Παραινέσεις για διάκριση και μυστικότητα.

«Δεν πρέπει, έλεγε, χωρίς ανάγκη να ανοίγεις στον άλλο την καρδιά σου. Μέσα σε χιλιάδες ίσως βρεις μόνο ένα, που θα μπορέσει να κρατήσει το μυστικό σου. Όταν εμείς οι ίδιοι δεν το κρατάμε μέσα μας, πως μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα το κρατήσουν οι άλλοι; Με τον ακαλλιέργητο άνθρωπο πρέπει να συζητά κανείς για πράγματα υλικά. Με τον πνευματικό όμως άνθρωπο πρέπει να συζητά για ουράνια. Όσοι γέμισαν πνευματική σοφία, κρίνουν τον συνάνθρωπο σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Προσέχουν αν τα λόγια του είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και απ’ αυτό βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Όταν συναναστρέφεσαι με κοσμικούς, μη μιλάς για πνευματικά, ιδίως όταν δεν έχουν διάθεση να ακούσουν. Στην περίπτωση αυτή να εφαρμόζεις τη διδασκαλία του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου· ‘’Φύλαξε τον θησαυρό σου με σύνεση και ευλάβεια στα βάθη της ψυχής σου από τον μη αγιασμένο κόσμο. Φύλαξέ τον έτσι, όπως ακριβώς τον πήρες. Δεν είναι σωστό, καθώς τονίζει ο Κύριος, να ρίξεις στους χοίρους τους νοητούς μαργαρίτες’’. Για αυτό να προσπαθείς με κάθε τρόπο να κρύβεις μέσα σου τον θησαυρό του χαρίσματος, διαφορετικά θα τον χάσεις και δεν θα τον βρίσκεις. Όταν όμως η ανάγκη το απαιτεί ή όταν το χάρισμα αποκαλύπτεται με την πράξη, τότε πρέπει να ενεργείς ταπεινά προς δόξαν Θεού».

(«Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ», Ι. Μ Παρακλήτου, σελ. 111). 

Σημείωση:

Το χωρίο του αγίου Διονυσίου στο οποίο αναφέρεται ο όσιος, είναι από το «Περί ουρανίας ιεραρχίας», και έχει ως εξής: «Συ δε, παιδί μου, σύμφωνα με την ιερή διάταξη της ιεραρχικής παραδόσεως, άκουε ιεροπρεπώς τα ιερά λόγια, με τη μύηση στα θεία γινόμενος ένθεος, και διαφύλαξε τα άγια μυστήρια από το ανίερο πλήθος κρύβοντάς τα ως ενοειδή μέσα στα βάθη του νου σου. Διότι, όπως λέγουν τα Λόγια, δεν είναι θεμιτό να ρίψωμε στους χοίρους την αγνή, φωτεινή και λαμπρή ομορφιά των νοητών μαργαριταριών». 

Πηγή

Το είδαμε  εδώ