Κυριακή ΙΣΤ Ματθαίου Παραβολή των ταλάντων (Ματ.κγ', 14-30) του Ιωάννη Δήμου

Μέσα στις πολλές παραβολές που είπε ο Χριστός περιλαμβάνεται και η βαθυστόχαστη παραβολή των ταλάντων. Σύμφωνα με την παραβολή αυτή ένας πλούσιος οικοδεσπότης, προκειμένου να απουσιάσει για ένα χρονικό διάστημα από το σπίτι του, κάλεσε τους υπηρέτες  και, ανάλογα με τη δύναμη του καθενός,  τους εμπιστεύτηκε τάλαντα με την εντολή να εργασθούν και να τα αυξήσουν. Στον πρώτο  έδωσε  πέντε, στο δεύτερο δύο, και στον τρίτο ένα. Οι μεν δύο πρώτοι διπλασίασαν τα τάλαντα και το αφεντικό τους επιδοκίμασε και τους βράβευσε, όταν επέστρεψε. Ο τρίτος όμως δεν ασχολήθηκε με το τάλαντο αλλά το έθαψε στη γη και γι' αυτό τον   καταδίκασε  και  τον έδιωξε από το σπίτι ως  ανάξιο δούλο.
Είναι αυτονόητο ότι ο πλούσιος οικοδεσπότης δεν είναι άλλος παρά ο Θεός ο Οποίος ως πηγή των αγαθών προσφέρει στους ανθρώπους ποικίλα ψυχικά και σωματικά χαρίσματα με την εντολή να κινηθούν δραστήρια στην παρούσα ζωή και  να αξιοποιήσουν αυτά ευεργετικά για τους ανθρώπους.  Τα χαρίσματα αυτά εμβολιάζονται στον άνθρωπο κατά την ώρα του βαπτίσματος και ιδιαίτερα κατά τη στιγμή του Μυστηρίου του Χρίσματος, οπότε δίνονται στον άνθρωπο τα ποικίλα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Σκοπό έχουν την ανάπτυξη τους και την καρποφορία τους από τον άνθρωπο για να αναδειχθεί ένα έμψυχο καρποφόρο δένδρο ευεργετικό μέσα στην κοινωνία. Η συνεχής επεξεργασία των χαρισμάτων, η καλλιέργεια και η αύξηση τους αναδεικνύει τον πιστό πραγματικό πρεσβευτή του Θεού επί της γης. Έτσι ο άνθρωπος, αν κινηθεί δραστήρια και ευεργετικά κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του εφαρμόζοντας το θέλημα του Θεού, θα αποκτήσει τον έπαινό Του και την επιδοκιμασία Του.

Παράδειγμα και υπόδειγμα για το ότι πρέπει οι χριστιανοί να εργάζονται πνευματικά για την αντιμετώπιση της αμαστίας και την αύξηση των αρετών δίνει ο Ίδιος ο Κύριος ο οποίος βρισκόταν σε αδιάκοπη κίνηση και δράση και όπως αναφέρεται, «διήλθεν ευεργετών και ιώμενος πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου ». Καταπληκτικά υπήρξαν τα αποτελέσματα της τριετούς δράσης Του κατά την οποία,   παρά την πείσμονα αντίδραση που αντιμετώπισε, ολοκλήρωσε  το έργο Του. Το πόση   σημασία έδινε ο Κύριος στο έργο Του  φαίνεται και από το ότι εξέλεξε τους μαθητές Του για να το συνεχίσουν και τους προέτρεψε να δεηθούν στο Θεό να εκβάλει εργάτες στο θερισμό. Αυτό το πνευματικό έργο του Θεού το συνεχίζει δια μέσου των αιώνων η Εκκλησία και σ' αυτό το έργο καλείται να βοηθήσει και να εργαστεί κάθε χριστιανός. Εάν ο άνθρωπος αδρανήσει και αχρηστεύσει τα πνευματικά αυτά κεφάλαια, τότε είναι ένοχος και αναπολόγητος. Αυτό έπαθε ο τρίτος δούλος της σημερινής  παραβολής και αποδοκιμάστηκε από τον οικοδεσπότη.

Είναι κρίμα να χάσει κανείς τη βασιλεία του Θεού αχρηστεύοντας τα χαρίσματα που του έδωσε. Οι συνεπείς όμως εργάτες του καλού αγώνα, όταν απέλθουν από τον κόσμο αυτό θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στους αιώνιους πνευματικούς θησαυρούς του Θεού τους οποίους από τώρα έχει ετοιμάσει για τους πιστούς εργάτες Του. Δεν είναι δυνατό να περιγράψει κανείς το τι θα απολαμβάνουν οι άνθρωποι του Θεού στη Βασιλεία των Ουρανών.   Ο Απόστολος Παύλος γράφει σχετικά, « οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν». Την αλήθεια αυτή την πιστοποιεί ο Ίδιος ο Οικοδεσπότης λέγοντας προς τους φιλότιμους υπηρέτες της παραβολής,  «ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ! επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω· είσελθε εις την χαράν τού κυρίου σου ».  Δε ζητάει ο Θεός πολλά από τον άνθρωπο.  Άλλωστε τι έχει ο άνθρωπος δικό του για να το δώσει στο Θεό παρά μόνο τις αμαρτίες του; Ο Ψαλμωδός διερωτάται και λέει,  « Τι ανταποδώσομεν τω Κυρίω περί πάντων ων ανταπέδωκεν ημίν»; Ο Θεός ζητάει από τους ανθρώπους να κάνουν υπακοή στον Υιόν Του που είναι ο Σωτήρας τους. Αυτό λένε τα λόγια Του που ακούστηκαν από τον ουρανό, «Ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα· αυτού ακούετε ». Αμήν.