Δευτέρα, Ιανουαρίου 06, 2014

Ο ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ


        


Μετά τήν εορτή τών Χριστουγέννων και τήν εορτή τής Περιτομής τού Χριστού, αυτήν τήν Κυριακή, η Εκκλησίας μάς προετοιμάζει για να εορτάσουμε τα άγια Θεοφάνεια. Προβάλλει μια κατεξοχήν ασκητική προσωπικότητα, αυτήν τού αγίου Ιωάννου τού Προδρόμου, ο οποίος με τό έργο του, προλείανε το έδαφος για τό Χριστό, προλόγισε τό έργο τού Χριστού μας. Την δράση αυτή τού Ιωάννη είχαν προείπει ο Μαλαχίας και ο Ησαΐας, με προφητείες οι οποίες και αναφέρονται στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Βλέπουμε εδώ πόσο όμορφα η Παλαιά Διαθήκη ανασαίνει μέσα στήν Καινή και η Καινή Διαθήκη ανατέλλει μέσα από τήν Παλαιά.
                Ο Τίμιος Πρόδρομος, τον οποίο τα μοναστικά τάγμα τα θεωρούν πρώτον Ηγούμενό τους, πάλεψε μέσα στήν έρημο εναντίον τού τριπλού κακού, τού κόσμου, τής σάρκας και τού διαβόλου και το κατατρόπωσε εν Χριστώ μέσα από ισόβιο αγώνα νηστείας, αγρυπνίας και προσευχής. Στό τέλος δε, χάριν τού Χριστού υπέστη τόν δι’ αποκεφαλισμού θάνατο. Κήρυττε στούς ανθρώπους μετάνοια, τούς βάπτιζε στόν Ιορδάνη και τούς εξομολογούσε. Έτρεχαν προς αυτόν όλοι οι Ιουδαίοι και οι Ιεροσολυμίτες αναγνωρίζοντας προφανώς τόν εξαιρετικά άγιο τρόπο ζωής του, ενώ απέφευγαν τούς γραμματείς, φαρισαίους, νομομαθείς, διδασκάλους, αρχιερείς και ιερείς, οι οποίοι, αν και κατείχαν τόν Νόμο και τούς Προφήτες, με τό να μην προσέχουν τον τρόπο ζωής τους σκανδάλιζαν τόν λαό. Αντίθετα, ο τρόπος ζωής τού Ιωάννη που είλκυε τόν λαό, αποτελεί κυριολεκτικά έναν κόλαφο για εμάς, τούς χριστιανούς τών εσχάτων καιρών, οι οποίοι έχουμε χάσει τον πρόσωπό μας κάτω από τα καταναλωτικά προσωπεία που φορούμε. Ξεχάσαμε πώς ένα από τα χαρακτηριστικά τής Ορθοδοξίας είναι ο ασκητικός της χαρακτήρας.
                Το βάπτισμα στόν Ιορδάνη ποταμό λένε οι Πατέρες είναι βάπτισμα μετανοίας. Ο τύπος του, δια καταδύσεως, προτύπωσε τό δικό μας, τό εν Χριστώ βάπτισμα, το οποίο επιπλέον αποτελεί βάπτισμα αφέσεως. Σύμφωνα με τόν άγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά, κατά τήν στιγμή τής βάπτισής μας η θεία Χάρις «απορρήτως προσφύεται» δηλαδή «κρυφά φυτεύεται» μέσα στήν καρδιά μας. Όταν έλθει η ευλογημένη ώρα και πυρποληθεί ο άνθρωπος με μετάνοια, η ίδια αυτή Χάρις «άνωθεν εφίπταται» λέει ο θείος Πατέρας και αλλάζει ολάκερος ο βίος τού ανθρώπου. Τότε ενεργοποιούνται και τα χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος που λάβαμε κατά τό ιερό Χρίσμα. Με τό άγιος Βάπτισμα ενσωματωνόμαστε στό σώμα τού Χριστού, με τήν συμμετοχή μας στήν θεία Ευχαριστία συσσωματωνόμαστε στόν Χριστό. Ίδιο σώμα έχουμε και ίδιο αίμα κυλάει στίς φλέβες μας και με πνευματικό τρόπο γινόμαστε «συγγενείς εξ αίματος» όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
                Μια φορά βαπτιστήκαμε όλοι ο Ορθόδοξοι και αυτό αποτελεί τήν δεύτερη γέννα μας, με Πατέρα τόν Θεό και Μητέρα τήν Εκκλησία. Στην κολυμβήθρα συνταφήκαμε με τόν Χριστό και συναναστηθήκαμε. Δεν προσέξαμε όμως τήν ζωή μας και με τα πονηρά μας έργα μολύναμε το φωτεινό αναστάσιμο ένδυμα τής Βάπτισής μας. Εδώ έρχεται τώρα η μετάνοια και τα δάκρυά της, που καθαρίζουν τις κηλίδες τών αμαρτημάτων και γινόμαστε και πάλι ολοφώτεινοι. Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε τα έργα μας και τήν φωνή τού Τιμίου Προδρόμου που από τα έγκατα τής συνείδησής μας, μας καλεί δια μέσου τών αιώνων σε μετάνοια.
                Καλό θα είναι η υπενθύμιση τών αμαρτιών μας να μην μας οδηγεί σε απελπισία και απόγνωση. «Κακό δεν είναι τό να αμαρτήσεις» λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «κακό είναι να μη μετανοήσεις για τό αμάρτημα που έκανες». Με τό που θα συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος τό πλήθος τών αμαρτιών του, ας φωνάζει συνεχώς και αδιαλείπτως προς τόν μόνο δυνάμενο να τόν σώσει, τόν Χριστό. Η αδιάλειπτη προσευχή στό παντοδύναμο όνομα τού Κυρίου «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», σε συνδυασμό με τήν εξομολόγηση στόν Πνευματικό και την συμμετοχή στήν θεία Κοινωνία με τήν κατά δύναμη προετοιμασία, αποτελούν τήν τριπλή θεραπεία τού σημερινού κακοποιημένου από τήν αμαρτία ανθρώπου.
                Η θεία Λειτουργία αποτελεί πραγματικά ένα τέτοιο εργαστήρι μετανοίας. Μέσα στήν θεία Λειτουργία, με τήν συμμετοχή μας στήν κοινωνία τού Σώματος και τού Αίματος τού Χριστού κατορθώνουμε να επιτύχουμε τόν σκοπό τής ζωής μας ως Χριστιανών, που είναι κατά τόν όσιο Σεραφείμ τού Σάρωφ «η απόκτηση τού Αγίου Πνεύματος». Γι αυτό και η θεία Λειτουργία κατακλείεται με τόν θριαμβευτικό, νικητήριο παιάνα: «Είδομεν το φώς το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν πίστιν αληθή αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες· αύτη γαρ ημάς έσωσεν».

Αρχιμ. Ε.Τ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά