ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΑΛΛΟΘΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ;
Εν ολίγοις
Η σημερινή ευαγγελική διήγηση μας αναφέρει ένα ακόμα από τα θαύματα που επιτέλεσε ο Χριστός. Πρόκειται για το θαύμα της θεραπείας του δούλου του εκατόνταρχου της Καπερναούμ.
Ποιος ήταν ο εκατόνταρχος; Το επάγγελμά του σημαίνει τον αξιωματικό του Ρωμαϊκού στρατού πού έχει υπό τις διαταγές του εκατό στρατιώτες. Πρόκειται λοιπόν για έναν μη Ισραηλίτη, για έναν άνθρωπο διαφορετικής θρησκείας-ειδωλολάτρη- με τον οποίο ο Χριστός έρχεται αντιμέτωπος. Ο εκατόνταρχος εκδηλώνει μία ισχυρή πίστη προς το πρόσωπο του Χριστού, χωρίς το επάγγελμά του να του δημιουργεί κανένα πρόβλημα ή πρόφαση, για να μην δεχθεί την αξία της πίστεως ή ν’ αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Χριστού τον απεσταλμένο του Θεού.
Αυτό πρέπει να γίνει σοβαρό παράδειγμα προς όλους εμάς οι οποίοι χρησιμοποιούμε επιχειρήματα και μία καθησυχαστική λογικοφάνεια, για να δικαιολογήσουμε παρεκκλίσεις από την εφαρμογή του νόμου του Θεού. Γι’ αυτό και επιχειρούμε να καθησυχάσουμε τη συνείδηση μας προβάλλοντας την έμφυτη αδυναμία μας και τον κόσμο καθώς και το φρόνημα που τον χαρακτηρίζει.
Έτσι, ορισμένες φορές οι δικαιολογίες μας στρέφονται προς το επάγγελμα που ασκούμε, ότι δήθεν φταίει η εργασία που κάνουμε, και γι’ αυτό η πίστη μας δεν είναι και τόσο θερμή και οι σχέσεις μας με το Θεό δεν είναι τόσο φιλικές και στενές.
Είναι σωστή η δικαιολογία αυτή; Και βέβαια όχι, αν λάβουμε υπ’ όψη μας τη σημερινή ευαγγελική διήγηση. Κεντρικό πρόσωπο του σημερινού ευαγγελίου είναι ο εκατόνταρχος της Καπερναούμ. Ο ι. ευαγγελιστής δεν μας αναφέρει το όνομά του, όμως μας διάσωσε το ήθος του και την αξιοθαύμαστη πίστη του. Πλησιάζει τον Χριστό και ζητάει υγεία και ζωή για το δούλο του που κινδυνεύει να πεθάνει. Ο Κύριος προθυμοποιείται να επισκεφθεί το σπίτι του εκατόνταρχου, αλλ’ αυτός αρνείται αυτή την επίσκεψη με την δικαιολογία, ότι δεν κρίνει τον εαυτό του άξιο να μπει ο Χριστός στο σπίτι του. Μπροστά στο Χριστό ο εκατόνταρχος αισθάνεται τον εαυτό του αμαρτωλό, πιστεύει όμως, ότι αν ο Χριστός ήθελε μπορούσε να πραγματοποιήσει το θαύμα που του ζητά.
Ο εκατόνταρχος παρακαλεί το Χριστό να θεραπεύσει όχι το παιδί του, αλλά το δούλο του. Σε μία εποχή που οι φτωχοί δούλοι θεωρούνταν άχρηστα «πράγματα», ο εκατόνταρχος δείχνει μία σπάνια στοργή και ενδιαφέρον για τον άρρωστο δούλο του. «Κύριε, ο παις μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικώς, δεινώς βασανιζόμενος».
Είναι ν’ απορεί κανείς πώς ένα σκληρό επάγγελμα, όπως είναι του στρατιωτικού, δεν επηρέασε τον συναισθηματικό του κόσμο, ώστε η καρδιά του να φιλοξενεί τέτοια αισθήματα στοργής και συμπάθειας για έναν δούλο!
