Ο Όσιος Ιλαρίων, ο Νέος, εγεννήθηκε, το 775 μ.Χ., στην Καππαδοκία, από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Πέτρο, προμηθευτή του άρτου των ανακτόρων, και τη Θεοδοσία, παρά των οποίων έτυχεν επιμελούς και θεοσεβούς μορφώσεως. Σε ηλικία είκοσι ετών, υπό θείου ζήλου κινούμενος, εγκατέλειψε τα εγκόσμια, μεταβάς δε στη μονή του Ξηροκαμπίου της Κωνσταντινουπόλεως, εκάρη μοναχός. Στη συνέχεια μετέβη στη μονή των Δαλμάτων, όπου έγινε μεγαλόσχημος και αργότερα εχειροτονήθηκε πρεσβύτερος, εκτιμώμενος και αγαπώμενος από όλους τους συμμοναστές του για τις μεγάλες αρετές του. Μετά το θάνατο του ηγουμένου της μονής, ο Ιλαρίων εγκατέλειψε κρυφά αυτήν και κατέφυγε στη μονή των Καθαρών, γενόμενος δεκτός με μεγάλο σεβασμό από τους μοναχούς.
Πληροφορηθέντες το καταφύγιό του οι μοναχοί της μονής των Δαλμάτων, παρεκάλεσαν τον Πατριάρχη Νικηφόρο να φροντίσει περί της επανόδου του στη μονή. Πράγματι δι’ αυτοκρατορικής διαταγής ο Όσιος Ιλαρίων επανήλθε στη μονή ως ηγούμενος και αρχιμανδρίτης αυτής. Επί οκτώ έτη διηύθυνε την κοινότητα με μεγάλη σύνεση και αδελφοσύνη και κατέστησε αυτήν αληθινή φωλιά της Ορθοδοξίας.
Έτσι, όταν ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο εικονομάχος αυτοκράτορας Λέων Ε’ ο Αρμένιος (813-820 μ.Χ.) και εξαπέλυσε το διωγμό κατά των αγίων εικόνων, μεταξύ των μονών, οι οποίες επρωτοστάτησαν στην αντίδραση κατά του ανόσιου τούτου μέτρου του αυτοκράτορα, υπήρξε και η μονή των Δαλμάτων. Κληθείς γι’ αυτό στα ανάκτορα ο Όσιος Ιλαρίων, έλεγξε σφοδρώς το βασιλέα για την ασεβή έναντι των εικόνων συμπεριφορά του, η οποία, την μεν Εκκλησία αδικούσε, το δε κράτος χωρίς αιτία ετάρασσε. Τόσο ο αυτοκράτορας, όσο και ο διαδεχθείς τον Νικηφόρο στον πατριαρχικό θρόνο εικονομάχος Θεόδοτος Α’ ο Κασσιτεράς (815-821 μ.Χ.), μάταια προσπάθησαν να πείσουν τον Όσιο Ιλαρίωνα να προσχωρήσει στην πλάνη και να καταστρέψει τις άγιες εικόνες. Αυτός παρέμενε στύλος άσειστος στην Ορθόδοξη πίστη του.
Ακολούθως ο Όσιος Ιλαρίων συνελήφθη, εφυλακίσθηκε και εξορίσθηκε, κατ’ αρχάς μεν στη μονή του Φονέως, στη συνέχεια δε στη μονή του Κυκλοβίου, όπου παρέμεινε επί δύο έτη. Εξακολουθών να εμμένει στην Ορθόδοξη πίστη του, μεταφέρθηκε και εκλείσθηκε στη φυλακή των Νουμέρων, από όπου, αφού πολλές φορές εμαστιγώθηκε και ποικιλότροπα εκακοποιήθηκε, εξορίσθηκε στο φρούριο των Ποτιόλων.
Το 820 μ.Χ., ο Όσιος Ιλαρίων ελευθερώθηκε υπό του διαδεχθέντος τον Λέοντα Μιχαήλ Β’ Τραυλού (820-829 μ.Χ.) και παρέμεινε φιλοξενούμενος, επί επτά έτη, κάποιας ευσεβούς γυναίκας. To 830 μ.Χ., κατόπιν διαταγής του διαδεχθέντος τον Μιχαήλ εικονομάχου αυτοκράτορα Θεοφίλου (829-842 μ.Χ.) συνελήφθη εκ νέου και αφού ποικιλότροπα εκακοποιήθηκε και διαπομπεύθηκε, εξορίσθηκε στη νήσο Αφουσία. Μετά το θάνατο του Θεοφίλου, η σύζυγος αυτού αυτοκράτειρα Θεοδώρα επανέφερε τη γαλήνη στην Εκκλησία, διά της αναστηλώσεως των αγίων εικόνων, και ανεκάλεσε από την εξορία όλους τους Ομολογητές και Οσίους Πατέρες.
Έτσι ο Όσιος Ιλαρίων επανήλθε στη μονή του και, αφού την εδιοίκησε θεοφιλώς και θεαρέστως επί τρία έτη, το 845 μ.Χ., εκοιμήθηκε με ειρήνη, σε ηλικία εβδομήντα ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά