Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ "Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ"

«ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι».

      Το Θείο αυτό Κάλεσμα, έχει δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που είναι ευκαιρία σήμερα να τα μελετήσουμε. Δεν είναι άνθρωπος αυτός που καλεί. Είναι ο Δυνατός κυρίαρχος και εξουσιαστής του σύμπαντος. Και όμως η πρόσκλησή του δεν έχει τίποτε το διστακτικό, τίποτε το πιεστικό.       Ο τραχύς τόνος ταιριάζει στα χείλη των ανθρώπων με το μικρό κύρος και την περιορισμένη δύναμη. Ο μεγάλος όμως Ηγέτης, ο Κύριος και Θεός, που ήρθε στην γη «μορφήν δούλου λαβών», δεν αναγκάζει κανέναν να καταταγεί στον στρατό του. Μολονότι ο άνθρωπος είναι το πλάσμα Του, είναι το δημιούργημα των χειρών Του, στέκεται με λεπτότητα και σεβασμό εμπρός στην προσωπικότητά του.

     Ο Κύριος δεν στρατολογεί. Προσκαλεί ο γλυκύς Ιησούς. Διότι θέλει η παράταξή του να αποτελείται όχι από ανελεύθερα ανδράποδα, αλλά από εθελοντές σταυροφόρους. Θέλει αυτοί που συνειδητά θα φέρουν το τιμημένο όνομα του χριστιανού, να νοιώθουν τον χριστιανισμό, όχι σαν αλυσόδεμα, αλλά σαν δύναμη που εμπνέει την καρδιά και ατσαλώνει την θέληση.       Γι΄ αυτό, λἐει, όποιος θέλει μπορεί να με ακολουθήσει, ν΄ακολουθήσει τον δρόμο που πρώτος βάδισα, τον δρόμο της αρετής και της απαρνήσεως του, κάθε τι που υποβιβάζει τον άνθρωπο.

    Αυτό είναι το πρώτο χαρακτηριστικό της θείας αυτής Προσκλήσεως : Ο σεβασμός της ανθρώπινης ελευθερίας.
« Ου βιάζει, ουκ αναγκάζει, αλλ΄έκαστον κύριον της εαυτού προαιρέσεως ποιεί ».
     Το δεύτερο χαρακτηριστικό της Θείας Προσκλήσεως είναι η ειλικρίνεια του μεγάλου Ηγέτου. Από την πρώτη στιγμή που καλεί τους "οπαδούς" Του δεν τους κρύβει την αλήθεια, ούτε προσπαθεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα ψευδαισθήσεων και απατηλών ονείρων, όπως συχνά κάνουν όσοι ζητούν να παρασύρουν με το μέρος τους τις μάζες και μάλιστα τους νέους. 
     Αυτοί όταν μιλούν στα πλήθη χρησιμοποιούν τις πιο εύηχες λέξεις, τα πιο φανταχτερά συνθήματα. Τους μιλούν για την δήθεν δικαιοσύνη, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά καμουφλαρισμένη αδικία. Τους πιπιλίζουν το μυαλό με την δήθεν ελεύθερη ζωή, που οδηγεί όμως στην  υποδούλωση την πνευματική. Τους προτείνουν ανατροπές θεσμών και αξιών. Αυτό έκαναν και κάνουν πολλοί δήθεν οδηγοί και ηγέτες. 

     Αλλ΄ ο Θεάνθρωπος Κύριος κάνει το εντελώς αντίθετο. Απευθύνεται στον εσωτερικό άνθρωπο, όπου βρίσκεται η ρίζα του κακού. Μιλάει στα πλάσματά του με απόλυτη ειλικρίνεια. Αποκαλύπτει από την πρώτη στιγμή ότι ο δρόμος στον οποίο τους καλεί είναι ένας δρόμος ανηφορικός.
      Αν αποφασίσετε συνειδητά να με ακολουθήσετε, λέει, πρέπει από την πρώτη στιγμή να πάρετε  την απόφαση να αγωνιστείτε, να πολεμήσετε τον κατώτερο εαυτό σας. Όλα εκείνα, που σαν πάθη, σαν κακίες έχουν φωλιάσει μέσα σας, να τα ξεριζώσετε και να βάλετε στην θέση τους την αγάπη, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια.
      Αυτά λέει ο Αρχηγός και τελειωτής Κύριος με σαφήνεια, καθαρότητα, χωρίς τίποτα ν΄αποκρύψει. Και ακόμη ζητάει απ΄όσους ελεύθερα θα τον ακολουθήσουν να σηκώσουν με πίστη,  ελπίδα και χαρά τον σταυρό τους. Κάθε δυσκολία που θα συναντήσουν, κάθε εμπόδιο  για το καλό, να το υπερνικήσουν αγωνιζόμενοι με δύναμη και θάρρος. Κάθε άνθρωπος έχει τον Σταυρό του, μεγαλύτερο ή μικρότερο σταυρό, αυτόν πρέπει να σηκώσει με υπομονή.

       Δυστυχώς, όμως μυριάδες είναι εκείνοι οι άνθρωποι που κλείνουν τα αυτιά τους στην πρόσκληση αυτή και ακούνε με προσοχή διάφορες άλλες προσκλήσεις, που υπόσχονται ελευθερία, ευτυχία, δόξα και μεγαλεία. Και καταντούν ψυχικά ράκη, νοιώθοντας σαν φυλακισμένοι, καταλήγοντας ναυαγοί στο ταξίδι τους. 
      Ποιος θ΄αραδιάσει λοιπόν τα ναυάγια; Ποιος θα μετρήσει τους ναυαγούς της ζωής; Και ποιος θα βοηθήσει  τους συγχρόνους ανθρώπους ν΄ ακούσουν την Θεία πρόσκληση, που καλεί σε ανώτερη ζωή;

"Τον Σταυρό σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν".

π. Χρυσόστομος Τελίδης

το είδαμε εδώ

Κυριακή Γ' Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) – Μαθητές του Σταυρού

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ἑβρ. δ´ 14 – ε΄ 6

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Μᾶρκ. η´ 34 – θ' 1

Ἦχος βαρύς – Ἑωθινόν: Ζ´

ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

1. Ὁ δρόμος τῆς θυσίας

   Ὁ Τίμιος Σταυρός, τὸν ὁποῖο προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ νὰ τὸν προσκυνήσουμε, καθὼς βρισκόμαστε στὸ μέσον τῆς «Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς», ἀποτελεῖ γιὰ τὸν καθένα μας σταθερὴ πυξίδα ποὺ δείχνει τὴν πορεία ζωῆς ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ πετύχουμε τὴ σωτηρία μας. Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴ μεγάλη ἀλήθεια μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ Κύριος στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα. 

   Εἶχε ἀντιδράσει ὁ Πέτρος, ὅταν ἄκουσε τὸν Κύριο νὰ προειδοποιεῖ ὅτι πρόκειται νὰ καταδικασθεῖ καὶ νὰ θανατωθεῖ πάνω στὸ Σταυρό. Κι ὁ θεῖος Διδάσκαλος, ἀφοῦ τὸν ἐπετίμησε αὐστηρὰ γιὰ τὴν ἀντίδρασή του, κάλεσε κοντὰ Του ὅλους τοὺς μαθητές Του καὶ ὅσους ἄλλους Τὸν ἀκολουθοῦσαν καὶ τοὺς εἶπε:

   Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθεῖ ὡς μαθητής μου, «ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»· ἂς διακόψει κάθε φιλία καὶ σχέση μὲ τὸν διεφθαρμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἑαυτό του κι ἂς εἶναι ἕτοιμος ὄχι μόνο νὰ ὑποστεῖ γιὰ μένα θλίψεις καὶ δοκιμασίες, ἀλλὰ καὶ θάνατο σταυρικό, καὶ τότε ἂς μὲ ἀκολουθεῖ, μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου. 

Σκληρὸς ὁ λόγος!... Νὰ ἀπαρνηθοῦμε τὸν κακὸ ἑ­­αυτό μας. Νὰ σταματήσουμε νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλουμε, ὅ,τι μᾶς εὐχαριστεῖ καὶ ὅ,τι μᾶς βολεύει, καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ ζοῦμε ὅπως θέλει ὁ Θεός, ἀκόμα κι ἂν αὐτὸ σημαίνει κόπο, ὀδύνη ἢ καὶ θάνατο! Ἡ περίοδος τῆς «Σαρακοστῆς» μὲ τὴ νηστεία, τὴν ἐγκράτεια καὶ τὸν ἀγώνα ἐναντίον τῶν παθῶν, μᾶς βοηθεῖ νὰ καλλιεργήσουμε αὐτὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἀσκήσεως. 

   Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ ἐποχή μας εἶναι «ἀν­τισταυρική». Ὁ σύγχρονος ­ἄνθρωπος χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ μέσα γιὰ νὰ ζεῖ μὲ κάθε ἄνεση καὶ εὐκολία. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀποφεύγει τὴ συζυγικὴ δέσμευση μὲ γάμο, καθὼς καὶ τὴν ­τεκνογονία, δὲν ἀντέχει στὶς θλίψεις, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπομείνει κάποια ἀσθένεια, τρομάζει καὶ μόνο μὲ τὴν ἰδέα τοῦ θανάτου. ­Ἀντίθετα, ὁ πιστὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ ­μαθαίνει νὰ ­ἀγωνίζεται, νὰ ὑπομένει τὶς ­δοκιμασίες, νὰ θυσιάζεται γιὰ τὴν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν του. ­Ἄλλωστε γνωρίζει ὅτι μόνο ὅποιος ἀκολουθεῖ αὐ­τὸν τὸν δρόμο τῆς ­θυσίας καὶ τῆς αὐταπαρνήσεως μπορεῖ νὰ θεωρεῖται γνήσιος μαθητὴς Ἐκείνου ὁ Ὁποῖος σὲ ὅλη τὴν ἐπὶ γῆς ζωή Του, ἀπὸ τὴ γέννηση μέχρι καὶ τὸν σταυρικό Του θάνατο, βάδισε ἀκριβῶς αὐτὴ τὴν ὁδὸ τῆς αὐ­ταπαρνήσεως. Ἐπιπλέον, ὅποιος ­ἀκο­λουθεῖ τὸν δρόμο τῆς ­αὐταπαρνήσεως καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Χριστὸ παύει νὰ ζεῖ ­ἐγωκεντρικὰ καὶ ἀπολαμβάνει τὴ χαρὰ τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς ἀγάπης καὶ πρὸς τὸν συνάνθρωπο. Ἀλλὰ τὸ πιὸ παράδοξο εἶναι ὅτι αὐτὸς ποὺ ζεῖ μὲ αὐταπάρνηση καὶ φαινομενικὰ ζημιώνεται, τελικὰ ­ὠφελεῖται πολλαπλάσια. Αὐτὸ ἀκριβῶς τόνισε ὁ Κύριος στὴ συνέχεια τῆς ­διδασκαλίας Του.

2. Τὸ ἀληθινό μας συμφέρον

   Ὅποιος θέλει νὰ σώσει τὴ ζωή του, θὰ χάσει τὴν αἰώνια ζωή. «Ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐ­­μοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗ­τος σώσει αὐτήν». Ὅποιος ὅμως χάσει τὴ ζωή του ­θυσιάζοντάς την γιὰ τὴν ὁμολογία καὶ τὴν ὑπακοή του σὲ μένα καὶ τὸ Εὐαγγέλιό μου, αὐτὸς θὰ σώσει τὴν ψυχή του στὴ μέλλουσα ζωή, ὅ­­­που θὰ κερδίσει τὴν αἰώνια εὐτυχία.  Κι αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ σημαντικό. Διότι τί θὰ ὠφελήσει τὸν ἄνθρωπο, ἐὰν κερδίσει ὁλόκληρο τὸν κόσμο, καὶ στὸ τέλος χάσει τὴν ψυχή του; «...τί δώσει ­ἄνθρωπος ἀν­­­­­τάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;»... Ἐὰν ἕ­­­νας ἄνθρωπος χάσει τὴν ψυχή του, τί μπο­­­ρεῖ νὰ δώσει ὡς ἀντάλλαγμα γιὰ νὰ τὴν ἐξαγοράσει ἀπὸ τὴν αἰώνια ἀπώλεια; 

   Καὶ ὁ Κύριος διακηρύττοντας σαφῶς ὅτι θὰ χάσει ὁπωσδήποτε τὴν ψυχή του ἐκεῖνος ποὺ δὲν θὰ ὑποστεῖ τὶς θυσίες αὐτές, εἶπε: Ὁποιοσδήποτε ντραπεῖ ἐμένα καὶ τοὺς λόγους μου ἐπηρεασμένος ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς γενιᾶς αὐτῆς ποὺ ἀποστά­τησε ἀπὸ τὸν πνευματικό της Νυμφίο καὶ εἶναι ἁμαρτωλή, θὰ ντραπεῖ γι’ αὐτὸν καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ θὰ τὸν ἀποκηρύξει ὡς ξέ­νο ὅταν θὰ ἔλθει μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους περιβεβλημένος μὲ τὴ δόξα τοῦ Πατρός Του. 

   Καὶ κλείνοντας τὴ διδασκαλία Του αὐτή, εἶπε: Σᾶς λέω ἀληθινὰ ὅτι ὑπάρχουν μερικοὶ ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ στέκονται ἐδῶ, οἱ ὁ­­­ποῖοι δὲν θὰ γευθοῦν θάνατο, προτοῦ νὰ δοῦν τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχει ἔλ­θει δυναμικὰ καὶ ἀποτελεσματικά.

   Αὐτὸ πραγματικὰ καὶ ἔγινε. Μετὰ τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν ἐγκαθίδρυση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ­καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ καταργήθηκε ἡ παλαιὰ τάξη καὶ θεμελιώθηκε ἡ νέα τάξη, τὴν ὁ­­­ποία ἐκπροσωπεῖ πλέον ἡ Ἐκκλησία ὡς ἄλλη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πάνω στὴ γῆ.
   Ἂς μὴ βλέπουμε λοιπὸν κοντόφθαλμα. Τί νόημα ἔχει νὰ ἐξασφαλίσουμε τὴ ζωή μας στὸ ἐδῶ καὶ τώρα καὶ νὰ διακινδυνεύσουμε τὸ αἰώνιο μέλλον μας;... Τίποτε στὸν κόσμο δὲν ἀξίζει ὅσο ἡ ψυχή μας. Τὸ εἶπε ὁ Κύριος, κι ὁ λόγος Του εἶναι ἀξιόπιστος καὶ ἀληθινός, καθόσον μάλιστα Αὐτὸς δημιούργησε τὸν κόσμο κι ὁ Ἴδιος ἐξαγόρασε τὴν ψυχή μας μὲ τὸ τίμιο Αἷμα Του. Εἶναι λοιπὸν ὁ μόνος ποὺ μπορεῖ νὰ κρίνει ὀρθὰ τί ἀξίζει περισσότερο. Ἂς Τὸν ἐμπιστευθοῦμε κι ἂς συνειδητοποιήσουμε ὅτι τὸ πραγματικό μας συμφέρον εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Γι’ αὐτὴν ἀξίζει νὰ θυσιάσουμε τὰ πάντα!

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

Το είδαμε εδώ

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, του Αρχ. Δημητρίου Πολιτάκη

Του πανοσιολογιωτάτου

Αρχιμανδρίτη Δημητρίου Πολιτάκη

Διευθυντή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού – Εσταυρωμένου Ηρακλείου

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.   ( Μάρκ.  Η΄, 34 - θ΄,1. ).

Έχοντας προ οφθαλμών το ανίκητο και ανυπέρβλητο σύμβολο της θυσίας του Χριστού τον Τίμιο Σταυρό, την Κυριακή αυτή της Σταυροπροσκυνήσεως, θα ακούσουμε στην Ευαγγελική περικοπή τον Ιησού να καλεί τους πάντες σε ανάληψη ευθύνης.

Αυτή η ανάληψη ευθύνης αποτελεί συνάμα μια κίνηση ελευθερίας, διότι ο Ιησούς το λέγει καθαρά … « όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν … ». Δεν παραβιάζει την ελευθερία μας, δεν απειλεί, δεν εκβιάζει την θέλησή μας, όμως ξεκαθαρίζει πως για να υπάρξουμε αληθινοί μαθητές Του και όχι ψευδεπίγραφοι, θα πρέπει να ακολουθήσουμε το δικό Του παράδειγμα, της θυσίας, αυτής της θυσίας που οδηγεί στην ανάσταση.

Ο Χριστός μας καλεί να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να υψώσουμε το πνευματικό μας ανάστημα σε όλους εκείνους που προσπαθούν με κάθε τρόπο να διώξουν την πίστη από την ψυχή μας και σε όλα όσα φυγαδεύουν την ψυχή μας από την πίστη. Μας καλεί ουσιαστικά να σηκώσουμε τον βαρύ σταυρό του βίου μας και μας προσκαλεί σε μια πορεία ελευθερίας.

Δυστυχώς, ο άνθρωπος εξέπεσε της χάριτος του Θεού εξαιτίας του εγωισμού του  και από τότε έως σήμερα, όλα τα δεινά έρχονται και προέρχονται από τον εκ του διαβόλου εντέχνως δημιουργηθέντα και δοθέντα στον άνθρωπο, εγωισμό. Αυτόν τον εγωισμό που οδηγεί στην απόγνωση και τον παραλογισμό, στην έκπτωση, στον σπαραγμό, στην πλήρη εξάντληση και τέλος στην θανάσιμη αυτοαιχμαλωσία.

Όμως η φιλάνθρωπη σοφία του Θεού έρχεται να σώσει τον κόσμο με τον Σταυρό, που αποτελεί το κεφάλαιο αυτής! Ο Θεός, αποδεδειγμένα, με τον Σταυρό Του και στον Σταυρό, σταυρώνει τις πλάνες και τα είδωλά μας, θεραπεύει τα πάθη και τις αδυναμίες μας, φωτίζει τα αδιέξοδα και τα σκοτάδια μας και ανοίγει στους πάντες, τον δρόμο της ελευθερίας, τον δρόμο του Παραδείσου … « διά ξύλου ο Αδάμ Παραδείσου γέγονεν άποικος … ».

Ας φέρουμε στο νου μας όλους εκείνους τους αγίους μάρτυρες και Ιεράρχες, τους Αγίους της πίστεώς μας, που σήκωσαν τον σταυρό της μαρτυρίας του Ευαγγελίου. Μήπως τα ρήματά τους σφραγίστηκαν κάτω από την πλάκα του τάφου των και λησμονήθηκαν; Μήπως τα πάθη και οι αδυναμίες τους οδήγησαν σε δρόμους ανελευθερίας και υποταγής; Μήπως η εντροπή της χριστιανικής ιδιότητος ενώπιον των τάχα ισχυρών της γης, τους οδήγησε στην απεμπόληση αυτής;

Είναι φανερό πως … οι εκκλίνοντες από της σταυροφορίας αυτής δε θα εκφύγουν τη δουλεία των παθών και θα θερίσουν εκ της σαρκός φθορά …  ( Γαλ.6,8 Ρωμ. 8,13 ). Οι πατέρες και οι άγιοί μας, σήκωσαν τον σταυρό τους και οδηγήθηκαν στην ελευθερία, και η ελευθερία είναι αυτή η ίδια η Βασιλεία του Θεού, η αγιότητα, η παραδείσια κοινωνία που καλείται να απολαύσει ο άνθρωπος έπειτα από τη ζωή αυτή.

Αγαπητοί μου, ο λόγος Του Χριστού είναι προσωπική πρόσκληση. Πρόσκληση ελευθερίας σε καιρούς υποδούλωσης. Ας αναλογιστούμε την ευθύνη μας και ας παρακαλέσουμε ειλικρινώς τον Θεό να δώσει την δύναμη εκείνη που χρειαζόμαστε ώστε να άρουμε τον σταυρό μας ψάλλοντας « ο Σταυρός σου Κύριε, ζωή και ανάστασις υπάρχει τω λαώ σου … ».

Ηράκλειο 13/03/2015

ΠΡΟΣΕΡΧΩΜΕΘΑ ΜΕΤΑ ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ ΤΩ ΘΡΟΝΩ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακή Γ' Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) (Εβρ. δ' 14 - ε' 6)

ΠΡΟΣΕΡΧΩΜΕΘΑ ΜΕΤΑ ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ ΤΩ ΘΡΟΝΩ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Αποστολικό ανάγνωσμα

Κυριακή Γ' Νηστειών

(Σταυροπροσκυνήσεως)

(Εβρ. δ' 14 - ε' 6)

Αν και ουδέποτε ο άνθρωπος θα κατορθώσει να κατανοήσει το μέγεθος του ελέους τού Θεού, μπορεί όμως δια της πίστεως στο άπειρον αυτό έλεος και μέσω τής Εκκλησίας να προσεγγίσει την αγάπη τού Θεού και να δεχθεί δια του Ιησού Χριστού την απολύτρωση.

Αυτό μεταξύ των άλλων μάς τονίζει και το Αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής τής Σταυροπροσκυνήσεως. Παρουσιάζει θεοπνεύστως τον Χριστό ως τον Μέγα και αιώνιο Αρχιερέα μας, ο οποίος αίρει τις αμαρτίες μας και ταυτοχρόνως μεσιτεύει υπέρ ημών προς τον Θεό Πατέρα, γα να λάβουμε την σωτηρία.

Τα λόγια και τα νοήματα του Αποστόλου των Εθνών, συγκλονίζουν με τον θεολογικό τους ρεαλισμό και προσθέτουν θάρρος και ελπίδα στο να προσεγγίσει ο πιστός Χριστιανός τον “Μέγα Αρχιερέα”. “Αδελφοί, μας τονίζει, έχοντες Αρχιερέα Μέγαν διεληλυθότα τους ουρανούς, Ιησούν τον Υιόν τού Θεού... (ας) προσερχώμεθα μετά παρρησίας τω θρόνω τής χάριτος, ίνα λάβωμεν έλεον και χάριν εύρωμεν εις εύκαιρον βοήθειαν”.

Αυτά χαράσσει ο Απόστολος στην προς Εβραίους επιστολή, και δια των ευχών των Αγίων Πατέρων ας εμβαθύνουμε στα όντως αποκαλυπτικά αυτά νοήματα.

Αποτελεί μεγάλη παρηγορία και προσθέτει θάρρος πνευματικό το γεγονός ότι μεταξύ ημών των αδυνάμων ανθρώπων και του Αγίου Θεού υπάρχει μεσίτης. Μεσίτης και φιλάνθρωπος πρεσβευτής αυτός ο Ιησούς Χριστός! Δια της μεσιτείας του συγχωρείται από τον Θεό ο αμαρτωλός και σώζεται εκ της καταδίκης τής αμαρτίας. Όταν εμείς αμαρτάνουμε συνειδητώς και προκαλούμε την δικαία οργή τού Θεού εναντίον μας, Εκείνος παρεμβαίνει. Είναι συγκλονιστικό ότι στις περιστάσεις αυτές που η αμαρτία μάς απομακρύνει από την απόλυτη αγιότητα του Θεού, ο Ιησούς επιδεικνύει στον Θεό-Πατέρα τις πληγές τού Σταυρού Του που σήκωσε για εμάς τους αμαρτωλούς. Παρακαλεί και ικετεύει τον Θεό για εμάς. Ένεκα δε της αγάπης τού Πατρός και της απολυτρωτικής και οδυνηράς του θυσίας, λαμβάνει την δική μας άφεση και σωτηρία!

Αλλά όχι μόνο αυτό. Ο Κύριος που είναι και Θεός και άνθρωπος, κατά πάντα όμοιος προς εμάς δίχως όμως ίχνος αμαρτίας, έχει και δεικνύει άπειρη συμπάθεια προς εμάς τους αδελφούς του ως “πρωτότοκος εν πολλοίς αδελφοίς” (Ρωμ. Η' 29). Και ότι έτσι έχει η πραγματικότης, ότι δηλ. ο Χριστός επιδεικνύει άπειρη συμπάθεια προς εμάς, τούτο τονίζεται ρητώς υπό του Αποστόλου: “Ουκ έχομεν Αρχιερέα μη δυνάμενον συμπαθήσαι ταις ασθενείαις ημών”!

Επειράσθη όπως δοκιμαζόμασθε εμείς. Πόνεσε και υπέφερε. Γνωρίζει πόση δύναμη χρειάζεται να διαθέτει ο πιστός άνθρωπος για να αντιμετωπίσει το κακό, τον διάβολο και ιδίως τον αδύναμο εαυτόν του. 'Ερχεται λοιπόν στην θέση μας όταν εμείς δοκιμάζουμε τον πόλεμο από την αμαρτία. Ο πόνος μας γίνεται πόνος Του και μας συμπαθεί. Τότε όλος στοργή, αγάπη και ευσπλαχνία, ως “αιώνιος αρχιερεύς” στρέφεται προς τον πατέρα, παρακαλεί και μεσολαβεί: “Πάτερ, άφες αυτοίς”! Και οπωσδήποτε αδελφοί μου ο Θεός - Πατέρας δέχεται την μεσιτεία τού φιλανθρώπου Υιού Του για τη συγχώρεση και προσφέρει την ενίσχυσιν δια του Παναγίου Πνεύματος. Μας ελεεί, μας συγχωρεί, και μας ενδυναμώνει στον μοναδικό και ηρωικό εν χάριτι αγώνα τής πίστεως και του εξαγνισμού υπό μίαν βεβαίως προϋπόθεσιν.

Ώστε υφίσταται και προϋπόθεσις στην σωτηρία τού ανθρώπου; Δεν αρκεί η αγάπη, το σχέδιον της Αγίας Τριάδος και η μεσιτεία του Μεγάλου Αρχιερέως Ιησού Χριστού;

Βεβαίως και υφίσταται προϋπόθεσις, που άνευ αυτής το όλο σχέδιον της σωτηρίας παραμένει εξ' υποκειμένου ανενέργητον. Και αυτή η προϋπόθεση δεν είναι παρά η δική μας θέληση.

Ναι, ο Θεός μάς ελεεί και μας συγχωρεί αλλά και μας εξαγιάζει ακόμα, αρκεί εμείς οι ίδιοι ελευθέρως και συνειδητώς να ζητούμε το μέγα του έλεος. Αυτό όχι απλώς και θεωρητικώς ή συναισθηματικώς αλλά καταφεύγοντες στα ιερά μυστήρια. Στα μυστήρια που κατέχει και ενεργεί η Εκκλησία μας μόνο εντός των συγκεκριμένων της ορίων. Και πώς μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά, αφού έτσι λειτουργεί το σχέδιο της σωτηρίας και έτσι εφαρμόζονται οι πνευματικοί νόμοι τού Θεού;

Δεν αρκεί λοιπόν να υπάρχει μόνο ο μεσίτης και αρχιερεύς για τη συγχώρεση. Χρειάζεται και να καταφεύγει σε Αυτόν ο αμαρτωλός (ο κάθε άνθρωπος) με τις προϋποθέσεις που αναφέραμε και εντός τού λειτουργικού Σώματος του Χριστού δηλ. της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, μακρά από αιρέσεις, σχίσματα, και παρασυναγωγές που σχίζουν τον άραφο του Χριστού χιτώνα.

Όχι απλώς να ποθούμε την σωτηρία, αλλά και να “προσερχώμεθα τω θρόνω τής χάριτος”. Με θάρρος αλλά και με συντριβή που γεννά η μετάνοια. Διότι επιτέλους “το σφάλλειν ανθρώπινον, το μη μετανοείν σατανικόν” και επιπλέον το να ισχυρίζονται κάποιοι ότι δύναται ο άνθρωπος να σωθεί και εκτός τού Σώματος της Εκκλησίας, αυτό πια καταντά εωσφορικόν.

Μακριά λοιπόν από οιαδήποτε μορφή απογνώσεως και ως από προσώπου πυρός μακριά από κάθε ίχνος απελπισίας, αφού για εμάς τους αμαρτωλούς ήλθε ο Χριστός και λειτούργησε το μυστήριο της αναδημιουργίας για την δική μας προσωπική σωτηρία.

Και ας μη λησμονούμε, ότι το μόνο δικαίωμα ώστε να καταφεύγουμε στον θρόνο τής χάριτος, μας το δίδει όχι κάποια μορφή συναισθηματισμού που μπορεί να οδηγεί στη διαίρεση και άρα στο χάος, αλλά το πιστοποιητικό τής αυθεντικής μετανοίας που εκδίδεται στον χώρο της Εκκλησίας μας.

Αμήν.

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

"ΕΦΘΑΣΕ Η ΩΡΑ - ΕΜΜΕΤΡΕΣ ΠΡΟΟΡΑΣΕΙΣ"

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΕ ΕΜΜΕΤΡΟ ΣΤΙΧΟ !!!

. ΠΩΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟ Ο ΛΕΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ!
.ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ

"ΑΛΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ"

ΓΙΑ ΔΕΣ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕ ΝΑ ΡΘΕΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
ΝΟΜΙΖΕ ΠΩΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ, ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ.
ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΑΞΙΟΝ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ,
ΕΝΩ ΤΟΝ ΔΥΣΤΥΧΗ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ, ΑΠΡΟΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΕΜΠΕΛΗ.
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΟΠΤΟΝΤΑΙ ΤΑΧΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ
ΣΥΝΤΟΜΑ ΟΜΩΣ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ.
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΟΥΝ ΑΥΤΟΙ, ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ
ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΟΥΝ ΔΕΙΛΟΙ, ΑΒΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
ΤΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΦΟΒΗΘΟΥΝ, ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ
ΚΑΙ ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ ΘΑ ΤΡΕΞΟΥΝ ΞΑΝΑ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ.

ΜΟΝΑΧΑ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΤΗ ΣΩΣΕΙ
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ.
ΦΟΒΕΡΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΓΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΑΝΑΨΕΙ Η ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ.
ΟΛΟ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΘΑ ΕΓΕΡΘΕΙ, ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΤΑ "ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝ"
ΚΑΙ ΣΦΟΔΡΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΘΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΑΠΟ "ΙΕΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ".

ΥΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΟΛΙΑ Ο ΙΣΜΑΗΛ ΘΑ ΣΑΣ ΠΙΑΣΕΙ ΑΠΟ' ΤΟ ΜΑΛΛΙ
ΜΑΤΑΙΟΣ ΚΟΠΟΣ ΟΜΩΣ, Η ΑΡΚΤΟΣ ΕΞΕΚΙΝΗΣΕ, ΑΛΙ ΚΑΙ ΤΡΙΣ ΑΛΙ.
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΩΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, Η ΜΠΟΡΑ ΜΗ ΣΑΣ ΣΚΙΑΖΕΙ
ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΜΟΝΟ ΘΑ ΝΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΣ ΑΛΛΑΖΕΙ.

ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ, ΣΥΝΑΜΑ ΚΑΙ ΤΥΦΛΟΣ,
ΟΠΩΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΑ ΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ.
ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΑΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΣΑΣ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ
ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙ.
ΕΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΞΑΤΕ, ΟΥΤΕ ΕΞΕΤΑΣΑΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ
ΜΟΝΟ ΤΙΣ "ΠΟΝΗΡΕΣ ΦΩΝΕΣ" ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΠΛΑΤΕΙΑ.
ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟ Η "ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ" ΣΕ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΦΟΥΚΑΡΑΔΕΣ,
ΕΝΩ ΑΛΛΟΙ, ΚΡΥΦΑ ΚΑΙ ΜΟΥΛΩΧΤΑ ΕΓΕΜΙΣΑΝ ΠΑΡΑΔΕΣ. 

ΤΟΝ ΥΠΟΥΛΟ ΤΟΝ ΙΣΜΑΗΛ ΞΕΣΚΙΖΕΙ Η ΑΡΚΤΟΣ ΜΕ ΜΑΝΙΑ
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ.
Ο ΙΣΜΑΗΛ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΓΡΙΩΣ ΘΑ ΔΑΡΘΕΙ, Μ' ΌΛΟΥΣ ΘΑ ΣΥΜΜΑΧΗΣΕΙ
ΚΑΙ ΩΣ ΣΥΝΗΘΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ.

Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ο ΠΑΛΙΟΣ, Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, ΗΤΑΝ ΕΙΣ ΟΛΑ ΑΞΙΟΣ,
ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ, Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, ΕΙΝΑΙ Σ' ΑΥΤΟΝ ΑΝΤΑΞΙΟΣ.
ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΩΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ Η ΑΞΙΟΣΥΝΗ
ΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑ ΓΙΑ Ν' ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ
ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΛΕΣ.
ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΣΤΟΥΣ, ΣΕ ΣΚΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΑΤΙΑ,
ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ.
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ, Η ΝΕΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙ,
Η ΟΡΓΗ, Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΛΙΜΟΣ, ΟΛΑ ΘΑ Τ' ΑΛΛΑΞΕΙ.

ΒΡΥΧΑΤΑΙ Η ΑΡΚΤΟΣ ΜΕ ΘΥΜΟ, ΠΑΝΩ ΣΤΟΥ ΙΣΜΑΗΛ ΤΟ ΣΩΜΑ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ ΟΛΟ ΕΘΑΨΕ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΜΑ.
ΜΕ ΜΙΑΣ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΗ ΣΥΡΙΑ, ΟΡΜΑΕΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ,
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΦΤΑΝΕΙ Η ΡΩΣΙΑ.
Ο ΤΣΑΡΟΣ ΚΑΙ Ο "ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ" ΠΟΥ ΕΓΕΡΘΗΣΑΝ ΞΑΝΑ
ΤΗ ΜΑΝΙΑΣΜΕΝΗ ΑΡΚΤΟ ΟΔΗΓΟΥΝ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΝΑ.
ΕΤΣΙ ΕΠΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ ΟΙ ΟΙΚΟΙ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΥΣΣΟΜΑΝΟΥΝ ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΕΙΣ ΛΥΚΟΙ.
ΜΕΣΑ Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΡΥΜΑΓΔΟ, ΟΙ ΚΟΥΖΟΥΛΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΒΡΗΚΑΝΕ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΝ ΤΗ ΨΥΧΗ ΒΑΛΘΗΚΑΝΕ.
ΚΑΝΕΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ,
ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΤΙΜΩΡΟΣ, ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΧΟΡΗΓΟΣ.

ΑΔΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΟΡΜΗ ΕΦΩΝΑΖΕ ΠΩΣ "ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ",
ΟΥΤΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΕΚΡΙΝΑΝ ΣΟΦΟ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟ "ΣΙΝΙΑΛΟ".
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ
ΚΑΙ Θ' ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙ ΤΟΝ "ΠΡΟΔΡΟΜΟ" ΤΟΥ ΝΕΟΥ "ΕΚΛΕΚΤΟΥ" ΗΓΕΤΗ
ΠΟΥ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΟΛΗ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ.

ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΙ ΣΕΒΑΣΜΙΟΙ, ΜΙΛΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ,
ΠΟΛΛΑ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΓΝΩΣΤΑ, ΕΩΣ ΚΑΙ Τ' ΟΝΟΜΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΟΥ.
Η ΡΥΣ ΓΑΜΨΗ, ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΕΥΗΔΗΣ, ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΟΣ,
ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ Ο ΛΕΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΣΕ ΑΓΕΛΗ, ΤΗΝ ΑΡΚΤΟ ΤΗΝ ΚΥΚΛΩΝΟΥΝ
ΚΙ ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ ΜΕ ΛΥΣΣΑ ΕΦΟΡΜΟΥΝ, ΠΟΛΥ ΒΑΡΙΑ ΑΥΤΗΝ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ.
ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΧΑΛΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΓΥΣ,
ΠΟΤΑΜΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ, ΕΚΕΙ ΦΟΝΟΣ Ο ΠΟΛΥΣ.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΟΡΡΑ, ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΡΑΤΗ ΜΟΝΟ Η ΣΤΑΧΤΗ ΜΕΝΕΙ,
ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑΥΤΟ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ, ΤΟ ΤΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΑΥΤΟ, ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΔΕ ΘΑ ΜΕΤΑΜΕΛΗΘΟΥΝ,
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΑΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣ ΘΑ ΕΞΑΧΡΕΙΩΘΟΥΝ.

ΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΕΡΑΓΙΑΝ ΕΙΣΑΚΟΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΕΗΣΕΙΣ, ΦΕΥΓΕΙ Ο ΛΙΜΟΣ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΝ ΟΜΩΣ, ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Ο ΛΟΙΜΟΣ.
Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΩΡΑ ΠΕΡΑΣΕ, ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΣΩΤΕΙΑ,
ΔΑΚΡΥΑ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ Η ΕΛΛΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗ ΜΕΣΙΤΕΙΑ.
ΜΟΝΟ ΤΟΥΤΗ ΔΩ ΤΗ ΧΩΡΑ; ΕΚΕΙΝΗ ΕΣΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΟΣ ΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ,
ΟΛΟΙ ΜΕ ΛΥΓΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΨΑΛΟΥΣΙΝ, ΤΟ ΡΟΔΟ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟ.

ΑΦΗΝΕΙ Η ΑΡΚΤΟΣ ΑΠ' ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΗΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΤΑ ΣΤΕΝΑ
ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΑΓΚΙΣΤΡΩΝΕΤΑΙ, ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ ΞΑΝΑ.
ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΜΑΖΩΧΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ, ΜΕΣΩ "ΗΛΙΟΥ" ΘΑ ΚΤΥΠΗΘΟΥΝ,
ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ "ΦΩΝΗ" ΚΑΙ "ΦΩΣ", ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΞΟΝΤΩΘΟΥΝ.
ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ Σ' ΟΛΟΥΣ ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΨΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ, ΘΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΓΗΣ.
ΑΠΟ ΤΗΝ "ΗΛΙΑΚΗ ΒΡΟΧΗ" ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΕΙ.
ΚΑΝΤΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΜΠΟΡΑ,
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Θ' ΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ Η ΩΡΑ.

ΣΤΑΜΑΤΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟ ΚΑΚΟ, ΕΙΣ ΜΑΤΗΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΜΕΝΕΙ,
ΠΙΟ ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ Η ΑΡΚΤΟΣ, ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΒΩΜΕΝΗ.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑ,
ΠΙΟ ΑΓΡΙΟΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ ΤΑ ΣΤΕΝΑ.
ΣΤΗ ΔΥΣΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΙΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ, ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ΚΑΙ ΕΥΘΥΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ.
ΟΙ ΗΓΕΣΙΕΣ ΜΕ ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ, ΩΣΑΝ ΝΑ ΒΑΖΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ,
ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΜΟΝΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΣΥΛΛΕΞΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΥΣ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΔΟΛΙΟΙ, ΤΩΝ ΕΧΙΔΝΩΝ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ,
ΚΟΝΤΡΑ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟΙ ΣΕ ΟΛΑ, ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ Τ' ΑΘΥΡΜΑΤΑ.
ΠΑΡΕΣΥΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΑΘΟΥΣ, ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΠΟΥ ΑΤΥΧΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΦΩΛΙΑ ΦΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ.
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΥΚΟΙ, ΟΙ ΕΝΔΕΔΥΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΜΝΟΥ ΠΡΟΒΕΙΑ,
ΠΡΩΤΟΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΑΤΑΧΘΟΥΝ ΑΠ' ΤΟ "ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ".
ΟΠΩΣ ΕΠΡΑΞΑΝ ΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΜΑΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ,
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΕΚΛΕΚΤΟ ΘΑ ΑΡΝΗΘΟΥΝ, ΓΙΑΤΙ Σ'ΑΛΛΟΝ ΘΑ ΠΡΟΣΒΛΕΠΟΥΝ.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ,
"ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ" ΣΠΟΡΟ ΘΑ ΕΚΘΡΕΨΟΥΝ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥΣ.
ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΑΖΟΝΤΕΣ, "ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΑΝΗΨΑΤΕ"
ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΤΟΝ "ΗΛΕΙΜΜΕΝΟΝ ΟΙΔΑΤΕ"
ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ, Σ' ΕΣΑΣ ΜΙΛΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ,
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ, ΠΟΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΤΑ.
ΑΓΝΩΣΤΟΣ, ΚΡΥΦΟΣ ΚΑΙ ΑΦΑΝΗΣ, ΕΤΣΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ
ΕΩΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΙ ΤΡΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ
ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΑ ΣΤΕΝΑ, ΤΗΝ ΑΡΚΤΟ ΝΑ ΤΗ ΒΓΑΛΟΥΝ.
ΤΟΤΕ ΤΟΥ ΕΚΛΕΚΤΟΥ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ, ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΗΝΙΑ Θ' ΑΝΑΒΑΛΕΙ
 ΚΑΙ ΩΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΟΠΑΔΟΣ, ΘΑ ΣΠΕΥΣΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΛΑΒΕΙ.
ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ, ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ,
ΘΕΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΕΡΓΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΘΑ ΤΟΝ ΣΒΗΣΕΙ.
 ΤΡΙΑ ΜΕΡΟΝΥΚΤΑ ΘΑ ΒΑΣΤΑΞΕΙ Η "ΣΙΩΠΗ",
 ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΦΑΓΗ
ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΩΝ ΟΙ ΓΟΝΟΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ,
ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ.

ΑΣΤΡΟ ΠΟΡΦΥΡΟ ΩΣΑΝ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟ ΝΕΦΟΣ,
ΕΤΣΙ ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ Η ΘΕΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ, ΟΠΩΣ ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ.
ΟΜΟΙΟ ΑΣΤΡΟ ΑΛΛΑ ΝΟΗΤΟ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ
ΕΠΙ ΕΤΗ ΦΑΝΕΡΟ, ΚΡΥΦΟ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΜΟΛΥΝΤΟ ΑΦΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΙΑΡΟΥΣ.
ΤΟΥ ΝΟΗΤΟΥ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΜΗΠΩΣ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΞΑΝΑ, ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ.
ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ "ΤΥΦΛΟΥ" ΣΤΡΑΒΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
ΣΙΓΗΣΑΝ ΠΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ, ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΝΙΓΗΚΑΝ, ΤΟΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ.
ΕΤΣΙ ΘΑ ΦΟΥΝΤΩΣΕΙ Η ΛΑΙΚΗ ΟΡΓΗ, ΒΙΑΙΑ ΚΑΙ ΑΓΡΙΑ ΘΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙ,
ΠΟΛΛΩΝ ΤΑ ΑΙΜΑ ΘΑ ΧΥΘΕΙ, ΑΠΟ ΤΟ ΘΥΜΟ Ο ΛΑΟΣ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΘΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ.

ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΘΑ ΚΑΕΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ, ΑΛΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ.
ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ, ΜΑΖΕΨΤΕ ΟΛΟΙ ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ,
 ΣΑΣ ΤΟ ΕΧΩ ΠΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ, ΔΙΧΩΣ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΥΤΑ.
Η ΤΡΟΦΗ ΜΟΝΑΧΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ, ΜΑ ΜΕ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΜΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΝΤΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΣΩΣΜΟ.
ΤΟΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΓΡΑΦΗ, ΔΕ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΠΑΛΙ
ΔΕΝ ΤΟ ΜΠΟΡΩ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΗΡΩ, ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΤΟ ΧΑΛΙ.
ΑΛΛΗ ΕΓΝΟΙΑ ΕΧΩ ΤΩΡΑ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ,
ΜΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΤΙΣ ΚΕΦΑΛΕΣ, ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΨΩ.
ΑΠΟ ΤΟΝ "ΕΚΛΕΚΤΟ" ΗΓΕΤΗ ΖΗΤΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑ,
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ, ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ.
ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΜΑ ΚΥΡΙΟΥ ΞΑΝΑ ΕΝΑ ΣΤΑΥΡΟ ΝΑ ΒΑΛΩ
 ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΣΤΟΝ ΤΡΟΥΛΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΩ.
ΑΓΑΛΙΑΣΤΕ ΔΙΟΤΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΟΛΟΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΠΕΡΑΣΕΝ ΠΙΑ Η ΜΠΟΡΑ,
ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΞΑΝΑ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ, ΕΦΤΑΣΕΝ Η ΩΡΑ !!!

+++

ΠΗΓΗ