Έτος 2030 μ.χ

Ένας ιερέας κατεβαίνει τα σκαλιά μιας υπόγειας κρύπτης. Δεν φοράει σταυρό

 και ράσα καθώς στην Ελλάδα έχει απαγορευτεί να δείχνεις φανερά το

 οποιοδήποτε θρησκευτικό σύμβολο.
Το σκεπτικό του νόμου ήταν ότι σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία

 που συνυπάρχουν πολλές θρησκευτικές ομάδες κανένας δεν πρέπει να 

δείχνει θρησκευτικά σύμβολα δημοσίως για να μην προσβάλει τον συνάνθρωπο του.

 Ο Ιερέας βγάζει με τρεμάμενο χέρι μια Αγία Γραφή. Είναι παλιά και κιτρινισμένη

 από την πάροδο του χρόνου. Πολλές σελίδες της είναι σε κακή κατάσταση και 

δύσκολα διαβάζονται. Έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία της Αγίας Γραφής και οι

 παραβάτες διώκονται αυστηρά και ο λόγος της απαγόρευσης της ήταν ότι κρίθηκε ως προπαγανδιστικό κείμενο που σκοπό είχε να διαφθείρει την Ελληνική κοινωνία και να

 την τάξει εναντίον της παγκόσμιας ειρήνης που πρέσβευε η νέα εποχή. 

Κυκλοφορούσαν βέβαια ακόμα κάποια «αντίτυπα» αλλά ήταν παραλλαγμένα και

 είχε αφαιρεθεί από μέσα ότι θεωρήθηκε προσβλητικό για την νέα εποχή και

 την νέα παν-θρησκεία.
Ο Ιερέας ετοιμάζει την κολυμβήθρα. Είναι να βαφτίσει έναν άνθρωπο εκείνη την ημέρα

 Χριστιανό. Όμως η κολυμβήθρα δεν είναι όπως την ξέρουμε. Είναι ουσιαστικά μια

 μεγάλη μεταλλική μπανιέρα και ο λόγος είναι ότι αυτός που θα βαφτιστεί δεν είναι

 νήπιο αλλά ενήλικας. Έχει καταργηθεί ο νηπιοβαφτισμός προ πολλού.

 Υπήρχε μεγάλη πολεμική στο ζήτημα αυτό και είχαν γίνει πολλά επεισόδια.

 Το κύριο επιχείρημα εναντίον του νηπιοβαφτισμού ήταν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 Δεν ήταν σωστό κατά την νέα-τάξη ο άνθρωπος να βαφτίζεται με το ζόρι όταν είναι

 νήπιο. Μετά την ενηλικίωση του ας αποφασίσει τι θέλει να κάνει.

 Έτσι από το 2020 οι Έλληνες δεν μπορούσαν πλέον να βαφτίσουν τα παιδιά τους. 

Έπρεπε να περιμένουν να αποφασίσει το ίδιο το παιδί.

Ωστόσο πολύ λίγοι Έλληνες πλέον αποφάσιζαν να βαφτιστούν έστω και ενήλικες.

 Ο λόγος απλός: Τα παιδιά φεύγαν από την οικογένεια νωρίς και πλέον δεν ήταν

 δυνατό οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους τις αρχές και την πίστη. 

Και οι δυο γονείς δουλεύανε νυχθημερόν με αποτέλεσμα τα παιδιά να πηγαίνουν

 από πολύ μικρή ηλικία σε ολοήμερα σχολεία στα οποία σχολεία τους γινόταν η

 ανατροφή που ήθελε η νέα εποχή. Το μάθημα των θρησκευτικών είχε πλέον

 καταργηθεί σαν μάθημα που δίχαζε τους μαθητές και οι εικόνες είχαν αφαιρεθεί 

από τις σχολικές αίθουσες. Η πρωινή προσευχή είχε αντικατασταθεί με ένα

 τραγουδάκι που αποτελούσε τον σχολικό ύμνο της νέας εποχής: “όλοι οι άνθρωποι

 ένα χρώμα μια φυλή μια θρησκεία μια γλώσσα…”.Η ιστορία πλέον είχε αλλάξει και

 διδασκόντουσαν μόνο κεφάλαια που δεν δημιουργούσαν εθνικές η θρησκευτικές

 αντιπαραθέσεις. Σε αυτό το κλήμα ο νέος ήταν αδύνατο να μάθει για τον Χριστό…
Ο Ιερέας σχεδόν δακρυσμένος ξεκινάει το μυστήριο. Θυμάται ακόμα τους παλαιούς

 τρόπους ο γέρο-Ιερέας και κάθε φορά που καλείται να τελέσει κάποιο μυστήριο

 στους λίγους εναπομείναντες Χριστιανούς η μνήμη του ανασύρει γεγονότα παλαιότερων

 εποχών. Θυμάται όταν ο τόπος ήταν Ορθόδοξος και οι Έλληνες τελούσαν περήφανοι 

τα μυστήρια στις Εκκλησίες. Τώρα οι Εκκλησίες έχουν καταργηθεί.

 Κατασπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα είπαν και τις κλείσανε. Οι δημοσιογράφοι

 φωνάζανε στα κανάλια ότι οι παπάδες έχουν κλέψει πολλά και πρέπει να πληρώσουν.

 Έτσι όχι μόνο η νέα εποχή έκλεισε τις δημόσιες Εκκλησίες αλλά φορολογούσε 

υπέρογκα και όποιον επιχειρούσε να ανοίξει μια ιδιωτική. Με την έλλειψη μεγάλου

 αριθμού πιστών κανείς ιερέας πλέον δεν μπορούσε να καλύψει το έξοδο και έτσι

 οι εναπομείναντες ιερείς αναγκαζόντουσαν και τελούσαν τα μυστήρια σε σπίτια.
Άλλωστε τα περισσότερα μυστήρια είχαν πλέον απαγορευτεί να τελούνται δημοσίως

 υπό το πρόσχημα της θρησκευτικής ελευθερίας: Ο αγιασμός των υδάτων δεν τελούταν

 πλέον γιατί στις θάλασσες υπήρχαν και νεκροί που δεν ήταν Χριστιανοί και προφανώς

 δεν θα θέλανε να αγιαστούν. Στις λειτουργίες πλέον απαγορεύτηκε να μνημονεύεται

 ο Στρατός γιατί δεν ήταν όλοι οι φαντάροι Χριστιανοί. Πλέον στην ορκωμοσία της βουλής

 δεν υπήρχε ιερέας αφού οι βουλευτές δεν ήταν όλοι Χριστιανοί και απαγορεύτηκε το

 μνημόσυνο των νεκρών με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να μας βεβαιώσει κάποιος που 

έχει πεθάνει αν ήταν Χριστιανός μέχρι το τέλος της ζωής του η όχι οπότε στην

 περίπτωση που λίγο πριν πεθάνει άλλαξε γνώμη και έγινε παγανιστής είναι

 σπίλωση της μνήμης του να του κάνει μνημόσυνο ο παπάς.
Πόσο είχε αλλάξει ο κόσμος! Ο γέρο-Ιερέας έχει τελειώσει το μυστήριο.

 Δεν μπορούν βέβαια να του δώσουν κάτι ως αντάλλαγμα οι λιγοστοί πιστοί 

που βρίσκονται εκεί καθώς πλέον το χρήμα έχει καταργηθεί και την θέση

 του έχει πάρει ένα τσιπάκι στο χέρι η στο μέτωπο. Με αυτό μόνο μπορείς

 να κάνεις συναλλαγές και όσοι λιγοστοί δεν το έχουν πάρει περνάνε δύσκολα. 

Μόνο ευχαριστώ μπορούν να του πουν και να του φιλήσουν το χέρι. 

Και ο γέρο Ιερέας τους δίνει την ευχή του: “Δύναμη παιδιά μου. Σύντομα, πολύ

 σύντομα θα είμαστε κοντά στον κύριο. Δεν έχει πολύ ακόμα ο κόσμος αυτός

 και εμείς δεν είμαστε του κόσμου τούτου. Πάμε αλλού,σε έναν κόσμο που θα

 είμαστε μαζί με τον γλυκό Ιησού…”
Ίσως το κείμενο φανεί υπερβολικό σε κάποιον αλλά αν αποκωδικοποιήσουμε 

το τι επιτέλους ζητάνε οι πολέμιοι της Ορθοδοξίας θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα 

ότι όλα αυτά είναι η απώτερη επιδίωξη τους. Όμως μπορούν να γίνουν ΑΝ τους

 αφήσουμε οι Χριστιανοί να συνεχίσουν το έργο τους. Και λέω ΑΝ γιατί ΔΕΝ θα 

τους αφήσουμε με την βοήθεια του Θεού. Έτσι λοιπόν η απάντηση μας στο

 εν λόγο περιστατικό και στα όσα Αντίχριστα δρομολογούνται στην Ελλάδα 

είναι μία:
Δεν θα σας περάσει. Η Ελλάδα είναι Ορθόδοξη και έτσι θα παραμείνει. Αμήν+