸπέρασμα ἦταν δεκαοκτὼ μίλια. Ἐκεῖ κοντὰ στὴν πέτρα ὅπου ἦταν ὁ Μωυσῆς τρέχει πετρέλαιο.

Βγαίνοντας ἀπὸ ἐκεῖ κατέληξαν στὴ Ραϊθὼ ὅπου σφαγιάσθηκαν οἱ ἑπτακόσιοι πατέρες ἀπὸ τοὺς βάρβαρους. Στὸν τόπο ἐκεῖνο εἶναι καὶ ἡ ἀσύμμετρη πέτρα ποὺ πέταξε ὁ Μωυσῆς καὶ χωρίστηκαν τὰ ὕδατα. Καὶ πέντε μέρες ἀπὸ τὸν τόπο αὐτὸ εἶναι τὸ Ὄρος Σινᾶ ὅπου μίλησε ὁ Θεὸς στὸν Μωυσῆ καὶ εἶδε αὐτὸς τὸπίσω μέρος του. Κοντὰ σὲ αὐτὸ εἶναι τὸ μοναστήρι ὁ ἅγιος Βάθος καὶ ἡ πέτρα (τὸ στήριγμα) ἐκεῖ εἶναι ὁΜωυσῆς, ὅπου εἶδε τὴν καιόμενη βάτο, ἡ ὁποία δὲν καιγόταν. Καὶ κοντὰ στὸ μοναστήρι εἶναι ἡ κάμινος, ὅπουἔλιωσαν τὸν χρυσὸ καὶ τὸ ἀσήμι καὶ  ἔφτιαξαν τὸ «βοόκρανων»[6] , τὸ ὁποῖο πίστεψαν σὰν θεό. Καὶ σὲ αὐτὸτὸ μέρος εἶναι οἱ τάφοι τῶν ἑξακοσίων ὀγδόντα χιλιάδων Ἑβραίων.

Καὶ κοντὰ στὸ μοναστήρι παρεμβάλλει  ἡ σκάλα τοῦ Ὄρους Σινᾶ, ἡ ὁποία ἔχει ἑπτὰ  ἐπίπεδα (σκαλιά). Καὶ ἐκεῖ βρίσκεται καὶ τὸ σπήλαιο, ὅπου ὁ Προφήτης Ἠλίας νήστεψε σαράντα ἡμέρες, ὅταν ἔφυγε ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰεσάβελ.  Καὶ στὸ μοναστήρι  κείτεται ὁ ἅγιος πατέρας μας καὶ διδάσκαλος τῆς Κλίμακος. Καὶ κοντὰ στὸ μοναστήρι ἔγινε τὸ θαῦμα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ στὸν τόπο αὐτό.  Μετὰ ἀπὸ δυὸ μίλια πρὸς τὸ Ὄρος Σινᾶ, εἰσερχόμενοι στὸν ἄλλο βωμό, ἔθαψε ὁ Μωυσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν  τὴν κιβωτό, ὅπου ὁδήγησε τοὺς Ἑβραίους.   Ταξιδεύοντας δὲ ἀπὸ τὸ Ὄρος Σινᾶ ὀκτὼ ἡμέρες καὶ μπαίνοντας στὴ Θηβαΐδα, ἐκεῖ κείτεται ὁ Ἀββᾶς Ποιμὴν καὶ ὁ ἀδερφός του καὶ πολλοὶ ἄλλοι μακάριοι καὶ ἅγιοι πατέρες . Ἀπὸ τὴν Θηβαΐδα ,ταξιδεύοντας δεκαέξι ἡμέρες ἐπιστρέφεις πάλι στὴν ἁγία πόλη.

Ἀνατολικά τῆς  ἁγίας πόλεως καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν πύλη βρίσκεται ναός, ὅπου ὁ Ἰεφωνίας ἀγγίζοντας τὸ κρεβάτι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, δὲν πίστεψε ὅτι εἶναι ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου, καὶ κόπηκαν τὰ χέρια του. Καὶ ἀφοῦ πίστεψε  ξανά, θεραπεύτηκαν τὰ χέρια του. Καὶ κοντὰ σὲ αὐτήν, ἀνατολικά, εἶναι ἡ ἁγία Γεσθημανή, ὁ τάφος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὑπάρχει δὲ πολὺ ὡραία ἐκκλησία. Καὶ κοντὰ σὲ αὐτὴν εἶναι τὸ ἅγιο σπήλαιο, ὅπου κατέφυγε ὁ Κύριος  μὲ τοὺς μαθητές Του. Καὶ  μέσα στὸ σπήλαιο εἶναι ὁ θρόνος τοῦ  Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν δώδεκα Ἀποστόλων Του, ὅπου πρόκειται νὰ  καθίσει καὶ νὰ κρίνει τὶς δώδεκα φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ. Στὴν κεφαλὴ τοῦ δεσποτικοῦ θρόνου ὑπάρχει μικρὸ ἄνοιγμα, στὸ βάθος ἀφανὲς καὶ ἐξέρχεται ἀπὸ αὐτὸ ρυσμός[7], μεγάλη κραυγή. Καὶ  πρόκειται νὰ λέει  ὅτι εἶναι οἱ ψυχές. Καὶ στὸ μέρος αὐτὸ εἶναι ἑκατὸ ἔγκλειστες, σὰν τὶς Μυροφόρες καὶ τὶς καθοδηγεῖ ἕνας Στυλίτης ἀπὸ τὴν  παραπόρτα/παράθυρο. Καὶ κοντὰ σὲ αὐτὸ εἶναι τὸ  μάγγανον[8] ἡ πέτρα  ὅπου κατακόπηκε ὁ Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος. Ὅλα αὐτὰ εἶναι στὴν κοιλάδα τοῦ Κλαυθμῶνος. Στὸν τόπο αὐτὸν εἶναι καὶ ὁ χείμαρρος τῶν Κέδρων καὶ ἡ κοιλάδα τοῦ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ κῆπος ὅπου παραδόθηκε ὁ Χριστός. Εἶναι καὶ τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ὅπου καὶ ἀνελήφθη. Ἐκεῖ   βρίσκονται κίονες  κυκλοειδῶς  καὶ στὴ μέση τράπεζα. Ἐξωτερικὰ τῶν κιόνων ὑπάρχει μαρμάρινη αὐλή. Ἀνατολικὰ τῶν κιόνων μετὰ ἀπὸ λίγο διάστημα ἀπόσταση ὑπάρχει ἐσοχὴ καὶ ὑπάρχει τράπεζα ὅπου λειτουργεῖ ὁ Πατριάρχης κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Ἀναλήψεως.

Ἐκεῖ πάλι μετὰ ἀπὸ ἕνα μίλι εἶναι τὸ μέρος, ὅπου ὁ Χριστὸς κάθισε πάνω σὲ γαϊδουράκι. Στὸν τόπο αὐτὸν ὑπάρχει ἐλιά, ὅπου κατὰ αὐτὸν ἔκοψε ἕνα κλαδί, δίνοντας τὸ ἀντίτιμο γιὰ αὐτὸ καὶ ταπεινά μπῆκαν στὴν πόλη τῆς Ἱερουσαλὴμ τὴν ἡμέρα τῶν Βαΐων. Ἀπὸ  τὴν ἐλιὰ αὐτὴ προχωρώντας/κατηφορώντας  ἕνα μίλι  βρίσκεις τὴν Βηθανία, τὸν τάφο τοῦ Λαζάρου.

Ἡ κατάβαση  τῆς ἁγίας Πόλεως μέχρι τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνου, ὅπου βαπτίσθηκε ὁ Κύριός μας εἶναι εἴκοσι τέσσερα μίλια. Ὑπάρχει κατήφορος, στὸν ὁποῖον ὑπάρχει καὶ ἡ πηγὴ τῆς Μερᾶς. Τρία χιλιόμετρα πέρα ἀπὸ τὸν Ἰορδάνη εἶναι τὸ σπήλαιο ποὺ κατοικοῦσε ὁ Πρόδρομος. Ὑπάρχει λοιπὸν τὸ κρεβάτι του καὶ τὸ κάθισμα, ποὺ προϋπῆρχε ἀπὸ τὴν πέτρα τοῦ σπηλαίου, ὅπου καὶ ἀναπαυόταν καθὼς καὶ μικρὴ αἴθουσα.

Ὑπάρχει δὲ βρύση μέσα στὸ σπήλαιο  καὶ μέσα στὴν αἴθουσα ὑπάρχει πηγή, στὴν ὁποία βάπτιζε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Ἐκεῖ ὑπάρχει τὸ χωρίο Καπερναοὺμ ὅπου κατοικεῖ ὁ Χριστὸς καὶ Θεός μας. Ὑπάρχει ἐκεῖ τὸ σπίτι τοῦ Θεολόγου, ὅπου ἔγινε τὸ θαῦμα τοῦ ἑκατόνταρχου. Ἐκεῖ  ἐσχάλασαν καὶ τὸν παράλυτο μαζὶ μὲ τὸ κρεβάτι του ἀπὸ τὴν στέγη. Καὶ πάλι μετὰ ἀπὸ ἕνα μίλι  ὑπάρχει πέτρα μὲ μορφὴ σταυροῦ. Ἐκεῖ θεράπευσε τὴν αἱμορραγοῦσα. Καὶ πάλι μετὰ ἀπὸ ἕνα μίλι  βρίσκει κανεὶς  κάστρο, μέσα στὸ ὁποῖο ὑπάρχει μεγάλη ἐκκλησία καὶ ὀνομάζεται Ἑπτάπηγον, στὸ ὁποῖο ἔκανε τὸ θαῦμα τῶν πέντε ἄρτων καὶ τῶν δυὸ ἰχθύων. Καὶ πάλι μετὰ ἀπὸ δυὸ μίλια ὑπάρχει ἐκκλησία, ποὺ εἶναι τὸ σπίτι τῆς Μαγδαληνῆς, σὲ μέρος ποὺ ὀνομάζεται Μαγδαλᾶ, ὅπου καὶ τὴν θεράπευσε ὁ Κύριος. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα εἰσέρχεται κανεὶς στὴν πόλη τῆς Τιβεριάδας. Διέρχεται κανεὶς στὸ μέσο τοῦ κάστρου καὶ περπατᾶ δεκαέξι μίλια, βρίσκει κανεὶς βρύση μὲ νερό, στὴν ὁποία κατελήφθησαν οἱ ἐννέα μαθητές. Ἐκεῖ εἶναι ὁ τόπος στὸν ὁποῖο εὐλόγησε ὁ Μελχισεδὲκ τὸν Ἀβραάμ. Καὶ ἀνέρχεται κανεὶς δυὸ μίλια καὶ βρίσκει τὴ Ναζαρέτ. Καὶ σὰν βολὴ τόξου εἶναι ἡ συκή, ποὺ καταράστηκε ὁ Χριστός, ἐκεῖ ὅπου ὁ Ναθαναὴλ φώναξε στὸν Φίλιππο τὸ «ἐκ Ναζαρὲτ δύναται τι ἀγαθὸν εἶναι;». Ἀνατολικὰ αὐτῶν ὑπάρχουν βτμ΄ σκαλιὰ καὶ ἀνέρχεται κανεὶς στὸ διδασκαλεῖο, στὸ ὁποῖο δίδασκε ὁ Χριστὸς τοὺς Ἀποστόλους λέγοντας: «Ἐγὼ ὑπάγωἀναληφθῆναι. Ἀπέλθετε καὶ ὑμεῖς, καὶ διδάξατε ἅπερ ἐδίδαξα ὑμᾶς.» Βόρεια κοντὰ στὸ διδασκαλεῖο εἶναι ἡ ἐκκλησία. Μέσα στὴν ἐκκλησία βρίσκεται λίθος, πάνω σὲ αὐτὸ ἦταν ὁ Χριστὸς καὶ ἀναλήφθηκε. Λέγεται μάλιστα ἅγιος λίθος. Βόρεια τῆς  κορυφῆς τοῦ Ὄρους τῶν   Ἐλαιῶν, μετὰ ἀπὸ διάστημα δεκαέξι μιλίων κείτεται ὁ ἅγιος Σαμουὴλ ὁ μέγας καὶ ἀνατολικὰ τοῦ Ὄρους  μετὰ ἀπὸ ἕνα μίλι εἶναι ἡ Βηθανία, ὅπου ἀνέστησε τὸν Λάζαρο ὁ Χριστός. Ἀνατολικότερα τῆς Βηθανίας κείτεται ὁ ἅγιος Εὐθύμιος ὁ μέγας. Καὶ ἀνατολικὰ μετὰ ἀπὸ δώδεκα μίλια εἶναι ἐκκλησία, ὅπου κάθισε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἔκλαψε ἀπέναντι στὸν παράδεισο. Κοντὰ σὲ αὐτὴν τὴν  ἐκκλησία εἶναι τὸ σπίτι τοῦ Ἰωακείμ, μοναστήρι. Μετὰ ἀπὸ τέσσερα μίλια, ἀνατολικὰ δὲ τοῦ μοναστηρίου, εἶναι ἡ Ἱεριχὼ καὶ βόρεια τῆς  Ἱεριχοῦς μετὰ ἀπὸ ἕξι μίλια εἶναι ἡ Ἔδεσσα, ὅπου κείτεται ὁ Κύρος καὶ ὁ Ἰωάννης.  Ἀνατολικὰ δὲ τῆς Ἱεριχοῦς, μετὰ ἀπὸ τρία μίλια, κείτεται ὁ ἅγιος Γεράσιμος μέσα σὲ κάστρο. Καὶ μετὰ ἀπὸ δυὸ μίλια εἶναι τὸ μοναστήρι τοῦ ὁσίου Ζωσιμᾶ τοῦ μεγάλου, ὅπου κείτεται κοντά του καὶ ὁ ἅγιος Ἄνθιμος. Καὶ ἀνατολικά τῆς  Ἱεριχοῦς, μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ μίλια, εἶναι ὁ Ἰορδάνης. Ὑπάρχει ἐκεῖ καὶ κάστρο μικρό, ποὺ ἔχει μεγάλη ἐκκλησία, τὴν Ἁγία Τριάδα. Καὶ στὴν ἀκτὴ τοῦ ποταμοῦ εἶναι ἡ ἐκκλησία τοῦ Προδρόμου. Καὶ στὴ γωνία αὐτῆς βρίσκεται ὁ λίθος ἐν ᾧ ἵστη  ὁ Πρόδρομος· ἐκεῖ βάπτισε  τὸν Χριστό. Καὶ μετὰ ἀπὸ ἕνα μίλι εἶναι τὸ σπήλαιο τοῦ Προδρόμου. Καὶ  δυὸ μίλια νότια τοῦ σπηλαίου, στέκεται ἡ γυναίκα τοῦ Λώτ,  στήλη ἅλατος, βλέποντας πρὸς τὰ πίσω. Καὶ ἀνατολικὰ αὐτῆς εἶναι ἄνοιγμα, ποὺ βγάζει καπνὸ καὶ ἐξέρχεται φωνὴ ἀπὸ τὸ ἄνοιγμα, λέγοντας «Οὐαί» τὰ Σόδομα. Καὶ φέρεται ὁ λόγος  ὅτι εἶναι ἡ ἀναπνοὴ τοῦ Ἅδη, ἐκεῖ εἶναι συνδεδεμένοι.

Ἀπὸ τῆς βαπτίσεως τοῦ Χριστοῦ μετὰ ἀπὸ τέσσερις ἡμέρες φθάνει κανεὶς στὴν πόλη Τιβεριάδα στὴν παραλία τῆς λίμνης, ἀπ’ ὅπου ἐξέρχεται ὁ Ἰορδάνης, ὅπου καὶ οἱ Ἀπόστολοι ψάρεψαν. Ἀπὸ τῆς Τιβεριάδας μέχρι τὸ Ὄρος Θαβὼρ εἶναι διάστημα μίας ἡμέρας . Ὑπάρχουν κατὰ τὴν ἀνάβαση τοῦ Ὄρους τέσσερις χιλιάδες τριακόσια σαράντα. Ὑπάρχει δὲ Λαύρα, ἀββάδες δώδεκα. Καὶ ἀπὸ τὸ Θαβὼρ εἶναι δρόμος μίας ἡμέρας μέχρι τὴν πόλη τῆς μεγάλης Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἔγινε ὁ γάμος , ὅπου καὶ ἔκανε ὁ Χριστὸς τὸ νερὸ κρασί. Ὑπάρχει δὲ μοναστήρι, ὅπου ἔγινε τὸ θαῦμα.

            Καὶ  μέχρι ἕξι ὦρες δυτικὰ τῆς Γαλιλαίας, φθάνει κανεὶς στὸ λιβάδι, ὅπου ἀνεκλίθη ὁ λαός, καὶ ἔδωσε ὁ Χριστὸς τοὺς πέντε ἄρτους. Τὸ λιβάδι εἶναι ἀνάμεσα στὴ λίμνη Γενησαρὲτ καὶ τῆς θάλασσας τῆς Τιβεριάδας. Καὶ δυτικὰ αὐτοῦ τοῦ λιβαδιοῦ ὑπάρχει μοναστήρι, στὸ ὁποῖο μέρος μίλησε ὁ Χριστὸς στὴ Σαμαρείτιδα. Καὶ σὲ αὐτὴν τὴ θάλασσα, στὴν ἀκτὴ ὑπάρχει  ἐκκλησία, στὴν ὁποία στέκεται ὁ Χριστός,  σ΄αὐτὸ καὶ ἡ φωτιὰ καὶ τὸ ψάρι. Σὲ αὐτὸν τὸν τόπο περπατώντας ὁ Πέτρος στὴ θάλασσα ἦρθε πρὸς τὸν Χριστό.

Καὶ δυτικά, μία μέρα δρόμο, εἶναι ἡ Ναζαρέτ. Ἀπὸ τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας κατεβαίνει κανεὶς στὴν ἁγία πόλη τῆς Ἀλεξάνδρειας καὶ μπαίνοντας στὸ πλοῖο μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ πίστη καὶ προθυμία πολλὴ βγαίνει κανεὶς στὴν Ἑλλάδα. Αὐτοὶ ποὺ θὰ τύχει νὰ δοῦν τὸ γραπτὸ τοῦ ἐλαχίστου Ἐπιφανίου μοναχοῦ, νὰ εὔχεσθε γιὰ ἐμένα στὸν Κύριο. Ἔγραψα ὅλη τὴν ἀλήθεια, ἀφοῦ περιηγήθηκα καὶ  εἶδα μὲ τὰ μάτια μου.  Ὁ δὲ αὐτὸς ποὺ διηγεῖται ἄλλα, ἐξαπατᾶ τὸν ἑαυτό του καὶ δὲν καταλαβαίνει τὴν ἀλήθεια.

Χάρη δὲ στὸν Θεό, ποὺ ἐνδυναμώνει τοὺς δούλους Του πρὸς τὸν δρόμο αὐτὸν καὶ θεωρία, ὅτι  Αὐτῷ πρέπει δόξα σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ ζωοποιῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι, τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.

*ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ‘Ἐρῶ’ , Θ΄ ΤΕΥΧΟΣ, ΙΑΝ.-ΜΑΡΤ. 2012

---

[1] Πρόκειται γιὰ ἀρχιτεκτονικὸ τύπο ναοῦ ὁ λεγόμενος «σταυροειδὴς ἐγγεγραμμένος μὲ τροῦλο», ὁ ὁποῖος διακρίνεται σὲ : α) σύνθετο σταυροειδῆ ἐγγεγραμμένο μὲ τροῦλο (κωνσταντινοπολίτικος τύπος),

β) ἡμισύνθετο σταυροειδῆ ἐγγεγραμμένο μὲ τροῦλο,

γ) ἁπλὸ τετρακιόνιο (ἢ τετράστυλο) σταυροειδῆ ἐγγεγραμμένο μὲ τροῦλο,

δ) δικιόνιο (ἢ δίστυλο) σταυροειδῆ ἐγγεγραμμένο μὲ τροῦλο

[2] Πέντε Βήματα

[3] «ἀκρογωνιαῖος λίθος»

[4] Ξαφνικά

[5] Ἁντιστοιχεῖ στὸν ποταμὸ Φάση

[6] Χρυσὸ Εἴδωλο Μόσχου

[7] (ψυχική κατάσταση)

[8] Κυλινδρικό πιεστήριο

 πηγή