Τετάρτη, Απριλίου 16, 2014

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ Ο ΝΙΠΤΗΡΑΣ


"Ταπεινούμενος δι' ευσπλαχνίαν, πόδας ένιψας των μαθητών σου, και προς δρόμον θείον τούτους κατεύθυνας".
Μ' αυτή τη φράση αποτυπώνεται μια από τις κορυφαίες σκηνές ταπείνωσης στη ζωή του Χριστού, μια αφάνταστα παράξενη εικόνα για έναν διδάσκαλο, έναν ηγέτη, κάποιον που θα μπορούσε να εξουσιάζει γη και ουρανό! Ο Χριστός σκύβει και πλένει τα πόδια των μαθητών Του και μάλιστα αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τη σκοπιμότητα της πράξης. Ο Πέτρος, αν δεν δεχτεί την νίψη, δεν έχει καμία σχέση με τον Κύριο, αποκόβεται, γιατί στο όνομα της αρνήσεως της ταπείνωσης και της προσφοράς, βιώνει την κυριαρχία του εγωισμού, που απορρίπτει την προσφορά!
Είναι παράξενο για τους ηγέτες της κάθε εποχής να συμπεριφέρονται εν απλότητι. Συνοδευόμενοι από τους σωματοφύλακες, τους ισχυρούς, αυτούς που τους στηρίζουν, ηχούν στ' αυτιά τους απελπιστικά χωρίς αντίκρισμα φράσεις όπως "ουκ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι", "ο μείζων εν υμίν γενέσθω ως ο νεώτερος, και ο ηγούμενος ως ο διακονών". Έχοντας μάθει να εξουσιάζουν, να παραδίδουν με πολλή δυσκολία την εξουσία ή να γατζώνονται σ' αυτήν χωρίς διέξοδο, δεν μπορούν να διανοηθούν ότι πρώτιστο χρέος του ηγέτη είναι να αγαπά, να προσφέρει και να διακονεί!
Αυτό είναι το ήθος και η πρόταση της Εκκλησίας στον κόσμο μας! Διακονείς όταν συγχωρείς, διακονείς όταν αναλώνεσαι ακούγοντας τους καημούς του άλλου, όταν το αξίωμά σου, το χάρισμά σου, το ρόλο σου δεν τον χρησιμοποιείς για να προβάλεις τον εαυτό σου, αλλά για να προσφέρεις στον άλλο, διακονείς όταν το μέλημά σου δεν είναι να εξαπατήσεις τον άλλο, αλλά να του προσφέρεις την αλήθεια της πραγματικότητας και την προσπάθεια με σένα μπροστά για την αλλαγή επί τα βελτίω, διακονείς όταν το εγώ σου, τη νίκη σου, τον θρίαμβό σου, τον μεταμορφώνεις σε θρίαμβο των πολλών, σε αυτοπαραίτηση από την ατομική σου αυτάρκεια, την ατομική σου ευτυχία, την ατομική σου δόξα!
Αν το ήθος αυτό έβρισκε ανταπόκριση σε όλη την κοινωνία, στο επάγγελμα, την πολιτική, στην οικογένεια, αλλά και ενίοτε στην Εκκλησία, τότε θα είχαμε μια μυστική μεταμόρφωση του κόσμου και της κοινωνίας σε σώμα Χριστού, όπου τα μέλη θα έπασχαν το ένα για το άλλο, όπου κανείς Δε θα ζητούσε τα εαυτού αλλά έκαστος τα του ετέρου, όπου η αγάπη και η ταπείνωση θα δημιουργούσαν την συναίσθηση πως τα πάντα στη ζωή έχουν ως σκοπό το χαμόγελο του διπλανού σου, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται λιγότερο κέρδος, χαμηλότερη παραγωγικότητα, λιγότερη ανάπτυξη! Γιατί τι να την κάνεις την ανάπτυξη, όταν αυτή κοστίζει σε χαμόγελο, αγάπη, καθαρή καρδιά, απλότητα, χρόνο γνήσιας ζωής;
Η ταπείνωση του Χριστού που ένιψε τα πόδια των μαθητών Του, είναι καρπός της ευσπλαχνίας του, της καρδιάς που αγαπά χωρίς όρια τον άνθρωπο. Οδηγεί στο θείο δρόμο, αυτό της προσφοράς και όχι της ανταμοιβής! Είναι ένα ήθος σπάνιο και δυσεύρετο, γιατί η ευτυχία σήμερα μετριέται με την ικανοποίηση του ανθρώπινου εγωισμού! Όλη η πορεία του Ναζωραίου δεν ήταν τίποτε άλλο από ταπείνωση. Κι όσοι τον ακολουθούν, αυτό το δρόμο ακολουθούν!
Αν η θρησκευτικότητα σήμερα αποτυγχάνει να οδηγήσει την πλειοψηφία των ανθρώπων στη γνήσια πίστη, αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι δε φαίνεται κανείς να νίπτει τα πόδια του κόσμου, να του προσφέρεται ολόψυχα, χωρίς να διατάζει, να διακονεί χωρίς να εξουσιάζει! Ίσως, γιατί η ταπείνωση δεν φωνάζει, όπου κι αν υπάρχει! Και είναι σίγουρο ότι υπάρχει! Άλλωστε, χάρις σ' αυτή την κρυμμένη διακονία ζει αυτό το μικρό λείμμα που θα παλεύει για την μεταμόρφωση του κόσμου! Και θα σκουπίζει με το λέντιο των δακρύων και της προσευχής τα κουρασμένα πόδια όσων πορεύονται στην αγωνία της ζωής! Για να αφήσει να σταλάζει στις κουρασμένες καρδιές το κρυμμένο εκείνο χαμόγελο της αγάπης και της ελπίδας! Όπως ακριβώς το δικό Του!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά