Ἀπὸ Ἁγιορεῖτες μοναχοὺς Mωϋσῆ
καὶ Κύριλλο Μονῆς Κατουνακιώτου
...Στις μέρες μας υπάρχει μεθοδευμένη διάβρωση της Ορθόδοξης Θεολογίας, η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και 100 χρόνια περίπου και συστηματική αντικατάσταση της με τον ανθρώπινο λόγο και την ανθρώπινη σκοπιμότητα. Και αυτό κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο λέγετε «αίρεσης».
Οι Ποιμένες μας, είτε αυτοί είναι Αρχιερείς, είτε Ηγούμενοι είτε και αυτός ο Πατριάρχης, μας ζητούν επιτακτικά μια συμπόρευση στην δική τους Εκκλησιολογία (Νεοπατερική Θεολογία), ξένη προς αυτήν του Ευαγγελίου και των Ι. Κανόνων, όπως εκφράστηκαν από Οικουμενικές, Αποστολικές και Πανορθόδουξους Συνόδους. Μέσα λοιπόν από το πρόσχημα της υπακοής η οποία για αυτούς είναι απροϋπόθετη, θέλουν να περάσουν τα οικουμενιστικά τους σχέδια, αδιαφορώντας για το θέλημα του Θεού και το ποίμνιο τους.
Γι΄ αυτό και εξαπολύουν απειλές, για διωγμούς από τα μοναστήρια μας, για καθαιρέσεις και αφορισμούς με απαράδεκτες εκφράσεις για το
Εκκλησιαστικό τους κύρος, σε όσους μοναχούς δεν συμφωνούν με την ιδεολογία τους και εκφράζουν την άποψη τους την οποία καλώς πράττουν (οι μοναχοί) και την κοινοποιούν.
Ως μέλη της Εκκλησίας του Χριστού εμείς οι μοναχοί, ισότιμα με τα άλλα μέλη ενώπιον το Θεού, Αρχιερείς, ηγουμένους και λαϊκούς, έχουμε το δικαίωμα να εκφράσουμε την γνώμη μας σε ότι δεν συμφωνούμε. Σε ότι όμως αφορά θέματα πίστεως και επομένως σωτηρίας ψυχών, οφείλουμε με γνώμονα την Αγία Γραφή, τους Αγίους Πατέρες και Ομολογητές, καθώς και την Ιερά Παράδοση όχι μόνο να διαφωνήσουμε αλλά και να αντιταχτούμε κάνοντας ανυπακοή σ΄ αυτούς που δεν εισήλθαν δια της Θύρας αλλά αλλαχόθεν. Ιωνν. 10,1.
Το αυτό προτείνει και ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος στον λόγο του περί «ταπεινοφροσύνης» (παραγρ. 9).
Ο Απόστολος Παύλος γράφει στους Γαλάτας: «Και εάν ημείς (δηλ. οι Απόστολοι) ή άγγελος εξ΄ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν, παρ΄ο ευηγγελισάμεθα, ανάθεμα έστω» (Γαλ. 1,8).
Στις Πράξεις των Αποστόλων αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς: «Όταν οι Αρχιερείς έβγαλαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη από την φυλακή, τους πρόσταξαν να μη ξαναμιλήσουν για τον Ιησού. Και η απάντησή τους ήταν: «είναι προτιμότερο να ακούσουμε το Θεό και να συνεχίσουμε το κήρυγμα, παρά εσάς» (Πραξ. 4, 17-20).
Ένα από τα έργα των μοναχών είναι και αυτό. Να υπερασπίζονται την αλήθεια του Ευαγγελίου και να μην ανέχονται καμία καινοτομία κατά το λόγιο του Κυρίου: «ος εάν ουν λύσει μία των εντολών τούτων των ελαχίστων και διδάξει ούτω τους άλλους, ελάχιστος κληθήσετε εν τη βασιλεία των ουρανών» Ματθ. (5,19).
Όσοι από εμάς τους μοναχούς εισήλθαμε στην μοναχική πολιτεία με αγνή διάθεση μετανοίας και αγάπης προς τον Θεό, οδεύοντας σ΄ αυτόν τον δύσκολο δρόμο της καθάρσεως, ζούμε –όσο το ζεί ο καθείς- την αγάπη Του και το έλεος Του. Σε μέρες χαλεπές που χάνονται τόσες ψυχές, πολύ περισσότερες από την εποχή του Αγίου Κοσμά, μας διακατέχει ο λόγος του αποστόλου Παύλου: «μη τα εαυτών έκαστος σκοπείτε, αλλά και τα ετέρων έκαστος». Αν κάνανε αυτοί που μας κατηγορούν, το έργο του Θεού, έτσι όπως εκφράζετε μέσα από τον νόμο Του και όχι έτσι όπως το νομίζουν ή το θέλουν, τότε και εμείς θα καθόμασταν στα κελιά μας, αφοσιωμένοι μόνο στην προσευχή για όλο τον κόσμο.
Βλέπουμε την κρατούσα Εκκλησία όχι μόνο να παραπαίει αλλά και να προδίδει τον Χριστό με τις κεφαλές της. Δείχνει αδιαφορία για την ηθική κατάπτωση και αποστασία του λαού. Δεν κηρύττει μετάνοια, όπως είναι και το μεγαλύτερο χρέος της. Δεν δέχεται τις προφητείες των Αγίων μας, αλλά και της Αποκαλύψεως, προσέχοντας τα σημεία των καιρών που είναι πλέον ολοφάνερα μπροστά μας, έτσι ώστε να αφυπνίσει τον λαό, να τον προετοιμάσει, παρηγορήσει, να τον αγκαλιάσει με την στοργική αγάπη που μας δίδαξε ο Χριστός, σε στιγμές που όλοι σχεδόν οι Έλληνες χτυπιούνται από όλες τις σκοτεινές δυνάμεις του κόσμου τούτου.
Υποτάχθηκε η Εκκλησία με τη μισθοδοσία από το κράτος στα υποχθόνια σχέδια των Σιωνιστών, έχασε την παλαιά δύναμη ελέγχου σε ότι αντιορθόδοξο και ανθελληνικό.
Δεν μπορούν πλέον να ελέγξουν τους προδότες μισέλληνες πολιτικούς, δεν απειλούν προς αφορισμό, δεν αφορίζουν, δεν αποτειχίζονται από αυτούς που μας σκοτώνουν και μας ξεπουλούν σε Εβραίους και μουσουλμάνους. Φάνηκε μετά την Ψευτοσύνοδο της Κρήτης η προδοσία και η απιστία τους. Όταν αυτοί καταπατούν Ευαγγελικές εντολές και περιφρονούν τους Ι. Κανόνες των Αγίων, παύουν να είναι εις τόπον και τύπον Χριστού. Εμείς οι μοναχοί δεν κάνουμε υπακοή σε ανθρώπους Α΄Κοριν.(7,23) –τιμής ηγοράσθητε· μη γίνεσθε δούλοι ανθρώπων– αλλά στο θέλημα του Θεού που είναι στη συγκεκριμένη εποχή, η θυσιαστική αγάπη στον πάσχοντα Έλληνα που έχει τόσο πολύ ανάγκη από το ύδωρ το ζων, τον λόγο του Θεού. Ο Θεός φωνάζει με το στόμα του Προφήτου Ησαΐα: «Παρακαλείτε, παρακαλείτε (παρηγορείστε) τον λαό μου».
Ο λαός έχει ανάγκη από αλήθειες, αγάπη, παρηγοριά και ελπίδα.
Η διπλωματία και η διγλωσσία που είναι απαράδεκτες στο χώρο της Αλήθειας, τους καθιστούν έκπτωτους στα μάτια του λαού.
Αδελφοί μου χριστιανοί, μην αποκοπείτε από την Εκκλησία του Χριστού, που είναι ο ίδιος Αυτός παρατεινόμενος εις τους αιώνας κατά τον Άγιο Αυγουστίνο. Λυπηθείτε τους και παρακαλέστε τον Κύριο να βγάλει αληθινούς εργάτες που θα βοηθήσουν το λαό μας σ΄ αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει και που θα ΄ρθουν και ας είναι απλοί μοναχοί ή και λαϊκοί.
Ας μετανοήσουμε ειλικρινά εμείς πρώτα που βρισκόμαστε στο χώρο της Εκκλησίας για να βοηθήσουμε με την προσευχή μας και αυτούς που δεν ενδιαφέρονται για τις ψυχές τους.
Μας προσάπτουν χαρακτηρισμούς που όχι μόνο δεν μας αγγίζουν, αλλά εκφράζουν τους ίδιους. Οι λέξεις που βγήκαν από στόματα υψηλόβαθμων ρασοφόρων, για μοναχούς που αφήσανε τα μοναστήρια τους και κηρύττουν αλήθειες, που ελευθερώνουν από την δουλεία της αμαρτίας και αφυπνίζουν συνειδήσεις, είναι πολύ βαριές. Μας είπαν Θεομπαίχτες, αγύρτες και πλανεμένους Και να σιγήσουμε εμείς θα κράξει σε λίγο ο Θεός.
Δεν είναι μακριά η ώρα που ο Κύριος θα τους πάρει την εξουσία που την καταχραστήκανε και θα την δώσει σε άλλους, απλούς, ταπεινούς και αφιλοκερδείς. Μέσα από τα δεινά που καταφθάνουν θα καθαρίσει η ήρα από το σιτάρι.
Αν κοιτάξετε την Εκκλησιαστική ιστορία, θα δείτε ότι ποτέ απλοί μοναχοί δεν δημιούργησαν σχίσματα και αιρέσεις, αλλά Επίσκοποι και Πατριάρχες και Ιερωμένοι.
Αν κάναμε υπακοή στους εκάστοτε Εκκλησιαστικούς ηγέτες στην δισχιλιετή ζωή της Ορθοδοξίας, που αυτοονομάζονταν ως «Εκκλησία», σήμερα εμείς οι Έλληνες θα ήμασταν, μονοφυσίτες, Παπικοί, Ουνίτες, εικονομάχοι, πνευματομάχοι.
Δόξα τω Θεώ που κάποιοι ενίοτε ελάχιστοι μοναχοί, ή Επίσκοποι μοναχοί, όπως ο Άγιος Μάρκος Εφέσου, ή κάποιοι ηγούμενοι μοναστηριών όπως ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης κάνανε ανυπακοή σε αιρετικούς πατριάρχες και είμαστε εμείς σήμερα βαπτισμένοι Ορθόδοξοι.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του μοναχού Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή, ο οποίος έχασε τη γλώσσα και το χέρι του για την καλή ομολογία της πίστεως μας. Τον ρώτησαν οι κυβερνητικοί και εκκλησιαστικοί εκπρόσωποι της Κων/λεως. Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις, του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιοχείας, της Αλεξάνδρειας; Όλες αυτές έχουν ενωθεί (Τα 4 πατριαρχεία είχαν πέσει στην αίρεση του Μονοφυτισμού), απάντησε: «Μέλη της Εκκλησίας είναι όσοι έχουν την καλή ομολογία της πίστεως, χάριν αυτής είμαι έτοιμος να αποθάνω».
Άλλοτε πάλι είπε: «Δεν σκέφτομαι την ενότητα ή την διαίρεση Ρωμαίων και Ελλήνων, αλλά οφείλω να μην υποχωρήσω από την Ορθή πίστη». Δεν έκανε σε κανένα ανώτερό του υπακοή ο Άγιος, παρά μόνο στην φωνή του Θεού, που του έλεγε: «Μίλα παιδί μου για να κρατηθεί η πίστη».
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης έγραφε: «Όταν οι Αρχιερείς δεν ορθοδοξούν, τότε τον λόγο να τον έχουν οι μοναχοί».
Ποιον να πρωτοπονέσουμε και πόσο να προσευχηθούμε; Αβάσταχτος ο πόνος και λίγες οι δυνάμεις μας. Δεν ανήκουμε στο εαυτό μας, αλλά σ΄ αυτόν που ζει μέσα μας και τον λατρεύουμε. Όποιος γνώρισε την Αγάπη του Χριστού, δεν μπορεί να την κρατήσει για τον εαυτό του, θέλει να την σκορπίσει σ΄ όλο την κόσμο. Γιατί όποιος αγαπάει δεν κρατάει τίποτα για το εαυτό του.
Αυτή η αγάπη στο Χριστό και η συμπόνια για το λαό, έβγαλε τον Άγιο Κοσμά από το Άγιο Όρος. Προτίμησε την συγκακοπάθεια με τον λαό, από την ανάπαυση του κελιού του. Έβλεπε το έθνος να εξισλαμίζετε και να αγριεύει και δεν μπορούσε να το αντέξει.
Στις μέρες μας που η αμαρτία έχει διαποτίσει κάθε υγιές κύτταρο του νου και της ψυχής του Έλληνα, το αποτέλεσμα είναι να συμβαίνει κάτι πολύ ποιο οδυνηρό από την εποχή της τουρκοκρατίας. Τον κολασμό του 80% των Ελλήνων. Το Έθνος μας έχει ανάγκη από μεγάλη μετάνοια πριν ξεσπάσουν τα δεινά για να μην τον αγγίξουν, έτσι μόνο θα αναστηθούμε, καθώς και επανευγγελισμό.
Όλα αυτά τα υποφέρουμε γιατί εγκαταλείψαμε Αυτόν που μας χάρισε ότι πολύτιμο έχουμε, την ζωή μας και την αθάνατη ψυχή μας. Και προσκυνήσαμε την ύλη που τρέφει μόνο το φθαρτό τούτο σώμα. Η ψυχή του ανθρώπου όμως έχει ανάγκη τον δημιουργό της γιατί από αυτόν προήρθε και σ΄ αυτόν θα καταλήξει ο άνθρωπος, εάν το θελήσει.
Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ Mωϋσῆς
καὶ Κύριλλος Μονῆς Κατουνακιώτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά