Δός μου μιάμιση δραχμὴ

Ὁ γέροντας Δαμασκηνὸς μὲ τέτοια συνέπεια καὶ ἀκρίβεια ζοῦσε τὴν ἀγγελικὴ ζωὴ τηρώντας τὶς μοναχικὲς ὑποσχέσεις του καὶ γι' αὐτὸ δεχόταν πλούσια τὴν Θεία Χάρι. Ἢ προσήλωσής του στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶχε σβήσει κάθε ἐπιθυμία πρὸς ἀπόκτηση ὑλικῶν ἀγαθῶν. Μόνο θησαυρὸ τοῦ εἶχε τὴν πτωχεία. «Ὃ μοναχός», ἔλεγε, «ἒφ' ὅσον ἐπιδιώκει τὴν ἄϋλη ζωὴ τῶν Ἀγγέλων, δὲν πρέπει νὰ ἔχει οὐδεμία προσήλωση στὰ χοϊκὰ πράγματα τοῦ κόσμου τούτου, τὰ ἐφήμερα καὶ πρόσκαιρα. Μοναδική του ἀπασχόληση ἔχει τὴν κατάληψη τοῦ Ἀκατάληπτου».

Ὃ Γέροντας μόλις ἔπαιρνε τὸν μισθό του, τὸν παρέδιδε ἀμέσως στὸ Κοινόβιο καὶ δὲν κρατοῦσε τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτό του. Μάλιστα, δὲν πήγαινε στὸ κελί του, πρὶν ἀπόθεση τὰ χρήματα. Ἔτσι δὲν εἶχε ἐπάνω του οὔτε δραχμή. Ἐὰν ἤθελε νὰ δώσει κάπου ἐλεημοσύνη ἢ κατὰ τὴν ἐξομολόγηση διαπίστωνε κάποια ἀνάγκη γιὰ οἰκονομικὴ βοήθεια, ζητοῦσε χρήματα ἀπόκτηση τὴν Γερόντισσα, μὲ πολλὴ συστολή, σὰν νὰ μὴν εἶχε κανένα δικαίωμα. Γνώριζε ὅτι ἢ ἀκτημοσύνη εἶναι ἀνωτέρα καὶ αὐτῆς τῆς ἐλεημοσύνης. Ὅσες φορὲς κατέβαινε στὰ Μέγαρα γιὰ ποιμαντικὴ διακονία, ζητοῦσε καὶ πάλι χρήματα ἀπόκτηση τὴν Γερόντισσα λέγοντας:

-Σὲ παρακαλῶ. Γερόντισσα, μοῦ δίνεις κάνα ταληράκι γιὰ...

κερί;

Καὶ ἄλλοτε: Γερόντισσα, τὸ αὐτοκίνητο θέλει βενζίνη. Θὰ μοῦ δώσης καμία δραχμή;

Ἢ ἀδελφὴ Ά. μὲ συγκίνηση ἐνθυμεῖται ἕνα γεγονὸς ποὺ συνέβη τὸν 1966, ὅταν ἀκόμη ἦταν λαϊκή, στὴν πλατεία Ὁμονοίας Ἀθηνῶν. Μία ἡμέρα ὃ Πάππους, ἢ Γερόντισσα καὶ ἢ ἀδελφὴ Ά. ξεκίνησαν νὰ ἐπισκεφθοῦν ἕνα ὀρφανοτροφεῖο στὴν περιοχὴ Πατησίων. Προχωροῦσαν πρὸς τὴν Ὁμόνοια, γιὰ νὰ ἐπιβιβαστοῦν στὸ τρόλεϊ. Ὃ Γέροντας, μὲ τὴν προσοχὴ καὶ τὴν αὐστηρότητα ποὺ τὸν διέκρινε, εἶχε συστήσει στὴν Γερόντισσα καὶ τὴν ἀδελφὴ νὰ μὴν βαδίζουν δίπλα του, ἀλλὰ νὰ τὸν ἀκολουθοῦν σὲ ἀπόσταση τριῶν μέτρων. Ὅταν, ὅμως, ἔφθασαν στὴν στάση τοῦ τρόλεϊ, τὸν πλῆθος τὸν παρέσυρε καὶ εὑρέθηκε μέσα στὸ ὄχημα, περιμένοντας μὲ ἀγωνία τὴν Γερόντισσα καὶ τὴν ἀδελφή. Μόλις, λοιπόν, εἶδε τὸν τρόλεϊ νὰ ξεκινᾶ, χωρὶς νὰ ἔχει προλάβει νὰ ἐπιβιβασθεῖ ἢ Γερόντισσα, ἐπετάχθηκε στὸ παράθυρο φωνάζοντας μὲ τὴν συνήθη του ἁπλότητα:

-Γερόντισσα, δός μου μιάμιση δραχμὴ γιὰ τὸν εἰσιτήριο.

Ὃ κόσμος, ποὺ εὑρισκόταν ἐκεῖ, κατάπληκτος ἔλεγε:

-Νά, ποὺ καὶ σήμερα ὑπάρχουν παπάδες πραγματικοί!

Κάτι παρόμοιο συνέβη ἐπίσης, ὅταν ὃ Πάππους ἀναγκάστηκε κάποτε νὰ ταξιδεύσει ἀπρόοπτα μὲ τὸν λεωφορεῖο τῆς γραμμῆς Ἄλεποχωρι- Μέγαρα. Ἀνοίγοντας τὸν πορτοφόλι του γιὰ νὰ πληρώσει τὸν εἰσιτήριο, εὕρισκε μέσα μόνο βίδες, «παξιμάδια» καὶ ἄλλα παρόμοια μικροαντικείμενα, τὰ ὅποια συνήθως ἔφερε ἐπάνω του γιὰ τὶς πρῶτες ἀνάγκες... ὡς συντηρητὴς τῆς Μονῆς!.. Ντροπιασμένος εἶπε στὸν εἰσπράκτορα:

-Μὲ συγχωρεῖτε, δὲν ἔχω χρήματα. Θὰ βρῶ τρόπο νὰ σᾶς τὰ στείλω.

Τότε ξεπετάχθηκαν οἱ συνεπιβάτες καὶ ἔσπευσαν ποιὸς νὰ πρῶτο- πληρώσει τὸν εἰσιτήριο αὐτοῦ του «πτωχοῦ» παπᾶ.

Ἀλλὰ πῶς νὰ μὴν καταφρονοῦσε τὰ κάτω, ἐκεῖνος ποὺ εἶχε γευθῆ τὴν γλυκύτητα τῶν ἄνω καὶ σὰν ὑψιπέτης ἀετὸς τοῦ Πνεύματος ἀνερχόταν στὰ αἰθέρια ὕψη; Γι' αὐτὸ μποροῦσε νὰ πλέκει ἐγκώμια γιὰ τὴν ἑκούσια πτωχεία, τονίζοντας στὶς ἀδελφές: «Νὰ μιμούμεθα τὸν διαπίστωνε' ἠμᾶς πτωχεύσαντα οὐράνιο Βασιλέα, ὃ Ὅποιος δὲν εἶχε «ποὺ τὴν κεφαλὴν κλίνη» . Τὰ πολύτιμα δῶρα ποῦ ἔχομε νὰ προσφέρωμε στὸν οὐράνιο Νυμφίο, εἶναι ἢ τελεία πτωχεία καὶ ἢ ἀκτημοσύνη. Ἀνάγκη ἔχωμε μέριμνα γιὰ τὰ βιοτικά, εἴμαστε ἀδικαιολόγητοι, παρακαλῶ, γιατί ὃ Κύριος ἔχει ἀναλάβει νὰ μᾶς θρέψη. Αὐτὸς ὃ οὐράνιος Πατέρας, ποῦ τρέφει τὰ πετεινὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ προνοεῖ γιὰ ὅλη τὴν κτίση, δὲν θὰ φροντίσει και για μᾶς, ποῦ ἀφιερωθήκαμε σ' Ἐκεῖνον; Μᾶς τρέφει μὲ τὸν Σῶμα καὶ τὸν Αἷμα Του καὶ θὰ μᾶς ὑστέρηση τὸν ψωμί; Ἐμεῖς πρέπει νὰ ζητᾶμε μόνο τὴν Βασιλεία Του. Γιατί αὐτὴ εἶναι ἢ χαρὰ τοῦ Θεοῦ: Ἐπιδοθεῖ νὰ γίνω- μὲ συγκληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του!».

ΒΙΒΛΙΟΓ. Ο ΠΑΤΗΡ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ . ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΜΑΚΡΥΝΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ.

Ἅπαντα Ὀρθοδοξίας