ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ Ο Φ Ω Τ Ι Σ Μ Ο Σ Τ Η Σ Θ Ε Ι Α Σ Χ Α Ρ Ι Τ Ο Σ «λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι.» (Ἰωαν. δ΄ 26)

Ο Φ Ω Τ Ι Σ Μ Ο Σ Τ Η Σ Θ Ε Ι Α Σ Χ Α Ρ Ι Τ Ο Σ

«λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι.»

(Ἰωαν. δ΄ 26)

Ἦταν, ἀγαπητοί ἀδελφοί, περίπου μεσημέρι. Ὁ καύσωνας ἀπό τόν ἥλιο τῆς Παλαιστίνης βασίλευε καί καθήλωνε τούς πάντες στά σπίτια καί τίς καλύβες τους. Μέσα σέ τούτη τήν ἡσυχία ξεκίνησε ἡ Σαμαρείτισσα γυναίκα μέ τή στάμνα της στόν ὧμο γιά τό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ. Ἴσως αὐτή νά διάλεξε τούτη τήν ὥρα γιατί πίστευε ὅτι δέ θά γινόταν ἀντιληπτή ἀπό τόν κόσμο. Αὐτή δέν ἄντεχε πιά τά διαπεραστικά βλέμματα καί τήν ἀκατάσχετη κατάκριση τοῦ κόσμου.

Ὁ Θεός ὅμως, ὁ ὁποῖος γνωρίζει τά βάθη τῆς ψυχῆς καί τίς διαθέσεις κάθε ἀνθρώπου τῆς ἔστησε καρτέρι στό λάκκο τοῦ Ἰακώβ, καί τῆς προσέφερε εὐκαιρία γιά νά τήν ὁδηγήσει στή σωτηρία. Ἡ ἀγάπη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ προσφέρουν στόν ἄνθρωπο τρόπους καί τόπους γιά νά ἀκολουθήσουν τό δρόμο, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ πλησίον του.

Ἡ γυναίκα, Σαμαρείτισσα ἡ ἴδια καί Ἰουδαῖος, κατά ἄνθρωπο, ὁ Χριστός ἀνταμώνουν στό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ καί συνομιλοῦν. Ἡ γυναίκα φλέγεται νά μάθει πιό πολλά, ἐπιθυμεῖ νά ἐμβαθύνει στά πνευματικά ζητήματα. Ἡ ἔφεσή της συντελεῖ ὥστε ὁ διάλογος μεταξύ αὐτῆς καί τοῦ Χριστοῦ νά ἀναβαίνει ὅλο καί πιό ψηλά καί νά θίγονται ποικίλα θεολογικά θέματα.

Ὅταν ὅμως ἡ γυναίκα διατύπωσε τή γνώμη ὅτι ὁ ἀναμενόμενος νά ἔρθει Μεσσίας, θά ἀποκαλύψει αὐτά, τά ὁποῖα ἐπιθυμοῦσε αὐτήν νά μάθει, τότε ἔκπληκτη ἀκούει: «ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι». Μέ τήν ἀποκάλυψη αὐτήν ἡ γυναίκα ἔνιωσε μέσα της τή χάρη τῆς θείας αὔρας νά τήν ἐπισκιάζει, νά τήν περιλούει καί νά τή γαλουχεῖ. Φαίνεται ὅτι ζοῦσε τήν εὐτυχέστερη ἡμέρα τῆς ζωῆς της.

Εἶχαν τότε φθάσει οἱ μαθητές, οἱ ὁποῖοι ἔφεραν στόν Κύριο τροφή καί διέκοψαν τό διάλογο, προτρέποντας τόν Κύριο νά λάβει τροφή. Ἡ γυναίκα μέ πλημυρισμένη τήν ψυχή ἀπό ἀνείπωτη εὐφροσύνη, ἐγκατέλειψε τό συνομιλητή της καί τή στάμνα της καί γύρισε βιαστική στήν πόλη, ὅπου ἀνήγγειλε τό γεγονός.

Αὐτή προέτρεψε τούς συμπατριῶτες της νά σπεύσουν στό πηγάδι γιά νά βεβαιώσουν ὅτι ἐκείνη πράγματι συναντήθηκε μέ τό Μεσσία. Προσέθεσε δέ ὅτι τό πρόσωπο, τό ὁποῖο ἐκείνη συνάντησε τῆς φανέρωσε ὅλα τά μυστικά τῆς ζωῆς της. Σ’ ἕνα μικρό μέρος, ὅπως θά ἦταν τότε ἡ Συχάρ, ἡ γυναίκα πρέπει νά ἦταν γνωστή σέ ὅλους, ὅπως βέβαια ἐξίσου γνωστή θά ἦταν καί ἡ ζωή της.

Οἱ συμπατριῶτες της ἀκούοντας τά λεγόμενά της πράγματι ἔσπευσαν στόν τόπο, συναντήθησαν μέ τόν Κύριο καί πίστευσαν. Τόν εἶδαν, τόν ἄκουσαν καί τοῦ ζήτησαν νά παραμείνει κοντά τους. Ὁ Κύριος ἀνταποκρινόμενος στό αἴτημά τους τούς διέθεσε δύο μέρες. Πολύ δέ περισσότεροι, ἀφοῦ ἄκουσαν, πίστευσαν στό Χριστό. Προσέθεταν δέ πρός τή γυναίκα: Ἐμεῖς τώρα πιστεύουμε ὄχι ἕνεκα αὐτῶν τά ὁποῖα μᾶς εἶπες ἐσύ. Πιστεύουμε γιατί ἔχουμε δεῖ μέ τά μάτια μας καί ἔχουμε ἀκούσει μέ τά αὐτιά μας καί εἴμεθα βέβαιοι ὅτι αὐτός εἶναι ὁ σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός.

Ὑπάρχει ἡ γνώμη ὅτι τό «Φωτεινή» δέν ἦταν τό ἀρχικό ὄνομα τῆς γυναίκας, ἀλλά τοῦτο τῆς δόθηκε ἀφοῦ ἐκείνη φωτίσθηκε καί πίστεψε στό Χριστό. Ἡ Ἁγία Φωτεινή ἡ Σαμαρείτισσα φαίνεται ὅτι δέν ἦταν καθόλου τυχαῖο πρόσωπο. Μετά τήν πίστη της στό Χριστό ἀνέλαβε, μέ ὅλη της τήν οἰκογένεια, εὐρεῖα ἱεραποστολική δράση στήν Ἀφρική καί μέχρι τή Ρώμη.

Μέλη δέ τῆς οἰκογένειάς της ὑπηρετοῦσαν στό Παλάτι τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Ἡ ἰδία ὀνομάζεται Μεγαλομάρτυρα καί Ἰσαπόστολος. Ἡ δέ μνήμη της τελεῖται στίς 26 Φεβρουαρίου. Παράλληλα εἶχαν μαρτυρήσει γιά τό Χριστό πρόσωπα μεταξύ τῶν ἀδελφιῶν καί παιδιῶν της.

Τό ζωντανό νερό, τό ὁποῖο δέχθηκε μέσα της, δέν εἶναι ἄλλο παρά ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτό τήν ἀνέσυρε ἀπό τό βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας καί τήν κατέστησε, ἀπό μιά ἁμαρτωλή γυναίκα τοῦ κόσμου, σ’ ἕνα φλογερό ἱεραπόστολο τοῦ εὐαγγελίου. Μέσα στή ροή τῶν αἰώνων πολλοί δέχθησαν τό κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅσοι ἀνταποκρίθησαν πρόθυμα καί καλοδιάθετα ὠφελήθησαν, ὠφέλησαν καί σώθησαν. Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ χάρη καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἄς εἶναι πάντοτε μαζί μας. Ἀμήν!