Αλλά εκείνο που προσελκύει περισσότερο το ενδιαφέρον μας από την ζωή του εκατόνταρχου είναι η πίστη του στο πρόσωπο του Χριστού. Ο εκατόνταρχος ζώντας μέσα σ’ ένα έθνος υπόδουλο στη ρωμαϊκή εξουσία έμεινε ανεπηρέαστος από την αλαζονεία της εξουσίας και διαφύλαξε την ανθρωπιά του. Γνώριζε ο ευγενής αυτός ρωμαίος στρατιωτικός την Ιουδαϊκή θρησκεία και έτσι προετοιμάστηκε να δεχθεί τον Χριστό ως θαυματουργό και σοφό διδάσκαλο κα υιό του Θεού.
Η συμπεριφορά και το παράδειγμα του ευγενούς αυτού ρωμαίου εκατόνταρχου αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για όλες τις γενιές των χριστιανών και καθοδηγητικό υπόδειγμα στη σχέση του επαγγέλματος και της θρησκευτικής πίστεως. Πολλοί που πίστευαν στο ευαγγέλιο δεν διαφοροποιήθηκαν στο θέμα του επαγγέλματός τους. Εξακολούθησαν να ασκούν τα συνηθισμένα επαγγέλματα για να συντηρηθούν, όπως λ .χ. ο απ. Παύλος που ασκούσε το επάγγελμα του σκηνοποιού για να μην επιβαρύνει την χριστιανικές κοινότητες.
Εξ άλλου στη χορεία των αγίων απαριθμούνται και στρατιωτικοί άγιοι οι οποίοι ανεδείχθησαν ήρωες και μάρτυρες της πίστεως, όπως οι Άγιοι Δημήτριος, Γεώργιος κ. α.
Συνεπώς όσοι θέλουν να ζήσουν κατά Θεό δεν μπορούν να επικαλούνται τη φύση του επαγγέλματος τους ως ένα εμπόδιο για τη γνησιότητα της πίστεως τους. Για τους πιστούς το πρώτο «επάγγελμα» είναι πώς να τηρήσουν τις εντολές του Θεού, να είναι καλοί και συνεπείς χριστιανοί. Το επάγγελμα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσον για να επιτευχθεί ο ύψιστος σκοπός της ζωής μας που είναι η σωτηρία μας. «Οι χριστιανοί επί γης διατρίβουν, αλλ’ εν ουρανώ πολιτεύονται».
Ο χριστιανός δεν δίνει υπεροχική αξία σε κάποια επαγγέλματα, όμως το ευαγγέλιο αποτρέπει τους πιστούς από κάποια επαγγέλματα τα οποία έρχονται σε αντίθεση με βασικά στοιχεία της πίστεώς μας. Ο χριστιανισμός τιμά και το ευτελέστερο επάγγελμα. Τιμά αυτόν που αγωνίζεται και κουράζεται για την προκοπή προπαντός του κοινωνικού συνόλου, αλλά τιμά και τον οδοκαθαριστή που εργάζεται για την υγεία όλων μας. Απεναντίας δεν έχει καμία εκτίμηση για όσους επιλέγουν επαγγέλματα με σκοπό μόνο και μόνο να πλουτίζουν εις βάρος των άλλων χρησιμοποιώντας κάθε μέσον θεμιτό και αθέμιτο καταπατώντας αρχές, συνείδηση, και κάθε έννοια δικαιοσύνης.
Αν λοιπόν θέλουμε να είμαστε συνεργοί του Θεού, έχουμε τη δυνατότητα να εργασθούμε το οποιοδήποτε τίμιο επάγγελμά μας χωρίς αυτό να γίνεται αφορμή και εμπόδιο για παρεκκλίσεις και παρασπονδίες από την πίστη μας, για να κερδίσουμε το πολυπόθητο αγαθό, τη βασιλεία του Θεού.
Καλή Κυριακή
π .γ. στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά