(Ἕνα ἐρώτημα πού προβάλλεται μέ ὀδύνη ἀπό τό ζωντανό καί χαρισματικό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τά πιστά μέλη πού ποθοῦν νά βλέπουν τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας νά ἁπλώνεται καί νά κερδίζει ἔδαφος στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων: Γιατί ἄραγε τέτοια δυναμικά στελέχη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος, πού βίωσαν τήν ἱερωσύνη καί τήν ἀρχιερωσύνη ὡς μιά χαρισματική ἀποστολή καί ἀναλώθηκαν γιά τόν καταρτισμό τῶν ἁγίων, βρέθηκαν ξαφνικά ἐκτοπισμένοι ἀπό τή θέση πού τό Ἅγιο Πνεῦμα τούς τοποθέτησε; Καί μόνο ὡς ἐρώτημα αὐτό εἶναι κάτι πού πονάει πολύ τό ἐκκλησιαστικό σῶμα. Δυστυχῶς, ἡ ἀπάντηση στό ἐρώτημα αὐτό πονάει ἀκόμα πιό πολύ. Μετά τήν παραίτηση τοῦ Ἱερωνύμου ἀπό τόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο ὁ Ἰωαννίνων Σεραφείμ, ἔχοντας τήν ἀπόλυτη ὑποστήριξη τοῦ δικτάτορα Ἰωαννίδη, ἐπέλεξε τή φόρμουλα νά ὁνομάσει “κανονική” Ἱεραρχία τήν λεγομένη “πρεσβυτέρα” Ἱεραρχία τῶν πρό Ἱερωνύμου Ἱεραρχῶν (32 τόν ἀριθμόν, ἄραγε οἱ ὑπόλοιποι 34 δέν ἀνῆκαν πλέον στήν κανονική Ἱεραρχία;). Γιά νά πετύχει, μάλιστα, τήν ἐκλογή προέβη σέ κυνικές συναλλαγές καί φατριαστικές δοσοληψίες. Μέσα στήν πληθώρα τῶν ὑποσχέσεων συμπεριλαμβάνονταν καί κομμάτια ξένων μητροπόλεων (Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος-2 κομμάτια καί Θεσσαλονίκης- ἄλλα 2), πού ἔπρεπε μετά νά δημιουργηθοῦν, ἀλλά καί μητροπόλεις πού ἦταν πλήρεις καί γιαυτό οἱ μητροπολίτες τους ἔπρεπε νά διωχθοῦν. Παράλληλα, λοιπόν, μέ τήν ἐκλογή τοῦ Σεραφείμ μεθοδεύτηκε καί ἡ βίαιη ἐκδίωξη τῶν δώδεκα μητροπολιτῶν. Διαβάστε παρακάτω τήν ἀποκαλυπτική ἐπιστολή τοῦ Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβροσίου πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τούς μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ ἡμερομηνία 20-1-1977, πού μέ σκληρό τρόπο ἀποδεικνύει τήν ἀλήθεια τῶν παραπάνω.)
...16. Γράφετε, Μακαριώτατε: "'Εκλαμβάνομεν ὡς Σταυρόν δοκιμασίας τόν ἡγετικόν θῶκον, ἐφ' οὗ ἀνεβίβασεν ἡμᾶς ἡ πανσθενής Δεξιά τοῦ Κυρίου διά τῆς τιμητικῆς καί ἐλευθέρας ψήφου τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας".
Ἀντιπαρέρχομαι τήν ἀνίερον παρομοίωσιν τοῦ "ἡγετικοῦ σας θώκου" πρός τόν κενωτικόν Σταυρόν...
Θά βοηθήσω, ὅμως, τήν μνήμην σας -ἄν καί δέν χρειάζεται ἡ ἰδική μου βοήθεια- διά νά ἐνθυμηθῆτε ὡρισμένα "λησμονηθέντα".
