Κυριακὴ 28 Ἰουλίου.Τυπικαὶ διατάξεις τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Κυριακὴ 28 Ἰουλίου. Μνήμη τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καὶ Διακόνων Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος, Παρμενᾶ καὶ τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Εἰρήνης τῆς Χρυσοβαλάντου. Ἦχος δ΄. Ἑωθινόν ε΄.

Τυπικαὶ διατάξεις τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν

Ἐν τῷ μικρῷ ἐσπερινῷ

Μετὰ τὸν προοιμιακόν, εἰς τὸ∙ Κύριε ἐκέκραξα…ἰστῶμεν στίχους δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ γ΄ ἀναστάσιμα στιχηρὰ∙ Τὸν ζωοποιὸν σου Σταυρόν… Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς…Πύλας Ἄδου συνέτριψας Κύριε…δευτε-ροῦντες τὸ α΄. Δόξα…Καὶ νῦν…τὸ δογματικὸν θεοτοκίον∙ Ἀσπόρως συνέλαβες…Τὸ∙ Φῶς ἱλαρόν…τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἰς τὸν στίχον ψάλλομεν τὸ ἀναστάσιμον στιχηρὸν∙ Κύριε ἀνελθὼν ἐν τῷ σταυρῷ…εἴτα τὰ γ΄ προσόμοια τῆς Θεοτόκου∙ Ὁ ἐξ ἀνάρχου Πάρος Υἱὸς ἀχρόνως…Σωματωθέντα τὸν Κτίστην τῶν ἀ-παντων…Ἵνα σοῦ πᾶσι τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους…Δόξα…Καὶ νῦν…τὸ ἐγ-κωμιαστικὸν θεοτοκίον∙ Ὁ σὺν Πατρὶ καὶ Πνεύματι δοξολογούμενος Υἱὸς…Τὸ∙ Νῦν Ἀπολύεις…Τὸ τρισάγιον καὶ τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυ-τίκιον∙ Τὸ φαιδρὸν τῆς Ἀναστάσεως κήρυγμα…Δόξα…Καὶ νῦν…τὸ ὁμό-ηχον θεοτοκίον∙ Τὸ ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον…Ἀπόλυσις.

Ἐν τῷ ἀποδείπνῳ

Ἐν τῷ μικρῷ ἀποδείπνῳ, ψάλλομεν τὸν κανόνα τῆς Θεοτόκου κατ’ ἦχον καὶ ἡμέραν∙ Φωτί με τῶν πρεσβειῶν σου φώτισον…(ἐκ τοῦ Θεο-τοκαρίου τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ ἁγιορείτου). Εἰς δὲ τὸ τρισάγιον, ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου∙ Τὰ τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως…Ἐν τέλει, μετὰ τὸ∙ Τῇ Ὑπερμάχῳ… οἱ κδ΄ οἶκοι τῆς Θεοτόκου.

Ἐν τῷ μεγάλῳ ἐσπερινῷ

Μετὰ τὸν προοιμιακόν, στιχολογοῦμεν τὸ α΄ κάθισμα τοῦ Ψαλτη-ρίου, ἤτοι τὸ∙ Μακάριος ἀνήρ…ὅλον. Εἰς δὲ τὸ∙ Κύριε ἐκέκραξα…ἱστῶμεν στίχους ι΄ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ ἀναστάσιμα γ΄∙ Τὸν ζωοποιὸν σου Σταυρόν…Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς…Πύλας Ἄδου συνέτριψας Κύριε… ἀνατολικὰ στιχηρὰ δ΄∙ Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν λαοί…Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι Σωτήρ…Πύλας χαλκᾶς συνέτριψας…Κύριε ἡ ἐκ Πατρός σου γέννησις… τῶν ἁγίων προσόμοια γ΄∙ Ἐν ἐκλογῇ θεοκρίτῳ προετιμήθητε…Φωτι-στικαὶ ὡς λαμπάδες Πνεύματος χάριτι…Ἀνευφημείσθω Νικάνωρ ὁ ἱερώ-τατος…Δόξα…Καὶ νῦν…τὸ α΄ θεοτοκίον τοῦ ἤχου∙ Ὁ διὰ σὲ θεοπάτωρ προφήτης Δαυΐδ…Εἴσοδος. Τὸ∙ Φῶς ἱλαρόν…τὸ προκείμενον τῆς ἡ-μέρας∙ Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν…μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἰς τὴν λιτήν, τὸ στιχηρὸν τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ ἢ τοῦ ἁγίου τῆς μονῆς. Δόξα καὶ νῦν, τὸ εἰς τὸν αὐτὸν ἦχον τοῦ ἰδιομέλου, θεοτοκίον. Εἰς τὸν στίχον, τὸ ἀναστά-σιμον στιχηρὸν∙ Κύριε ἀνελθὼν ἐν τῷ σταυρῷ…εἶτα τὰ γ΄ στιχηρὰ, τὰ κατ’ ἀλφάβητον∙ Κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου μόνε Δυνατέ…Λαὸς  παράνομος Χριστέ…Μετὰ δακρύων γυναῖκες…Δόξα…Καὶ νῦν…τὸ θεοτοκίον∙ Νεῦσον παρακλήσεσι σῶν οἰκετῶν Πανάμωμε…Τό∙ Νῦν ἀπολύεις…καὶ τὸ τρισάγιον. Ἀπολυτίκιον, τὸ ἀναστάσιμον∙ Τὸ φαιδρὸν τῆς Ἀναστάσεως κήρυγμα…ἅπαξ. Εὐθὺς τὸ∙ Θεοτόκε Παρθένε…Ἡ εὐλόγησις τῶν ἄρτων καὶ ἡ ἀνάγνωσις εἰς τὰς ἐπιστολάς.    

Μὴ τελουμένης ἀγρυπνίας, ἀπολυτίκια εἰς τὸν μέγαν ἐσπερινὸν (καταλιμπανομένου τοῦ μικροῦ) λέγομεν, ὡς ἐσημειώθησαν ἐν τῷ μικρῷ. Τῇ δὲ Κυριακῇ πρωῒ, ἐν τῷ μεσονυκτικῷ, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου∙ Τριάδα θεαρχικὴν δοξάσωμεν…Τὰ Ἄξιόν ἐστιν…Τρισάγιον, καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου∙ Τὰ τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως…καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ μεσονυκτικοῦ.

Ἐν τῷ ὄρθρῳ      

Εἰς τὸ· Θεὸς Κύριος…τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον∙ Τὸ φαιδρὸν τῆς Ἀναστάσεως κήρυγμα…Δόξα· τὸ αὐτὸ…Καὶ νῦν…τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον∙ Τὸ ἀπ’  αἰῶνος ἀπόκρυφον…Εὐθὺς ἡ στιχολογία τοῦ Ψαλτηρίου ὡς ἐξῇς: ὁ ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον γ΄, Δόξα, καὶ νῦν…Καὶ ἀναγινώσκει τὸ Β΄ κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. Εἰς τὸ τέλος αὐτοῦ λέγει· Δόξα, καὶ νῦν. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα δόξα σοι, ὁ Θεός. Ἐκ γ΄. Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν Κύριε δόξα σοι. Ὁ ἱερεύς· μικρὰ συναπτὴ καί· Ὅτι σὸν τὸ κράτος…Ὁ χορός· Ἀμήν, καὶ ψάλλονται τὰ ἀναστάσιμα καθίσματα· Ἀναβλέψασαι τοῦ τάφου τὴν εἴσοδον…Δόξα· Ἑκουσίᾳ σου βουλῇ…Καὶ νῦν…τὸ θεο-τοκίον· Κατεπλάγη Ιωσήφ…Εἶτα ὁ ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον γ΄, Δόξα, καὶ νῦν. Καὶ ἀναγινώσκει τὸ Γ΄ κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. Εἰς τὸ τέλος αὐτοῦ λέγει· Δόξα, καὶ νῦν. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα δόξα σοι, ὁ Θεός. Ἐκ γ΄. Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν Κύριε δόξα σοι. Ὁ ἱερεύς· μικρὰ συναπτὴ καί· Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος…Ὁ χορός· Ἀμήν, καὶ ψάλλονται τὰ ἀνα-στάσιμα καθίσματα· Ἀνέστης ὡς ἀθάντος…Δόξα· Ἐκ τῶν ἄνῳ κατελθὼν… Καὶ νῦν...τὸ θεοτοκίον∙ Κατεπλάγησαν Ἁγνὴ…Εἶτα ὁ ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον γ΄, Δόξα, καὶ νῦν. Καὶ ἀναγινώσκει τὸ ΙΖ΄ κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. Εἰς τὸ τέλος αὐτοῦ ψάλλονται τὰ Εὐλογητάρια. Αἴτησις καὶ ἡ Ὑπακοὴ τοῦ ἤχου· Τὰ τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως…Εὐθὺς οἱ ἀνα-βαθμοὶ τοῦ ἤχου, τὸ προκείμενον αὐτοῦ καὶ ἅπασα ἡ τάξις τοῦ ἑωθινοῦ ε΄ Εὐαγγελίου. Εἶτα τὸ· Ἀνάστασιν Χριστοῦ…Ὁ ν΄ ψαλμός. Δόξα· Ταῖς τῶν Ἀποστόλων…Καὶ νῦν· Ταῖς τῆς Θεοτόκου…Εἰς τὸν στίχον τὸ· Ἀναστὰς ὁ  Ἰησοῦς…   

Εἶτα οἱ κανόνες∙ ὁ ἀναστάσιμος, μετὰ τῶν εἱρμῶν, εἰς δ΄ τροπάρια, ὁ σταυροαναστάσιμος, ἄνευ εἱρμῶν, εἰς γ΄ τροπάρια, ὁ τῆς θεοτόκου, ἄνευ εἱρμῶν, εἰς γ΄ τροπάρια, καὶ τῶν ἁγίων, ἄνευ εἱρμῶν, εἰς δ΄ τρο-πάρια. Λέγομεν δὲ καὶ τοὺς ιβ΄ στίχους τῆς στιχολογίας ἐν ἑκάστῃ ᾠδῇ, εἰς δὲ τὰ δύο τελευταῖα τὸ· Δόξα…καὶ τὸ· Καὶ νῦν…Καταβασίαι· Χοροὶ Ἰσραὴλ…Ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς, κάθισμα τῶν ἁγίων· Διάκονοι σεπτοὶ…Δόξα∙ τὸ αὐτὸ…Καὶ νῦν…τὸ θεοτοκίον∙ Ἀνύμφευτε ἁγνὴ…Ἀφ’ ἕκτης τὸ ἀναστά-σιμον κοντάκιον∙ Ὁ Σωτὴρ καὶ ῥύστης μου…καὶ ὁ οἶκος∙ Τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρὼν…Συναξάριον. Ἡ τιμιωτέρα στιχολογείται.  

Τὸ· Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν…ἐκ γ΄ καὶ τὸ· Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν…εἶτα τὸ ἑξαποστειλάριον, τὸ ε΄ ἀναστάσιμον· Ἡ ζωὴ καὶ ὁδὸς Χριστὸς…καὶ τὸ Θεοτοκίον αὐτοῦ∙ Ὑμνῶ σου τὸ ἀμέτρητον…Εἰς τοὺς αἴ-νους, ἱστῶμεν στίχους η΄ καὶ ψάλλομεν ἀναστάσιμα στιχηρὰ δ΄∙ Ὁ Σταυρὸν ὑπομείνας καὶ θάνατον…Ἐν τῷ Σταυρῷ σου Χριστέ…Τῷ σῷ Σταυρῷ Χριστὲ Σωτήρ…Τῶν πατρικῶν σου κόλπων…ἀνατολικά στιχηρά δ΄∙ Θάνατον καταδέξω σαρκί…Πέτραι ἐσχίσθησαν… Ἐπεθύμησαν γυναῖκες…Ποῦ ἐστιν Ἰησοῦς…Δόξα…τὸ ε΄ Ἑωθινὸν ἰδιόμελον∙ Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων Χριστὲ!…Καὶ νῦν∙ Ὑπερευλογημένη…Δοξολογία μεγάλη…καὶ τὸ ἀναστάσιμον τροπάριον μόνον∙ Σήμερον σωτηρία… Ἐκτενής, ἀπόλυσις. Ἡ α΄ ὥρα ἐν τῷ νάρθηκι.

Ἐν ταῖς ὥραις  

Λέγομεν δὲ ἐν ταῖς ὥραις, Δόξα…τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον∙ Τὸ φαιδρὸν τῆς Ἀναστάσεως κήρυγμα…Καὶ νῦν∙ τὸ θεοτοκίον τῶν ὡρῶν. Εἰς τὸ τρισάγιον, ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου∙ Τὰ τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως…

Εἰς τὴν Λειτουργίαν           

 

Τὰ τυπικά. Οἱ μακαρισμοὶ τοῦ ἤχου εἰς η΄ τροπάρια. Εἰσοδικὸν τὸ∙ Δεῦτε προσκυνήσωμεν…ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρών…Ἀπολυτίκια μετὰ τὴν Εἴ-σοδον, τὸ ἀναστάσιμον∙ Τὸ φαιδρὸν τῆς Ἀναστάσεως κήρυγμα…τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ…Δόξα…ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου∙ Τὰ τῆς σῆς παραδόξου ἐ-γέρσεως…Καὶ νῦν∙ Προστασία τῶν Χριστιανῶν…Τρισάγιον. Προκεί-μενον καὶ ἀλληλουϊάριον τοῦ ἤχου. Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον τῆς Κυ-ριακῆς. Ἀπόστολος∙ Ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας… (Ρωμ. ι΄ 1-10), ὁ ζή-τει τῇ ε΄ Κυριακῇ τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Εὐαγγέλιον∙ Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνὼν… (Ματθ. η΄ 28-34, θ΄ 1), ὁ ζήτει τῇ ε΄ Κυριακῇ τῶν κατὰ Ματθαῖου Εὐαγγελίων. Εἰς τὸ∙ Ἑξαι-ρέτως…τὸ∙ Ἄξιόν ἐστίν…Κοινωνικὸν∙ Αἰνεῖτε τὸν Κύριον…Εἴδομεν τὸ φῶς…Πληρωθήτω…Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου…ἐκ γ΄, Δόξα…Kαὶ νῦν…οἱ δύο ψαλμοὶ· Εὐλογήσω τὸν Κύριον…Ὑψώσω σὲ ὁ Θεός μου…καὶ ἡ ἀπόλυσις.