Η "πέτρα" όπου οικοδομήθηκε η Εκκλησία και ο Απόστολος των "εθνών". Ο Πέτρος και ο Παύλος.

Η "πέτρα" όπου οικοδομήθηκε η Εκκλησία 
 και ο Απόστολος των "εθνών".

Ο Πέτρος και ο Παύλος.

"Ο Άγιος Πέτρος και ο Άγιος Παύλος",
               Reni Guido, 1605,Pinacoteca di Brera

Σήμερα  29η Ιουνίου  η Αγία Εκκλησία μας εορτάζει διπλά, πρώτα και κύρια την Ανάσταση του Κυρίου μας όπως άλλωστε και κάθε Κυριακή, μα εορτάζει, πανηγυρίζει θα έλεγα, για δύο από τους Αποστόλους του Κυρίου μας και Ιδρυτή της Εκκλησίας Του, τους πρωτοκορυφαίους Πέτρο και Παύλου.
Δυο σπουδαία πρόσωπα, δύο μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας μας, στους οποίους είναι αφιερωμένη η σημερινή γιορτή και δυο πρόσωπα τα οποία δεσπόζουν στα σημερινά αναγνώσματα. Η διαχρονική δε τιμή των δυο Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων επιβεβαιώνεται και από το γεγονός, ότι στον μεν "Απόστολο" κυριαρχεί το όνομα του Παύλου, στο δε Ευαγγέλιο ξεχωρίζει το όνομα του Πέτρου και σύμφωνα με το τυπικό, καταλιμπάνονται τα προκαθορισμένα αναγνώσματα της Κυριακής.
Ο Απόστολος Πέτρος μεριμνά κυρίως για τους Χριστιανούς που προήλθαν από την τάξη των Ιουδαίων, ο δε Απόστολος Παύλος έχοντας σαν αφετηρία τους Ιουδαίους απευθύνεται, στη συνέχεια, στα έθνη, στους ειδωλολάτρες, για τούτο και χαρακτηρίζεται Απόστολος των «Εθνών».

Η μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου.
 Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο, 1600-1601,
Παρεκκλήσι Τσεράζι, Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο, Ρώμη

Και οι δυο τους, όπως και οι άλλοι Απόστολοι, επωμίζονται ένα δύσκολο έργο, να πορευθούν σε όλα τα έθνη μεταφέροντας το μήνυμα της σωτηρίας δια του Ιησού Χριστού. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα του αποστολικού έργου τους, είναι το γεγονός ότι η Κύπρος περιλαμβάνεται μεταξύ των πρώτων περιοχών που δέχθηκε το μήνυμα αυτής της σωτηρίας δια των Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα, ακολουθούν όμως και άλλες γνωστές τότε χώρες και μεγάλες και μικρές πόλεις εδώ στην Ελλάδα, αλλά και στα πέρατα όλης της οικουμένης.

Οι Απόστολοι, παρά το ότι φαίνεται ότι δρουν σε συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, εν τούτοις το έργο τους είναι κοινό, καθολικό, δηλαδή περιλαμβάνει την φροντίδα «πασών των Εκκλησιών». Και όχι μόνο. Πέραν από το  ενδιαφέρον για το σύνολο των Εκκλησιών εκδηλώνουν ενδιαφέρον για τον κάθε πιστό ξεχωριστά. Ακούσαμε σήμερα τον Απόστολο Παύλο να τονίζει «τις ασθενεί και ουκ ασθενώ, τις σκανδαλίζεται, και ουκ εγώ πυρούμαι;»

Κατά συνέπεια η φροντίδα τους, δεν περιοριζόταν μόνο στο κήρυγμα, αλλά στο ξεχωριστό ενδιαφέρον για κάθε μέλος της Εκκλησίας, καθώς και τα προβλήματα του. Σαν καλοί ποιμένες συμπάσχουν με το ποίμνιο τους, τους πιστούς, παραμερίζοντας τα δικά τους προβλήματα. Γράφει ο Απόστολος Παύλος στους χριστιανούς της Κορίνθου μια συγκινητική επιστολή από την οποία ένα μικρό κομμάτι έχω ξεχωρίσει και θα σας το αναφέρω γιατί θεωρώ ότι είναι καθοριστικό για την γνώση μας πάνω στο αποστολικό τους έργο : «Είμαι ελεύθερος, χωρίς εξάρτηση από κανέναν. Κι όμως έκανα τον εαυτό μου σκλάβο όλων για να κερδίσω όσο το δυνατό πιο πολλούς. Ανάμεσα στους Ιουδαίους συμπεριφέρθηκα σαν Ιουδαίος για να τους κερδίσω για το Χριστό κι ενώ εγώ ο ίδιος δεν είμαι πιο κάτω από την αυθεντία του νόμου, ανάμεσα σ’ αυτούς που είναι, συμπεριφέρθηκα σαν να ήμουν και εγώ, για να τους κερδίσω για το Χριστό. Παρόμοια, όταν βρισκόμουν μ’ αυτούς που αγνοούν το νόμο του Μωυσή, για να τους κερδίσω ζούσα κι εγώ σαν ξένος προς το νόμο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπακούω στο νόμο του Θεού, αφού είμαι δεμένος με το νόμο του Χριστού. Με όσους έχουν πίστη αδύνατη έγινα το ίδιο για να κερδίσω τους αδύνατους στην πίστη. Για τους πάντες έγινα τα πάντα, έτσι ώστε με κάθε τρόπο να σώσω μερικούς. Κι όλα αυτά τα κάνω για το Ευαγγέλιο ώστε να μπορέσω και εγώ να συμμετάσχω στα αγαθά του» (Α΄ Κορ. θ΄ 19-23).

Όντας «συγκοινωνοί» του Ευαγγελίου θέλησαν οι Απόστολοι, μέσα από τη δραστηριότητα και τη διδασκαλία τους να καταστήσουν συγκοινωνούς και όλους τους πιστούς. Αυτή η φροντίδα εκφράζεται μέσα από τις 14 επιστολές του Απόστολου Παύλου καθώς και τις επτά καθολικές επιστολές, δηλαδή δυο του Πέτρου, τρεις του Ιωάννη, μια του Ιακώβου και μια του Ιούδα. Τα «ρήματα αιωνίου ζωής» ολοκληρώνονται μέσα από τα ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννου, καθώς και την Αποκάλυψη του Ιωάννου. Τέλος σε ότι αφορά το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, πέραν από την αναφορά στην ίδρυση της Εκκλησίας, την δομή της διοικήσεως της, την χειροτονία των πρώτων Επισκόπων και τη ζωή των πρώτων χριστιανών, καταγράφουν ιδιαίτερα τη δράση και των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, τους οποίους σήμερα και εορτάζουμε μετά πάσης τιμής.

"Άγιος Παύλος",
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος,1608-1614
 Museo del Greco, Τολέδο

Όμως πως και γιατί είναι κορυφαίοι οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος; Παρά τα κάποια αρνητικά στοιχεία και για τους δυο, αφού ο μεν Πέτρος αρνήθηκε το Διδάσκαλο του τρεις φορές και μάλιστα με όρκο, ο δε Παύλος γιατί υπήρξε διώκτης Του αλλά και όλων των χριστιανών, εν τούτοις, στη συνέχεια με τη μεταστροφή και δράση τους έγιναν ο ένας, ο Απόστολος Πέτρος, η "πέτρα"πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η Εκκλησία Του και ο άλλος, ο Απόστολος Παύλος, ο Απόστολος των "εθνών", το «σκεύος εκλογής» που διέδωσαν την διδασκαλία Του παγκοσμίως και έτσι δια μέσου αυτών κατέστει όλη η ανθρωπότης, συγκοινωνός της σωτηρίας από την αμαρτία.

Ο Απόστολος Πέτρος, πολλές φορές μιλά και εκ μέρους των άλλων Αποστόλων. Τον ακούσαμε να απαντά σήμερα στο καίριο ερώτημα του Ιησού:«Υμείς τινά με λέγεται είναι»; για να πάρει την απάντηση από τον Πέτρο, που εξέφραζε και όλους τους «Συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού τον ζώντος».

Σε άλλη περίπτωση όταν ο κόσμος παρεξήγησε τους λόγους του Ιησού για κοινωνία του σώματος και το αίματος του, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να φεύγουν, τότε ο Ιησούς είπε και στους μαθητές του αν ήθελαν και αυτοί να φύγουν, για να πάρει πάλι την απάντηση από τον Πέτρο: «Και σε ποιον να πάμε, Κύριε; Εσύ κατέχεις τα λόγια που οδηγούν στην αιώνια ζωή» (Ιωάν. στ΄ 67-68). Πεπεισμένος από αυτά που παραπάνω σας έγραψα για το πρόσωπο του Ιησού, ο Πέτρος θα μιλήσει κατά την Πεντηκοστή στα πλήθη, αλλά και αλλού, όπου και όποτε του δινόταν η ευκαιρία, καλώντας τα σε μετάνοια και πίστη, πράξεις τις οποίες βίωσε πρώτος αυτός και εν τέλει επιβεβαίωσε ο ίδιος μέσα από τη ζωή του, αλλά κυρίως μέσα από την θυσία του...τον ένδοξο θάνατο του ανάποδα πάνω στον Σταυρό.

Ο Απόστολος Παύλος, αν και δεν ανήκει στην αρχική ομάδα των μαθητών, κατατάσσεται στην ψυχή των πιστών χριστιανών, λόγω της προσωπικότητας και της διαδρομής του, ως ένας εκ των δώδεκα, μετά και από την απ’ ευθείας κλήση του από το Χριστό. Η πορεία προς τη Δαμασκό υπήρξε καθοριστική όχι μόνο για τον Παύλο, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Πέραν από την απ’ ευθείας εκλογή του από τον Ιησού οδηγήθηκε στην τιμή και την καταξίωση μέσα από τις πολλές δοκιμασίες που ακούσαμε στο σημερινό Απόστολο. Με τις τέσσερις περιοδείες του σε Κύπρο, Μικρά Ασία, Ελλάδα, Μάλτα και Ρώμη θα καταστεί δικαιολογημένα Απόστολος των Εθνών. Δίκαια χαρακτηρίστηκε σαν ο «Πρώτος μετά τον Ένα», δηλαδή τον Χριστό. Κανένας πνευματικός άνθρωπος δεν άσκησε τόση επίδραση πάνω στην ανθρωπότητα, όσο ο Απόστολος Παύλος. Εν τέλει εγκλείστηκε στις φυλακές της Ρώμης για την διδασκαλία του και εκεί αποκεφαλίστηκε χωρίς ιδιαίτερους βασανισμούς αφού ήταν Ρωμαίος πολίτης, παραδίδοντας την ψυχή του στα χέρια του αγαπημένου του Χριστού.   

Αδελφοί μου, αυτά είναι τα πρόσωπα που τιμούμε σήμερα, ανθρώπινα, αλλά και ουράνια. Άνθρωποι που πραγματικά έσφαλαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων, όπως όλοι μας, αλλά που αξιοποίησαν θετικά τα σφάλματα τους και η Εκκλησία μας τους ανακήρυξε Αγίους της για το έργο και την βιωτή τους, ενώ τώρα βρισκόμενοι κοντά στον Διδάσκαλο τους απολαμβάνουν στεφανωμένοι του Θείου Φωτός και της Αγάπης Του. Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος επηρέασαν την πορεία ολοκλήρου της Εκκλησίας μας, αλλά και του πολιτισμού γενικότερα αφού καθόρισαν με τη διδασκαλία τους ότι: «η ψυχή του πολιτισμού είναι ο πολιτισμός της ψυχής». Οι Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος επηρέασαν όμως και ολάκερη την ανθρωπότητα μέσα από την διδασκαλία και το συγγραφικό τους έργο, αλλά κυρίως και καίρια μέσα από την αυτοθυσία τους, γιατί έγιναν τα διαχρονικά πρότυπα, το παράδειγμα για όλους εμάς. 

Ας τους μιμηθούμε. Ας πειθαρχήσουμε στην προτροπή του Αποστόλου Παύλου:                «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού» 

(Α΄ Κορ. ια΄1).