ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ Μια εφιαλτική κατάδυση στα άδυτα της «άριας κοσμοθεωρίας», που βρίσκει ακόμη ευήκοα ώτα: από την έκδοση του «Ostara» στην Εταιρεία της Θούλης και από το Κάστρο του Βέβελσμπουργκ στα θιβετιανά κέντρα σοφίας

ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ 

Μια εφιαλτική κατάδυση στα άδυτα της «άριας κοσμοθεωρίας», που βρίσκει ακόμη ευήκοα ώτα: από την έκδοση του «Ostara» στην Εταιρεία της Θούλης και από το Κάστρο του Βέβελσμπουργκ στα θιβετιανά κέντρα σοφίας.

Του Αναστάση Βιστωνίτη

ΤO 1909, ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ 22 ΤΗΣ Felberstrasse στη Βιέννη, έμενε ένας νεαρός που φιλοδοξούσε να σταδιο­δρομήσει ως ζωγράφος στην πρω­τεύουσα της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Δύο τετράγωνα πιο πέρα υπήρχε ένα καπνοπω­λείο από όπου προμηθευόταν το ρατσιστικό και αποκρυφιστικό περιοδικό «Ostara». Εκδότης του ήταν κάποιος Λαντς φον Λίμπενφελς, τον οποίο μια μέρα ο νεαρός εκείνος επισκέφθηκε στο γραφείο του και του ζήτησε να αγοράσει παλαιότερα τεύχη που έλειπαν από τη συλλογή του. Ο εκδότης, διαπιστώνοντας από την εμφά­νισή του την άθλια οικονομική του κατάσταση, όχι μόνο του χάρισε τα τεύχη, αλλά και του έδω­σε και χρήματα να πάρει το τραμ της επιστρο­φής για το σπίτι του. Δεν φανταζόταν ότι αυτός που βρισκόταν μπροστά του θα συγκλόνιζε τον κόσμο τρεις δεκαετίες αργότερα. Το όνομά του:Αδόλφος Χίτλερ.

Ποιος ήταν, όμως, ο Λαντς και το περιοδι­κό του, τι πρέσβευε και, άραγε, οι θεωρίες του επηρέασαν τον ναζισμό; Πέρασαν πολλά χρό­νια για να αρχίσουν να ερευνώνται οι σχέσεις των ναζιστών με τους αμέτρητους αποκρυφιστικούς και ρατσιστικούς κύκλους. Ανάμεσα στουςπαγγερμανιστέςήμεγαλογερμανιστέςτης Βιέννης, οι θεωρίες τουκοινωνικούδαρ­βινισμούήταν τότε εξαιρετικά δημοφιλείς και οι ρατσιστικές θεωρίες, αναμεμειγμένες με αποκρυφιστικά «στοιχεία», βρήκαν πρόσφο­ρο έδαφος να αναπτυχθούν, ιδίως μετά το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι εκπρόσωποί τους ονομάζονταιαριοσοφιστέςκαι τον όρο αριοσοφία τον εισήγαγε ο ένας εκ των δύο βασικών εκπροσώπων τους: ο Λαντς φον Λίμπενφελς (1874-1954). Ο άλλος, μαθητές και οπαδοί του οποίου ήταν εκείνοι που ίδρυσαν στο Μόναχο τη ρατσιστική και αποκρυφιστικήΕταιρεία της Θούλης, ήταν ο Γκουίντο φον Λιστ (1848-1919)· Το ποια υπήρξε η επίδραση του πολιτισμικού αυτού κομπογιαννιτισμού στους ναζιστές, σχετικά αργά, άρχισε να ερευνάται επισταμένως.Αποσπάσματα από την «Ostara» έχουν ενσωματωθεί στη βίβλο του ναζισμού, «Ο Αγών μου» του Χίτλερ.Από τις αρχές ακόμη της δεκαετίας του 1930, ο Αύγου­στος Νολ μιλούσε σαρκαστικά στους φοιτητές του, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, για τους ναζιστές. Ο ηγέτης τους, έλεγε, δανείστηκε τις ιδέες του από το γελοίο περιοδικό «Ostara».

Οι αριοσοφιστές ερμήνευαν τον κόσμο ως διαρκή σύγκρουση ανάμεσα στην κυρίαρχη φυλή των Αρίων και στις κατώτερες φυλές των μη Αρίων: Σλάβων, Λατίνων και Εβραίων. Τόσο ο Γκουίντο φον Λιστ όσο και ο Λαντς φον Λίμπενφελςπίστευαν πως στην Ανατολή υπήρχαν μυστικά κέντρα σοφίας, θαυμάσιες βιβλιοθήκες κρυμμένες σε σπηλιές, μαγικοί λαβύρινθοι κάτω από τη γη και απόκρυφα ιερά, κρυμμένα σε μοναστήρια του Θιβέτ.

Γκουίντο φον Λιστ

ΟΛιστείχε ένα κυκλικό όραμα του χρόνου στο οποίο έπαιζαν αποφασιστικόρόλο η φύση, η σκανδιναβική μυθολογία και η ινδουιστική φιλοσοφία.Τέτοια ήταν η πίστη στα μυστικά κέντρα σοφίας της Ανατολής, ώστε μια εποχή κυκλοφορούσε η φήμη πως ο Χίμλερ, αρχηγός των Ες Ες,είχε εγκαταστήσει γραμμή ραδιο­φωνικής επικοινωνίας ανάμεσα στη Γερμανία και στο Θιβέτ. Η φήμη δεν ήταν τυχαία. Όπως έγινε γνωστό αργότερα,ομάδα επιφανώνΕς Ες, μαζί με ναζιστές επιστήμονες, κατ’ εντολή του Χίμλερ είχαν επισκεφθεί το1938το Θιβέτ σε αναζήτηση αυτών των κέντρων της αρχαί­ας σοφίας.Η «εκστρατεία» εκείνη διήρκεσε δύο χρόνια. Τα μέλη της ομάδας προέβησαν σε εκτεταμένη έρευνα, στην οποία συμπερι- λαμβάνονταν και οι αναπόφευκτες «κρανιομετρήσεις», προκειμένου να αποδειχθεί ότι το Θιβέτ υπήρξε το λίκνο της αρίας φυλής.Στα σχετικά ντοκουμέντα υπάρχουν, ανάμεσα σε άλλα, 20.000 ασπρόμαυρες και 2.000 έγχρω­μες φωτογραφίες, καθώς και τα στοιχεία από376κρανιομετρήσεις.Αυτά, ωστόσο, αποκαλύφθηκαν αργότερα. Μπορεί, όμως, κανείς να φανταστεί την έκπληξη των μαχητών του σο­βιετικού στρατού όταν μπήκαν στο Ανατολικό Βερολίνο το 1945 καιανακάλυψαν τα πτώματα περίπου 1.000 θιβετιανών που ήταν ντυμένοι με γερμανικές στολές, αλλά δεν έφεραν δια­κριτικά βαθμού.

Κατά τον Λιστ, τα νεολιθικά ευρήματα στην Ευρώπηαποδείκνυαν ότι κάποτε υπήρξε ένας μεγάλος αριογερμανικός πολιτισμός, ο οποίος αργότερα καταστράφηκε από τους χριστια­νούς που ανάγκασαν τους ιερείς-βασιλείς του να γίνουν τσιγγάνοι, πλάνητες και απόκληροι. Οι χριστιανοί δυσφήμισαν τα ιερά του αρχαίου θεού τους, του Βόταν, και οι ηγέτες των Αρίων κατάντησαν δούλοι στον ίδιο τους τον τόπο.Πα­ράλληλα, ο Λιστ διατύπωσε το χιλιαστικό δόγ­μα πως οι Άριοι θα επανέλθουν, εγκαινιάζοντας μια περίοδο μεγάλου πολιτισμού και καθαρό­τητας, και τα έτη 1914, 1923 και 1932, βάσει των «αστρολογικών του μετρήσεων», ήταν ιδανικά για την έναρξη αυτής της λαμπρής χιλιετίας.

Ο Λιστ αποκαλεί Αρμανιστές τους Αρίους της Γερμανίας, μεταφέροντας στα γερμανικά τη λέξη «Hermiones» (Ερμίονες - γερμανικό έθνος) που δανείζεται από τον Τάκιτο.Η αριο-γερμανική κοινωνία, έλεγε, ήταν οργανωμένη βάσει του καβαλιστικού Δέντρου της Ζωής, το οποίο συνιστά δέκα βαθμίδες διαδοχικής μύη­σης στα μυστήρια της γνώσης: η πρώτη και η δεύτερη βαθμίδα είναι το άτομο και η οικογέ­νεια, οι επόμενες πέντε η διοικητική ιεραρχία των ηγετών, η όγδοη είναι οι ευγενείς, η ένατη ο βασιλιάς και η δέκατη ο θεός. Αυτό το πρότυ­πο χρησιμοποίησε ο Χίμλερ για να οργανώσει ιεραρχικά τα Ες Ες.

Ο νεολογισμός «αριοσοφία» αποδίδει τον συνδυασμό θεοσοφικών-αποκρυφιστικών αντιλήψεων και ρατσιστικών θεωριών (υπερο­χή της αρίας φυλής), κατά το θεοσοφία (Θεός-σοφία), αριθμοσοφία, ανθρωποσοφία κτλ.

Η λέξη «Άριος» προέρχεται από τη σανσκριτι­κήarya(ευγενής). Οι εθνολόγοι δεν της αναγνω­ρίζουν επιστημονική αξία, αλλά οι ναζιστές πί­στευαν ότι Άριος είναι ο βόρειος και μη εβραϊκής καταγωγής κάτοικος του Καυκάσου.

Οι αρχαίοι Γερμανοί, σύμφωνα με τον τευτονικό μύθο που χρησιμοποιεί ο Τάκιτος στο έργο του «Germania», διατήρησαν την παράδοση της προέλευσής τους στα λαϊκά τους τραγού­δια που υμνούν τον χθόνιο θεό τους Tuisco (Τυΐσκων) και τον γιο του, Mannus (Μάν- νος). Οι τρεις γιοι του τελευταίου έδωσαν το όνομά τους στις τρεις γερμανικές φυλές: τους Ingaevones (που κατοικούσαν στα παράλια), τους Hermiones (κατοίκους της ενδοχώρας) και τους Istaevones. Ο Λιστ, όμως, υποστηρί­ζει πως οι τρεις φυλές αντιπροσωπεύουν κατά σειρά τους αγρότες, τους διανοούμενους και τον στρατό. Γι’ αυτό και εκγερμανίζει τη λα­τινική λέξη «Hermiones» σε Armanen που σημαίνει «απόγονοι του ηλιακού βασιλιά», του οποίου τους ιερείς (ηγέτες των Αρίων) αποκαλεί «Armanensehaft».

Στο κυκλικό όραμα του χρόνου ο Λιστ ενσω­μάτωσε το ινδουιστικόδόγμα τηςμετενσάρκωσης. Έτσι, στα τέλη του Α Παγκοσμίου Πολέ­μου«προφήτευε» ότιοι εκατοντάδες χιλιάδες γερμανοί και αυστριακοί στρατιώτες που σκο­τώθηκαν στα πεδία των μαχών θα μετενσαρκω­θούν και θα αποτελέσουν το ενιαίο σώμα μιας μεσσιανικής στρατιωτικής και πνευματικής ελίτ που θα κηρύξει την εθνικιστική επανά­σταση και θα εγκαθιδρύσει τη χιλιετή άρια αυτοκρατορία.Το 1932, κάποια θεία δύναμη θα καταλάβει το συλλογικό ασυνείδητο των Γερμανών και τότε η γενιά των μετενσαρκωμέ­νων μαχητών θα νιώσει τη θεία δύναμη, θα επι­βάλει την τάξη και, παίρνοντας εκδίκηση για λογαριασμό του έθνους, θα μεταμορφώσει τη σύγχρονη αντιπροσωπευτική κοινωνία σε ένα μονολιθικό, αιώνιο και αδιάφθορο κράτος.

