Δόξα τω Θεώ, σήμερα δεν έχουμε πια, ούτε στρατόπεδα συγκέντρωσης ούτε «γκουλάγκ»· ούτε πάλι κινδυνεύουμε από «σωφρονιστικές» εξορίες στην Γυάρο και στην Μακρόνησο…
Όμως έχει γεμίσει ο τόπος από κάποια άλλα… σωφρονιστικά ιδρύματα, που τα λένε «κλινικές αποτοξίνωσης»: Κλινική αποτοξίνωσης από το αλκοόλ, κλινική αποτοξίνωσης από τα ναρκωτικά, κλινική αποτοξίνωσης από το ιντερνέτ, κλινική αποτοξίνωσης από το τζόγο, κλινική αποτοξίνωσης… από το σεξ (υπάρχουν και τέτοιες σε Αμερική και Ευρώπη)· και φυσικά, σε κάθε γειτονιά και… ραχούλα, το απαραίτητο «ινστιτούτο αδυνατίσματος», δηλαδή κλινική… απελευθέρωσης από τα περιττά κιλά!
Να λοιπόν, που η… «χρυσή» ελευθερία και αυτοδιάθεση των πολιτισμένων λαών της εποχής μας, για την οποία τόσο αίμα χύθηκε στους τελευταίους πολέμους, μάλλον δεν είναι… ούτε τόσο «χρυσή», ούτε τόσο «ελευθερία»! Έκτος κι αν με τον όρο «χρυσή» εννοούμε τα τεράστια ποσά που… ελεύθερα πληρώνουμε στις σύγχρονες «φυλακές», δηλαδή στις κλινικές αποτοξίνωσης!
Έτσι, δεν φαίνεται τελείως αδικαιολόγητο, το να καμαρώνει σήμερα κάποιος, μόνο και μόνο επειδή δεν «φιλοξενήθηκε» σε τέτοιες φυλακές!
2. Ρώτησαν πρόσφατα τη διάσημη ηθοποιό Ρενέ Ζελβέγκερ, ποιό πράγμα στην επιτυχημένη καριέρα της την κάνει να νιώθει περισσότερο υπερήφανη. Και εκείνη, αντί να αναφερθεί σε κάποια από τις ταινίες της ή σε κάποιο από τα βραβεία της, τούς άφησε… σύξυλους. δίνοντας την απάντηση:
-Νιώθω υπερήφανη, που δεν έφτασα στο σημείο να νοσηλευτώ σε κλινική απεξάρτησης!…
Από τη μια χαίρεται κανείς, βλέποντας ένα «κοσμικό» άνθρωπο, να έχει καταλάβει, ότι η χειρότερη επίγεια κόλαση είναι η εσωτερική υποδούλωση στις παντός είδους εξαρτήσεις (αλκοόλ, ναρκωτικά κλπ.).
Από την άλλη όμως, κυριολεκτικά… τρομάζει κανείς, ακούγοντας έναν άνθρωπο, να θεωρεί ως την μεγαλύτερη δόξα του και το μεγαλύτερο καμάρι του, το… να μην έχει νοσηλευτεί σε κλινική απεξάρτησης!… Έτσι όπως πάμε, σε λίγο θα πρέπει να καθιερωθεί και επίσημο βραβείο για όσους… δεν «αξιώθηκαν» να περάσουν την πόρτα μιας τέτοιας «φυλακής»!
3. Και φυσικά κανείς δεν αμφισβητεί ότι πρόκειται για… φυλακές με τα όλα τους! Πολλοί, που τις δοκίμασαν, βεβαιώνουν ότι πρόκειται για «μπουντρούμια» πολυτελείας! Το βεβαιώνει και κάποια κυρία, η γαλλίδα συγγραφέας Μαργαρίτα Ντυράς. Η μαρτυρία της έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι η Ντυράς είχε θεωρηθεί «μπροστάρισσα» της γυναικείας απελευθέρωσης. Η ζωή της ήταν πολύ «ελεύθερη». Και πολύ βρώμικη. Και η ίδια καμάρωνε γι’ αυτό.
Αλλά λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο! Και «ξενοδόχος», ή μάλλον αφεντικό της -εκτός των άλλων- ήταν και το ποτό! Αυτή η «ιέρεια της ελευθερίας» είχε υποδουλωθεί στο ποτό σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάποτε αναγκάστηκε να το ζητήσει η ίδια, να μπει σε κλινική αποτοξίνωσης.
Εκεί όμως, πριν τη δεχθούν, της ζήτησαν να υπογράψει ένα χαρτί, που έλεγε ότι δέχεται να τηρήσει απαρέγκλιτα όλους τούς κανόνες και περιορισμούς που επέβαλλε το πρόγραμμα θεραπείας! Τότε τρέμοντας έπιασε το χαρτί στα χέρια της και είπε: «Αλλοίμονο! Για πρώτη φορά αναγκάζομαι να βάλω περιορισμούς στη ζωή μου, και… να τους υπογράψω κιόλας!»
4. Βλέπομε λοιπόν ότι, όσο ανυπόφορη και ασήκωτη είναι η σκλαβιά σε εξωτερικούς δυνάστες, άλλο τόσο -ή μάλλον πολύ περισσότερο- ανυπόφορη και ασήκωτη είναι η υποδούλωση στα εσωτερικά «αφεντικά», που είναι τα πάθη μας, οι κακίες μας, οι προκαταλήψεις μας, το άρρωστο «εγώ» μας. Όσο πιο πολύ ο άνθρωπος αφήνει τον εαυτό του να υποδουλώνεται σε τέτοιους εσωτερικούς τυράννους, τόσο πιο πολύ ζει μια ζωή ψεύτικη. Ζει το μεγάλο ψέμα μιας δήθεν «ελευθερίας», που ξέρει δήθεν να… κάνει ό,τι θέλει!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη από το να νομίζει ένας άνθρωπος, ότι είναι «ελεύθερος», επειδή δήθεν μπορεί κάθε στιγμή να κάνει ό,τι του «γουστάρει». Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ΨΕΜΑ, από το να πιστέψει κάποιος ότι είναι «ελεύθερος», επειδή γκρέμισε όλα τα «μη» και τα «πρέπει», και «αυτοεκφράζεται» κάθε φορά κατά τα… κέφια του! Αργά ή γρήγορα θα νιώσει τις οδυνηρές συνέπειες της δήθεν «ελευθερίας» του. Αργά ή γρήγορα θα συνειδητοποιήσει πόσο δούλος έχει γίνει στα πάθη του. Και πόσο ψεύτικη είναι η δήθεν «ελευθερία» του να κάνει ό,τι θέλει.
Και θα είναι μακάριος, αν, έστω τότε ξυπνήσει και αποφασίσει να υπογράψει ο ίδιος -σαν την Ντυράς- κάποιους περιορισμούς στον εαυτό του· και αν αρχίσει επί τέλους να τους εφαρμόζει!
(Αρχιμ. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου, «Αναζητώντας ελευθερία». Ι.Μ.Προφήτου Ηλιού-Πρέβεζα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά