Εις τον Ακάθιστον Ύμνον

Και πάλι η Παναγία Θεοτόκος μας συγκάλεσε σε εορτή και συνεστίαση πνευματική, αγαπητοί μου αδελφοί. Έχουμε ήδη ψάλλει πανηγυρικά τους Χαιρετισμούς στην υπερούσια και ανύμφευτον χάρη της και όλοι φαιδρυνόμαστε από την πνευματική αγαλλίαση της εν Χριστώ χαράς. Διότι οι Χαιρετισμοί και ο Ακάθιστος έχουν έντονο το στοιχείο της χαράς. Αυτό το πολλαπλώς αποδιδομένο στην Πάντων Χαρά "Χαίρε" πού αναπέμψαμε όλοι μας απόψε, μας το ανταποδίδει η Χάρη της με εσωτερική αγαλλίαση και εξωτερικό θάμβος. Πηγή χαράς η Θεοτόκος , χαρά και παρηγοριά και τα δώρα της στους υμνολόγους της, τα ορθόδοξα παιδιά της.

Ναι. Αυτή η σύναξη του Ακαθίστου δεν είναι παρά μία αιώνια επανάληψη του Ευαγγελισμού, το Χαίρε του Αγγέλου από μέρους μας και το κοσμοσωτήριο άγγελμα της Σάρκωσης του Λόγου από τα ουράνια. Γι αυτό εν ευγνωμοσύνη ψάλλουμε και μετά χαράς υποδεχόμαστε την ευλογία και το δώρημα.

Ο Ακάθιστος ύμνος έχει υπόθεση το κεφάλαιον της σωτηρίας , αλλά είναι και το χαρακτηριστικότερο υμνολόγημα της Ρωμανίας, της ένδοξης Ρωμηοσύνης, πού δεν πέθανε το 1453 αλλά εξακολουθεί να ζεί και να θάλλει μέσα στο ελληνορθόδοξο φρόνημα και την οικουμενική Εκκλησία του Χριστού. Ορθοί στο σώμα και την διάνοια οι πατέρες μας ανέπεμψαν ύμνους ευχαριστηρίους στην Υπέρμαχο Στρατηγό, όταν η βασιλίδα των πόλεων κατα καιρούς ελυτρούτο από επελάσεις βαρβάρων. Παρούσα πάντα η Θεοτόκος προστάτευε το χριστεπώνυμο πλήρωμα, την ευλογημένη κληρονομία του Υιού της από κάθε εξωτερική και εσωτερική απειλή. Κάθε έθνος και λαός καυχάται για κάποιον προστάτη άγιο , αλλά στο ελληνικό Γένος προστάτις έλαχε η ίδια η Θεοτόκος η μάνα του Θεού. Ίσως γι αυτό το μητρικό στοιχείο εντός και εκτός Εκκλησίας υπερτιμάται και εκτιμάται από εμάς τους Έλληνες. Ποιά ευεργεσία της και προστασία της να πρωτοθυμηθούμε και να πρωταναφέρουμε για το πολύπαθο γένος των Ρωμαίων Ελλήνων Ορθοδόξων. Σε κάθε φάση της ιστορίας του γένους μας, παρούσα η Παναγία να μας λυτρώνει από κινδύνους και πειρασμούς και δίνες μεγάλες. Τα χρόνια του Βυζαντίου, το 21 , το 1940, ακόμα και σήμερα τα χρόνια που ο έλληνας έκαμψε το ανάστημα του και έχασε το μπόι του και απώλεσε το γνήσιο στοιχείο του, γενόμενος Ευρωπαίος και Αμερικάνος και ό,τι αλλότριο, η Παναγία Θεοτόκος δεν παύει να μεσιτεύει στον Υιό της για αυτή την αγνώμονα και αποπροσανατολισμένη γενεά των Ελλήνων.

Ακοές πολέμων και ταραχών προσβάλουν το ανθρωπιστικό μας συναίσθημα και την ανθρώπινη αγωνία μας. Η Λιβύη φλέγεται , υπό την τυρρανία αιμοσταγούς και παρανοικού δικτάτορα, οι Μεγάλες Δυνάμεις, πλήρεις βλασφημίας αποτελειώνουν το έργο του, βάλλοντας αμάχους και γυναικόπαιδα, στην μακρυνή Ιαπωνία, χιλιάδες ζωντανές εικόνες του Θεού, άνθρωποι αδελφοί μας περιφέρονται άστεγοι, ενδεείς, γυμνοί, πεινασμένοι, πενθούντες και απελπισμένοι, ενώ η πηρυνική απειλή κρέμεται κάθε ώρα και στιγμή πάνω από τα κεφάλια τους. Παράλληλα, η πατρίδα μας περνάει κρίσιμες ώρες , επαίτιδα στις αγορές του κόσμου και στοιχηματίζοντας ταπεινωμένη στην καλή διάθεση του κάθε απάνθρωπου και αντίχριστου ξένου, πού όταν δεν μας μισεί, μας αποστρέφεται και μας χλευάζει. Σε αυτήν την αποπνιχτική απελπισία, σε αυτό το ζοφερό σκοτάδι θανάτου, έρχεται ως μητέρα του φωτός και ακτίνα υπέρλαμπρη η μεγάλη Μητέρα, η πάντων Χαρά και προστασία, η Υπεραγία Θεοτόκος να δεηθεί προς τον Ελεήμονα και Δικαιοκρίτη Θεό για την σωτηρία των παιδιών της, για την άφεση των αμαρτιών τους, για την απολύτρωση τους. Στην κρίσιμη ώρα της μεγαλύτερης αγωνίας έρχεται η μητρική προστασία και σκέπη της να διασκεδάσει κάθε απελπισία και να απαλύνει κάθε πόνο. Πάντων βλιβομένων η χαρά και αδικουμένων προστάτις και ορφανών βοηθός, η Υπεραγία Θεοτόκος έρχεται να σταλάξει στις καρδιές όσων δεν έχουν απελπιστεί ακόμα ενίσχυση και παρηγοριά, ικανή να άρη σκάνδαλα και πειρασμούς και να ενισχύσει τον αγώνα αυτού του κόσμου, για ένα φωτεινότερο και ελπιδοφόρο αύριο.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η πνευματική χαρά πού μας ανταπέδωσε απόψε η Θεοτόκος να γίνει όπλο και εφόδιο για τις ψυχές και τα σώματα μας, ώστε αναθαρρούντες , εν πνεύμα μετανοίας αλλά και παρηγοριάς και αισιοδοξίας να καταφέρουμε να υπερνικήσουμε κάθε εμπόδιο κοσμικό ή πνευματικό για να βρούμε ανακούφιση και χαρά. Ας δεηθούμε η Παναγία Μητέρα μας να μην πάψει να σκέπει αυτόν τον αχάριστο αλλά κακοπαθισμένο και ευλογημένο τόπο. Ας δεηθούμε την εξ ΄ύψους παρηγοριά και ενίσχυση των συνανθρώπων μας απανταχού της γής. Ας δεηθούμε ώστε το έλεος και η μακροθυμια και η ανοχή του Θεού, δια πρεσβειών της Παναγίας Μητέρας Του, να υπερνικήσει την δίκαια οργή Του και να ανακουφίσει πάσχοντες και απελπισμένους, συγχρόνως δε να καθείλει δυνάστας από θρόνων και να υψώσει ταπεινούς και θεοφιλείς ανθρώπους. Έτσι ώστε  να εισακουστεί το προφητικό λόγιο : "ότι απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός".

Αμήν


πκ 2011
π. Παντελεήμων Κρούσκος