Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
(Μτθ. κε΄, 31-46)
«Εἶπε ὁ Κύριος· ὅταν ἔλθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴ δόξα του καὶ ὅλοι οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μαζί του, τότε θὰ καθίση ἐπάνω σὲ θρόνο ἔνδοξο καὶ θὰ συναχθοῦν μπροστά του ὅλα τὰ ἔθνη, καὶ θὰ τοὺς χωρίση μεταξύ τους ὅπως χωρίζει ὁ βοσκὸς τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ κατσίκια, καὶ θὰ στήση τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ δεξιά του, καὶ τὰ κατσίκια ἀπὸ τὰ ἀριστερά. Τότε θὰ πῆ ὁ βασιλιὰς αὐτοὺς πού ἔβαλε στὰ δεξιά· Ἐλᾶτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατέρα μου, νὰ κληρονομήσετε τὴ βασιλεία, πού ἑτοιμάστηκε γιὰ σᾶς ἀπὸ τὴ θεμελίωση τοῦ κόσμου. Διότι πείνασα καὶ μοῦ δώσατε νὰ φάγω· δίψασα, καὶ μοῦ δώσατε νερὸ νὰ πιῶ· ἤμουν ξένος, καὶ μὲ συμμαζέψατε· γυμνός, καὶ μὲ ντύσατε· ἄρρωστος, καὶ μὲ ἐπισκευθήκατε· στὴ φυλακὴ ἤμουν, καὶ ἤλθατε σὲ μένα. Τότε θὰ ἀποκριθοῦν οἱ δίκαιοι σ’ αὐτὸν καὶ θὰ ποῦν· Κύριε, πότε σὲ εἴδαμε νὰ πεινᾶς καὶ σὲ δώσαμε ψωμί, ἢ νὰ διψᾶς καὶ σὲ δώσαμε νερό; πότε σὲ εἴδαμε ξένο καὶ σὲ συμμαζέψαμε; ἢ γυμνὸ καὶ σὲ ντύσαμε; πότε σὲ εἴδαμε ἄρρωστο ἢ στὴ φυλακή, καὶ ἤλθαμε σὲ σένα; Καὶ ὁ βασιλιὰς θὰ ἀποκριθῆ καὶ θὰ πῆ σ’ αὐτούς· Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ἀφοῦ τὸ κάνατε σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἀδέλφια μου αὐτὰ ἐδῶ τὰ ἐλάχιστα, σὲ μένα τὸ κάνατε. Τότε θὰ πῆ καὶ σ’ αὐτοὺς πού τοὺς ἔβαλε στ’ ἀριστερά· φύγετε ἀπὸ μένα, οἱ καταραμένοι, στὴ φωτιὰ τὴν αἰώνια, πού εἶναι ἑτοιμασμένη γιὰ τὸ διάβολο καὶ τοὺς ἀγγέλους του. Διότιπείνασα, καὶ δὲν μοῦ δώσατε νὰ φάγω· δίψασα, καὶ δὲν μοῦ δώσατε νερὸ νὰ πιῶ· Ξένος ἤμουν, καὶ δὲν μὲ συμμαζέψατε· γυμνός, καὶ δὲν μὲ ντύσατε· ἄρρωστος καὶ στὴ φυλακή, καὶ δὲν μὲ ἐπισκεφθήκατε. Τότε θὰ ἀποκριθοῦν αὐτοὶ σ’ αὐτὸν καὶ θὰ ποῦν· Κύριε, πότε σὲ εἴδαμε νὰ πεινᾶς ἢ νὰ διψᾶς ἢ ξένο ἢ γυμνὸ ἢ ἄρρωστο ἢ στὴ φυλακή, καὶ δὲν σὲ ὑπηρετήσαμε; Τότε θὰ ἀποκριθῆ σ’ αὐτοὺς καὶ θὰ πῆ· Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ἀφοῦ αὐτὸ δὲν τὸ κάνατε σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐλάχιστα ἀδέλφια μου αὐτὰ οὔτε σὲ μένα τὸ κάνατε. Καὶ θὰ πᾶνε αὐτοὶ στὴν αἰώνια κόλαση, καὶ οἱ δίκαιοι στὴν αἰώνια ζωή».
Καθαρὰ ἐδῶ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς ὁμιλῆ γιὰ αἰώνια κόλαση, καὶ γιὰ αἰώνια ζωή. Καὶ τὰ δύο εἶναι αἰώνια. Μετὰ τὸ θάνατο ὁ ἄνθρωπος πάει ἢ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ χαίρεται αἰώνια μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ καὶ ὅλους τους ἁγίους γιὰ τὰ καλά του ἔργα ποῦ ἔπραξε ἐδῶ στὴ γῆ, ἢ καταδικάζεται στὴ αἰώνια κόλαση γιὰ τὶς ἀδικίες καὶ τὶς ἁμαρτίες ποῦ ἔκαμε ἐδῶ καὶ δὲν μετανόησε γι’ αὐτές.
Ἡ αἰώνια κόλαση εἶναι γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, πού δὲν ἔχουν ἀγάπη· καὶ ἡ αἰώνια ζωὴ γι’ αὐτοὺς πού δείχνουν ἔμπρακτα τὴν ἀγάπη τους. Ἡ ἀγάπη εἶναι ζωή· τὸ μίσος εἶναι κόλαση, τιμωρία, θάνατος. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη, καὶ οἱ ἄνθρωποι ποῦ ἔχουν ἀγάπη εἶναι πάντα μὲ τὸ Θεό. Ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι λόγια, ἀλλὰ ἔκφραση ἔμπρακτης συμπόνιας πρὸς τὸ νηστικό, τὸ διψασμένο, τὸ γυμνό, τὸν ἄρρωστο, τὸ φυλακισμένο ἄνθρωπο. Αὐτὸς ποῦ ἀγαπάει στ’ ἀλήθεια συμπάσχει καὶ βοηθάει τὸν πλησίον του· τοῦ δίνει ὅ,τι μπορεῖ γιὰ νὰ θεραπεύση τὶς ἀνάγκες του· δὲν στέκει ἀπαθὴς στὴ φτώχεια καὶ τὴ στέρηση τοῦ συνανθρώπου του, ἀλλὰ κάνει ὅ,τι μπορεῖ γι’ αὐτὸν πού πάσχει καὶ ὑποφέρει. Ἀγάπη χωρὶς πράξη εἶναι νεκρή· δὲν ἔχει μέσα ζωὴ καὶ δὲν προσφέρει τίποτα στὸν ἄνθρωπο.
Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἀγάπη καὶ βοηθάει τὸν πάσχοντα συνάνθρωπό του, βοηθάει τὸν ἴδιο τὸ Θεό· «δανείζει Θεῷ ὁ ἐλεῶν πτωχόν». Καὶ αὐτὸς πού δὲν ἀποστρέφει τὸ πρόσωπό του ἀπὸ τὸ φτωχό, οὔτε ὁ Θεὸς θὰ ἀποστρέψη τὸ πρόσωπο του ἀπ’ αὐτόν, λέει ὁ Τωβίτ. Ἀντίθετα, ἐκεῖνος πού στέκει μὲ ἀπάθεια μπροστὰ στὸν πόνο καὶ στὴ στέρηση τοῦ ἀνθρώπου θὰ τιμωρηθῆ ἀπὸ τὸν Κύριο στὴν αἰώνια κόλαση, διότι δὲν βοήθησε τὸ συνάνθρωπό του, ὅταν εἶχε ἀνάγκη. Ὁ Κύριος εἶναι στὸν πλησίον μας· καὶ ὁ πλησίον μας εἶναι ὁ ἄρρωστος, ὁ γυμνός, ὁ νηστικός, ὁ φυλακισμένος. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀνάμεσά μας καὶ περιμένει τὴ δική μας ἐλεημοσύνη, γιὰ νὰ μᾶς ἐλεήση αὐτὸς μὲ τὴν αἰώνια ζωή του. Ὅποιος αὐτὸ δὲν τὸ πιστεύει καὶ δὲν τὸ ζῆ, θὰ τιμωρηθῆ στὴν αἰώνια κόλαση.
Ὅλοι μας μιὰ μέρα θὰ δώσωμε λόγο στὸ Θεὸ γιὰ ὅλες μας τὶς πράξεις, πού πράξαμε ἐπάνω δῶ στὴ γῆ, καὶ γιὰ κεῖνες ἀκόμα πού ἐμεῖς μόνο τὶς γνωρίζουμε. Κανεὶς δὲν θὰ ξεφύγη ἀπὸ τὸ μεγάλο αὐτὸ κριτήριο, πού θὰ στήση μία μέρα στὴ γῆ ἐπάνω ὁ Χριστὸς καὶ θὰ κρίνη ζωντανοὺς καὶ νεκρούς. Κριτήριο γιὰ τὸν δίκαιο καὶ ἀδέκαστο Κριτὴ θὰ εἶναι ἡ ἀγάπη μας πού δείξαμε γιὰ τὸ συνάνθρωπό μας, ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ ἔργα. Στὸ πρόσωπο τοῦ συνανθρώπου μᾶς εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ φτωχὸς, πού κάθε μέρα στέκει καὶ ζητᾶ τὴ δική μας βοήθεια εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Μᾶς τὸ εἶπε καθαρὰ αὐτὸ σήμερα· «ἀφοῦ αὐτὸ τὸ κάνατε σὲ ἕνα ἀπὸ τα’ ἀδέλφια μου αὐτὰ ἐδῶ τὰ ἐλάχιστα, τὸ κάνατε σ’ ἐμένα». «Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων». Ἀμήν.
π. Γ.Δ.Σ.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά