Θεόπνευστο το Ευαγγέλιο (Κυριακή Γ ΄Λουκά)

1. ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΘΕΟΥ

Ό απόστολος Παύλος στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα διακηρύσσει ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητα την θεοπνευστία του Ευαγγελίου πού κήρυττε. Λέει λοιπόν: Σας γνωστοποιώ, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο πού σάς κήρυξα, «ούκ έστι κατά άνθρωπον», δεν απο τελεί ανθρώπινη επινόηση. Διότι όχι μόνο οι άλλοι Απόστολοι αλλά κι εγώ ό ίδιος δεν το παρέλαβα ούτε το διδά χθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα κατευθείαν με αποκάλυψη του Θεού, ό Όποιος απευθείας μου αποκάλυψε τον Κύριο Ιησού.

Γιατί όμως το λέει αυτό ό απόστολος Παύλος; Διότι θέλει να καταστήσει σα φές ότι οι αλήθειες του Ευαγγελίου δεν αποτελούν αποκύημα κάποιων ανθρώπινων συλλογισμών αλλά αποκάλυψη του ιδίου του Θεού. Τα όσα κήρυξε ο ίδιος αλλά και οι άλλοι άγιοι Απόστο λοι, δεν είναι δικά τους λόγια, αλλά θεία διδάγματα που τούς τα αποκάλυψε ό Ίδιος ό Κύριος Ιησούς Χριστός. Βέβαια οι άλλοι Απόστολοι έζησαν τρία χρόνια μαζί με τον Κύριο, άκουσαν τις ουράνιες διδασκαλίες του, είδαν την αναμάρτητη ζωή του και το υπερφυσικά Θαύματα του. Και όλα αυτά τα κατέγραψαν οι ιεροί Ευαγγελιστές ως θεϊκή παρακαταθήκη. Ό απόστολος Παύλος όμως δεν έζησε μαζί με τον Κύριο κατά τα τρία χρόνια της δημοσίας δράσεως του· πώς λοιπόν γνώρισε και κατέγραψε στις Επιστολές του τις αλήθειες της πίστεως; Σ' αυτό ακριβώς το ερώτημα μας άπαντα ό ίδιος. Μας λέει ότι το Ευαγγέλιο πού κηρύττει το παρέλαβε με υπερφυσικές αποκαλύψεις πού του έκανε ό Ίδιος ό Κύριος, ό Όποίος του φανέρωσε τα μυστήρια της πίστεως. Και ό ίδιος τα κατανόησε, τα δίδαξε και τα κατέγραψε στις Επιστολές του. Γι΄ αυτό και άλλου λέει στον μαθητή του Τιμόθεο ότι όλη ή Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη. Θέλει δηλαδή να του τονίσει ότι δεν είναι απλώς ένα ιερό βιβλίο, αλλά το βι βλίο μέσα από το οποίο μιλάει ό Ίδιος ό Θεός. Οι Ιεροί συγγραφείς απλώς δάνεισαν τη γραφίδα τους για να μι λήσει ό Θεός. Το Άγιον Πνεύμα φώτιζε το νου τους και κινούσε το χέρι τους. Διαφορετικά δεν εξηγείται πώς τόσοι ιεροί συγγραφείς, οι περισσότεροι αγράμματοι, βρέθηκαν να έχουν μία ανεπανάληπτη σοφία και να παρουσιάζουν αλήθειες πού ποτέ μέχρι τότε δεν είχαν γραφεί πουθενά από κανέναν άλλον. Πώς μπόρεσαν να φθάσουν σ' ένα τέτοιο άφθαστο πνευματικό μεγαλείο εννοιών και διδασκαλιών; Κανένας άλλος άνθρωπος στον κόσμο έκτος απ' αυτούς δεν μπόρεσε να πει τίποτε πιο μεγάλο από αυτά πού εκείνοι κατέγραψαν.

Κάθε φορά λοιπόν πού ανοίγουμε την Αγία Γραφή, θα πρέπει να συναισθανόμαστε με δέος ότι μέσα από αυτήν θα ακούσουμε τη φωνή του Ίδιου του Θεού και τί θέλει αυτός από εμάς, κατανοώντας ότι σε κάθε φράση της υπάρχουν νά ματα αίωνιότητος και αφθαρσίας πού μάς μεταγγίζουν μακαριότητα. Πού σταλά­ζουν σταγόνα-σταγόνα στην ψυχή μας τη Χάρη του Θεού. Και μάς μεταφέρουν από το σκοτάδι στο φώς, από τη θλίψη στη χαρά, από το θάνατο στη ζωή.

2. Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ

Στη συνεχεία ό απόστολος Παύλος εξηγεί ότι ή θεοπνευστία του Ευαγγελί ου πού κηρύττει αποδεικνύεται και από το παρελθόν του. Λέει συγκεκριμένα: Ασφαλώς θα έχετε ακούσει για τη διαγωγή πού έδειξα κάποτε, όταν ακολου θούσα το νόμο των Ιουδαίων. Ακούσατε ότι καταδίωκα με πάθος την Εκκλησία του Θεού και προσπαθούσα να την εξολοθρεύσω. Και έδειχνα για τις παραδό σεις μας περισσότερο ζήλο από πολλούς άλλους συμπατριώτες μου, Όταν όμως ευαρεστήθηκε ό Θεός - ό Όποιος με διάλεξε από τότε πού ήμουν στην κοιλιά της μητέρας μου, και με κάλεσε χωρίς εγώ να είμαι άξιος για μια τέτοια εκλογή - «διά της χάριτος αυτού άποκαλύψαι τον υίόν αυτού έν έμοί», για να αποκαλύψει στο βάθος της ψυχής μου τον Υίό του, για να Τον κηρύττω στα έθνη, αμέσως δεν συμβουλεύθηκα κάποιον άνθρωπο. Ούτε ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα για να συναντήσω τούς άλλους Αποστόλους, αλλά πήγα στην Αραβία και πάλι επέ­στρεψα στη Δαμασκό. Μετά άπα τρία χρόνια, ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα για να γνωρίσω από κοντά τον Πέτρο, κι έμεινα κοντά του δεκαπέντε ήμερες. Άλλον από τούς Αποστόλους δεν είδα παρά μόνο τον άδελφόθεο Ιάκωβο.

Μέσα από όλα αυτά λοιπόν ό απόστολος Παύλος θέλει να μας πει ότι ή μεταστροφή του δεν μπορεί να εξηγηθεί με κανέναν άλλο τρόπο παρά μόνο με τις επανειλημμένες αποκαλύψεις πού δέχθηκε από τον Ίδιο τον Κύριο. Διαφορετικά δεν εξηγείται πώς αυτός ό διώκτης του Ευαγγελίου έγινε διαπρύσιος κήρυκας της χριστιανικής αλήθειας και ακούραστος διάκονος της Εκκλη σίας. Τον ξεχώρισε ό Θεός, διότι ήξερε τις εσωτερικές του διαθέσεις. Και του εμφανίστηκε προσωπικώς. Του αποκαλύφθηκε και εξωτερικά και του φανέρωσε και εσωτερικά τα μυστήρια της πίστεως. Μόνος του δεν θα μπορούσε πότε να κατανοήσει τις θείες αλήθειες. Του τις δίδαξε ό Ίδιος ό Θεός.

Τί έχει να πει όμως για μας αυτή ή μεταστροφή του θείου Παύλου; Ότι καν έναν άνθρωπο δεν πρέπει να κατακρίνουμε και να αποδοκιμάζουμε. Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, μέσα στη Χάρη των ιερών Μυστηρίων οι διώκτες γίνονται Απόστολοι, οι βλάσφημοι άγιοι, οι εχθροί ζηλωτές διδάσκαλοι της πίστεως. Τα πάντα μπορεί να κάνει ή δεξιά του Ύψιστου. Σε όλους μας. Και σε μάς. Αρκεί να αφεθούμε στη Χάρη του Θεού και να ύπακούουμε στις κλήσεις του και στις προσταγές του.

«Ο ΣΩΤΗΡ» 1/10/2010