ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ

 

ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ

 του Αλεξάνδρου Ντβόρκιν,

Καθηγητού Σεκτολογίας¹, στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας

     Το πρώτο και βασικότερο χαρακτηρι­στικό του κινήματος της «Νέας Εποχής» είναι η πεποίθηση ότι η σύγχρονη ανθρω­πότητα ζει μια μεταβατική περίοδο μια περίοδο μετάβασης της γης στη νέα εποχή. Μέχρι τώρα ζούσαμε στην εποχή των Ιχθύων, υπό το αστρολογικό ζώδιο των Ιχθύων. Ο Ιχθύς, μας υπενθυμίζουν οι νεοεποχίτες, είναι το σημείο του Χριστιανισμού². Όμως τώρα η κυριαρχία των Ιχθύων φτάνει στο τέλος της και έρχεται η εποχή του Υδροχόου, φέρνοντας το νέο και το διαφορετι­κό. Η εποχή των Ιχθύων ήταν ρευστή και υγρή, ενώ η εποχή του Υδροχόου θα είναι φωτεινή και λαμπερή. Πότε ακριβώς θα έλθει η εποχή του Υδροχόου κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, ή μάλλον καθέ­νας έχει τη δική του άποψη και δεν υπάρ­χει ταύτιση απόψεων ούτε καν μεταξύ των ιδίων των νεοποχιτών. Η πλειοψηφία τους συσχετίζει περισσότερο ή λιγότερο την αρχή της νέας εποχής με την αρχή τηςνέας χιλιετίας. Όμως, αφ’ ετέρου, η πλέον παρα­δεκτή άποψη μεταξύ των νεοεποχιτών με «επιστημονικό προσανατολισμό» είναι ότι η αστρική εποχή διαρκεί κατά μέσον όρο2200χρόνια. Σύμφωνα με αυτόν τον υπο­λογισμό, δεν θα ζήσουμε μέχρι την εποχή του Υδροχόου, εάν φυσικά η εποχή των Ιχθύων δεν άρχισε από τα πριν, πριν ακό­μα από τη Γέννηση του Χριστού. Υπάρχει και μία τρίτη άποψη που τη συμμερίζονται πολλά ενεργά στελέχη του κινήματος, όπως π.χ. η προφήτισσα της Νέας Εποχής και γνωστή αμερικανίδα ηθοποιός, Σίρλεϋ Μακλέην, και οι οποίοι θεωρούν ότι η εποχή του Υδροχόου, εποχή του ανθρωπισμού, της αδελφοσύνης και του αποκρυφισμού,έχει ήδη αρχίσει.

 Στις κοινωνικές φαντασίες των νεοπο­χιτών μπορούμε να βρούμεμια σειρά ανα­λογιών με την κομμουνιστική ουτοπία. «Το μανιφέστο του παγκόσμιου πολιτισμού» του νεοεποχίτηΜάθιου Φοξπροκαλεί ακουσίως συνειρμούς με το «Μανιφέστο του κομ­μουνιστικού κόμματος». Οι νεοεποχίτες, όπως και οι μαρξιστές, συνδέουν την επι­κράτηση του παραδείσου στον πλανήτη με τηνεπανάσταση, μια επανάσταση στον το­μέα του πνεύματος, η οποία θεωρείται από αυτούς ως ένα ιδιότυπο ρήγμα, ένα άλμα από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας. Οι μαρξιστές έχουν ως μο­νάδα της ιστορίας τον κοινωνικο-οικονομικό σχηματισμό, ενώ οι νεοεποχίτες έχουν την εποχή. Και όπως οι μαρξιστές θεωρούν ότι ηεξελικτική μετάβασηαπό τον έναν κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό (σύστημα) στον άλλον υπαγορεύεται από τους απα­ράβατους και αδιαμφισβήτητους ιστορι­κούς νόμους, έτσι και οι νεοεποχίτες θω­ρούν ότι η εποχή του Υδροχόου θα έλθει μετά το τέλος της εποχής των Ιχθύων σύμφωνα με τους αντικειμενικούς αστρολογι­κούς νόμους. Για τους νεοεποχίτες αυτή αποτελεί την τελική κατάσταση της ανθρωπότητας, το βασίλειο της απόλυτης ευτυ­χίας, όπου όλα τα υλικά και πνευματικά προβλήματα θα έχουν επιλυθεί πλήρως.

 Για την οικοδόμηση της «Νέας Εποχής» οι νεοεποχίτες, όπως και οι μαρξιστές, είναι πρόθυμοινα γκρεμίσουν τα απομεινάρια «του παλιού κόσμου».Καθόλου τυχαίο και το γεγονός ότι πολλοί αποκρυφιστές, πρό­δρομοι και ιδεολόγοι της «Νέας Εποχής», στον καιρό τους χαιρέτισαν με αγαλλίαση την κατάκτηση της εξουσίας στηPωσία από τους μπολσεβίκους.Στο βιβλίο του «Αρχές της κοσμοαντίληψης της νέαςεποχής», ο μαθητής της Έλενας Ρέριχ Α. Κλιζόβσκι έγραφε:

«Η αντικατάσταση του απαρχαιωμένου πολιτισμού από έναν νέο θα πρέπει να θεωρείται ως ένα φυσιολογικό φαινόμενο, το οποίο απορρέει από τους βασικούς νόμους τηςεξέλιξης...Φυσικά, τέτοιες αλλαγές δεν γίνονται ανώδυνα και συνοδεύονται από δεινά για την ανθρωπότητα, όμως η κύρια αιτία των δεινών αυτών δεν βρίσκεται στην αλλαγή, τη διαδοχή, η οποία και είναι ανα­πόφευκτη, αλλά στην άγνοια των νόμων τηςεξέλιξης»³.

 Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει επί­σης και το κείμενο των «Επιστολών των Μαχάτμα», που έφερε οΝικόλας Ρέριχστους μπολσεβίκους:

 «Εμείς στα Ιμαλάια γνωρίζουμε τα πε­πραγμένα σας. Καταργήσατε την εκκλησία, η οποία ήταν φυτώριο ψεύδους και προλήψεων. Εξαφανίσατε τους μικροαστούς, οι οποίοι ήταν φορείς προκαταλήψεων. Καταστρέψατε τη φυλακή της εκπαίδευσης. Εξολοθρεύσατε την οικογένεια της υπο­κρισίας. Πυρπολήσατε το στρατό των δούλων. Αφανίσατετιςαράχνες του κέρδους.

 Κλείσατετιςπόρτες των νυχτερινών κατα­γωγίου. Απαλλάξατε τη γη από τους φι­λάργυρους προδότες. Αναγνωρίσατε ότι θρησκεία είναι η διδασκαλία για την κα­θολική (universal,all-embracing) ύλη. Αναγνωρίσατε την ασημαντότητα της ατομικής ιδιοκτησίας. Βγάλατε σωστά συμπεράσμα­ταγιατην εξέλιξη της κοινωνίας. Κατα­δείξατε τον προορισμό της γνώσης και της αντίληψης. Υποκλιθήκατε στο ωραίο. Φέ­ρατε στα παιδιά όλη την ισχύ του σύμπα­ντος. Ανοίξατε τα παράθυρα των παλα­τιών. Είδατε την επιτακτικότατα ανέγερ­σης οίκων Κοινού Καλού!

 » Όπως εμείς σταματήσαμε τηνεξέγερση στην Ινδία, όταναυτήήταν πρόωρη, έτσι εμείς αναγνωρίζουμε ότι το κίνημα σας ήλθε την κατάλληλη στιγμή και σας στέλνουμε τη βοήθεια μας, υποστηρίζοντας και εδραιώνοντας την Ένωση της Ασίας. Γνωρίζουμε ότι πολλά οικοδομήματα θα γίνουν κατά τα έτη '28, '31, '36. Σας χαιρετίζουμε, αναζητητές του Κοινού Καλού!».

  Ο Ρέριχ, επίσης, παρέδωσε στονΤσιτσέρινεξ ονό­ματος των ιδίων των Μαχάτμα έναν φάκε­λο που περιείχε χώμα από την ιερή για τους Ινδούς γη των Ιμαλαΐων «για τον τάφο του αδελφού μας μαχάτμα Λένιν»⁴.

 Και να τι γράφει ο «μαχάτμα Ρέριχ» στο βιβλίο του «Αλτάϊ-Ιμαλάϊα» για τονΤαμερλάνο, τον οποίο και θεωρεί εργαλείο προόδου:

«Άραγε δεν ήταν ο Ταμερλάνος ένας μεγάλος απολυμαντήριος κλίβανος; Κατέ­στρεψε πολλές πόλεις. Γνωρίζουμε τι ση­μαίνει να καταστρέφεις κωμοπόλεις με σπίτια από πηλό. γεμάτες με κάθε είδους μολύνσεις. Ορίστε, προσπεράσαμε δώδεκα πόλεις. Τι μπορούμε να κάνουμε μεαυτές;Προς όφελος του λαού θα πρέπει νατιςκάψουμε και δίπλα να σχεδιάσουμε την οικοδόμηση νέων οικισμών. Όσο αφήνονται στη σήψη τους οι παλαιοί οικισμοί, είναι δύσκολο να αναγκάσεις τους ανθρώπους να καταφύγουν σε νέους τόπους»⁵.

 Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι χαρακτηρι­στικοί υπό το πρίσμα της «παγκόσμιας κά­θαρσης», την οποία σχεδιάζουν να υλο­ποιήσουν οι πλουραλιστές και ανεκτικοί νεοεποχίτες. Την παγκόσμια κάθαρση θα ακολουθήσει η εδραίωση της «Νέας Εποχής», Κατά τη διαδικασία αυτή θα εξολοθρευθούν όχι μόνον οι συνειδητοί αντίπαλοι του νέου καθεστώτος, αλλά και όλοι όσοι είναι ξένοι προς τη συνείδηση της «Νέας Εποχής». Το μέντιουμΑλλά Τέρ-Ακοπιάνγράφει: «Καρκινικά ανθρώπινα κύτταρα,... κοσμικά σκουπίδια, οι ψυχές αυτών που κατά την ανάπτυξη τους βρέθηκαν σε αδιέξοδο και δεν πραγμάτωσαντις εσωτερικέςτους δυ­νατότητες θα αφανισθούν»⁶.

 Οι προφήτες της «Νέας Εποχής» μιλώ­ντας για τα σχέδια «κάθαρσης της Μητέρας-Γης», καθησυχάζουν τους αναγνώστες τους και τους ακροατές τους, υποστηρίζο­ντας ότι «ουσιαστικά δεν υπάρχει θάνατος» και συνεπώςαυτοί που αφανίσθηκαν κατά τη διαδικασία εδραίωσης της «Νέας Εποχής», σύμφωνα με το νόμο της μετεμψύχωσης, θα επιστρέψουν ξανά στη γη.Με τον τρόπο αυτόν δικαιολογούνται οι μελλοντικοί φό­νοι.

Όμως οι ιδέες της «Νέας Εποχής» δι­καιολογούν και τους φόνους που γίνονται ήδη σήμερα. Παραδείγματος χάριν, ένα από τα «κοσμικά πνεύματα» [=δαιμονικές οντότητες] λέγει ότιοι εκτρώσεις είναι καθ' όλα επιτρεπτές, εάν οι γονείς ασχολούνται με τη δική τους πνευματική άνοδο.Η ζωή δεν αποτελεί κάτι το ανεπανάληπτο και η ψυ­χή του παιδιού μπορεί να περιμένει τηνεπόμενη μετενσάρκωση. Επίσης, όπωςσημειώνει το ίδιο «πνεύμα»,η έκτρωση δεν αποτελεί φόνο, δηλαδή η ψυχή του παιδιού γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι οι γονείς πρόκειται να κάνουν έκτρωση, απλώς δεν θα πάει να κατοικήσει σε ένα τέτοιο έμβρυο.⁷

 1. Από τη λέξη σέκτα-σέκτες. με την οποία χαρακτηρίζονται οι σύγχρονες επικίνδυνες για το ανθρώπι­νο πρόσωπο και την κοινωνία αιρέσεις.

2. ΙΧΘΥΣ = Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ (ΣτΜ).

3.Α. Κλιζόβσκι,Αρχές της κοσμοαντίληψης της νέας εποχής, Ρίγα. 1991. σ. 27.

4. Β. Σίντοροφ. Στις κορυφές. Διηγήματα, Μόσχα 1998. α. 52.

5. Ν.Ρέριχ. Αλτάϊ-Ιμαλάϊα. Το απόσπασμα παρατίθεται στο βιβλίο: Β. Αλεξέγιεβ. Α. Γρηγόριεβ, Η θρησκεία τον Αντιχρίστου, Νοβοσιμπίρσκ 1997, σ. 173.

6. Α. Τέρ-Ακοπιάν, Οι πνευματιστές των ημερών της Αποκαλύψεως, Μόσχα. 1992.σ. 16. Ο δρόμος προς τον εαυτό σου, 1992. Τεύχος 2.

  

Από το περιοδικό ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ τεύχος 58

Πηγή