Δέν σᾶς ἀνεβίβασε, Μακαριώτατε, εἰς τόν "ἡγετικόν θῶκον" ἡ "πανσθενής Δεξιά τοῦ Κυρίου". Οὔτε "ἡ τιμητική καί ἐλευθέρα ψῆφος τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας". Ποίαν σχέσιν εἶναι δυνατόν νά ἔχωμεν ἡμεῖς, καθ' ὅν τρόπον πολιτευόμεθα, πρός τήν "πανσθενῆ Δεξιάν τοῦ Κυρίου" καί πρός τό τά "πάντα χορηγοῦν" ῞Αγιον Πνεῦμα; Διατί ἐμπαίζομεν τόν Θεόν καί προκαλοῦμεν μέ τόσην ἀσέβειαν τό ἔλεός του καί τήν μακροθυμίαν του; Μήπως χρειάζεται νά ἔχῃ τις εἰδικόν χάρισμα διά νά διαγνώσῃ ἐκ τῆς ὅλης πολιτείας καί ἀναστροφῆς μας ἐν τῇ 'Εκκλησίᾳ, ὅτι τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἀπεδήμησεν ἀπό ἡμᾶς καί ἡμεῖς διά τῶν πράξεων καί τῆς ὅλης βιοτῆς μας κατηντήσαμεν τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν εἰς τόν Ἑλλαδικόν χῶρον "ρυπῶσαν, αὐχμῶσαν, γυμνήν, πεφυρμένην αἵματι"; (Ἱερ. Χρυσόστομος).
Κυνικαί συναλλαγαί, φατριαστικαί δοσοληψίαι καί ταπεινά συμφέροντα σᾶς ἀνεβίβασαν διά τῆς "πανσθενοῦς δεξιᾶς" τοῦ φίλου σας 'Ιωαννίδου εἰς τόν "ἡγετικόν θῶκον". 'Αφ' ἧς κατά τήν ἀποφράδα ἐκείνην ἡμέραν τῆς 25ης Νοεμβρίου 1973, ἐνεφανίσθητε εἰς τήν τηλοψίαν ὁρκίζοντες -ὅλως ἀντικανονικῶς καί αὐθαιρέτως- τήν "κυβέρνησιν" τῆς β΄ φάσεως τῆς δικτατορίας, καθιερώθητε καί ὡς ἀντίστοιχος Ἀρχιεπίσκοπος αὐτῆς.
'Ανήλθετε τότε εἰς Κηφισίαν καί ἐπεσκέφθητε τόν πολλά εὐεργετήσαντα ὑμᾶς Μακ. πρ. Ἀθηνῶν κ. 'Ιάκωβον, εἰς τόν ὁποῖον κατεστήσατε τελεσιγραφικῶς γνωστόν ὅτι: " Ὁ 'Ιωαννίδης εἶπεν ὅτι θά μέ κάνῃ 'Αρχιεπίσκοπον ἔστω καί μέ Σύνοδον πέντε ἤ καί τριῶν ἀριστίνδην συνοδικῶν". Ὁ γέρων Ἱεράρχης ἐταράχθη. Διά τῆς διακρινούσης αὐτόν εὐφυίας καί τῆς πλουσίας πείρας του περί τά 'Εκκλησιαστικά συνέλαβε τόν κίνδυνον τοῦ κατεξευτελισμοῦ τοῦ κύρους τοῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας, ἐάν ἡ "ἐκλογή σας" ἐπραγματοποιεῖτο δι' αὐτοῦ τοῦ τρόπου. Ἐζητήθη τότε ἐναγωνίως μία "φόρμουλα" συγκροτήσεως εὐρυτέρου ἐκλογικοῦ Σώματος ἐκ τῶν ἐν ἐνεργείᾳ Ἀρχιερέων. Οὕτω κατελήξαμεν εἰς τό Συνοδικόν Σχῆμα τῆς λεγομένης "πρεσβυτέρας Ἱεραρχίας" -ἀπαρχήν τοῦ θανασίμου τραυματισμοῦ τῆς ἑνότητος τοῦ Σώματος τῶν Ἐπισκόπων.
Δέν θά ἀναφερθῶ εἰς τάς θαυματουργικάς ἀλχημείας, διά τῶν ὁποίων κατέστη -ἐπί τέλους!- δυνατή ἡ συγκρότησις αὐτῆς τῆς Συνόδου. Εἶναι μία ὑπόθεσις, ἡ ὁποία προκαλεῖ πολλήν ἐντροπήν... Θά ἐπισημάνω μόνον μερικάς ἀληθείας, πικράς ἀληθείας, αἱ ὁποῖαι -παρά τό γεγονός ὅτι οὐδόλως τό ἐπιθυμῶ- ἀσφαλῶς θά λυπήσουν τούς ἁγίους ἀδελφούς τῆς Συνόδου ἐκείνης τῆς "πρεσβυτέρας Ἱεραρχίας".
'Ενεφανίσθητε ὡς ὁ ἐκλεκτός τῶν τότε κρατούντων καί, ἐπειδή ἐγνωρίζατε καί ὁ ἴδιος ὅτι ἡ Ἱεραρχία δέν ἦτο δυνατόν νά σᾶς ἐκλέξῃ Ἀρχιεπίσκοπον, παρεπλανήσατε κατ' ἠθικῶς ἀνεπίτρεπτον τρόπον τούς ἐκκλησιαστικούς παράγοντας, ὑποσχεθέντες ὅτι θά ἀσκήσητε χρέη Ἀρχιεπισκόπου ἐπί ἕν μόνον ἑξάμηνον, μετά τό ὁποῖον θά ἐπεστρέφατε εἰς Ἰωάννινα.
Παραλλήλως, δέν ἐφείσθητε προεκλογικῶν ἐπαγγελιῶν πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν. 'Ενεφανίσθητε ὡς ὁ λυτρωτής τῶν φόβῳ καί τρόμῳ συνεχομένων ἐκ τῆς παρουσίας τοῦ Μακ. Ἱερωνύμου Ἀρχιερέων. Ποῖος δέν ἐνθυμεῖται τό πελιδνόν πρόσωπον καί τούς ἐντρόμους ὀφθαλμούς μιᾶς μεγάλης μερίδος ἐκ τῆς πρεσβυτέρας Ἱεραρχίας; Διατί αὐτός ὁ φόβος; Ὁ Κύριος οἶδε (καί μόνον ὁ Κύριος;...)
Ὑπεσχέθητε τήν ἐπάνοδον τοῦ ἐπαράτου "μεταθετοῦ", τό ὁποῖον, κατόπιν σκληρῶν καί μακροχρονίων ἀγώνων, εἶχε καταδικασθῆ καί καταργηθῆ ὑπό τοῦ πληρώματος τῆς 'Εκκλησίας καί ὑπό συμπάσης τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, πρίν ἐκσπάσῃ ἡ λαῖλαψ τῆς δικτατορίας. Καί ὑπεσχέθητε, παραλλήλως, τόν διαμελισμόν τῆς 'Αρχιεπισκοπικῆς περιφερείας, ὡς καί των Μητροπόλεων Θεσσαλονίκης καί Ἀττικῆς, πρός τακτοποίησιν τῶν "ταξιδευτῶν" ὑποστηρικτῶν σας 'Επισκόπων. Καί ὄντως, εὐθύς μετά τήν ἐκλογήν σας, ἤρχισεν ἡ θλιβερά διακίνησις ἐκ τῶν πτωχῶν παραμεθορίων περιοχῶν εἰς τάς "προνομιούχους" Μητροπόλεις τοῦ κέντρου. Οὕτως: ὁ Σεβ. κ. Νικόδημος Βαληνδρᾶς, ὁ περιφερόμενος ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἐν Ἀθήναις καί μή δυνάμενος νά ριζώσῃ εἰς τήν ταπεινήν καί ἀκριτικήν Ζίχνην, μεταπηδᾶ εἰς τήν Μητρόπολιν Πατρῶν, ἵνα μή εὕρῃ οὐδ' ἐκεῖ ἡσυχίαν... Ὁ Σεβ. Ἀλ. Καντώνης, ναυαγήσας οἰκτρῶς εἰς τήν ὑπέροχον καί ἀποστολικήν ἕδραν τῆς Μητροπόλεως Φιλίππων, δράττεται (ἀληθής σανίς σωτηρίας...) τῆς εὐκαιρίας καί ἐγκαθίσταται εἰς Περιστέριον, ἔνθα καί πολλά νεκροταφεῖα... Ὁ Σεβ. κ. Τιμόθεος Ματθαιάκης, κεκοπιακώς ἐκ τῆς πολυχρονίου παραμονῆς του εἰς τήν ὑψίστης (διά λόγους θρησκευτικούς καί ἐθνικούς) σημασίας Μητρόπολιν Κομοτηνῆς, ἐγκαταλείπει αὐτήν καί κατέρχεται εἰς Νέαν 'Ιωνίαν. Ὁ Σεβ. κ. Δωρόθεος Γιανναρόπουλος ἀποστρέφεται τήν γραφικήν, ἀκριτικήν καί ἱστορικήν Καστορίαν, προκειμένου νά διέλθῃ τό ὑπόλοιπον τοῦ βίου του εἰς τό ἀριστοκρατικόν βόρειον προάστειον τῶν Ἀθηνῶν, τήν Κηφισίαν. 'Ο Σεβ. κ. Παντελεήμων Χρυσοφάκης, ἐν ὥρᾳ ὑψίστης ἐθνικῆς κρίσεως, ἐγκαταλείπει τήν θεόθεν ἐμπιστευθεῖσαν αὐτῷ Ἐπισκοπήν Σάμου, τήν κανονικήν πνευματικήν αὐτοῦ σύζυγον, τήν γειτνιάζουσαν πρός τάς Μικρασιατικάς ἀκτάς τῶν Χαμένων Πατρίδων, διά νά περιπτυχθῆ τήν πάγκαλον Νύμφην τοῦ Θερμαϊκοῦ. Ἔχομεν καί τήν ἰδιότυπον περίπτωσιν τοῦ Σεβ. κ. Παύλου Σοφοῦ, ὁ ὁποῖος, ἀπολέσας τό "τραῖνον" πρός τήν Μητρόπολιν Ζακύνθου (παρά τάς δραματικάς κραυγάς καί σκηνάς του κατά τάς συνεδρίας τῆς προλαβούσης Δ.Ι.Σ.) κατώρθωσε νά ἐπιτύχῃ τόν διορισμόν του, ὡς Τοποτηρητοῦ αὐτῆς, εἰς πεῖσμα τῶν ἐν τῆ 'Εκκλησίᾳ ἀρχαιόθεν κρατούντων καθώς καί ρητῆς διατάξεως τοῦ ἰσχύοντος Καταστατικοῦ Χάρτου, ὅτι δηλαδή Τοποτηρητής χηρευούσης Μητροπόλεως ὁρίζεται Μητροπολίτης ἐκ τῶν ὁμόρων.
Ὑπεσχέθητε, Μακαριώτατε, ἀκόμη, τήν ἐπισκοποποίησιν τῶν "ἡμετέρων" ἐκ τῶν ἰσχυροτέρων ὑποστηρικτῶν σας. Οὕτως: 1) 'Ο Σεβ. Κίτρους κ. Βαρνάβας προώθησε τούς: α) Διονύσιον Λαδόπουλον, διά τήν νεοσυσταθεῖσαν Μητρόπολιν Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως, β) Χριστόδουλον Παρασκευαΐδην, διά τήν ἀντικανονικῶς κενωθεῖσαν Μητρόπολιν Δημητριάδος, γ) Καλλίνικον Καροῦσον, διά τήν ἀντικανονικῶς, παρανόμως καί αὐθαιρέτως κενωθεῖσαν θέσιν τοῦ Γεν. Δ/τοῦ Ἀποστολικῆς Διακονίας, ἐπιτυχών τήν προαγωγήν του εἰς Τιτουλάριον Μητροπολίτην... μιᾶς ἐν Παγκρατίῳ πολυκατοικίας, δ) Ἀμβρόσιον Λενῆν, διά τήν θέσιν τοῦ 'Αρχιγραμματέως τῆς Ἱ. Συνόδου, ἐκδιωχθέντος τοῦ ἱκανωτάτου καί προσοντούχου Θεοφ. Δέρβης κ. Κοσμᾶ. 2) Ὁ Σεβ. Ν. 'Ιωνίας κ. Τιμόθεος τούς: α) Χρυσόστομον Βέργην, διά τήν ἀντικανονικῶς κενωθεῖσαν Μητρόπολιν Χαλκίδος, β) Δαμασκηνόν Ρουμελιώτην, διά τήν Μητρόπολιν Μαρωνείας, γ) 'Αγαθάγγελον Ταμπουρατζάκην, διά τήν ἀντικανονικῶς κενωθεῖσαν Μητρόπολιν Διδυμοτείχου. 3) Ὁ Σεβ. Κορινθίας κ. Παντελεήμων τούς: α) Προκόπιον Τσακουμάκαν, διά τήν Μητρόπολιν Φιλίππων καί β) Παντελεήμονα Μπαρδᾶκον, διά τήν Μητρόπολιν Σάμου. 4) Ὁ ἀντικανονικῶς καταλαβών τόν θρόνον τῆς Μητροπόλεως Ἀττικῆς Σεβ. κ. Δωρόθεος τόν Παντελεήμονα Πετρίδην, διά τήν -ψιλῷ τίτλῳ- Ἐπισκοπήν Αὐλῶνος. 5) Καί κάποιος ἄλλος τόν Τῖτον Παπανᾶκον, διά τήν ἀντικανονικῶς κενωθεῖσαν Μητρόπολιν Παραμυθίας.
Ταῦτα, Μακαριώτατε, ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν "πανσθενῆ Δεξιάν τοῦ Κυρίου" καί εἰς τήν "τιμητικήν καί ἐλευθέραν ψῆφον τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας....".
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά