Κάποτε συζητούσε με έναν απλοϊκό Παλαιοημερολογίτη, ο οποίος του έλεγε με οργή και αυτοπεποίθηση:
- Εσείς οι Νεοημερολογίτες δεν θα πάτε στον Παράδεισο!
- Θα πάμε!, του τόνιζε χαμογελώντας ο Γέροντας.
- Δεν θα πάτε!, επέμενε αυτός.
- Θα πάμε!, επαναλάμβανε ο Γέροντας.
- Αι, αν πάτε εσείς, εγώ τέτοιο Παράδεισο δεν τον θέλω!
- Βρε ταλαίπωρε, του λέει ο Γέροντας. Τι σ’ ενδιαφέρει εσένα ποιόν θα βάλει ο Θεός στον Παράδεισο;
Εμένα δεν θα με πείραζε καθόλου ακόμη κι αν μ’ έβαζε ο Θεός στον Παράδεισο παρέα με τον Νέρωνα, τον Καλιγούλα και τον Χίτλερ και αν μου έδινε και σαν εργασία να τους γυαλίζω τα παπούτσια. Αρκεί να βάλει κι εμένα μέσα, έστω και τελευταίον! Το μόνο που φοβάμαι είναι
ότι εσείς οι Παλαιοημερολογίτες, με τη στενοκεφαλία την οποία έχετε, θα χάσετε τον Παράδεισο.
Απόσπασμα από το βιβλίο «ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ από τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου» - Έκδοσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνας, σελ. 38