KΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ ( Ματθ. 4, 12-17) Η ΘΥΡΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

 

Με το πρώτο κήρυγμά του ο Χριστός μας αποκάλυψε το θεμέλιο της πνευματικής ζωής που γεννιέται μέσα στον άνθρωπο με τη χάρη του Αγ. Πνεύματος και τη συνεργία των ανθρώπων. «Μετανοεῖτε ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Η μετάνοια είναι η αρχή της σωτηρίας.

Για να προσεγγίσει κανείς τον Χριστό χρειάζεται να κάνει μέσα του ριζική αλλαγή, ν' αλλάξει τον προσανατολισμό της ψυχής του. Πρέπει ν' απομακρύνει το συμφέρον του από τον αμαρτωλό εαυτό του και αντ’ αυτού να τοποθετήσει το Θεό και το Νόμο Του.

Το μόνο αδύνατο για τον Θεό είναι να συνυπάρξει με την αμαρτία. Ο Θεός κατοικεί σε καρδιές που ελεύθερα τον δέχονται και του ετοιμάζουν τόπο. Ο Θεός δεν επισκέπτεται δικαστικά τον άνθρωπο.

Θέλει την ελευθερία μας, γιατί τιμά υπερβολικά το αυτεξούσιο. H τυραννία και η καταπίεση ανήκουν στον διάβολο που μας οδήγησε έξω από τον παράδεισο της τρυφής. Γι' αυτό η μετάνοια που είναι καρπός της ελευθερίας μας, είναι νίκη εναντίον του διαβόλου και προϋπόθεση για τον ερχομό του Χριστού μέσα μας.

Πώς φθάνει, όμως, κανείς στην μετάνοια ;

Αυτός που γνώρισε τους πικρούς καρπούς της αμαρτίας μπορεί να μετανοήσει. Όσο είμαστε αιχμάλωτοι από την ηδονή της αμαρτίας δεν μπορούμε να μετανοήσουμε γνήσια. Η πείρα των Αγίων μάς λέγει ότι μόνο με τον φωτισμό της χάριτος του Θεού μπορούμε να γνωρίσουμε την αμαρτία που έχει διαστρέψει την ψυχής μας. Όσο η ψυχή παραμένει σκοτεινή, η αμαρτία βασιλεύει μέσα της αθέατη. Όταν όμως έρθει μια ακτίνα της χάριτος του Θεού τότε αποκαλύπτεται ο συρφετός των παθών της.

Μ' άλλα λόγια η μετάνοια γεννιέται μέσα στον άνθρωπο με πρωτοβουλία του Θεού, διότι ο Θεός « πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» ( Ά τιμ. 2,4).

Όλοι οι άνθρωποι δέχονται την κλίση του Θεού, αλλά δεν ανταποκρίνονται όλοι θετικά σ' αυτήν. Και η θετική ή αρνητική στάση που θα πάρουμε είναι η πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής μας. Ο Χριστός βέβαια δεν «απογοητεύεται» από την σκληροκαρδία μας. Κοντά στη θύρα της ψυχής μας μέχρι την τελευταία μας πνοή. Γι' αυτό δεν χρειάζεται να πέφτουμε στην αδράνεια, απελπισμένοι από τον πολύτιμο χρόνο που χάσαμε.

Δεν σκεπτόμαστε τον χρόνο που χάσαμε, αλλά προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε τον χρόνο που έχουμε.

Η ποιότητα της μετάνοιας εξαρτάται από τις αντιλήψεις που έχουμε για την αμαρτία.

Η μετάνοια είναι συνέπεια της αμαρτίας. Αν είχαμε καθαρό τον χιτώνα του βαπτίσματος, δεν θα είχαμε ανάγκη από ένα δεύτερο βάπτισμα, που είναι η μετάνοια.

Ένας σύντομος και περιεκτικός ορισμός της αμαρτίας είναι ο χωρισμός μας από τον Θεό. Είναι η αλλοτρίωσή μας από την πηγή της ζωής και η απώλεια της «αὐτοπροσώπου πρός Θεοῦ ὁμιλίας».

Ο χωρισμός από τον Θεό γίνεται με την απιστία, την άρνηση της υπάρξεως του Θεού. Γιατί ,όταν λέμε ότι έχουμε πίστη σημαίνει δύο πράγματα : α) ότι πιστεύουμε στην ύπαρξη του Θεού και β) ότι δεχόμαστε τον λόγο - θεωρούμε αξιόπιστα όλα όσα αποκάλυψε ο Χριστός.

Οπότε, όσα μας είπε για μας είμαι αλήθεια και νόμος. Όταν δεν υπακούμε στις εντολές Του, ανεξάρτητα από το τι λέμε, τον θεωρούμε αναξιόπιστο. Γι' αυτό «ἡ ἁμαρτία ἐστίν ἡ ἀνομία» ( Α Ιωα. 3, 4).

Αμαρτία είναι η παράβαση του νόμου του Θεού. Η σχέση μας όμως με τον Θεό δεν είναι δικανική, ούτε εξαντλείται σε μια εξωτερική συμμόρφωση προς τις εντολές Του. Η σχέση μας με τον Θεό είναι προσωπική. Μέσα σε κάθε εντολή βρίσκεται ο Χριστός, γι' αυτό και όποιος αγαπά τον Χριστό τηρεί τις εντολές Του. Γνωρίζει τον Χριστό και ενώνεται μαζί Του, ενώ όταν περιοριζόμαστε σε δικανικές και ηθικές μόνο αντιλήψεις για την αμαρτία, περιορίζουμε την μετάνοια σε επιφανειακές πράξεις και δεν προχωράμε σε βάθος.

Ο Άγ .Μάξιμος ο Ομολογητής περιγράφοντας την πορεία της ψυχής που μετανοεί λέγει : «αυτός που πιστεύει στον Κύριο, φοβάται την κόλαση, αυτός που φοβάται την κόλαση εγκρατεύεται από τα πάθη. Αυτός που εγκρατεύεται από τα πάθη, υπομένει τις θλίψεις. Αυτός που υπομένει τις θλίψεις αποκτά ελπίδα στο Θεό. Η ελπίδα στο Θεό χωρίζει το νου από κάθε γήινη προσκόλληση και χωρισμένος από τα πάθη κάθε γήινη προσκόλληση αποκτάει την αγάπη.Διότι η μετάνοια θεμελιώνεται στην πίστη, θερμαίνεται από τον φόβο της κολάσεως, κατακαίει τα πάθη και με την υπομονή και την ελπίδα στο Θεό φθάνει στην ελευθερία από κάθε γήινο δεσμό. Έτσι αποκτά την γνήσια αγάπη για το Θεό και τους ανθρώπους».

Το πλήρωμα του Νόμου είναι η εντολή της αγάπης.

Η βασιλεία του Θεού είναι βασιλεία της αγάπης του Θεού. Αυτής της βασιλείας βασιλιάς είναι ο Ιησούς Χριστός.

Όταν μας προσκαλεί να γίνουμε πολίτες αυτής της βασιλείας, μας αποκαλύπτει ταυτόχρονα και τον τρόπο. Μας έδειξε την θύρα της βασιλείας των ουρανών.

Αυτή είναι η γνήσια και βαθειά μετάνοια που γεννιέται από την πίστη στο πρόσωπό Του.

π.Γ.Στ.