Ἑλλάδα δεῦρο ΕΞΩ

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Ἂν εἶναι μὲ τὸ θέλημα καὶ μὲ τὸν ὁρισμό σας

Λαζάρου τὴν Ἀνάσταση νὰ πῶ στ’ ἀρχοντικό σας

Σήμερον ἔρχεται ὁ Χριστός, 

ὁ ἐπουράνιος Θεὸς

ἐν τῇ πόλει Βιθανία

Μάρθα κλαίει καὶ ἡ Μαρία

Λάζαρο τὸν ἀδερφό του

τὸν γλυκὸ καὶ καρδιακό τους

Τὸν μοιρολογοῦν καὶ λέουν

τὸν μοιρολογοῦν καὶ κλαίουν

τρεῖς ἡμέρες τὸν θρηνοῦσαν

καὶ τὸν ἐμοιρολογοῦσαν

Τὴν ἡμέρα τὴν τετάρτη

κίνησε ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ `ρθεῖ

καὶ ἐβγῆκεν ἡ Μαρία

ἔξω ἀπὸ τὴ Βιθανία

καὶ ἐμπρός τό....

γόνυ κλεῖ

καὶ τοὺς πόδας Του φιλεῖ.

(Παραδοσιακὸ Κρήτης)

Ποῦ εἶναι ἡ Μαρία καὶ ἡ Μάρθα μας, οἱ ἀδελφές μας; Ποῦ εἶναι ἡ οἰκειότητα καὶ ἡ φιλία μας μὲ τὸν Λυτρωτὴ Σωτήρα μας, τὸν Ἀρχηγὸ καὶ δωρεοδότη της ΖΩΗΣ; Τέσσερες ὁλάκερες μέρες ὀ Φίλος τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ Λάζαρος μέσα στὸ λαξευμένο μνῆμα προσμένει τον ΦΙΛΟ, προσμένει τὸ γεγονὸς τῆς Θείας Οἰκονομίας ποὺ μὲ αὐτὸ θὰ σηματοδοτήσει τὴν ἀρχὴ των Μεγάλων Γεγονότων τῆς ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ. Σαράντα σχεδὸν χρόνους τὸ Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ Ἔθνος μέσα στὸ Τάφο τῆς μεταπολίτευσης ποὺ τοῦ ἄνοιξαν οἱ δόλιοι ὀχθροί του καὶ ἀφοῦ τὸ ἔβαλαν ἐκεῖ μέσα ὁλοζώντανο καὶ σφύζοντα ἀπὸ ζωὴ, θέλησαν νὰ τὸ θανατώσουν μὲ τὸ ποιὸ ἀπάνθρωπο τρόπο, ρίχνοντας τοῦ τὰ χώματα τῶν μνημονίων γιὰ νὰ τὸ ἀποτελειώσουν μὲ τὸν φρικτὸ θάνατο τῆς ἀσφυξίας. ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝΑΠΝΟΗ γιατί φρόντισαν οἱ παγκόσμιοι κηδευτὲς τῶν λαῶν νὰ μᾶς θάψουν ζωντανούς!

Μὴν χάνεται τὰ κουράγια σᾶς ἀδέλφια, ἔχουμε καὶ ἐμείς ΜΑΡΘΑ καὶ ΜΑΡΙΑ, ἔχουμε ἀδέλφια καὶ ἀδελφὲς πραγματικοὺς ἐκεῖ ψηλὰ κοντὰ στὸν Θρόνο του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ, εἶναι οἱ Ἅγιοι, οἱ Μάρτυρες, οἱ Ὁμολογητές, οἱ Νεομάρτυρες καὶ οἱ Ὅσιοι Πατέρες μας.

Εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ κλαίοντες γιὰ τὰ χάλια μας θὰ προστρέξουν στο ΚΥΡΙΟ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ να προκάμει ταχέως νὰ σώσει την ΦΙΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ, ποὺ μπορεῖ να ΤΟΝ στενοχώρησε μὲ τὶς κουταμάρες της, παρόλο αὐτὰ παραμένει ΦΙΛΗ ΤΟΥ γιατί ἀπὸ τὴν Ἁγιοτόκο μήτρα τῆς ἀνέτειλαν μεγάλα Ἁγιοπνευματικᾶ Παραστήματα ποὺ τὸν ὁμολόγησαν στὴν Οἰκουμένη. ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟΣΟ ΑΓΙΟΠΟΤΙΣΜΕΝΟ ΑΙΜΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ;

Τὸν τάφο νὰ μοῦ δείξετε

καὶ `γῶ τὸν ἀνασταίνω

Τραπέζι νὰ `τοιμάσετε

κι ἐγὼ θὲ νὰ πηγαίνω

Καὶ παρευθὺς ἐπῆγαν

καὶ τὸν τάφο τοῦ ἐδεῖξαν.

Ἐπῆγαν καὶ τοῦ ἔδειξαν

τὸν τάφο τοῦ Λαζάρου

τοὺς εἶπε καὶ ἐκύλησαν

τὸν λίθο ποὺ `χὲ ἀπάνου

Τότε ὁ Χριστὸς δακρύζει

καὶ τὸν Ἅδη φοβερίζει:

Ἅδη, Τάρταρε καὶ Χάρο,

Λάζαρο θὰ σοῦ τὸν πάρω

Δεύρω ἔξω Λάζαρέ μου

φίλε καὶ ἀγαπητέ μου

Τώρα ποὺ χάσαμε τὰ κουράγια μας, ἀσφυκτιώντας ἀπὸ τὰ χώματα τῶν μνημονίων μέσα στοὺς τάφους ποὺ μᾶς ἄνοιξαν οἱ διεθνεῖς τοκογλύφοι θάβοντάς μας μὲ τὰ μπάζα τῶν ἀποφάσεών τους… ΑΥΤΟΝ προσμένουμε στὰ ἀδιέξοδά μας , νὰ φοβερίσει τὸν Ἅδη τῆς ὁποιασδήποτε τρόικας καὶ νὰ μᾶς πάρει ἔξω ἀπὸ αὐτοὺς παραγγέλοντας μας ΦΙΛΗ καὶ ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ γιατί αὐτὸς ὁ Θάνατος δὲν σὲ πρέπει καὶ αὐτὸς ὁ τάφος ποὺ θέλησαν νὰ σὲ θάψουν ζωντανὴ ἀνήκει στοὺς ἐχθρούς μου…

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ καὶ "μὲ ἕνα πόνο" οπως εὐχόμαστε ὅταν ἔρχεται ἡ ὥρα τῆς γέννας.

 

ΠΗΓΗ