Η ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑ (Γ. Παπαθανασόπουλος)Ἡ Οὐκρανία ἀποτελεῖ σαφὲς ἱστορικὸ παράδειγμα γιὰ τὸ ὅτι οἱ βαθιὲς πληγὲς στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν μπορεῖ νὰ παραμείνουν ἀνοικτὲς ὅσο θὰ ὑπάρχουν αὐτοὶ οἱ λαοί.
Ἡ Οὐκρανία ἀποτελεῖ σαφὲς ἱστορικὸ παράδειγμα γιὰ τὸ ὅτι οἱ βαθιὲς πληγὲς στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν μπορεῖ νὰ παραμείνουν ἀνοικτὲς ὅσο θὰ ὑπάρχουν αὐτοὶ οἱ λαοί.
Ἡ διχασμένη Οὐκρανία
Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
. Ἡ σύγκρουση τῶν Οὐκρανῶν ὀπαδῶν τῆς Δύσης μὲ τὴ φιλορωσικὴ ἐξουσία ἦταν ἕνα ἀκόμη ἐπεισόδιο στὴν ἱστορία τῆς πολύπαθης αὐτῆς χώρας. Οἱ διάφοροι ἀναλυτές, γιὰ νὰ δείξουν τὸν ὑπάρχοντα διχασμό, χωρίζουν τὴν Οὐκρανία σὲ περιοχές, ἀνάλογα μὲ τὰ ποσοστὰ τῶν δυτικοφρόνων καὶ τῶν ρωσόψυχων Οὐκρανῶν. Αὐτὸς ὁ διαχωρισμὸς εἶναι σωστὸς καὶ χρήσιμος, ἀλλὰ δὲν ἐξηγεῖ τὸ πρόβλημα. Ἡ ἐξέγερση δὲν ἦταν μόνο μία πράξη ἀγανάκτησης κατὰ τοῦ Γιανουκόβιτς, ἐπειδὴ δὲν θέλησε τὴ συνεργασία μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, οὔτε ἦταν μία πολιτικὴ καὶ λαϊκὴ κίνηση τῶν τελευταίων ἐτῶν. Ἡ πραγματικότητα εἶναι πὼς πρόκειται γιὰ ἕνα βαθὺ πνευματικό, θρησκευτικὸ καὶ πολιτισμικὸ διχασμὸ τῶν κατοίκων της, ποὺ διαρκεῖ ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ 16ου αἰώνα!
. Ἀπὸ θρησκευτικῆς ἀπόψεως ἡ Οὐκρανία εἶναι βαθιὰ διχασμένη. Σήμερα οἱ περισσότεροι Οὐκρανοὶ εἶναι Ὀρθόδοξοι, πιστοὶ στὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας. Οἱ Οὐνίτες καὶ οἱ ἄλλοι πιστοὶ στὸν Πάπα εἶναι περίπου πέντε ἑκατομμύρια σὲ πενήντα ἑκατομμύρια συνολικὸ πληθυσμό, ἀλλὰ εἶναι ἐπιθετικοί, καλὰ ὀργανωμένοι καὶ ὑποστηρίζονται ἀπὸ τὸ Βατικανὸ καὶ τοὺς συμμάχους του. Αὐτοὶ ἑνώνουν τὶς δυνάμεις τους μὲ τὰ ἑκατομμύρια τῶν ἐθνικιστῶν καὶ τῶν ἄλλων Οὐκρανῶν, ποὺ ἐπιδιώκουν τὴν ἔνταξη τῆς Οὐκρανίας στὴ Δύση.
. Οἱ ἐπιδιώξεις τῆς φιλοδυτικῆς καὶ ἀντιρωσικῆς οὐκρανικῆς ἰντελιγκέντσιας ἐπηρέασαν τὴν Ὀρθοδοξία στὴν Οὐκρανία. Ὁ ἐθνικισμός, τὸ πολιτικὸ μικρόβιο καὶ ἡ ματαιοδοξία ὁρισμένων Οὐκρανῶν κληρικῶν τοὺς ὁδήγησαν στὴν ἀπόσχισή τους ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας καὶ στὴ δημιουργία σχισματικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Αὐτὴ περιλαμβάνει περίπου δύο ἑκατομμύρια πιστοὺς καὶ δὲν τὴν ἀναγνωρίζει καμία ἀπὸ τὶς 14 Ἐκκλησίες, ποὺ ἀπαρτίζουν τὴν ἀνὰ τὸν κόσμο Ὀρθοδοξία. Κανονικὴ Ὀρθόδοξη Οὐκρανικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ὑπὸ τὴν δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας.
. Ἡ φιλοδυτικὴ πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Οὐκρανίας, ὅταν ἦταν στὴν ἐξουσία, κατέθεσε ἐπίσημο αἴτημα στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ προσπάθησε νὰ πείσει τὸν Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο νὰ ἀναγνωρίσει τὴν αὐτοκεφαλία τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, δηλαδὴ τὴν ἀπόσπασή της ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας. Ὁ Πατριάρχης καὶ τὰ περὶ αὐτὸν μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου δὲν ἀποδέχθηκαν τὸ αἴτημα. Ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἐπισκέφθηκε τότε τὴν Οὐκρανία καὶ δέχθηκε ἰδιαίτερες τιμὲς ἀπὸ τὴν Οὐκρανικὴ Κυβέρνηση, ἀλλὰ δὲν μίλησε ὑπὲρ τῆς αὐτοκεφαλίας. Μόνον εὐχὲς ἐξέφρασε, νὰ λυθεῖ τὸ ζήτημα. Μεσολαβητικὲς προσπάθειες τοῦ Φαναρίου γιὰ ἐπίλυση τοῦ προβλήματος δὲν εἶχαν ἀποτέλεσμα.
. Ἐπὶ Γιανουκόβιτς ὁ Πατριάρχης τῆς Μόσχας Κύριλλος ἐπισκέφθηκε τὴν Οὐκρανία. Κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του ἐνίσχυσε τὸ φρόνημα τῶν ἑκατομμυρίων ρωσόψυχων Οὐκρανῶν καὶ δέχθηκε ἀπὸ τὴ φιλορωσικὴ πολιτικὴ ἡγεσία πολλὲς τιμές. Σημειώνεται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας, γιὰ νὰ ἀπαντήσει στὴν πίεση ἀπὸ τὴν ἐθνικιστικὴ ἐπιρροὴ στὰ ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα, ἀποφάσισε οἱ ὑπὸ τὴ δικαιοδοσία του Μητροπολίτες τῆς Οὐκρανίας νὰ συγκροτήσουν ἐπαρχιακὴ Σύνοδο καὶ νὰ ἔχουν αὐτονομία κινήσεων. Κάτι ἀνάλογο ἰσχύει στὴν Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀμερικῆς καὶ στὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, ποὺ εἶναι ὑπὸ τὴ δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
. Οἱ σχέσεις τῆς Ὀρθόδοξης Ρωσικῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ Βατικανὸ εἶναι παγωμένες σὲ ἀνώτατο ἐπίπεδο, λόγῳ τῆς Οὐνίας. Γιὰ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας ἡ ὕπαρξη καὶ ἡ δράση τῆς Οὐνίας στὴν Οὐκρανία ἀποτελεῖ σοβαρότατο ἠθικό, ἐκκλησιαστικὸ καὶ πολιτισμικὸ ζήτημα καὶ θεωρεῖ ὑπεύθυνο τὸ Βατικανό, ποὺ δημιούργησε καὶ καθοδηγεῖ τὴν Οὐνία καὶ τὴν προπαγάνδα της. Μπορεῖ νὰ ἔχουν ἐπισκεφθεῖ τὸν Πάπα ὁ Πρόεδρος Πούτιν καὶ ὁ ἁρμόδιος τῶν ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολὰμσκ Ἰλαρίων, ὅμως ὁ Πατριάρχης Μόσχας ἀρνεῖται τὴ συνάντηση.
Τὸ παρελθὸν καθορίζει τὸ παρὸν καὶ προοιωνίζει τὸ μέλλον
. Ἡ Οὐκρανία ἀποτελεῖ σαφὲς ἱστορικὸ παράδειγμα γιὰ τὸ ὅτι οἱ βαθιὲς πληγὲς στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν μπορεῖ νὰ παραμείνουνἀνοικτὲς ὅσο θὰ ὑπάρχουν αὐτοὶ οἱ λαοί. Ἡ ἐπιχείρηση τοῦ Βατικανοῦ νὰ προσηλυτίσει καὶ νὰ ἐκδυτικίσει τοὺς Οὐκρανοὺς ξεκινάει τὸ 1564, πρὶν δηλαδὴ 450 χρόνια! Τὸ ἔτος αὐτὸ ἔφτασαν στὴν περιοχὴ Ἰησουίτες μοναχοὶ καὶ ἄρχισαν τὸ ἔργο προσηλυτισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων. Μὲ τὴ δική τους προτροπὴ οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς ὑπὸ πολωνικὸ ἔλεγχο Οὐκρανίας δέχθηκαν ἀπηνεῖς διωγμούς. Οἱ προσπάθειες τῶν Ἰησουιτῶν εἶχαν ἀποτέλεσμα στὸ Ὀρθόδοξο ἡγετικὸ ἐκκλησιαστικὸ ἐπίπεδο, ποὺ εἶχε διαβρωθεῖ ἐκ τῶν ἔσω, γιατί οἱ Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι διορίζονταν ἀπὸ τὸν παπικὸ πολωνὸ ἡγεμόνα καὶ συνήθως ἦσαν αὐλικοί του, χωρὶς κανένα ἐκκλησιαστικὸ καὶ πνευματικὸ ἐνδιαφέρον. Τὸ 1596 στὴ λεγόμενη Σύνοδο Μπρεστ – Λιτὸβσκ ἕξι ἀπὸ τοὺς ὀκτὼ παρόντες ἐπισκόπους, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ ἐπισκόπου Κιέβου Μιχαὴλ Ραγκόζα, ἀποφάσισαν ἐρήμην του λαοῦ νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴ Ρώμη. Οἱ δύο ἐπίσκοποι ποὺ μειοψήφησαν μαζὶ μὲ τὴ μεγάλη πλειονοψηφία τῶν μοναχῶν, τοῦ ἐνοριακοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ ἀποφάσισαν νὰ παραμείνουν πιστοὶ στὴν Ὀρθοδοξία, ἔστω κι ἂν τοὺς περίμενε τὸ μαρτύριο. Ἔτσι ἐπῆλθε τὸ βαθὺ θρησκευτικὸ καὶ πολιτισμικὸ σχίσμα ποὺ ζοῦμε σήμερα.
. Οἱ ἔξι Ὀρθόδοξοι Μητροπολίτες ποὺ ἔγιναν Οὐνίτες συμφώνησαν νὰ δεχθοῦν τὶς ἀρχὲς ποὺ διακηρύχθηκαν στὴ Σύνοδο τῆς Φλωρεντίας (Σημ.: Μόνιμη ἐπιδίωξη τῆς Ρώμης ἀπὸ τὸ 1438-39 εἶναι οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ ἀποδεχθοῦν τὰ ὅσα δόγματα ὁ Πάπας ἐπιδίωξε νὰ ἐπιβάλει στὴ Σύνοδο Φεράρας – Φλωρεντίας), νὰ ὁμολογήσουν τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα (Σημ.: Ἄλλη διαχρονικὴ ἐπιδίωξη τῆς Ρώμης) καὶ νὰ κρατήσουν τὴν ἀμφίεση τῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν, τὸ βυζαντινὸ τυπικὸ στὴ Θεία Λειτουργία καὶ τὸν ἔγγαμο κλῆρο (Σημ.: Ἡ Ρώμη δέχεται τὶς ἰδιαιτερότητες τῆς προσαρτώμενης Ἐκκλησίας, ἀρκεῖ αὐτὴ νὰ δεχθεῖ τὸ Πρωτεῖο τοῦ Πάπα καὶ τὰ δόγματα, τῶν ὁποίων εἶναι ἐκφραστής).
. Τὸν 16ο αἰώνα ἀρχίζει ὁ ἀγώνας τῶν Οὐνιτῶν νὰ ἀλώσουν τὴν Ὀρθοδοξία στὴν Οὐκρανία. Μὲ τὴν ἄσκηση βίας αὐτοί, ὁ Πάπας, οἱ Ἰησουίτες καὶ ἡ παπικὴ πολιτικὴ ἐξουσία ἐπιδίωξαν νὰ “ἐκπολιτίσουν” τοὺς Ὀρθοδόξους στὴν Οὐκρανία. Αὐτὴ ἡ ἐπιδίωξη φτάνει ἕως καὶ τὶς ἡμέρες μας.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά