Παρασκευή, Φεβρουαρίου 26, 2016

Το αγόρι που διαρκώς περπατούσε

Πάνω από 20 χιλιάδες πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, γιατί η Ευρώπη αρνείται να «πείσει» την Τουρκία να πάψει να στέλνει τα καράβια των δουλεμπόρων της και επίσης αρνείται να εμποδίσει τα παρασυνέδριατων χωρών που κλείνουν τα σύνορα στους πρόσφυγες, καθιστώντας ξεφτιλισμένα κουρελόχαρτα τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων για το θέμα αυτό.
Δύο απ’ αυτούς τους ανθρώπους που ξεκίνησαν το ταξίδι της ζωής τους -που τους το ανέστειλαν οι παζαρτζήδες της ανθρώπινης ελευθερίας- κρεμάστηκαν στην πλατεία Βικτωρίας και όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές -ευτυχώς- η αστυνομία είχε προλάβει να εμποδίσει την αυτοκτονίακαι μεταφέρονταν στο νοσοκομείο.
Άλλοι -αποκλεισμένοι στις εθνικές οδούς της χώρας- εγκαταλείπουν τα παρκαρισμένα λεωφορεία που θα τους πήγαιναν στα σύνορα και ξεκινούν με τα πόδια και άλλοι πάλι παραμένουν στα ρείθρα των πεζοδρομίων, περιμένοντας την ευσπλαχνία των πεινασμένων πολιτώνπου μοιράζονται μαζί τους την μπουκιά του ψωμιού που δεν τους φτάνει.
Η κυβέρνηση, αλαλιασμένη, δεν ξέρει κατά πού να κάνει, αντιλαμβανόμενη -με τραγικά επικαιροποιημένο τρόπο- πόσο δύσκολο είναι να διανύσεις τον δρόμο από τα μανιφέστα, τις ανόητες μαγκιές με τα νταούλια και τα κουνήματα του Γιάνη με ένα ν, ως την πραγματικότητα της διακυβέρνησης μιας χώρας.
Τώρα πια είναι και είμαστε στο τέλος του δρόμου, με την διαφορά ότι εμείς έχουμε ακόμη Θεό να πιστεύουμε και να ελπίζουμε ενώ αυτοί ανακαλύπτουν πως όποια φορά αριστερά ή δεξιά στραφούν, τα είδωλα που υπηρέτησε η μωροφιλοδοξία, η αλαζονεία και η ελλείπουσα παιδεία τους, καταπίπτουν -τελικά- με κρότο. Οι ίδιοι δε, περιφέρονται σαν τραγικές καρικατούρες, αυτού στο οποίο ένας ολόκληρος λαός επένδυσε απελπισμένος.
Ο δρόμος τελειώνει κάτω από τα κουρασμένα βήματα των προσφύγων. «Καταναλώνεται ο δρόμος» και όλοι κάποτε θα φτάσουμε στα σύνορα: Οι σημερινοί ικέτες για να περάσουν απέναντι (στις χώρες που θα τις κάνουν προσωρινές πατρίδες) κι’ εμείς άλλοι για να κλάψουμε και μετά να σφίξουμε τα δόντια και να ξεκινήσουμε για όπου η Άνοιξη (με την προσδοκία ότι θα κερδίσουμε τον χαμένο καιρό) και άλλοι για να αναζητήσουν τα σύνεργα απαγχονισμού του Ιούδα (ο οποίος δεν κρεμάστηκε επειδή πρόδωσε αλλά επειδή δεν μετάνιωσε).
Οι Ευρώπες αυτών που μίσησαν τον Άνθρωπο και γέμισαν τα πουγκιά των λιμασμένων της εξουσίας με αργύρια, για άλλη μία φορά θα θρηνήσουν το μοιραίο λάθος τους να χτίσουν πύργους της Βαβέλ.
Όσοι επιζήσουμε νομίζω πως θα είμαστε κουρασμένοι αλλά και αρκετά σοφοί πια, για να μην θέλουμε να εκδικηθούμε.
Όμως αυτό το αγόρι (που η φωτογραφία του κάνει θραύση στο διαδίκτυο) αυτό το προσφυγόπουλο που με τόσο κουράγιο φορτώθηκε τα πράγματά του και αποφασιστικά προχωράει μόνο του στον απέραντο δρόμο, είμαι βέβαιη πως είναι ένας από την γενιά των αυριανών….εκδικητών.
Το βλέπεις στα μάτια του πως είναι αποφασισμένος να ζήσει, να νικήσει, να γίνει ευτυχισμένος και αυτό ακριβώς θα είναι η «εκδίκηση»: Το πάλεμα για να περπατούν οι άνθρωποι σε μεγάλους ανοιχτούς δρόμους, που δεν σταματούν παρά εκεί που τελειώνουν τα βήματα. Άλλωστε αυτός είναι ο επί γης ορισμός του νυν και αεί, η πρόγευση δηλαδή  του δίχως όρια υπέροχου, που μας ανήκει!
Κοιτάξτε αυτό το αγόρι, όπως αξίζει σε κείνους που γκρεμίζουν τα τείχη….
Κοιτάξτε αυτό το παιδί…Έχει πολύ Απρίλη η κίνησή του και στο βλέμμα του καίνε οι φωτιές τ’ Αϊ Γιαννιού.

Νομίζω πως αύριο θα είναι ένας από τους αγαπημένους των κοριτσιών και εκ των υπερασπιστών των πατρίδων… Θα είναι τότε που θα έχουν αδειάσει τα πλοία από τα ποντίκια και οι αγροί από τους τυφλοπόντικες και θα μπορούν τα καράβια να ξεκινήσουν ταξίδια για «θάλασσες γεμάτες μέρα» και τα χωράφια να ανθίσουν τις ελλείπουσες τόσων ετών αγάπες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά