Ἁγιου Ἰουστίνου Πόποβιτς :Σὺν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις

Πρὶν τὴν ἔλευση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στὸν ἐπίγειό μας κόσμο, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι γνωρίζαμε μόνον τὸν θάνατο, καὶ ὁ θάνατος ἐμᾶς. Κάθε τί τὸ ἀνθρώπινο ἦταν διαποτισμένο μὲ τὸν θάνατο, αἰχμαλωτισμένο καὶ κατανικημένο ἀπὸ αὐτόν. Ὁ θάνατός μας ἦταν πλησιέστερος καὶ ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, καὶ περισσότερο πραγματικὸς ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἰδίους. Δυνατότερος, ἀσυγκρίτως δυνατότερος ἀπὸ κάθε ἄνθρωπο χωριστά, καὶ ἀπὸ ὅλους τους ἀνθρώπους μαζί. Ἡ γῆ ἦταν φρικαλέα φυλακὴ τοῦ θανάτου, καὶ ἐμεῖς ἀνίσχυροι, δέσμιοι καὶ δοῦλοι του. Μόνον μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη. Ἐφανερώθη ἡ ζωὴ ἡ αἰώνιος στοὺς ἀπελπισμένους θνητούς, στοὺς ἀθλίους δούλους τοῦ θανάτου, σ’ ἐμᾶς.

Ἡ ἀληθινὴ ζωὴ ἐπάνω στὴ γῆ ἀρχίζει ἀκριβῶς μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος, διότι εἶναι ζωὴ ποὺ δὲν τελειώνει μὲ τὸν θάνατο.

Τί εἶναι οἱ χριστιανοί; Οἱ χριστιανοὶ εἶναι χριστοφόροι, καὶ ἑπομένως φορεῖς καὶ κάτοχοί της αἰωνίου ζωῆς. Τοῦτο δὲ κατὰ τὸ μέτρο τῆς πίστεώς τους καὶ κατὰ τὸ μέτρο τῆς ἁγιότητός τους, ἡ ὁποία εἶναι καρπὸς τῆς πίστεως. Οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ περισσότερο τέλειοι Χριστιανοί, διότι ἔχουν ἁγιασθεῖ στὸν μέγιστο, κατὰ τὸ δυνατόν, βαθμὸ μὲ τὴν ἄσκηση τῆς πίστεως στὸν Ἀναστάντα καὶ αἰωνίως Ζῶντα Κύριον Ἰησοῦν. Πράγματι, αὐτοὶ εἶναι οἱ μοναδικοὶ καὶ ὄντως ἀθάνατοι μέσα στὸ ἀνθρώπινο γένος, διότι μὲ ὅλο τὸ εἶναι τοὺς ζοῦν ἐν τῷ Ἀναστάντι καὶ γιὰ τὸν Ἀναστάντα Χριστό, καὶ κανένας θάνατος δὲν ἔχει ἐξουσία ἐπάνω τους. Ἡ ζωὴ τοὺς ὁλόκληρη εἶναι ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ γι’ αὐτὸ ὅλη εἶναι χριστοζωή. Ἡ σκέψις τοὺς εἶναι χριστοσκέψις. Ἡ αἴσθησίς τους χριστό-αἴσθησις. Ὅ,τι εἶναι δικό τους εἶναι πρῶτα τοῦ Χριστοῦ καὶ κατόπιν δικό τους. Ἂν εἶναι ἡ ψυχή, αὐτὴ εἶναι πρῶτα τοῦ Χριστοῦ, καὶ κατόπιν δική τους. Ἂν εἶναι ἡ ζωή, εἶναι πρῶτα τοῦ Χριστοῦ καὶ μετὰ δική τους. Σ’ αὐτοὺς δὲν εἶναι αὐτοί, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πάσι Χριστὸς Κύριος.

Γι’ αὐτὸ οἱ βίοι τῶν Ἁγίων δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ ἡ ζωὴ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἐπαναλαμβανόμενη σὲ κάθε Ἅγιο, λίγο ἢ πολύ, κατὰ τοῦτον ἢ ἐκεῖνον τὸν τρόπον. Ἤ, ἀκριβέστερα,εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ παρατεινόμενη διὰ τῶν Ἁγίων. Ἡ ζωὴ τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος γι’ αὐτὸ καὶ ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ μᾶς σώσει καὶ νὰ μᾶς μεταδώσει ὡς ἄνθρωπος τὴ θεία ζωή του. Γιὰ νὰ ἁγιάσει καὶ ἀπαθανατίσει καὶ αἰωνιοποιήσει μὲ τὴ ζωὴ τοῦ ὡς Θεός, τὴν ἰδική μας, ἀνθρώπινη, ζωή, ἐπάνω στὴ γῆ.

Τί εἶναι οἱ Πράξεις τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων; Εἶναι τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ, τὰ ὁποία κάνουν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι μὲ τὴ δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ἢ μᾶλλον τὰ κάνουν διὰ τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ζεῖ μέσα τους καὶ ἐνεργεῖ διὰ μέσου αὐτῶν. Καὶ ἡ ζωὴ τῶν ἁγίων Ἀποστόλων τί εἶναι; Ἡ βίωσις τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ζωὴ μεταδίδεται μέσα στὴν ‘Ἐκκλησία, σὲ ὅλους τους πιστοὺς ἀκολούθους του καὶ συνεχίζεται γιὰ πάντα διὰ μέσου αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι τὴν ἀντλοῦν ἀπὸ τὰ ἅγια μυστήρια καὶ τὶς ἅγιες ἀρετές.

Οἱ δὲ Βίοι τῶν Ἁγίων τί εἶναι; Τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἕνα εἶδος συνέχισης τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων. Μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς Βίους συναντᾶ κανεὶς τὸ ἴδιο Εὐαγγέλιο, τὴν ἴδια ζωή, τὴν ἴδια ἀλήθεια, τὴν ἴδια πίστη, τὴν ἴδια αἰωνιότητα, τὴν ἴδια δύναμη ἐξ ὕψους, τὸν ἴδιο Θεὸ καὶ Κύριο. Διότι Ἰησοῦς Χριστός, χθὲς καὶ σήμερα ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰώνας. Ὁ αὐτὸς γιὰ ὅλους τους ἀνθρώπους ὅλων τῶν αἰώνων, ὁ ὁποῖος διαμοιράζει τὰ ἴδια χαρίσματα καὶ τὶς ἴδιες θεῖες ἐνέργειες σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ πιστεύουν σ’ αὐτόν. Αὔτη ἡ συνέχιση ὅλων τῶν θείων δυνάμεων καὶ ζωοποιῶν ἐνεργειῶν, οἱ ὅποιες παραμένουν καὶ παρατείνονται στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διὰ μέσου τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεά, ἀποτελεῖ ἀκριβῶς τὴ ζῶσα Ἱερὰ Παράδοση.

Οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων ἐμφανίζουν ἀκριβῶς αὐτὰ τὰ πρόσωπα, ποὺ ἐγέμισαν ἀπὸ Χριστὸ τὸν Θεό, πρόσωπα χριστοφόρα, ἅγια, στὰ ὁποῖα διαφυλάσσεται καὶ μὲ τὰ ὁποία μεταδίδεται ἡ Ἁγία Παράδοση αὐτῆς τῆς ζωῆς, ποὺ εὑρίσκεται μέσα στὴ Χάρη. Διαφυλάσσεται καὶ μεταδίδεται μὲ τὴν ἁγία Εὐαγγελικὴ πολιτεία τους. Διότι οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ οἱ Εὐαγγελικὲς Θεῖες ἀλήθειες, οἱ ὁποῖες ἔχουν μεταφερθεῖ στὴν ἀνθρώπινη ζωή μας διὰ μέσου τῆς χάριτος καὶ τῶν ἀσκήσεων. Δὲν ὑπάρχει Εὐαγγελικὴ ἀλήθεια, ἡ ὁποία νὰ μὴν ἠμπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ σὲ ζωή. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἀλήθειες ἐδόθησαν ἀπὸ τὸν Χριστὸ γιὰ ἕναν σκοπό. Γιὰ νὰ γίνουν δική μας ζωή, πραγματικότης δική μας, κτῆμα δικό μας, χαρὰ δική μας. Καὶ οἱ ἅγιοι, ὅλοι τους ἀνεξαιρέτως, ζοῦν αὐτὲς τὶς θεῖες ἀλήθειες ὡς τὸ κέντρο τῆς ζωῆς τους καὶ ὡς τὴν οὐσία τοῦ εἶναι τους. Ἀκριβῶς γι’ αὐτὸ οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων ἀποτελοῦν ἀπόδειξη καὶ μαρτυρία ὅτι ἡ καταγωγή μας εἶναι ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ὅτι ἐμεῖς δὲν εἴμεθα ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἄλλον. Ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀληθινὸς ἄνθρωπος μόνον ἐν τῷ Θεῷ, ὅτι ζοῦμε ἐπάνω στὴ γῆ λαμβάνοντας ζωὴ ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ὅτι ἠμῶν τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοὶς ὑπάρχει, καὶ ὅτι ὁ σκοπός μας εἶναι νὰ οὐρανώσωμε τὸν ἑαυτό μας, τρεφόμενοι μὲ τὸν οὐράνιον ἄρτον ὁ ὁποῖος κατέβη ἀπὸ τὸν οὐρανὸ στὴ γῆ. Ὁ οὐράνιος αὐτὸς ἄρτος κατέβη στὴ γῆ γιὰ νὰ μᾶς τρέφει μὲ τὴν αἰωνία Θεία Ἀλήθεια, μὲ τὴν αἰωνία Θεία Ἀγαθότητα, τὴν αἰωνία Θεία Δικαιοσύνη, τὴν αἰωνία Θεία Ἀγάπη, τὴν αἰωνία Θεία Ζωή, διὰ τῆς Θείας Εὐχαριστίας, διὰ τῆς ζωῆς μας ἐν τῷ μόνῳ ἀληθινῶ Θεῶ καὶ Κυρίω Ἰησοῦ Χριστό. Μὲ ἄλλους λόγους, ἡ κλῆσις μας εἶναι νὰ γεμίσουμε μὲ τὸν Θεάνθρωπο Χριστό, μὲ τὶς θεῖες καὶ ζωοποιοὺς ἐνέργειές του, νὰ φθάσουμε στὴν ἐνχρίστωση καὶ χριστοποίησή μας. Ἐὰν ἐργάζεσαι γι’ αὐτό, τότε εὑρίσκεσαι ἤδη στὸν οὐρανό, παρ’ ὅλο ποὺ περιπατεῖς ἐπάνω στὴ γῆ. Εἶσαι ἤδη ὅλος ἐν τῷ Θεῷ, μολονότι τὸ εἶναι σου παραμένει στὰ ὅρια τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως.

Οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων εἶναι ἱερὲς μαρτυρίες περὶ τῆς θαυματουργικῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στὴν πραγματικότητα, αὐτοὶ δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ οἱ ἴδιες οἱ μαρτυρίες τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, συνεχιζόμενες διὰ μέσου τῶν αἰώνων, ἀφοῦ καὶ οἱ ἅγιοι δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ μάρτυρες ἅγιοι, ὅπως καὶ οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, ποὺ εἶναι πρωτομάρτυρες. Τίνος μάρτυρες; Τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Αὐτοῦ ποὺ ἐσταυρώθη, ἀνέστη, ἀνελήφθη καὶ ζεῖ αἰωνίως. Μάρτυρες τοῦ Εὐαγγελίου τῆς σωτηρίας, τὸ ὁποῖο συνεχίζει νὰ γράφεται ἀδιάκοπα μὲ τὰ ἅγια εὐαγγελικὰ ἔργα ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεά. Διότι ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ ἴδιος σὲ ὅλους τους αἰῶνες, θαυματουργεῖ συνεχῶς μὲ τὴν ἴδια θεία δύναμη διὰ μέσου τῶν ἁγίων μαρτύρων του. Οἱ Θεῖοι Ἀπόστολοι εἶναι οἱ πρῶτοι ἅγιοι μάρτυρες τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς θεανθρωπίνης τοῦ οἰκονομίας, τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου. Καὶ οἱ βίοι τοὺς ἀποτελοῦν τὶς ζωντανὲς καὶ αἰώνιες μαρτυρίες περὶ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Σωτῆρος, ὡς νέας ζωῆς, ζωῆς χαριτωμένης, ζωῆς ἁγίας, θείας, θεανδρικῆς καὶ ἑπομένως ζωῆς θαυματουργικῆς καὶ ἀληθινῆς, ὅπως εἶναι θαυματουργικὴ καὶ ἀληθινὴ ἡ ἴδια ἡ ζωὴ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Καὶ οἱ χριστιανοί; Εἶναι οἱ ἄνθρωποι διὰ μέσου τῶν ὁποίων συνεχίζεται ἡ ἁγία θεανθρωπίνη ζωὴ τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεὰ μέχρι τὴ συντέλεια τοῦ αἰῶνος. Ὅλοι τους ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα, τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ἐκκλησία. Εἶναι σύσσωμοι μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὡς μέλη τοῦ σώματός του ὁ καθένας ἔχει τὴ θέση του στὴ ζωὴ τοῦ συνόλου. Ὁ ποταμὸς τῆς ἀθανάτου ζωῆς ἄρχισε νὰ ρέει, νὰ κυλᾶ ἀκατάπαυστα ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο Χριστό, καὶ οἱ χριστιανοὶ εἰσέρχονται διὰ μέσου αὐτοῦ στὴν αἰωνία ζωή. Οἱ χριστιανοὶ εἶναι τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ συνεχιζόμενο διὰ μέσου ὅλων τῶν αἰώνων τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Στοὺς Βίους τῶν Ἁγίων ὅλα εἶναι συνηθισμένα, ὅπως στὸ Εὐαγγέλιο, ἀλλὰ καὶ ὅλα εἶναι παράδοξα, ὅπως στὸ Εὐαγγέλιο. Ὅμως καὶ στὶς δυὸ περιπτώσεις εἶναι ὅλα πραγματικὰ καὶ ἀληθινά, κατὰ ἕναν μοναδικὸ τρόπο. Ἀληθινὰ δὲ καὶ πραγματικὰ κατὰ τὴν ἴδια θεανθρώπινη ἀλήθεια καὶ τὴν ἴδια θεανδρικὴ πραγματικότητα, καὶ μαρτυρημένα μὲ τὴν ἴδια ἅγια δύναμη, θεία καὶ ἀνθρώπινη, κατὰ τρόπο θεϊκῶς καὶ ἀνθρωπίνως τέλειο. Ἰδού, εὐρισκόμεθα σὲ χῶρο οὐράνιο, διότι ἡ γῆ γίνεται οὐρανὸς διὰ τῶν ἅγιών του Θεοῦ. Ἰδού, ὅτι εὐρισκόμεθα μεταξὺ τῶν ἐνσωμάτων ἀγγέλων, μεταξὺ τῶν χριστοφόρων, καὶ ὅπου εἶναι αὐτοί, ἐκεῖ εἶναι καὶ ὅλος ὁ Κύριος ὁ Θεός, μέσα τους καὶ μαζί τους καὶ μεταξύ τους.

Ἐμβαθύνετε στοὺς βίους τῶν ἁγίων. Ἰδού, ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ἀκτινοβολεῖ ἡ χαρισματική, ἡ ζωοποιὸς καὶ σωστικὴ δύναμις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία τοὺς ὁδήγησε ἀπὸ ἄσκηση σὲ ἄσκηση, ἀπὸ ἀρετὴ σὲ ἀρετή, ἀπὸ τὴ νίκη κατὰ τῆς ἁμαρτίας στὴ νίκη κατὰ τοῦ θανάτου, ἀπὸ τὴ νίκη κατὰ τοῦ θανάτου στὴ νίκη κατὰ τοῦ διαβόλου. Αὐτὴ τοὺς εἰσάγει στὴν πνευματικὴ χαρά, ὅπου δὲν ὑπάρχει ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός, ἀλλὰ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι Ἁγίω. Χαρὰ καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὴν κερδισμένη νίκη ἐναντίον κάθε ἁμαρτίας, κάθε πάθους, κάθε θανάτου, κάθε πονηροῦ πνεύματος.

Οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων δείχνουν πολυαρίθμους ἀλλὰ πάντοτε βεβαίους δρόμους σωτηρίας, φωτισμοῦ, ἁγιασμοῦ, μεταμορφώσεως, χριστοποιήσεως, θεώσεως. Δείχνουν ὅλους τους τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους ἡ ἀνθρωπίνη φύσις κατανικᾶ τὴν ἁμαρτία, τὴν κάθε ἁμαρτία. Πῶς νικᾶ τὸ πάθος, τὸ κάθε πάθος. Πῶς νικᾶ τoν θάνατο, τὸν κάθε θάνατο.

Ζήτησε νὰ εὕρεις τὸν ἑαυτό σου μέσα στοὺς Βίους τῶν Ἁγίων. Θὰ τὸν εὔρεις ὁπωσδήποτε μέσα σ’ αὐτούς. Ἀκόμη θὰ εὕρεις ἐκεῖ καὶ τὰ φάρμακα μὲ τὰ ὁποία ἠμπορεῖς νὰ τὸν θεραπεύσεις ἀπὸ ὅλες τὶς πνευματικὲς ἀρρώστιες καὶ νὰ τὸν κάμνεις ὑγιῆ γιὰ πάντα. Ὑγιῆ καὶ στοὺς δυὸ κόσμους, εἰς τρόπον ὥστε νὰ μὴν ἠμπορέση νὰ σὲ βλάψει κανένας θάνατος. Θὰ εὕρεις ἀκόμη μέσα στοὺς Βίους τῶν Ἁγίων ὅλα ὅσα χρειάζονται γιὰ νὰ ζήσεις καὶ στοὺς δυὸ κόσμους. Ὅσα χρειάζονται σὲ σένα, ὢ ἄνθρωπε, ποὺ εἶσαι μία ἀθάνατος ὕπαρξις, μία αἰώνια ὕπαρξις, μία θεανθρωπίνη ὕπαρξις, ἄνθρωπε! ἄνθρωπε! ἄνθρωπε! 

Τὴν ἁγίαν ὅμως ζωὴ δὲν ἠμποροῦμε νὰ τὴ ζοῦμε μόνοι μας, ἀλλὰ πάντοτε σὺν πάσι τοὶς ἁγίοις, μὲ τὴ βοήθεια καὶ τὴν καθοδήγησή τους, διὰ μέσου τῶν ἁγίων μυστηρίων καὶ τῶν ἁγίων ἀρετῶν μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Γι’ αὐτό, καὶ τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πάσαν τὴν ζωὴν ἠμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα!

‘Αμήν! ‘Ἀμήν! ‘Ἀμήν!