Χρυσὸ καὶ ἀσήμι κρύβεται στὰ θεμέλια τῆς Ἁγίας Σοφίας ...

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Τὴν πραγματικὰ καταπληκτικὴ ἀποκάλυψη ὅτι στὰ θεμέλια τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης βρίσκονται θαμμένες μεγάλες ποσότητες ἀπὸ χρυσὸ καὶ ἀσήμι ποὺ θάφτηκαν ἀπὸ τοὺς βυζαντινούς, ἐξέφρασε ὁ καθηγητὴς τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Κωνσταντινούπολης, Ferhat Aslan, σὲ δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδας Sabah, (19/9/2014). Σύμφωνα μὲ τὶς ἴδιες ἀναφορές, οἱ στῆλες ποὺ ὑπάρχουν στὸ ἐσωτερικό τῆς Ἁγίας Σοφίας ἔχουν γίνει ἀπὸ σπάνιο ὑλικὸ ποὺ μεταφέρθηκε ἀπὸ ἕνα ὅρος μὲ τὴν τουρκικὴ ὀνομασία, Kafdagi, ἕνα μυθικὸ ὅρος γιὰ τοὺς Τούρκους ποὺ παρομοιάζεται μὲ τὸν...

Καύκασο καὶ ποὺ σύμφωνα μὲ τὶς τουρκικὲς παραδόσεις περιβάλλει τὴν οἰκουμένη. Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀποκάλυψη ἀναφέρεται καὶ ὅτι κάτω ἀπὸ τὸν ἱστορικὸ ναὸ ὑπάρχει ἄλλος ἕνας ὑπόγειος ναός, ποὺ εἶχε ἐπίσης κτιστεῖ  τὴν ἐποχὴ τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας καὶ ποὺ μέχρι σήμερα δὲν ἔχει ἔρθει στὸ φῶς τῆς ἐπιφάνειας.

Πέραν ὅμως ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀποκαλύψεις, ὁ ναὸς τῆς Ἁγίας Σοφίας προκαλεῖ δέος στοὺς Τούρκους καὶ γιὰ ὁρισμένα ἄλλα σύμφωνα μὲ τοὺς ἴδιους τούς Τούρκους πραγματικὰ καταπληκτικὰ στοιχεῖα. Τὸν  Ἰανουάριο τοῦ 2012, (20/1/2012), ἡ μεγάλης κυκλοφορίας τουρκικὴ ἐφημερίδα, Sabah, παρουσίασε ἕνα πραγματικὰ καταπληκτικὸ ἀφιέρωμα μὲ τὸν χαρακτηριστικὸ τίτλο, τὰ «Μυστήρια τῆς Ἁγίας Σοφία», (Ayasofya’ nin gizlemleri). Στὸ ἀφιέρωμα αὐτὸ ἀποτυπώνονταν γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τόσο γλαφυρὸ τρόπο αὐτὸ τὸ κλίμα φοβίας ποὺ ἔχει καταβάλει τελευταία τούς Τούρκους γιὰ τὰ ὅσα ὑπάρχουν κρυμμένα μέσα στὸν ἱερὸ ναὸ καὶ τὰ ὅσα προμηνύονται νὰ συμβοῦν τὰ ἑπόμενα χρόνια. Τὸ πρῶτο σημαντικὸ στοιχεῖο ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀφιέρωμα, εἶναι μία ἀδιόρατη φοβία ποὺ διακρίνετε στοὺς Τούρκους γιὰ τοὺς κρυμμένους σταυρούς, συμβολικοὺς καὶ μή, ποὺ ὑπάρχουν στὸ ἐσωτερικό τοῦ ναοῦ, ἀλλὰ καὶ στὴν κάτοψη ὅπως αὐτὴ μπορεῖ κάποιος νὰ τὴν διακρίνει ἀπὸ ψηλά. Ἔτσι μεγάλο δέος παρατηρεῖτε γιὰ τὸν λεγόμενο, (ὅπως τὸ ἀναφέρουν χαρακτηριστικὰ οἱ Τοῦρκοι), «Σταυρὸ τοῦ ἀποστόλου Ἁγίου Ἀνδρέα», ὁ ὁποῖος ὅπως εἶναι γνωστὸ εἶναι ὁ ἱδρυτὴς τῆς ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὴν Sabah, στὴν ὀροφὴ τοῦ ναοῦ ὑπάρχει ὁ Σταυρὸς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα σὲ διαγώνιο μορφή, ἕνα σημαντικὸ σύμβολο ποὺ ὄχι μόνο δὲν χάθηκε στοὺς αἰῶνες τῆς ὀθωμανικῆς κατοχῆς ἀλλὰ δεσπόζει μὲ ὅλη τὴν συμβολική του σημασία γιὰ τὸν τελικὴ ἐπαναφορὰ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν ναό. Παράλληλα καὶ ὁ ἀναφερόμενος «Σταυρὸς τοῦ Ἰουστινιανοῦ» τρομάζει τοὺς Τούρκους. Οἱ θρύλοι ἀναφέρουν γιὰ ἕνα πανάρχαιο κειμήλιο, δηλαδὴ γιὰ τὸν «Σταυρὸ τοῦ Ἰουστινιανοῦ», ποὺ βρίσκεται μυστικὸ κάπου στὸ ἐσωτερικό τῆς Ἁγίας Σοφίας καὶ μάλιστα προέρχεται ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ ἔχει τρομακτικὴ δύναμη ἡ ὁποία  θὰ δραστηριοποιηθεῖ τὶς παραμονὲς τῆς διάλυσης τῆς Τουρκίας.

Ἕνας ἄλλος σημαντικὸς θρύλος ποὺ ἀναφέρουν οἱ μουσουλμάνοι εἶναι ὁ θρύλος τοῦ «Κρυμμένου Πατριάρχη», ποὺ μοιάζει μὲ τὸν ἑλληνικὸ θρύλο γιὰ τὸν κρυμμένο παπά. Ὅπως ἀναφέρει ἡ τουρκικὴ παράδοση, στὸ νότιο μέρος τοῦ ναοῦ ὑπάρχει ἕνας στενὸς διάδρομος ποὺ ὁδηγεῖ σὲ μία παμπάλαια ἀραχνιασμένη καὶ πολὺ μυστήρια πύλη γιὰ τὴν ὁποία ὁ θρύλος τὴν ἀναφέρει σὰν τὴν «Κλειστὴ Πύλη». Σύμφωνα μὲ τὶς τουρκικὲς ἀναφορὲς μόλις οἱ Ὀθωμανοὶ εἰσέβαλαν στὸν ναό, ὁ Πατριάρχης καὶ ὅλη ἡ συνοδεία του εἰσῆλθε μέσα στὴν πύλη αὐτὴ ἡ ὁποία ἔκλεισε καὶ ἀπὸ τότε χάθηκαν ἐνῶ ἡ πύλη ἔμεινε ἑρμητικὰ κλειστὴ καὶ κανένας δὲν τόλμησε ποτὲ  νὰ τὴν ἀνοίξει. Ἀλλὰ τὸ πιὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι πὼς κάθε χρόνο στὴν ἀνάσταση τῶν ὀρθόδοξων χριστιανῶν μπροστὰ ἀπὸ τὴν πύλη αὐτή, ὅπως ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ἡ Sabah, ἐμφανίζονται…. κόκκινα αὐγά!!! Ὁ θρύλος συμπληρώνετε ἀπὸ τὴν προφητεία ποὺ φοβίζει  τοὺς Τούρκους, ὅτι ὅταν ἡ πύλη αὐτὴ ἀνοίξει, στὸν ναὸ θὰ ἀκουστοῦν ξανὰ οἱ χριστιανικὲς ἑλληνορθόδοξες ψαλμωδίες γιὰ αὐτὸ καὶ τρομάζουν καὶ μόνο στὴν ἰδέα τοῦ ἀνοίγματος αὐτῆς τῆς μυστήριας πύλης

Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ προκαλεῖ στοὺς Τούρκους μεγάλο δέος καὶ φοβίες γιὰ τὴν κατάρρευση τῆς Τουρκίας, ὅπως ἀναφέρει καὶ ἡ Sabah, εἶναι τὰ διάφορα μωσαϊκὰ ποὺ ἔχουν ἀναδυθεῖ μὲ ὅλη τὴν μεγαλοπρέπειά τους τὶς τελευταῖες δεκαετίες μέσα στὸ ἱερὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Σοφίας τῆς Κωνσταντινούπολης, παρά τοῦ ὅτι ἡ μουσουλμανικὴ θρησκεία θεωρεῖ σὰν ἁμάρτημα τὴν ἀπεικόνιση πρόσωπων ποὺ σχετίζονται μὲ θρησκευτικὰ γεγονότα. Ἰδιαίτερο δέος τοὺς προκαλεῖ ὁ ἄγγελος στὸν τροῦλο ποὺ ἐμφανίστηκε μὲ καταπληκτικὸ τρόπο τὸ καλοκαίρι τοῦ 2008, ἀλλὰ καὶ τὸ γνωστὸ μωσαϊκὸ ποὺ ἀπεικονίζει τὸν Ἰησοῦ ἔχοντας τὴν Παναγία καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστὴ στὰ δεξιὰ καὶ ἀριστερά Του. Οἱ Τοῦρκοι αὐτὸ τὸ μωσαϊκὸ τὸ ἔχουν ὀνομάσει χαρακτηριστικὰ τὸ «Μωσαϊκό τῆς Ἀποκάλυψης» καὶ ὁ συμβολισμὸς αὐτὸς ἀνάγει στὴν ἐσχατολογικὴ σημασία του ποὺ εἶναι ἔντονη στοὺς μουσουλμάνους Τούρκους.  Ἐπίσης ξεχωριστὴ ἀναφορὰ γίνεται καὶ γιὰ τὰ μωσαϊκὰ ποὺ ἀναπαριστᾶνε γνωστοὺς βυζαντινοὺς αὐτοκράτορες, ὅπως τὸν Ἰωάννη τὸν Κομνηνὸ μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Μονομάχο μὲ τὴν αὐτοκράτειρα Ζωή. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἀπεικονίσεις προκαλοῦν ἔντονο δέος, καθὼς ὅλη αὐτὴ ἡ ἑλληνορθόδοξη χριστιανικὴ μεγαλοπρέπεια καὶ ἡ ἐσωτερικὴ δύναμη ποὺ ἀναδύουν αὐτὰ τὰ ψηφιδωτά, ἔχουν γεννήσει διάφορους θρύλους γιὰ τοὺς ἐσχατολογικούς τους συμβολισμοὺς ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν διάλυση τῆς Τουρκίας καὶ μὲ τὶς τουρκικὲς φοβίες γιὰ τὴν ἐπάνοδο στὴν ἐξουσία τῆς ἁγίας Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ἴδιου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

πηγή