Λαντς φον Λίμπενφελς

Τις πρακτικές λύσεις, όμως, για το «φυλετικό πρόβλημα» φρόντισε να τις διατυπώσει ο  Λαντς φον Λίμπενφελς στο βιβλίο του «Θεο-ζωολογία» (1905).Η θεωρία του είναι μια ρα­τσιστική ερμηνεία της Βίβλου «πλουτισμένη» με στοιχεία ζωολογίας.Η έκπτωση των Πρω­τοπλάστων είναι έκπτωση της αρίας φυλής.Οι Άριοι εξέπεσαν επειδή ήλθαν σε επιμειξία με τους Πυγμαίους.Ο πρώτος Πυγμαίος ήταν ο Αδάμ. Οι Πυγμαίοι είναι τα ανθρωπόζωα, ενώ οι πρώτες και ευγενέστερες, καθ’ ομοίωσιν του θεού, μορφές, τα θεόζωα. Η φυλή που μοιάζει περισσότερο στα θεόζωα είναι η αρία.Έτσι,αν σταματήσουν οι φυλετικές επιμειξίες, οι Άριοι θα ανακτήσουν τις δυνάμεις τους και θα κυβερ­νήσουν ξανά τον κόσμο.

Αν αυτά ακούγονται ως ανοησίες ή κάποτε και βλασφημίες -αποκορύφωμα η «ερμηνεία» των Παθών του Χριστού που δεν είναι παρά βιασμός του (!) από τους Πυγμαίους -, διόλου αστείες δεν είναι ούτε οι λύσεις που προτείνει ο Λαντς ούτε ο τρόπος με τον οποίο τις εφάρμοσε το Γ' Ράιχ.Ο Λαντς προτείνει, λοιπόν, τις εξής λύσεις για τις κατώτερες φυλές:

• Εξορία στη Μαδαγασκάρη
• Σκλαβιά
• Να αποτεφρωθούν ως θυσία στον Θεό
• Να χρησιμοποιούνται ως υποζύγια

Δεν φτάνουν, ωστόσο, μόνον αυτά· χρειάζο­νται και ορισμένα μέτραευγονικής. Θα πρέπει, λοιπόν, να δημιουργηθούνμοναστήρια ευγο­νικής γυναικών που θα τις γονιμοποιούν απο­κλειστικά Άριοι. Κάμποσα χρόνια αργότερα, ο Χίμλερ κατάρτισε ένα παρόμοιο πρόγραμμα ευγονικής με τις λεγάμενες «εκλεκτές γυναί­κες», που θα παρέμεναν ανύπανδρες, και τους άνδρες των Ες Ες, στους οποίους θα επιτρεπό­ταν η πολυγαμία.

Ο Λαντς είχε και δύο πιο ήπιες προτάσεις για τις κατώτερες φυλές: ευνουχισμός ή στείρωση (αμφότερες τις εφάρμοσε το Γ' Ράιχ).

Τα ανθρωπόζωα

Στον λόγο του ενώπιον των αξιωματούχων των Ες Ες, στις 4 Οκτωβρίου 1943, στο Πόζναν της Πολωνίας, ο Χάινριχ Χίμλερ είπε, μεταξύ άλλων, και τα εξής, όπως καταγράφονται στον XXIX τόμο των «Ντοκουμέντων της Νυρεμβέργης» (σελ. 122-123):

«Είναι τελείως λάθος να προσφέ­ρουμε την άδολη ψυχή και το πνεύμα μας, τον καλό μας χαρακτήρα και τον ιδεαλισμό μας σε άλλους λαούς... Ο άνδρας των Ες Ες θα πρέπει να καθοδηγείται μόνον από μία αρχή: ειλικρί­νεια, ευγένεια, πίστη και φιλία για όσους έχουν το ίδιο αίμα μ’ εμάς - και για κανέναν άλλον. Ό,τι συμβαίνει στους Ρώσους ή στους Τσέχους είναι ένα ζήτημα που με αφήνει απολύτως αδιάφο­ρο. Σε περίπτωση που το καλό αίμα του δικού μας τύπου βρεθεί ανάμεσα στους πληθυσμούς άλλων εθνών, θα το πάρουμε, αν χρειάζεται, παίρνοντας τα παιδιά τους και μεγαλώνοντάς τα εμείς οι ίδιοι. Το αν άλλοι λαοί ζουν μέσα στην αφθονία ή πεθαίνουν της πείνας με ενδιαφέρει μόνον στον βαθμό που τους χρειαζόμαστε ως σκλάβους στον δικό μας πολιτισμό. Τα άλλα δεν με νοιάζουν. Αν 10.000 Ρωσίδες σωριαστούν εξαντλημένες από την κούραση ενδιαφέρει μόνον στον βαθμό που η τάφρος θα αποπερατωθεί προς όφελος της Γερμανίας. Δεν θα συμπεριφερθούμε ως άγριοι ή άκαρδοι όταν δεν χρειάζεται. Αυτό είναι προφανές.Πέραν των άλλων, οι Γερμανοί είναι λαός που φέρεται με καλοσύνη στα ζώα, έτσι ξέρουμε επίσης πώς να συμπεριφερθούμε σε αυτά τα ανθρωπόζωα(Menschentiere).Είναι, όμως, έγκλημα κατά του αίματός μας να ανησυχούμε για αυτά και να τους εμπνέουμε ιδεώδη, με αποτέλεσμα να δημιουργούμε μόνο προβλήματα στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Αν κάποιος έρθει και μου πει: “Δεν μπορώ να σκάψω αυτές τις αντιαρματικές τάφρους με παιδιά ή με γυναίκες, είναι απάν­θρωπο, θα πεθάνουν από τη δουλειά”, πρέπει να του πω: “Εγκληματείς εναντίον του αίματός σου, γιατί, αν δεν σκαφτεί αυτή η αντιαρματική τάφρος, θα πεθάνουν γερμανοί στρατιώτες, και αυτοί είναι γιοι γερμανίδων μητέρων. Είναι το αίμα μας”».

Η Εταιρεία της Θούλης

Η επίδραση των αριοσοφιστών της Βιέννης, και ιδιαιτέρως του Λιστ, ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση του ρατσιστικού υπόβαθρου εξεχόντων μελών της αποκρυφιστικής και ρα­τσιστικής Εταιρείας της Θούλης, που ιδρύθηκε το 1911 και έδρευε στο Μόναχο, τα οποία θεω­ρούσαν πως πατρίδα των Αρίων ήταν η χώρα των υπερβορείων, η Εσχάτη Θούλη (Ισλανδία), που την ταύτιζαν με την πλατωνική Ατλαντίδα. Τις θεωρίες των αριοσοφιστών στην Εταιρεία τις εισήγαγε οΡούντολφ φον Σεμπότεντορφ. Ο τυχοδιώκτης αυτός πέρασε από την Αλεξάν­δρεια, την Ελλάδα και την Τουρκία και αυτοκτόνησε στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Μαΐου του 1945 με την πτώση του Γ' Ράιχ.

Ο Σεμπότεντορφ είχε «ανακαλύψει» ότι το μυστικιστικό Ισλάμ και η φιλοσοφία των δερ­βίσηδων παρουσιάζουν σημαντικές αναλογί­ες με τη συμβολιστική της αρχαίας ρουνικής γραφής. Τόσο αυτός όσο και τα άλλα μέλη της Εταιρείας της Θούλης υποστήριζαν ότι η εραλδική κληρονομιά (σήματα, εμβλήματα, σύμβολα και γραφές) αποδείκνυε τον μεγάλο πολιτισμό των Αρίων που κάποια εποχή αναγκάστηκαν, κυνηγημένοι από τους παπικούς, να καταφύ­γουν στην Ισλανδία. Το έμβλημα, άλλωστε, της Εταιρείας (ο αγκυλωτός σταυρός και το ξίφος) υπήρξε, λέγεται, η αφορμή για την τελική επιλο­γή του αγκυλωτού σταυρού από τον Χίτλερ, και ο Ρούντολφ φον Σεμπότεντορφ έγραφε το 1933 στο βιβλίο του «Bevor Hitler Kam» (Πριν έλθει ο Χίτλερ): «Τα μέλη της Θούλης είναι οι άνθρωποι στους οποίους στράφηκε στην αρχή ο Χίτλερ και εκείνοι συμμάχησαν μαζί του». Είχε δίκιο. Ο επιφανής ιστορικός Ιαν Κέρσοου λέει πως «ο κατάλογος των μελών της Θούλης είναι το who is who των πρώιμων ναζιστών». Και ανάμεσά τους ξεχωρίζουν ο Ρούντολφ Ες, ο Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ και ο Ντίτριχ Εκαρτ, στον οποίον ο Χίτλερ αφιερώνει το βιβλίο «Ο Αγών μου».

Για να γίνει κανείς μέλος της Εταιρείας έπρεπε να υπογράψει δήλωση που έλεγε:«Ο υπο­γεγραμμένος ορκίζομαι ότι, εξ όσων γνωρίζω και πιστεύω, δεν ρέει στις φλέβες, τις δικές μου ή της συζύγου μου, εβραϊκό αίμα και ανάμεσα στους προγόνους μου δεν υπήρχε κανείς προ­ερχόμενος από φυλή εγχρώμων».

Το 1919 ένας προλετάριος ονόματι Αντον Ντρέξλερ μαζί με τον Καρλ Χάρερ της Θού­λης ίδρυσαν τοΚόμμα Γερμανών Εργατών. Ο Χίτλερ έγινε μέλος του στο τέλος της χρονιάς και τον Φεβρουάριο του 1920 το κόμμα αυτό μετονομάστηκε σε Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμ­μα Γερμανών Εργατών (NSDAP), δηλαδή στο ναζιστικό κόμμα.

Σαβίτρι Ντέβι

Στάχτη, θανατηφόρα στάχτη. Αυτή είναι η ανατριχιαστική κληρονομιά. «Προσέξτε την πλαστογραφία. Οι άνθρωποι θα σας πιστέ­ψουν» γράφει ο Ουμπέρτο Εκο στο «Εκκρε­μές του Φουκώ». Δεν είναι παραδοξολογία. Με έκπληξη διαπίστωσα πρόσφατα πως κυ­κλοφορεί στα ελληνικά το βιβλίο «Η κόρη του Ήλιου» τηςΣαβίτρι Ντέβι. Να πώς το συστήνει στην ιστοσελίδα του στη Βιβλιονέτ ο εκδότης: «Η Σαβίτρι Ντέβι (1905-1982) ή Μαξιμινιανή Πόρτας, είναι μια Ευρωπαία (από Έλληνα πα­τέρα), για την οποία το κοινό δεν γνωρίζει και πάρα πολλά για τον συναρπαστικό βίο της και το πλούσιο συγγραφικό της έργο. Ήταν μια γυναίκα πολυταξιδεμένη, γνώστρια των “Ευ­ρωπαϊκών παραδόσεων” και του Ινδουισμού, που έζησε μια θυελλώδη ζωή κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και τόλμησε μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου να αψηφήσει το κλίμα της εποχής προβάλλοντας μια εντελώς διαφορετική και τολμηρή προσέγγιση σε μια βιοθεωρία που θεωρούνταν πλέον “το απόλυτο κακό” σε παγκόσμια κλίμακα».

Ας «μεταφράσω» - εν μέρει - τα παραπάνω:η εν λόγω «Ελληνίς» πίστευε πως οι αρχαίοι Έλληνες ήταν Άριοι. Η ζωή της όντως υπήρξε θυελλώδης - όπως και η δράση της. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο βρισκόταν στην Ινδία όπου επιχείρησενα συνδυάσει τον ινδουισμό με τον ναζισμό. Έκανε, όμως, και πρακτική δουλειά. Ήταν κατάσκοπος του Άξονα.Θεωρούσε τον Χίτλερ απεσταλμένο του Βισνού που θα τερμά­τιζε την περίοδο του κακού την οποία εξέφραζαν οι Εβραίοι. Πέρασε από την φρανκική Ισπανία όπου φιλοξενήθηκε από τον φυγάδα ναζιστή Ότο Σκορτσένι, ο οποίος υπήρξε σύμβουλος του Χουάν και της Εβίτας Περόν και ονειρευόταν να δημιουργήσει στην Αργεντινή το Γ' Ράιχ.

Η Σαβίτρι Ντέβι ήταν φίλη με έναν άλλο ρατσιστή, φιλοναζιστή και αποκρυφιστή, τονΜιγκέλ Σεράνο, πρέσβη της Χιλής από το 1953 ως το 1970 στην Ινδία, ο οποίος ανέπτυξε τη θε­ωρία του «εσωτερικού χιτλερισμού», μια μείξη ρατσισμού, βόρειας μυθολογίας, θεοσοφισμού και ινδουισμού.

Στη Χιλή ζούσε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πό­λεμο ένας από τους πλέον καταζητούμενους ναζιστές, οΒόλτερ Ράουφ, που ούτε οι Γερμανοί ούτε οι Ισραηλινοί κατάφεραν να επιτύχουν την έκδοσή του.Ο Ράουφ, υπεύθυνος για τον θάνα­το100.000ανθρώπων, είχε πρωτοστατήσει στο να αναπτυχθούν οι «κινητοί θάλαμοι αερίων», όπου οι κρατούμενοι πέθαιναν μέσα σε ειδικά οχήματα την ώρα που αυτά βρίσκονταν εν κι­νήσει. Όταν το 1984 ο Ράουφ εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο, στην κηδεία του παρέστη­σαν χιλιάδες ναζιστές. Εκεί ο Σεράνο χαιρέτισε φασιστικά τον νεκρό.

Τα βιβλία της Σαβίτρι Ντέβι έχουν εμπνεύσει πλήθος σύγχρονων νεοναζιστών οι οποίοι παρα­πέμπουν σε αυτά για να «θεμελιώσουν» τις αποκρυφιστικές και ναζιστικές απόψεις τους. Η ίδια υπήρξε ιδρυτικό μέλος τηςΠαγκόσμιας Ένωσης Εθνικοσοσιαλιστώνπου δημιουργήθηκε το 1962.Εκτός από ναζίστρια, ωστόσο, ήταν και οικολόγος.Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της παρέα με τις γάτες και τις κόμπρες της.

ΤΟ ΚΑΜΕΛΟΤ TOY ΧΙΜΛΕΡ 

Στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, σε απόσταση 15 χλμ. από το Πάντερμπορν, βρίσκεται ένα από τα πιο γνωστά μεσαιωνικά κάστρα της Ευρώπης, το κάστρο του Βέβελσμπουργκ, στο οποίο τον καιρό της Ιεράς Εξέτασης φυλάκιζαν και εκτελούσαν μάγισσες και «αιρετικούς». Έχει μείνει, όμως, στην Ιστορία ως «το Κάμελοτ του Χίμλερ». Ο αρχηγός των Ες Ες το πρωτοείδε το 1934 μα­ζί με τον αποκρυφιστήΚαρλ Μαρία Βίλιγκουτ, αποκαλούμενο και «μάγο» ή «Ρασπούτιν του Χίμλερ». Ο Χίμλερ το «νοίκιασε», όπως και τη γύρω περιοχή, για 100 χρόνια έναντι του «συ­γκλονιστικού» ποσού του ενός μάρκου τον χρό­νο. Σε μικρή απόσταση έστησε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που οι κρατούμενοί του ήταν κυ­ρίως Εβραίοι και Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εκείνοι οι 3.900 σκλάβοι εργάστηκαν στις επισκευές του κάστρου και από αυτούς πέθαναν από τις κακου­χίες ή εκτελέστηκαν οι 1.300.

Μετά την κατάρρευση της ναζιστικής Γερμανίας ο Χίμλερ φεύγοντας έδωσε εντολή να ανατιναχθεί το Βέβελσμπουργκ - αλλά οι ναζιστές δεν πρόλαβαν να ανατινάξουν τον Βόρειο από τους τρεις πύργους. Σήμερα, ανακαινισμένο, λειτουρ­γεί ως μουσείο, ξενώνας νέων και εστιατόριο. Αλλά αυτά που διασώθηκαν στον Βόρειο Πύργο είναι ανατριχιαστικά και αρκετά για να εικάσει κανείς τον παρανοϊκό και κτηνώδη κόσμο του Χίμλερ. Μολονότι πραγματοποιήθηκαν εκεί μό­νο δύο συναντήσεις των στρατηγών των Ες Ες, αρκεί απλώς να αναφερθεί η δεύτερη, στις 12-15 Ιουνίου του 1941, λίγο πριν από την έναρξη της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα (της επίθεσης ενα­ντίον της Σοβιετικής Ένωσης).Στη συνάντηση εκείνη ο Χίμλερ ανακοίνωσε πως στόχος τους ήταν να εξοντώσουν 30 εκατομμύρια Σλάβους.Έπεσε έξω κατά πέντε εκατομμύρια.

Τα Ες Ες ιδρύθηκαν το 1925 και αρχικά ήταν οι πραιτοριανοί του Χίτλερ, αλλά με τον καιρό έγιναν πολυπληθέστερα και απέκτησαν τεράστια δύναμη. Τα διαβόητα για τη σκληρότητα και την κτηνωδία τους Waffen SS, λόγου χάρη, είχαν φτάσει, μεσούντος του πολέμου, το 1 εκατομ­μύριο.

Στον Βόρειο Πύργο υπάρχουν δύο ανατριχιαστικές αίθουσες. Στην πρώτη, στο ισόγειο, που έχει απόκοσμη ηχώ, υπάρχει μια κρύπτη στο κέντρο και, γύρω της, δώδεκα βάθρα για τους ισάριθ­μους κορυφαίους «ιππότες» των Ες Ες (κατά μί­μηση των ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης). Στον επάνω όροφο βρίσκεται μια άλλη αίθουσα, στο κέντρο της οποίας δεσπόζει ο αποκρυφιστικόςΜαύρος Ήλιος, μια σύνθεση από τέσσερις σβάστικες που δείχνουν δώδεκα κατευθύνσεις (όσες και οι ιππότες).

Ανάμεσα στους σημερινούς επισκέπτες του κά­στρου περιλαμβάνονται και πολλοί νεοναζιστές και σατανιστές που πηγαίνουν να αποτίσουν φόρο τιμής στα ινδάλματά τους. Να δουν τα παρεφερνάλια του θανάτου: τα δαχτυλίδια με τις νεκροκεφαλές των Ες Ες, τα πηλίκια, τις στολές, τα πιστόλια, τα μαχαίρια τους.

Μερικά πράγματα δεν τα χωράει ο ανθρώπινος νους. Όταν ο νεαρός Μάρτιν Μπόρμαν, βαφτισι­μιός του Χίτλερ, επισκέφθηκε με τον διαβόητο πατέρα του τον Χίμλερ στο σπίτι του, ο τελευ­ταίος τους ανέβασε στη σοφίτα. Εκεί πήρε από το ράφι έναν από τους δερματόδετους τόμους του βιβλίου «Ο Αγών μου» και τον χάρισε στον νεαρό. Δεν ήταν περίεργο, ήταν ανατριχιαστικό. Γιατί το δέρμα που είχε χρησιμοποιηθεί ήταν από πτώματα κρατουμένων του Νταχάου. Αλλά και σε άλλα αντικείμενα είχαν χρησιμοποιηθεί ανθρώ­πινα μέλη, όπως σε δύο καρέκλες που τα πόδια τους ήταν φτιαγμένα από ανθρώπινα οστά.

Ο Αναστάσης Βιστωνίτης είναι συγγραφέας και συντάκτης του «Βήματος».

Τελευταίο βιβλίο του «Τα ρόδα της Αχερουσίας» (εκδόσεις Ροές).

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ

«ΒΗ Magazino» (10 Μαρτίου 2013)

Πηγή