Λέγαμε χριστιανοί μου στους δύο περασμένους Χαιρετισμούς, ότι η Υπεραγία Θεοτόκος δια των πρεσβειών της, καθιστά τον Υιόν της, τον Θεάνθρωπον Κύριον τον Ιησούν Χριστόν, σοφία από Θεού και δικαιοσύνη.
Είναι αυτό που μας βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του, κεφάλαιον πρώτο, στίχος τριάντα, ότι ο Ιησούς Χριστός εγεννήθη ημίν σοφία του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεάνθρωπος Κύριος, ο Σωτήρας όλων των ανθρώπων, μας έδωσεν τον εαυτόν Του, που είναι πηγή πάσης σοφίας και πάσης δικαιοσύνης και παντός αγιασμού και πάσης λυτρώσεως.
Οι Χαιρετισμοί λοιπόν αδελφοί μου, που κάθε φορά λέγονται από το βάθος της καρδιάς μας, με στεναγμούς και δάκρυα, με ευλάβεια και προσοχή, αναγκάζουν κατά κάποιον τρόπον την Παναγία μας, να σκύψει από τους ουρανούς και να τους ακούσει.
Και το κάθε πονεμένο αίτημά μας, που θα ακολουθήσει μετά από τους Χαιρετισμούς, θα το παραλάβουν στα μητρικά της σπλάχνα, και θα το προσφέρουν ως μεσιτεία στον Υιόν της Θεόν ημών, και τότε ο Χριστός θα το κάνει έργον θείων χαρισμάτων.
Έτσι θα γίνει για μας όχι σοφία από Θεού και δικαιοσύνη, για τα οποία ομιλήσαμε στους δύο περασμένους Χαιρετισμούς, αλλά και αγιασμός και απολύτρωσις.
Ας τα δούμε με λίγα λόγια.
Ο Χριστός αδελφοί μου, κατέστη για μας αγιασμός, αφενός μεν με την Ανάληψή Του στους ουρανούς, και αφετέρου με την κάθοδον του Αγίου Πνεύματος, την ημέρα της Πεντηκοστής. Με τη Βάπτισή μας στο όνομα της Αγίας Τριάδος, στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, συμμετέχουμε στο θάνατο και στην Ανάσταση του Χριστού, δηλαδή συμμετέχουμε στο θάνατο του παλαιού ανθρώπου και στην αναγέννηση – ανάσταση του νέου. Αυτό σημαίνει ότι ο Σταυρικός θάνατος του Κυρίου και η Ανάστασίς Του εκ νεκρών, μας δικαιώνει από το πλήθος των κακιών μας και από πάσαν ανομίαν. Από πάσαν αμαρτίαν.
Το Άγιον Χρίσμα πάλι, μας προσφέρει τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, ως εγγύηση της δωρεάς των απείρων χαρισμάτων αυτού αλλά και της αιωνίου ζωής. Στο πλήθος των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, που μας προσφέρονται δωρεάν και κατά χάριν, ανήκουν και η σοφία και η θεογνωσία και ο φωτισμός, και η δικαίωσις, και η αναγέννησις, και ο αγιασμός και η λύτρωσις.
Πάνσοφος ο Θεός έτσι είναι και γίνεται πηγή σοφίας.
Δίκαιος ο Θεός και πηγή πάσης δικαιοσύνης.
Άγιος και Πανάγιος ο Θεός; Αλλά και πηγή αγιασμού για όλους εμάς, που πιστέψαμε στο όνομά Του και στο έργον της ενσάρκου οικονομίας. Έτσι βαπτιστήκαμε και μυροθήκαμε. Κοινωνούμε των Αχράντων Μυστηρίων, εξομολογούμενοι τας αμαρτίας ημών. Συμμετέχουμε σε ολόκληρη την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Τηρούμε κατά δύναμιν και προαίρεσιν τας Ευαγγελικάς εντολάς, και καλλιεργούμεν κατά χάριν τας θειοτάτας αρετάς.
Ανερχόμενος ο Θεάνθρωπος Κύριος στους ουρανούς, με την Ανάληψή Του, έστειλε το Πανάγιον Πνεύμα που μας οδηγεί με πολλή σοφία στην Αγιότητα. Άλλο πράγμα όμως «Άγιος ο Θεός» και άλλο «άγιος ο χριστιανός», είτε είναι αυτός κληρικός, μοναχός ή ιερεύς ή και λαϊκός.
Όταν λέμε «Άγιος ο Θεός», κυριολεκτούμε, διότι είναι ανεξάντλητος η αέναος πηγή παντός αγιασμού και πάσης αγιότητος, και πάσης αγιοσύνης.
Τι είναι ο αγιότερος χριστιανός μπροστά στο Θεό; Ένα τίποτα!.. Τι είναι η αγιότης όλων των αγίων μαρτύρων, όλων των ομολογητών, και όλων των αγίων ιεραρχών μέχρι των ημερών μας; Τίποτα!.. Τι είναι η αγιότης όλων των οσίων, που αγίασαν με τη σκληρή τους άσκηση στας ερήμους, στις σπηλιές των βουνών, και στις τρύπες της γής; Τίποτα!.. Τι είναι η αγιότης των θεοφόρων Πατέρων ημών, των συγκροτησάντων τας Οικουμενικάς Συνόδους μπροστά στην Αγιότητα του Θεού; Τίποτα!.. Και τι είναι η αγιότης όλων των ιερομαρτύρων, οσιομαρτύρων και νεομαρτύρων μπροστά στην Αγιότητα του Θεού; Τίποτα !.. Και τέλος τι είναι η αγιότης όλων των αγγέλων και των αρχαγγέλων, Χερουβείμ και Σεραφείμ, μπροστά στον Άγιο και Πανάγιο Θεό; Τίποτα !..
Για να το καταλάβουμε. Όπως μια σταγόνα νερού χριστιανοί μου, είναι ένα τίποτα μπροστά στις θάλασσες όλων των ωκεανών, έτσι και η αγιότης όλων των αγίων και όλων των ουρανίων αΰλων ασωμάτων δυνάμεων είναι ένα τίποτα, διότι Άγιος σε απόλυτο και τέλειο βαθμό είναι μόνον ο Θεός, που έχει την αγιότητα από τον εαυτόν Του.
Όσα είπαμε είναι πίστις και δόγμα στην Εκκλησία μας. Έτσι είναι και η μοναδική πηγή αγιότητος και αγιασμού, για όλους τους ανθρώπους απανταχού της γης και για όλους του αγγέλους. Ειδικά όμως για όλους τους χριστιανούς, που πιστεύουν Ορθόδοξα στο όνομά Του και στο κοσμοσωτήριον έργον Του.
Όταν ψάλλεται το «Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός» από τους ιεροψάλτες μας, μέσα στο Άγιον Βήμα ο Ιερεύς λειτουργός, διαβάζει μια ευχή που αρχίζει με τις λέξεις «Ο Θεός ο Άγιος ο εν αγίοις αναπαυόμενος…» , ως Άγιος ο Θεός ευχαριστείται, αναπαύεται, και κατοικεί σε καθαρές καρδιές που Τον αγαπούν, και που είναι αφωσιωμένες στο Πανάγιον Θέλημά Του.
Ο Θεός μας δημιούργησε και μας έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του. Να είναι δηλαδή και ο άνθρωπος πρόσωπο, όπως και ο Θεός είναι πρόσωπο, και ως πρόσωπο να γίνει όμοιος με τον Θεόν. Ο Νίκος να γίνει άγιος Νικόλαος. Ο Στυλιανός να γίνει Άγιος Στυλιανός. Η Κατερίνα να γίνει Αγία Αικατερίνα. Και η κάθε Μαρίνα και η κάθε Παρασκευή και η κάθε Βαρβάρα και ο κάθε Αλέξανδρος και ο κάθε Παύλος και ο κάθε Κωνσταντίνος, όλοι να γίνουν άγιοι κατά χάριν Θεού.
Έτσι λοιπόν, τον στόλισε με πλήθος χαρισμάτων τον χριστιανό, που αν τα καλλιεργήσει με ταπείνωση, πίστη και δάκρυα, θα φθάσει μετά την κάθαρση από τα πάθη του, στον αγιασμό ψυχής και σώματος. Άλλωστε το ζητάμε αυτό, στην ίδια ευχή λίγο παρακάτω, δια του λειτουργού ιερέως. «Αγίασον ημών τας ψυχάς και τα σώματα, και δος ημίν εν οσιότητι λατρεύειν σοι, πάσας τας ημέρας της ζωής ημών». Αυτή η παράκλησίς μας, για να αγιάσει ο Θεός τις ψυχές και τα σώματά μας, και για να τον λατρεύουμε με οσιότητα, δηλαδή με αγιότητα, είναι και εντολή Θεού, που μας λέγει και προτρέπει. «Άγιοι έσεσθε, ότι άγιος εγώ Κύριος ο Θεός ημών». Όλοι σας να γίνετε κατά χάριν άγιοι, όπως εγώ ο Κύριος και ο Θεός σας είμαι Άγιος κατά φύσιν».
Αλλά και ο Απόστολος Πέτρος την ίδια παράκληση απευθύνει προς όλους μας λέγοντας στην πρώτη του Καθολική Επιστολή στο πρώτο κεφάλαιο στίχος 15, «Κατά το πρότυπον του Αγίου Θεού, που σας κάλεσε στο δρόμο του αγιασμού γίνεσθε, -να γίνετε,- και σείς σε όλη σας την συμπεριφορά, και την εσωτερική και την εξωτερική, άγιοι», και συμπληρώνει στον επόμενο στίχο 16, «διότι γέγραπται, -διότι είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή-, Άγιοι γίνεσθε ότι Εγώ Άγιος ειμί», δηλαγή να γίνεσθε σε ολόκληρη τη ζωή σας άγιοι διότι εγώ ο Θεός και Πατέρας σας είμαι Άγιος.
Εδώ βλέπουμε χριστιανοί μου, τον ίδιο τον Θεόν, να ονομάζει τον εαυτόν Του άγιον, και καλεί όλους μας να γίνουμε και μεις άγιοι κατά χάριν, κατά το δικό Του Θεανθρώπινο υπόδειγμα και παράδειγμα.
Υπήρξαν σε όλην την διαδρομή της ανθρώπινης ιστορίας, άγιοι που όπως μας τους περιγράφουν και το αποδεικνύουν τα ιερά μας βιβλία και τα άγια Συναξάρια, όπως υπάρχουν και στις ημέρες μας, και γύρω μας άγιοι, αλλά όλοι τους γίνονται άγιοι με την χάριν και την δύναμιν του Αγίου Θεού.
Η αγιότης όμως του Θεού είναι πλήρης και απόλυτη, ασύγκριτη και ολοκληρωμένη. Δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Η αγιότης του Θεού είναι αιωνία και άπειρος, και αέναος πηγή αγιότητος, αγιασμού και αγιοσύνης, για όλα τα πλάσματά του τα πλασμένα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, και για μας όλους, που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή μέσα στο ναό. Άρα κανένας άγιος όπως ο Θεός, μας το λέγει πολύ καθαρά η Αγία Γραφή, «ουκ έστιν Άγιος, ως ο Κύριος, ουκ έστι δίκαιος ως ο Θεός ημών, ουκ έστιν Άγιος πλήν σου Κύριε».
Μέχρι τώρα χριστιανοί μου, είδαμε μαζί, ότι ο Χριστός, ο Υιός της Παναγίας και Θεός ημών, γίνεται για μας, όχι μόνον σοφία και θεογνωσία, ούτε πάλιν μόνον δικαιοσύνη αλλά και αγιασμός, και πηγή παντός αγιασμού και πάσης αγιότητος, με τελικό και οριστικό συμπέρασμα ότι κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός, μπορεί να γίνει άγιος, κατά χάριν. Και γίνεται από τον μόνον κατά φύση Άγιο και Πανάγιον Θεό.
Και τέταρτον, ο Χριστός γίνεται για μας και απολύτρωσις. Και γιατί απολύτρωσις; Διότι το κοσμοσωτήριον έργον του Ιησού Χριστού, με την ανυπέρβλητη θεϊκή Του διδασκαλία, με την αποκάλυψη του αληθινού Τριαδικού Θεού, - κάποτε πρέπει να μιλήσουμε τι θα πεί αποκάλυψις εκ μέρους του Ιησού Χριστού, του αληθινού Τριαδικού Θεού. Με τα θαύματά Του, με τη Σταυρική Του Θυσία, με την Ανάσταση και την ανάληψή Του στους ουρανούς, μας λύτρωσε από τον αιώνιον θάνατον και την Κόλαση του Άδη. Μας λύτρωσε από την τυραννική εξουσία της αμαρτίας. Μας λύτρωσε από την βασανιστική δυναστεία του διαβόλου. Και τέλος μας λύτρωσε από τον δεσμό των ίδιων των παθών μας, αρκεί, να εκμεταλευθούμε εμείς, αυτό το έργον το κοσμοσωτήριον με την μετάνοιά μας.
Αν όλα αυτά λοιπόν, τα πιστέψουμε και τα αποδεχθούμε, συμμετέχοντες στα Πανάγια σωστικά μυστήρια Ιεράς Εξομολογήσεως και Θείας Κοινωνίας, και πυκνής Θείας Λατρείας, τότε ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος Κύριος και Υιός της Παρθένου, καθίσταται για όλους μας, και για τον καθέναν από μας, Λυτρωτής και Σωτήρας.
Έτσι τον ονομάζει και η Αγία Γραφή. Ο Σωτήρ του κόσμου, ο Λυτρωτής.
Ο Χριστός λοιπόν, ο Σωτήρας του κόσμου, και δυνάμει της Σταυρικής Του Θυσίας, μας σώζει δωρεάν, αρκεί να υπάρχει ζέουσα πίστις, την οποία θα αποδεικνύουμε εμείς με έργα αγάπης και υπακοής προς Αυτόν, συμμετέχοντες στα σωστικά μυστήρια, τηρούντες τας εντολάς.
Πές χριστιανέ μου, «ήμαρτον Θεέ μου, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλόν», και πές το στο πετραχήλι του πνευματικού, αλλά πέστο, και σώθηκες. Μπήκες στον Παράδεισο. Έγινες κληρονόμος των ουρανίων αγαθών της Βασιλείας των ουρανών. Ο Χριστός σώζει. Ο Χριστός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής, όχι εγώ, και κανένας παπάς, και κανένας Δεσπότης, και κανένας άγιος. Ο Χριστός σώζει και μόνον ο Χριστός, διότι ο Χριστός είναι ο Θεός ο αληθινός, που έγινε άνθρωπος στο πρόσωπον του Ιησού Χριστού.
Διότι σ’ αυτόν λοιπόν τον Χριστόν, τον Σωτήρα μας, ανήκει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Πανάγνου Μητρός Του,
Αμήν.
Είναι αυτό που μας βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του, κεφάλαιον πρώτο, στίχος τριάντα, ότι ο Ιησούς Χριστός εγεννήθη ημίν σοφία του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεάνθρωπος Κύριος, ο Σωτήρας όλων των ανθρώπων, μας έδωσεν τον εαυτόν Του, που είναι πηγή πάσης σοφίας και πάσης δικαιοσύνης και παντός αγιασμού και πάσης λυτρώσεως.
Οι Χαιρετισμοί λοιπόν αδελφοί μου, που κάθε φορά λέγονται από το βάθος της καρδιάς μας, με στεναγμούς και δάκρυα, με ευλάβεια και προσοχή, αναγκάζουν κατά κάποιον τρόπον την Παναγία μας, να σκύψει από τους ουρανούς και να τους ακούσει.
Και το κάθε πονεμένο αίτημά μας, που θα ακολουθήσει μετά από τους Χαιρετισμούς, θα το παραλάβουν στα μητρικά της σπλάχνα, και θα το προσφέρουν ως μεσιτεία στον Υιόν της Θεόν ημών, και τότε ο Χριστός θα το κάνει έργον θείων χαρισμάτων.
Έτσι θα γίνει για μας όχι σοφία από Θεού και δικαιοσύνη, για τα οποία ομιλήσαμε στους δύο περασμένους Χαιρετισμούς, αλλά και αγιασμός και απολύτρωσις.
Ας τα δούμε με λίγα λόγια.
Ο Χριστός αδελφοί μου, κατέστη για μας αγιασμός, αφενός μεν με την Ανάληψή Του στους ουρανούς, και αφετέρου με την κάθοδον του Αγίου Πνεύματος, την ημέρα της Πεντηκοστής. Με τη Βάπτισή μας στο όνομα της Αγίας Τριάδος, στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, συμμετέχουμε στο θάνατο και στην Ανάσταση του Χριστού, δηλαδή συμμετέχουμε στο θάνατο του παλαιού ανθρώπου και στην αναγέννηση – ανάσταση του νέου. Αυτό σημαίνει ότι ο Σταυρικός θάνατος του Κυρίου και η Ανάστασίς Του εκ νεκρών, μας δικαιώνει από το πλήθος των κακιών μας και από πάσαν ανομίαν. Από πάσαν αμαρτίαν.
Το Άγιον Χρίσμα πάλι, μας προσφέρει τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, ως εγγύηση της δωρεάς των απείρων χαρισμάτων αυτού αλλά και της αιωνίου ζωής. Στο πλήθος των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, που μας προσφέρονται δωρεάν και κατά χάριν, ανήκουν και η σοφία και η θεογνωσία και ο φωτισμός, και η δικαίωσις, και η αναγέννησις, και ο αγιασμός και η λύτρωσις.
Πάνσοφος ο Θεός έτσι είναι και γίνεται πηγή σοφίας.
Δίκαιος ο Θεός και πηγή πάσης δικαιοσύνης.
Άγιος και Πανάγιος ο Θεός; Αλλά και πηγή αγιασμού για όλους εμάς, που πιστέψαμε στο όνομά Του και στο έργον της ενσάρκου οικονομίας. Έτσι βαπτιστήκαμε και μυροθήκαμε. Κοινωνούμε των Αχράντων Μυστηρίων, εξομολογούμενοι τας αμαρτίας ημών. Συμμετέχουμε σε ολόκληρη την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Τηρούμε κατά δύναμιν και προαίρεσιν τας Ευαγγελικάς εντολάς, και καλλιεργούμεν κατά χάριν τας θειοτάτας αρετάς.
Ανερχόμενος ο Θεάνθρωπος Κύριος στους ουρανούς, με την Ανάληψή Του, έστειλε το Πανάγιον Πνεύμα που μας οδηγεί με πολλή σοφία στην Αγιότητα. Άλλο πράγμα όμως «Άγιος ο Θεός» και άλλο «άγιος ο χριστιανός», είτε είναι αυτός κληρικός, μοναχός ή ιερεύς ή και λαϊκός.
Όταν λέμε «Άγιος ο Θεός», κυριολεκτούμε, διότι είναι ανεξάντλητος η αέναος πηγή παντός αγιασμού και πάσης αγιότητος, και πάσης αγιοσύνης.
Τι είναι ο αγιότερος χριστιανός μπροστά στο Θεό; Ένα τίποτα!.. Τι είναι η αγιότης όλων των αγίων μαρτύρων, όλων των ομολογητών, και όλων των αγίων ιεραρχών μέχρι των ημερών μας; Τίποτα!.. Τι είναι η αγιότης όλων των οσίων, που αγίασαν με τη σκληρή τους άσκηση στας ερήμους, στις σπηλιές των βουνών, και στις τρύπες της γής; Τίποτα!.. Τι είναι η αγιότης των θεοφόρων Πατέρων ημών, των συγκροτησάντων τας Οικουμενικάς Συνόδους μπροστά στην Αγιότητα του Θεού; Τίποτα!.. Και τι είναι η αγιότης όλων των ιερομαρτύρων, οσιομαρτύρων και νεομαρτύρων μπροστά στην Αγιότητα του Θεού; Τίποτα !.. Και τέλος τι είναι η αγιότης όλων των αγγέλων και των αρχαγγέλων, Χερουβείμ και Σεραφείμ, μπροστά στον Άγιο και Πανάγιο Θεό; Τίποτα !..
Για να το καταλάβουμε. Όπως μια σταγόνα νερού χριστιανοί μου, είναι ένα τίποτα μπροστά στις θάλασσες όλων των ωκεανών, έτσι και η αγιότης όλων των αγίων και όλων των ουρανίων αΰλων ασωμάτων δυνάμεων είναι ένα τίποτα, διότι Άγιος σε απόλυτο και τέλειο βαθμό είναι μόνον ο Θεός, που έχει την αγιότητα από τον εαυτόν Του.
Όσα είπαμε είναι πίστις και δόγμα στην Εκκλησία μας. Έτσι είναι και η μοναδική πηγή αγιότητος και αγιασμού, για όλους τους ανθρώπους απανταχού της γης και για όλους του αγγέλους. Ειδικά όμως για όλους τους χριστιανούς, που πιστεύουν Ορθόδοξα στο όνομά Του και στο κοσμοσωτήριον έργον Του.
Όταν ψάλλεται το «Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός» από τους ιεροψάλτες μας, μέσα στο Άγιον Βήμα ο Ιερεύς λειτουργός, διαβάζει μια ευχή που αρχίζει με τις λέξεις «Ο Θεός ο Άγιος ο εν αγίοις αναπαυόμενος…» , ως Άγιος ο Θεός ευχαριστείται, αναπαύεται, και κατοικεί σε καθαρές καρδιές που Τον αγαπούν, και που είναι αφωσιωμένες στο Πανάγιον Θέλημά Του.
Ο Θεός μας δημιούργησε και μας έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του. Να είναι δηλαδή και ο άνθρωπος πρόσωπο, όπως και ο Θεός είναι πρόσωπο, και ως πρόσωπο να γίνει όμοιος με τον Θεόν. Ο Νίκος να γίνει άγιος Νικόλαος. Ο Στυλιανός να γίνει Άγιος Στυλιανός. Η Κατερίνα να γίνει Αγία Αικατερίνα. Και η κάθε Μαρίνα και η κάθε Παρασκευή και η κάθε Βαρβάρα και ο κάθε Αλέξανδρος και ο κάθε Παύλος και ο κάθε Κωνσταντίνος, όλοι να γίνουν άγιοι κατά χάριν Θεού.
Έτσι λοιπόν, τον στόλισε με πλήθος χαρισμάτων τον χριστιανό, που αν τα καλλιεργήσει με ταπείνωση, πίστη και δάκρυα, θα φθάσει μετά την κάθαρση από τα πάθη του, στον αγιασμό ψυχής και σώματος. Άλλωστε το ζητάμε αυτό, στην ίδια ευχή λίγο παρακάτω, δια του λειτουργού ιερέως. «Αγίασον ημών τας ψυχάς και τα σώματα, και δος ημίν εν οσιότητι λατρεύειν σοι, πάσας τας ημέρας της ζωής ημών». Αυτή η παράκλησίς μας, για να αγιάσει ο Θεός τις ψυχές και τα σώματά μας, και για να τον λατρεύουμε με οσιότητα, δηλαδή με αγιότητα, είναι και εντολή Θεού, που μας λέγει και προτρέπει. «Άγιοι έσεσθε, ότι άγιος εγώ Κύριος ο Θεός ημών». Όλοι σας να γίνετε κατά χάριν άγιοι, όπως εγώ ο Κύριος και ο Θεός σας είμαι Άγιος κατά φύσιν».
Αλλά και ο Απόστολος Πέτρος την ίδια παράκληση απευθύνει προς όλους μας λέγοντας στην πρώτη του Καθολική Επιστολή στο πρώτο κεφάλαιο στίχος 15, «Κατά το πρότυπον του Αγίου Θεού, που σας κάλεσε στο δρόμο του αγιασμού γίνεσθε, -να γίνετε,- και σείς σε όλη σας την συμπεριφορά, και την εσωτερική και την εξωτερική, άγιοι», και συμπληρώνει στον επόμενο στίχο 16, «διότι γέγραπται, -διότι είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή-, Άγιοι γίνεσθε ότι Εγώ Άγιος ειμί», δηλαγή να γίνεσθε σε ολόκληρη τη ζωή σας άγιοι διότι εγώ ο Θεός και Πατέρας σας είμαι Άγιος.
Εδώ βλέπουμε χριστιανοί μου, τον ίδιο τον Θεόν, να ονομάζει τον εαυτόν Του άγιον, και καλεί όλους μας να γίνουμε και μεις άγιοι κατά χάριν, κατά το δικό Του Θεανθρώπινο υπόδειγμα και παράδειγμα.
Υπήρξαν σε όλην την διαδρομή της ανθρώπινης ιστορίας, άγιοι που όπως μας τους περιγράφουν και το αποδεικνύουν τα ιερά μας βιβλία και τα άγια Συναξάρια, όπως υπάρχουν και στις ημέρες μας, και γύρω μας άγιοι, αλλά όλοι τους γίνονται άγιοι με την χάριν και την δύναμιν του Αγίου Θεού.
Η αγιότης όμως του Θεού είναι πλήρης και απόλυτη, ασύγκριτη και ολοκληρωμένη. Δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Η αγιότης του Θεού είναι αιωνία και άπειρος, και αέναος πηγή αγιότητος, αγιασμού και αγιοσύνης, για όλα τα πλάσματά του τα πλασμένα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, και για μας όλους, που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή μέσα στο ναό. Άρα κανένας άγιος όπως ο Θεός, μας το λέγει πολύ καθαρά η Αγία Γραφή, «ουκ έστιν Άγιος, ως ο Κύριος, ουκ έστι δίκαιος ως ο Θεός ημών, ουκ έστιν Άγιος πλήν σου Κύριε».
Μέχρι τώρα χριστιανοί μου, είδαμε μαζί, ότι ο Χριστός, ο Υιός της Παναγίας και Θεός ημών, γίνεται για μας, όχι μόνον σοφία και θεογνωσία, ούτε πάλιν μόνον δικαιοσύνη αλλά και αγιασμός, και πηγή παντός αγιασμού και πάσης αγιότητος, με τελικό και οριστικό συμπέρασμα ότι κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός, μπορεί να γίνει άγιος, κατά χάριν. Και γίνεται από τον μόνον κατά φύση Άγιο και Πανάγιον Θεό.
Και τέταρτον, ο Χριστός γίνεται για μας και απολύτρωσις. Και γιατί απολύτρωσις; Διότι το κοσμοσωτήριον έργον του Ιησού Χριστού, με την ανυπέρβλητη θεϊκή Του διδασκαλία, με την αποκάλυψη του αληθινού Τριαδικού Θεού, - κάποτε πρέπει να μιλήσουμε τι θα πεί αποκάλυψις εκ μέρους του Ιησού Χριστού, του αληθινού Τριαδικού Θεού. Με τα θαύματά Του, με τη Σταυρική Του Θυσία, με την Ανάσταση και την ανάληψή Του στους ουρανούς, μας λύτρωσε από τον αιώνιον θάνατον και την Κόλαση του Άδη. Μας λύτρωσε από την τυραννική εξουσία της αμαρτίας. Μας λύτρωσε από την βασανιστική δυναστεία του διαβόλου. Και τέλος μας λύτρωσε από τον δεσμό των ίδιων των παθών μας, αρκεί, να εκμεταλευθούμε εμείς, αυτό το έργον το κοσμοσωτήριον με την μετάνοιά μας.
Αν όλα αυτά λοιπόν, τα πιστέψουμε και τα αποδεχθούμε, συμμετέχοντες στα Πανάγια σωστικά μυστήρια Ιεράς Εξομολογήσεως και Θείας Κοινωνίας, και πυκνής Θείας Λατρείας, τότε ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος Κύριος και Υιός της Παρθένου, καθίσταται για όλους μας, και για τον καθέναν από μας, Λυτρωτής και Σωτήρας.
Έτσι τον ονομάζει και η Αγία Γραφή. Ο Σωτήρ του κόσμου, ο Λυτρωτής.
Ο Χριστός λοιπόν, ο Σωτήρας του κόσμου, και δυνάμει της Σταυρικής Του Θυσίας, μας σώζει δωρεάν, αρκεί να υπάρχει ζέουσα πίστις, την οποία θα αποδεικνύουμε εμείς με έργα αγάπης και υπακοής προς Αυτόν, συμμετέχοντες στα σωστικά μυστήρια, τηρούντες τας εντολάς.
Πές χριστιανέ μου, «ήμαρτον Θεέ μου, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλόν», και πές το στο πετραχήλι του πνευματικού, αλλά πέστο, και σώθηκες. Μπήκες στον Παράδεισο. Έγινες κληρονόμος των ουρανίων αγαθών της Βασιλείας των ουρανών. Ο Χριστός σώζει. Ο Χριστός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής, όχι εγώ, και κανένας παπάς, και κανένας Δεσπότης, και κανένας άγιος. Ο Χριστός σώζει και μόνον ο Χριστός, διότι ο Χριστός είναι ο Θεός ο αληθινός, που έγινε άνθρωπος στο πρόσωπον του Ιησού Χριστού.
Διότι σ’ αυτόν λοιπόν τον Χριστόν, τον Σωτήρα μας, ανήκει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Πανάγνου Μητρός Του,
Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά