Η συμμετοχή του Γιώργου Παπανδρέου ήταν
καταλυτική στο να δημιουργηθούν συνθήκες
εκτουρκισμού των μουσουλμάνων της Θράκης
Στόχος της Άγκυρας η δημιουργία ανεξάρτητης
τουρκικής εκπαίδευσης
Το «έγκλημα» είναι παλιό. Μετράει δεκαετίες,
περισσότερο από μισό αιώνα, όταν η
Ελληνική κυβέρνηση (1954) αποφάσισε να
παραβιάσει εις βάρος των Ελληνικών
συμφερόντων την Συνθήκη της Λοζάνης, αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα.
Μάλιστα, φρόντισε ο....
τότε υπουργός Παιδείας να στείλει έγγραφο σε όλα τα σχολεία της Επικράτειας
που υπήρχαν μουσουλμάνοι, μέσω του οποίου ζητούσε την διακριτική ευνοϊκή
μεταχείριση των τούρκων μαθητών. Έτσι, η λέξη «Τούρκος» μπήκε στο
υπουργείο Παιδείας. Την επόμενη χρονιά, η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε
να ανταποδώσει την ευγενική κίνηση της Ελλάδας, οργανώνοντας μία δίχως
προηγούμενο επίθεση κατά των Ελλήνων της Πόλης (τα γνωστά αίσχη του
τουρκικού παρακράτους, Σεπτεμβριανά).
Από τότε, μέχρι σήμερα, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και οι αναίτιες
παραχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς άρχισαν να δημιουργούν τις βάσεις
για ένα ανεξάρτητο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα εντός της Ελλάδας!
Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία, Μειονοτικά Ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια,
με δασκάλους «προσοντούχους» (άγνωστο τι προσόν διέθεταν πέρα
από τη γνώση της τουρκικής γλώσσας και τις πολύ καλές τους επαφές
με την Άγκυρα), καθηγητές από την Τουρκία και πάντοτε υπό Τουρκική
διεύθυνση!!!
Το έγκλημα της Ελληνικής πολιτείας
ήταν συνεχές, αφού φρόντισε να
υποβιβάσει
(με τις εντολές ειδικές – διακριτικής
διαχείρισης (όπως φαίνεται στο
έγγραφο που παρατίθεται δίπλα)
έτους 1954) τους μαθητές, παραδίδοντάς
τους σε δασκάλους και καθηγητές που
είχαν ελάχιστη διάθεση και μπορούσαν
να εργάζονται όποτε και όπως ήθελαν,
αφού ο έλεγχος για την πρόοδο των
μαθητών ήταν σχεδόν μηδενικός.
Το έδαφος ήταν πρόσφορο,
προκειμένου να εργαστούν οι
«προσοντούχοι» και οι εκ Τουρκίας εκπαιδευτικοί με πολύ άνεση
στον εκτουρκισμό των συνειδήσεων των μαθητών…
Την οριστική πέτρα στο στρεβλό οικοδόμημα έβαλε ο Γιώργος
Παπανδρέου που ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε την ειδική
πριμοδότηση -με ένα σύστημα ποσόστωσης- των μουσουλμάνων
(σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1954, τούρκων) μαθητών προκειμένου
να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βέβαια, η απόφαση
αυτή είχε σαν αιτιολογικό να σταματήσει ή έστω να μειώσει την
μετακίνηση των μουσουλμάνων μαθητών στην Τουρκία, προκειμένου
να σπουδάσουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα ήταν
η ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα επαναφοράς σε φυσιολογική
λειτουργία του συστήματος εκπαίδευσης των μουσουλμάνων μαθητών.
Δια χειρός Παπανδρέου, λοιπόν, η κάκιστη απόδοση των εκπαιδευτικών,
αλλά και του λανθασμένου συστήματος εκπαίδευσης, επιβραβευόταν
με ειδική βαθμολογία και με λίγη τύχη κάποιος που στις εξετάσεις
έπαιρνε βαθμό 4 (με άριστα το είκοσι) σπούδαζε από δικηγόρος
μέχρι γιατρός!!!
Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (γνωστή ως ΕΠΑΘ)
λειτουργούσε πάντα με χαμηλά κριτήρια αξιολόγησης και παρήγαγε
δασκάλους (πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλειστικά για μειονοτικά
δημοτικά σχολεία) που η απόδοσή τους εξαρτιόταν μόνο από την
διάθεσή τους να διδάξουν. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, με έναν δεύτερο
μισθό από την Άγκυρα, δίδασκαν τον τουρκισμό, ενώ σε αρκετές
περιπτώσεις προβιβάζονταν σε ιμάμηδες (ποιος είπε ότι η θρησκεία
δεν μοιράζει χρήμα;) ή ακόμη και σε «μάγους» που «διάβαζαν»,
«ξόρκιζαν», έκαναν μάγια… φυσικά με το αζημίωτο. Το σύστημα
της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο μεγαλείο του!!!
Όταν έγινε γνωστό πως το πρόβλημα που ουσιαστικά αντιμετώπιζε
η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων ήταν η πολυγλωσσία
(οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι και μιλούσαν τρεις
γλώσσες: την μητρική Πομακική, την Τουρκική και την Ελληνική)
στην οποία αναγκάζονταν οι μαθητές να ζούνε, η Ελληνική κυβέρνηση
αποφάσισε να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για να δοθεί κάποια
λύση στο φυσιολογικό πρόβλημα να μιλάς την μητρική σου γλώσσα,
να διδάσκεσαι στην Ελληνική και υποχρεωτικά –και τελείως αναίτια-
στην Τουρκική. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ζήσουν και να εργαστούν
στην Ελλάδα…!
Μέσα από τα καλοπληρωμένα αυτά ειδικά ερευνητικά προγράμματα
εμφανίστηκε και η κυρία Δραγώνα, η οποία τελικά κατέθεσε τα
αποτελέσματα της έρευνάς της στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας,
το οποίο με τη σειρά του απεφάνθη πως η εκπαίδευση των
μουσουλμανοπαίδων θα γίνεται σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Τουρκικά),
εξαφανίζοντας –κυριολεκτικά- από τον γλωσσολογικό χάρτη την Πομακική
γλώσσα και παραδίδοντας ουσιαστικά τους Πομάκους στην αγκαλιά της
Άγκυρας, ενώ την ίδια στιγμή γίνεται ανεκτή η πολιτική επίθεση της Άγκυρας,
η οποία αλλοιώνει τα πολιτιστικά και εθνοτικά χαρακτηριστικά των Πομάκων
μουσουλμάνων της Θράκης (στην φωτογραφία φαίνονται μικρά κορίτσια
ντυμένα με τουρκικές παραδοσιακές στολές)!
Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη στο τέλος του 2010, και θεωρείται
μοναδικό στην παγκόσμια κοινότητα, αφού ένα υπουργείο Παιδείας αποφασίζει
να εξαλείψει την ιστορία, τον πολιτισμό, την γενικότερη κουλτούρα και την
γλώσσα μίας πληθυσμιακής ομάδας, εντάσσοντάς την εθνολογικά μέσα
σε μία άλλη υποδεέστερη αριθμητικά τοπική πληθυσμιακή ομάδα. Και το
κριτήριο της ανώμαλης αυτής συγχώνευσης ήταν το θρήσκευμα, που ενώ
αποτελεί ευαίσθητο μη δημοσιοποιήσιμο προσωπικό δεδομένο, γίνεται
ισοπεδωτικό εθνολογικό κριτήριο…
Με ποια λογική συνέβη αυτό; Ίσως με την λογική της κυρίας Δραγώνα,
ίσως με την λογική της κυρίας Διαμαντοπούλου, ίσως με την λογική της
Άγκυρας και των φερέφωνων (βλ. Ανεξάρτητη Συμβουλευτική Επιτροπή
Τούρκων Δυτικής Θράκης) που διατηρεί εντός της Ελληνικής Θράκης.
Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, κατάφεραν να αλωθούν από την
Τουρκική γλώσσα, ενώ σοβαρές πιέσεις πλέον δέχεται και η
εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία (δίγλωσσα), ενώ ήδη άρχισαν οι «φωνές»
από τους γνωστούς κύκλους τουρκοφρόνων της Θράκης, που θέλουν
τουρκικό Πανεπιστήμιο… Πληροφορίες αναφέρουν πως εδώ και ένα
χρόνο γίνεται έρευνα για την ανεύρεση του κατάλληλου χώρου –
οικοπέδου στην πόλη της Κομοτηνής.
Αν λοιπόν σκεφτούμε πως η εξέγερση των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου
ξεκίνησε έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Αλβανικού Πανεπιστημίου, ίσως
θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί
η κλίμακα της Τουρκικής Εκπαίδευσης, καλυπτόμενη σε όλες τις βαθμίδες,
εντός της Θράκης…
Και πάλι, μέσα στο πνεύμα της κατανόησης, των δικαιωμάτων για προσέγγιση
στην παιδεία, ίσως μας οδηγεί σε ένα τεράστιο λάθος. Μόνο που έρχεται να
προσμετρηθεί σε άλλα, ήδη υπάρχοντα λάθη. Και, δυστυχώς, ιστορικά
αποδεικνύεται πως η Παιδεία αποτελεί μία ιδανική βάση για δημιουργία
εθνικών συνειδήσεων, όταν γίνεται εργαλείο σε χέρια ανθρώπων που δεν
αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση με σεβασμό, αλλά ως πολιτικό εργαλείο…
το οποίο η Άγκυρα χρησιμοποιεί ποικιλοτρόπως, αλλά ταυτόχρονα στοχεύει
στο να το συγκαταριθμήσει σε μία μελλοντική πρόταση των τουρκοφρόνων
της Θράκης για... "ανεξαρτησία" της περιοχής.
Να σημειώσουμε, τέλος, πως διεθνής τιμητική διάκριση απονεμήθηκε στον
πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας, Γιώργο Παπανδρέου στην Ρόδο,
για την προσφορά του στη διεθνοποίηση της παιδείας. Συγκεκριμένα στο
διεθνές συνέδριο του ICICTE 2012: International Conference on Information
Communication Technologies in Education, που διοργανώθηκε από το
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Πανεπιστήμιο Solent του Southampton στη
Βρετανία και τον οργανισμό Justice Institute of British Columbia στον
Καναδά.
