Τετάρτη, Δεκεμβρίου 03, 2014

Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ







Από την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 1944 μέχρι την Κυριακή 7 Ιανουαρίου 1945, για πέντε ολόκληρες εβδομάδες, η πρωτεύουσα της Ελλάδος, η Αθήνα, έγινε το πεδίον μάχης μιας ανείπωτης αλληλοσφαγής των Ελλήνων, μιας μάχης της οποίας το αποτέλεσμα έκρινε το μέλλον της Ελλάδος για τα επόμενα τουλάχιστον 50 χρόνια. Τα όσα συνέβησαν τον τραγικό εκείνο Δεκέμβριο σημαδεύουν ακόμα την ελληνική ιστορία, έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους στην πολιτική ζωή της χώρας.
Σφάλλουν όσοι πιστεύουν ότι με αφορμή τα αιματηρά επεισόδια, που έλαβαν χώρα στο συλλαλητήριο της Πλατείας Συντάγματος, άρχισε ο κόκκινος Δεκέμβρης. Αυτά ήσαν μόνο η αφορμή. Ο κόκκινος Δεκέμβρης στην πραγματικότητα είχε ξεκινήσει πολύ ενωρίτερα, από το 1943 τουλάχιστον, όταν οι ελεγχόμενες από το ΚΚΕ δυνάμεις του ΕΛΑΣ εξόντωναν κάθε εθνικό και αντικομμουνιστικό στοιχείο υπήρχε στην Ελλάδα. Τρεις ολόκληρους μήνες πριν την μάχη των Αθηνών, ο ΕΛΑΣ είχε σφαγιάσει με πρωτοφανή αγριότητα 2.000 ανθρώπους στο Μελιγαλά και λίγες ημέρες μετά τη σφαγή ο εκπρόσωπος της "δεξιάς" Παναγιώτης Κανελλόπουλος, είχε κάνει δημόσια εμφάνιση στον Πύργο της Ηλείας με τον γνωστό για τα έργα και τις ημέρες του, Άρη Βελουχιώτη!

Ήλπιζαν ακόμη σε μία ειρηνική διευθέτηση των διαφορών με τον ΕΛΑΣ και φυσικά δεν έδιναν "δεκάρα τσακιστή" για το αίμα των εθνικιστών, που είχε χυθεί και χυνόταν. Στις 3 Δεκεμβρίου το πρώτο Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ εκδίδει διαταγή επιχειρήσεων και η μάχη των Αθηνών αρχίζει.

Στις 12 Οκτωβρίου, ως γνωστόν, τα Γερμανικά στρατεύματα αποχωρούν από την Αθήνα. Την ίδια ακριβώς ημέρα, όπως αναφέρει στα απομνημονεύματά του ο Στρατάρχης Παπάγος, ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βερολίνου δια στόματος Γιόζεφ Γκαίμπελς, λέγει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

"Οι Έλληνες θα νοσταλγήσουν συντόμως τας ημέρας της κατοχής. Ο ελλοχεύων κομμουνισμός θα εξορμήσει μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων μας και θα εγκαθιδρύσει καθεστώς τρόμου και σφαγής".

Όλοι γνώριζαν, λοιπόν, αυτό το οποίο θα συνέβαινε τον μοιραίο εκείνο Δεκέμβρη και κανείς δεν φρόντισε να ανατρέψει την αιματηρή πορεία των γεγονότων. Ισχυρές δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν περιζώσει την Αθήνα απ' άκρη σ' άκρη. Από τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου σκληρές μάχες μεταξύ εθνικιστών και κομμουνιστών λαμβάνουν χώρα σε κάθε γωνιά της Αθήνας. Ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει τα περισσότερα αστυνομικά τμήματα και εκτελεί με πρωτοφανή αγριότητα τους εκεί ευρισκόμενους άνδρες της Αστυνομίας Πόλεων. Μέχρι πριν λίγα χρόνια οι φωτογραφίες των σφαγιασθέντων ήσαν ανηρτημένες στα κατά τόπους τμήματα της Αστυνομίας Πόλεων. Σήμερα έχουν εξαφανιστεί! Ταυτόχρονα, συλλαμβάνονται από τις δυνάμεις της περιφήμου αιμοσταγούς ΟΠΛΑ δεκάδες χιλιάδες πολιτών με εθνικιστικά φρονήματα και εκτελούνται με τον αγριότερο τρόπο. Στο Θησείο οι Χίτες δίνουν μάχη σώμα με σώμα με τους κομμουνιστές. Το ίδιο συμβαίνει και στο Γουδί. Η Αθήνα έχει περιοριστεί σε λίγα μόλις τετράγωνα. Την νύκτα της 5ης Δεκεμβρίου αρχίζει η επίθεση δύο βαρέως εξοπλισμένων Συνταγμάτων του ΕΛΑΣ κατά του στρατοπέδου Χωροφυλακής Μακρυγιάννη στο οποίο βρίσκονται 30 περίπου αξιωματικοί και υπαξιωματικοί και 450 οπλίτες με διοικητή τον ηρωικό Γ. Σαμουήλ. Την ίδια νύκτα ο διοικητής του Συντάγματος Χωροφυλακής καλεί στο γραφείο του τους Αξιωματικούς, τους ενημερώνει για την κατάσταση και τελειώνει τον γεμάτο φλόγα και αποφασιστικότητα λόγο του με τα λόγια: "Ο εχθρός δεν πρέπει να καταλάβει το οχυρό μας. ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!".

Για την χρυσή σελίδα δόξης, που γράφτηκε στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, αναφέρει ο ίδιος διοικητής του Γ. Σαμουήλ στο σχετικό βιβλίο του:

"Και πράγματι εντός ελαχίστων λεπτών, κάτω από το συννεφιασμένο ουρανό του χειμερινού όρθρου, εξέσπασε πρωτοφανής αγρία και απερίγραπτος επίθεσις των κομμουνιστών. Η ατμόσφαιρα επληρώθη από βουή, καπνό, αστραπές και δαιμονιώδη θόρυβο. Δύο πλήρη πολεμικά ερυθρά συντάγματα, αχαλίνωτα και φανατικά βοηθούμενα από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ εξαπέλυαν φωτιά και σίδερο κατά του οικήματος και των εξωτερικών φυλακίων. Ένοπλα στίφη κατέκλυζαν τας παρόδους. Τα επιθετικά κύματα του εχθρού δημιουργούσαν κόλασιν πυρός και ολέθρου, η βροντή των όπλων, ο πάταγος των χειροβομβίδων ο κροταλισμός των πολυβόλων, ο μηκυθμός του πυροβολικού που άρχισε να βάλλη από τους λόφους του Αρδητού και του Φιλοπάππου, συνέθεταν το προϊμιο της φρικτής συμφωνίας του αίματος και του θανάτου δια τους Ελασίτας, και του θριάμβου το εμβατήριο δια το Σύνταγμα..." και συνεχίζει "Όταν ξημέρωσε θυμήθηκα ότι η μέρα εκείνη ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Αγ. Νικολάου. Χωρίς να χάσω στιγμή, με μύριες προφυλάξεις, ωδηγήθηκα στο εκκλησάκι του Συντάγματος. Η πόρτα του ήτο μισάνοιχτη και μπροστά στον εσταυρωμένο έκαιγε ακόμη το ασημένιο κανδήλι που φώτιζε το ναό. Άναψα ένα κερί, έκαμα το σταυρό μου και ασπάστηκα την εικόνα του Αγ. Νικολάου. Ύστερα γονάτισα και προσευχήθηκα: "Άγιε Νικόλα... προστάτευσε εμάς τους πιστούς σου που σήμερα αγωνιζόμεθα για την Θρησκεία, την Πατρίδα, την Οικογένεια, για το Δίκαιο και την Ελευθερία"... και ο Μακρυγιάννης κράτησε... οι ερυθροί συνωμότες ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΝ"!!!

Περισσότερες από δέκα ημέρες κράτησαν οι λυσσώδεις επιθέσεις του ΕΛΑΣ κατά του Συντάγματος Μακρυγιάννη. Χρυσές σελίδες δόξης γραμμένης με αίμα και πνεύμα θυσίας γράφτηκαν στον ηρωικό αυτό μαντρότοιχο, που βρίσκεται κάτω από την σκιά της Ακροπόλεως. Σε κάθε γωνία, σε κάθε συνοικία της Αθήνας το αίμα έρρεε άφθονο. Όλα αυτά μέχρι την Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 1945, οπότε οι δυνάμεις των κομμουνιστών, ηττημένες πλέον οριστικά, αρχίζουν να αποχωρούν από το λεκανοπέδιο της Αττικής και να πορεύονται προς Στερεά Ελλάδα και Εύβοια.

Ανάλογο με την Ελλάδα πόλεμο εσωτερικό είχε γνωρίσει λίγα χρόνια πριν και η Ισπανία, πόλεμο στον οποίο νικητής τελικά είχε αναδειχθή ο Στρατηγός Φράνκο. Λίγα χιλιόμετρα έξω από την Μαδρίτη είναι θαμμένοι περισσότεροι από δέκα χιλιάδες Ισπανοί και των δύο παρατάξεων. Πάνω από το μνημείο των αριστερών ο Στρατηγός Φράνκο έδωσε την εντολή να γραφεί η φράση: "Πολέμησαν και αυτοί γενναία, γιατί ήταν και αυτοί Ισπανοί". Η εθνική συμφιλίωση στην Ελλάδα όμως δεν ήλθε ποτέ γιατί αυτοί που πολιτικά χειρίστηκαν την παράταξη και των μεν και των δε είχαν άλλα πράγματα στο μυαλό τους, πράγματα που βρισκόντουσαν πέρα από το εθνικό συμφέρον... Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ενώ πριν τον Δεκέμβρη του 1944 οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν πρόβλημα εφοδίων και όχι προσωπικού, μετά τον Δεκέμβριο στον λεγόμενο δεύτερο γύρο είχαν άφθονα πολεμοφόδια, αλλά έλλειψη ανδρών! Ο λαός είχε καταλάβει ότι ο ΕΛΑΣ δεν ήταν ποτέ το πατριωτικό κίνημα, που πάλευε για την ελευθερία της Ελλάδος...                     
 

Σήμερα, βεβαίως, η πραγματική ιστορία, τα αληθινά γεγονότα, όχι μόνο είναι άγνωστα, αλλά έχουν στρεβλωθεί με τρόπο τουλάχιστον τραγικό! Ο Κλαούζεβιτς γράφει πως πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Κατ' αναλογίαν και πολιτική είναι η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα... Αυτοί που πολέμησαν στου Μακρυγιάννη, αυτοί που αντιστάθηκαν στην κόκκινη τρομοκρατία, δεν είχαν άξιους συνεχιστές στη μάχη του πολιτικού πολέμου. Έτσι φτάσαμε σήμερα στο σημείο με ευθύνη προ παντός της λεγομένης "δεξιάς" να μη γνωρίζει τίποτε ο λαός για όσα συνέβησαν τον τραγικό εκείνο Δεκέμβρη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο ίδιος άνθρωπος, που βγήκε δημόσια στο βήμα μαζί με τον Άρη Βελουχιώτη χέρι-χέρι, λίγες ημέρες μετά τη σφαγή του Μελιγαλά, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ήταν εκείνος που είχε πει στον αμερικανό στρατηγό Βαν Φλήτ το "Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας" και είχε αποκαλέσει την Μακρόνησο "Νέο Παρθενώνα"... 


                                         
ΠΗΓΗ: ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά