Σάββατο, Δεκεμβρίου 14, 2013

Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ:Μετάνοια, ἐξομολόγηση καὶ θεία κοινωνία χρειαζόμαστε.




Τ μοναδικ τραπέζι πο δν πηρεάζεται π τν οκονομικ κρίση εναι ττραπέζι το Χριστο πόλαυσή του σαφς κα δν φορ στν ρεθισμ τοορανίσκου  στν χορτασμ τς κοιλίας. Τ τραπέζι το Χριστο εναι γεμάτοπ πνευματικ δέσματα, γιατ στήνεται μ σκοπ ν χορτάσ τν πνευματικπόσταση το νθρώπου. Γι’ ατ κανένας δν ποκλείεται π τν πρόσκληση. Χριστς θέλει ν χορτάσ λόκληρο τν κόσμο, κανένα δν φήνειπρόσκλητο, λλ τοτο δν σημαίνει κα πς λοι θ πολαύσουν το δείπνου Του.

Παραβολικς κούσαμε στ σημεριν εαγγελικ νάγνωσμα τι κληθησαν στ τραπέζι νς πλουσίου ρχοντα πολλο κα διάφοροι, πο μως εγενικςρνήθηκαν ν παρευρεθον κα ν τιμήσουν τν προσκαλοντα, προβάλλοντας ξεχωριστς δικαιολογίες. Εναι εκολο ν κατανοήσουμε τι  παραβολφανερώνει τν στάση τν νθρώπων πέναντι στ κάλεσμα το Χριστο γισυμμετοχ στν πνευματικ κα μυστηριακ ζω τς κκλησίας μας. Θ τδιαπιστώσουμε ατ σ λίγες στιγμές, ταν  ερέας θ βγ μ τ γιοπότηρο καθ καλέσ λους μας ν προσέλθουμε στν κοινωνία μ τν Χριστ «μετ φόβου Θεο, πίστεως κα γάπης», ν προσέλθουμε στ τραπέζι τς γάπης Του, γι νπολαύσουμε τν θεία χάρη, τρώγοντας τ Πανάγιο Σμα Του κα πίνοντας τΠανάγιο Αμα Του. Θ διαπιστώσουμε τι ο περισσότεροι θ προτιμήσουμε νμείνουμε μακρυ π τν βρώση κα πόση τς θανάτου τροφς λόγ κάποιων δικαιολογιν. Θ διαπιστώσουμε τι  συνήθεια τς προσέλευσής μας στ Ναδν χει μιγς μυστηριακ ναφορά, κι ς συμμετέχουμε νδεχομένως μ τν προσευχή μας στ θεία λειτουργία.
Δν χει νόημα, δελφοί μου, ν ρχόμαστε στν κκλησία, ν δν συμμετέχουμε στν κοινωνία το Σώματος κα το Αματος το Κυρίου. Σκεφτετε το κάπως λλις. Σς προσκαλε σ γεμα  προϊστάμενος στ δουλειά σας, διευθυντς τς ταιρίας σας,  βουλευτς φίλος σας,  πλούσιος συγγενής σας. ρνεστε τν πρόσκληση  πηγαίνετε στ γεμα κα το λέτε: «Κοίταξε, δν θκαθήσ στ τραπέζι γι φαγητό, θ εμαι σ μι γωνι κα θ τραγουδά». Δν θ ταν προσβολ κα τ δύο; σοι λοιπν δν ρχονται στν λειτουργία,ρνονται μφανς τν πρόσκληση το Χριστοσοι μως ρχονται κα δν συμμετέχουν στν θεία κοινωνία, ρνονται μμέσως τν πρόσκληση. τσι καο μν κα ο δ μένουν νηστικο π Χριστό. Τί κι ν προσευχηθήκαμε; τί κι ν συμψάλαμε; τί κι ν πήγαμε πρτοι κα φύγαμε τελευταοι π τ Ναό; Τν Χριστ Τν γγίξαμε; Τν φάγαμε; νωθήκαμε μαζί Του; ν χι, τότε κα τ λόγια πο κούσαμε στ λειτουργία γιναν έρας κα φυγαν·  Χριστς μως εναι χειροπιαστός κα μένει μέσα μας, ταν Τν κοινωνομε!
Καταλαβαίνω, δελφοί μου, τι ο περισσότεροι πο ποφεύγετε νκοινωνήσετε, τ κάνετε π συνήθεια. Κακι συνήθεια μως! Πολ κακιά! Κάκιστη! Κα μάλιστα πολλο πικαλούμενοι τν εσέβεια, τι τάχα κα δθενχουνε μαρτίες, περ συνεπάγεται σαφς ποχ π τν θεία κοινωνία. Μεναι δυνατν ν πέχουμε π τν σωτηρία μας, ν θ πρεπε ν πέχουμεπ σα μς τν στερον; Σς ρωτ· γιατί δν πέχουμε π τν μαρτία καπέχουμε π τ Σμα κα τ Αμα το Κυρίου; πειδ εμαστε τάχα ελαβες πειδ εμαστε μλλον νευλαβες; Πότε θ γίνουμε σωστο κα ληθινοχριστιανοί; χουμε μαρτίες κα θέλουμε ν κοινωνήσουμε; δο τ μυστήριο τς ν μετανοί ξομολογήσεως! λλ βέβαια! πς θ πμε στν ξομολόγο,ταν μς βολεύ  μαρτία, ταν μς ρέσ ν ζομε στς μαρτωλς δονές; πς θ πμε στν ξομολόγο, ταν μετ θ πρέπ ν μπομε στ διαδικασία νκόψουμε τ μαρτωλ διον θέλημα; Τί κάνουμε λοιπόν; Βολευόμαστε στ νπηγαίνουμε στν κκλησία κάθε Κυριακ  κα κόμη συχνότερα, ρκούμαστε στ ντίδωρο, κα χουμε τν ψευδαίσθηση τι κερδίσαμε μία θέση νάμεσα σατος πο θ σωθον.
Εναι λυπηρ πο θ τ π κα θ στενοχωρήσ σως τος περισσότερους. Κάθε μέρα ξέρετε ν παίρνετε τ χάπια πο σς πέδειξε  γιατρός. Κάθε μέρα δν λησμονετε ν τρτε τ μεσημεριανό σας, σοι τέλος πάντων ατν τν δύσκολη περίοδο χετε κάτι ν φάτε. Γι τ φάρμακά σας κα γι τ καθημερινό σας φαγητ δν διαφορετε ποτέ. Τρέμετε στν δέα κα μόνον τι γι λίγεςμέρες σως δν τ χετε στ διάθεσή σας. Γι τν Χριστό, πο εναι τροφληθιν κα φάρμακο σωτηρίας γιατί διαφορετε; Γιατ Τν θυμστε μι  δυ τρες φορς τν χρόνο; Πς μπορετε ν ζτε μακρυά Του; Λέτε: «ν δν τρώ δν παίρν τ φάρμακά μου καθημερινά, θ πεθάνν δν κοινωνήσ τν Χριστό, κόμη κα γι να χρόνο, , δν γινε κα τίποτα». λίμονο! σ τί βυσσο πλάνης πέφτουμε, ταν σκεπτόμαστε τσι!  Χριστς ν θέλ σήμερα ν νωθμ τ σμα μας κι μες ν Τν ρνούμαστε, ν θέλ συνέχεια ν εναι μέσα μας κι μες ν μεταθέτουμε τν νωση μαζί Του τ Χριστούγεννα, τ Πάσχα, τς Παναγίας!
δελφοί μου, μ γίνουμε διοι μ τος καλεσμένους τς παραβολς, γιατλλις δν θ χουμε θέση στ μεγάλο δείπνο τς Βασιλείας το Χριστο. Μετάνοια, ξομολόγηση κα θεία κοινωνία χρειαζόμαστε. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά