ΛΟΓΟΙ - ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης συνομιλίας του, πού έγινε το έτος 1992, στό κελλί του "Παναγούδα" στο ‘Αγιον ‘Ορος.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ:...Μάλλον δίνομε εξετάσεις εμείς οι άνθρωποι τώρα σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια τι κάνομε ο καθένας. Και βλέπω αδιαφορία προπαντός. Να μη μά- θουν οι άνθρωποι θα γίνη η δευτέ­ρα παρουσία, γιατί στενοχωρούνται, δεν μπορούν να γλεντή- σουν, κατάλαβες τι γίνεται; Εδώ είναι... 

Παλαιά, να πούμε, άκουγαν θα περάση ένας κομήτης. Ένα και ενα οι άνθρωποι συγκλο- νίζονταν. Σου λέγει, γιά να δούμε μπορεί να πεθάνουμε, να ετομαστούμε, να εξομολογη- θούμε, να κάνουμε και μιά καλωσύνη...

‘Αρχιζαν εκεί πέρα, ετοιμάζονταν... ή θα γίνη πόλεμος ετοιμάζο­νταν...

Τώρα, να μην ακούσουν δευτέρα Παρουσία, να μην ακούσουν ότι θα 'ρθή καμμιά φορά ο Αντίχριστος...Λοιπόν, γιά να γλεντάν, κατάλαβες τι γίνεται; Γιατί δεν μπορούν, τους χαλάει αυτό...Δεν τα αξιοποιούν οι άνθρωποι γιά τη σωτηρία τους βλέπεις...

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Αυτή την αλλαγή εκεί στην Ευρώπη, Γέροντα, πως την βλέπετε εσείς;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Κύτταξε. Αυτή σαν αλλαγή δεν είναι... κύτταξε, ο Θεός θα αξιοποιήση μερικά πράγματα...

Εδώ τώρα, αυτή η Ε.Ο.Κ. δεν είναι Ηνωμένη Αμερική. Ηνωμένη Αμερική ήταν καλό πράγμα. Αυτή τώρα η Ε.Ο.Κ. είναι, ας υποθέ­σουμε... Πίσω από κει κρύβεται η δικτατορία αυτών των Σιωνιστών. Κατάλαβες τι γίνεται; Αλλά ο Θεός θα το αξιοποίηση στο καλό. Θα πάνε αυτοί και οι κομμουνισταί πόσα χρόνια δηλαδή. Δούλεψαν κοντά 75 χρόνια και δεν κράτησαν, ούτε 70 χρόνια, 72... Οι Σιωνισταί δουλεύουν τώρα, ξέρεις πόσα χρόνια; και 250. Αυτοί ούτε 7 χρόνια δεν θα κρατήσουν...

          ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Έμείς, αν μπούμε, γιατί πάει και η Κύπρος να μπη μέσα, μας συμφέρει, Γέροντα; τους Έλληνες και τους ορθοδόξους;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Ποιος σ' ακούει εσένα και μένα; είτε σε συμφέρει, είτε δεν σε συμφέρει. Ποιος σ' ακούει;

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Αν είμαστε πιστοί στις παραδόσεις μας, στην ορθοδοξία, μπορεί να τους ωφελήσουμε;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Κύτταξε. Ξέρεις τι γίνεται; Το κακό είναι το εξής: Δεν είναι ...θα σ' αφήσουν εκεί πέρα; ...Θα τα στριμώξουν τα πράγματα. Λοιπόν, αν σου πουν, πίστευε, ο,τι θέλεις αλλά σε βάζουν στό καλάθι το δικό τους, σε πάνε εκεί που θέλουνε. Έ,τι... εγώ σε πάω εκεί που θέλω και συ πίστευε ο,τι θέλεις.

Τούτο το σατανικό σύστημα, πίσω από κει κρύβεται η δικτατορία των Σιωνιστών. Οι Σιωνισταί χρόνια δούλευαν εκεί πέρα να κυβερ­νήσουν τον κόσμον όλον. Οπότε με τη Μασωνία κ.λπ., αυτά όλα, καλά.

Μέχρι τώρα καλά, ας υποθέσουμε ...Τώρα δεν προβληματίζονται λίγο;...

Γιατί βλέπεις, αυτά και τα εξάρια πόχουνε δεν είναι, ότι τους βοηθάει στό κομπιούτερ, το 6 γίνεται καί 9. Εδώ οι Ιάπωνες βρήκαν ένα κύβο, έχει πενταπλάσια απόδοση στο κομπιούτερ... δεν τους συμφέρει. Γιατί τώρα τα εξάρια τα τρία τα εξάρια ...;

Λοιπόν και να μην τόλεγε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι είναι του Αντιχρίστου κ.λ,π., ένας πιστός, έχοντας υπ' όψιν του και τη γενική κατάσταση, θα καταλάβαινε τι γίνεται. Γιατί, γι' αυτούς είναι σύμ­βολο οικονομίας.

Διότι αναφέρει σε δυό σημεία η Π. Διαθήκη: "ήν ο σταθμός του χρυσίου, του ενεχθέντος τω Βασιλεί Σολομών εν ενιαυτώ ενί 666 τάλαντα χρυσίου ", λέει, "πλην των ανδρών των υποτεταγμένων ... των Σατραπών ... και πάντες οι Βασιλείς έφερον χρυσίον τω Βασιλεί Σολομών ", άλλ' ο σταθμός τους ήταν κάθε χρόνο 666 τάλα­ντα. Είναι σαν σύμβολο οικονομίας 
Και να μην τόγραφε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ότι είναι το όνομα του Αντιχρίστου κ.λ.π. ολ' αυτά, τον Αντίχριστο στο Χάραγμα ένας πιστός το καταλάβαινε..Αυτοί τώρα, πάνε να πάρουν όλη την οικονομία στο χέρι τους.

Με το μεν φακέλλωμα στις Βρυξέλλες, έχουν αυτό το θηρίο, που το ονομάζουν και οι ίδιοι θηρίο, και έχουν γιά να φακελλώσουν 6 δισεκατομύρια κόσμο. 4-5, πόσα είναι ο κόσμος, αυτοί έχουν και περιθώριο.

Με μεν το φακέλλωμα, μας έχουν όλους φακελλωμένους, όλη την οικονομία στο χέρι τους, με το σφράγισμα που πάνε να κάνουν σιγά-σιγά, λοιπόν μας παρακολουθούν.

Λοιπόν 30 πόντους ψάρι το παρακολουθούν από το δορυφόρο σε ποιόν ωκεανό βρίσκεται. Μέχρι 30 πόντους ψάρι. Οπότε τον κάθε άνθρωπο τον παρακολουθούν που βρίσκεται, άπ’ όλα τά στοιχεία του, όλη την οικονομία του.

Τέτοια δικτατορία που σκέφτονται να κάνουν, μόνο ο διάβολος μπορεί να την είχε σκεφθή. Κατάλαβες τι γίνεται;

Τελικά θα φάη μιά σφαλιάρα ή θα πάη στην άκρη. Τα τριάμισυ χρόνια είναι δύσκολα, τριάμισυ χρόνια θαναι εύκολα. Θα πάη περίπατο...

ΕΡΩΤΉΣΙΣ:  Μετά το 92 τά τριάμισυ χρόνια, πάτερ;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Τώρα, ...Κύτταξε, ...πότε θα ... τώρα μη βάζης Χρονολογίες. Τα τριάμισυ χρόνια θαναι τα δύσκολα. Να στην Αμε­ρική, τώρα τα σκυλιά, πολλά σκυλιά τάχουν σφραγισμένα και τα παρακολουθούν. Τώρα όσα είναι σφραγισμένα έχουν πομπό, τοκ, τοκ, τοκ... Ξέρουν το κάθε σκυλί, όποτε θέλουν μπορούν να το σκο­τώσουν, που βρίσκεται και τους ανθρώπους!...

Τι νομίζεις; Και θα ξέρουν ο κάθε άνθρωπος, που βρίσκεται για­τί θάχουν πομπό ή στο χέρι ή στο μέτωπο τοκ, τοκ, τοκ, οπότε τα στοιχεία του από δω, στο φάκελλο από δω, πομπό από κει...Τέτοια δικτατορία μόνο ο διάβολος μπορούσε να είχε σκεφθή. 

 Και πάνε όλο αυτό τό σύστημα το γραμμωτό, να μην μπορής μετά που λέει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ούτε να πουλάς, ούτε να αγοράζης. Θα καταργήσουν και τα χρήματα. Δουλεύεις; Τακ  Ενα κουμπί, ναά πάρης λογαριασμό...

Και μετά, ας υποθέσουμε, από την κάρτα, θα λένε η κάρτα θα χάνεται, την κλέβουν, κάνουν... οπότε, πιό καλύτερα στο κεφάλι ή στο χέρι.

Να εκεί στην Κύπρο, ξέρω έχει δυό χρόνια τώρα που έχουν φέρει στην τράπεζα, το ξέρετε αυτό; μηχάνημα. Πριν να ρθή στην Ελλά­δα, στην Κύπρο ήρθε νωρίτερα.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Το Ισραήλ ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού. Εξα­κολουθεί να είναι μέχρι τη δευτέρα παρουσία; Μετά, όλα αυτά που κάνουν;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Κύτταξε να δής ... Κύτταξε. Ηταν ο εκλεκτός λαός του Θεού. Καί όσοι ήταν εκεί πέρα, βαπτίσθηκαν, έκαναν... τώρα όπως το λάδι. Αυτό που έμενε, δηλ. το κατακάθι...

Τώρα οι Ισραηλίται, αυτοί είναι ή θάναι άθεοι ή και με τον διάβολο. Δηλαδή, άθεοι με τον διάβολο. Αυτοί όμως που πιστεύουν λίγο, αυτούς θα τους ξεκάνουν οι ίδιοι, να ξέρετε,... ναι, θα τους ξεκάνουν.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ:  Τους πιστούς δηλαδή από τους Ισραηλίτες.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Ναι. Και αυτοί που πιστεύουν στο Θεό, θα τους ξεκάνουν τελικά. Άλλοι θα βαπτισθούν.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δηλαδή να το πούμε απλούστερα, πάτερ μου, γε­νικά οι μηχανές είναι η απόδειξις της παρουσίας του Αντιχρίστου;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: ‘Οχι. Κύτταξε. Εδώ βλέπεις αυτοί χρησιμοποίη­σαν μηχανές γιά να πνίξουν τον κόσμο. Να βάλουν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου. Κατάλαβες; Να τον επιτάξουν. ‘Οπως όταν γίνε­ται πόλεμος τα μουλάρια, τα άλογα τα επιτάξουν. Επίταξη, μ' ένα καυτό σίδηρο.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δηλαδή ευκολύνεται το έργο τους εις το να επιση­μάνουν τα πρόσωπα, τα οποία θέλουν αυτοί;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Αρνείται τώρα. Με το σφράγισμα αρνείται κα­νείς. Ακόμη και ταυτότητα. ‘Οταν, ας υποθέσουμε, αν δεν μου ζη­τούσαν υπογραφή, θέλω να πω, και μούδιναν ένα χαρτί, σούλεγαν, αυτή είναι η ταυτότητά σου, λοιπόν, τέλος πάντων, δεν θα πείραζε. Αλλά, όταν, να πούμε, έχουν το σύμβολο του διαβόλου, είναι λέγε­ται ταυτότητά μου, υπογράφω, κι αυτό δεν είναι μικρό πράγμα. Δη­λαδή, άρα το αποδέχομαι αυτό το πράγμα.

Τότε, δηλ. τι λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, οι άγιοι πατέρες, τι λένε; Διάβασες εκεί πέρα καθόλου; Και μάλιστα, λέει εκεί πέρα, όσοι, ας υποθέσουμε, δεν θα σφραγισθούν, δεν θα μπορέσουν... θα τους κυνηγάν, δεν θα μπορούν να τους βρίσκουνε. Ξεκάθαρα πράγ­ματα. Είναι άρνηση δηλαδή. (Η ταυτότητα και το σφράγισμα)

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ακριβώς. ‘Αρνηση του Θεού και υποταγή στο διά­βολο.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΑΛΛΟΥ: Μήπως ένας αριθμός είναι δυνατόν να παίξη τόσο ρόλο στη σωτηρία του ανθρώπου;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: (έντονα) ΒΡΕ παιδάκι μου., γιά δες όταν ας υπο­θέσουμε, αυτό είναι το σύμβολο του διαβόλου το λέει ο Ευαγγελι­στής Ιωάννης, το χάραγμα αυτό κι όλ' αυτά, κι όταν εσύ το βάζεις εκεί πέρα, μου λες τώρα!...

Μέχρι τώρα, το δίναμε σημασία, αυτό το πράγμα; Αλλά τώρα, όταν βλέπομε το πάνε εκεί... τα φέρνουν τα πράγματα ούτε να μπορης να πουλάς, ούτε να αγοράζης. Θα καταργήσουν τα χρήμα­τα, ολ' αυτά, ετοιμάζουν...

Να, πρίν από 2-3 χρόνια έλεγα σε κάποιον από την Αμερική, καθηγητή Πανεπιστημίου, κάτι τόλεγα, και μάλιστα έγραφα και κάτι... κανά δυό σελίδες και του δίνω κάτι και μου γράφει τώρα ... επέστρεφα από ένα συνέδριο από την Ευρώπη, λέει, και μόλις έφθα­σα στο Τορόντο λέει, θυμήθηκα αυτά που μούλεγες πρίν από 2-3 χρόνια, λέει. Τώρα μας ζητούν αντί γιά κάρτα, μας ζητούν, αποτυ­πώματα στό χέρι ή στο μέτωπο, λέει.

Το ξέρεις αυτό το πράγμα; Έμ' αμα εκεί πέρα εσύ δεν τα ξέρεις;

Τώρα το πάν' εκεί πέρα ... αυτό πόλεγα... θα δείτε, θα λεν στην τηλεόραση τώρα, χάθηκε η κάρτα του ενός, την έκρυψε ο άλλος κ.λ.π. και οι άνθρωποι να το βρουν γιά πιό ασφάλεια, να τρέχουν εκεί πέρα να το δεχθούν το σφράγισμα, σαν εξυπηρέτηση. Κατά­λαβες τι γίνεται;

Το είπε ξεκάθαρα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, Που να μην τα έγ­ραφε κιόλας αυτά; ‘Ω βρέ παιδάκι μου, το σφράγισμα του διαβόλου! Αρνείσαι, ας υποθέσουμε, το άγιο σφράγισμα, το βάπτισμα... Βάζεις άλλησφραγίδα, βρε παιδάκι μου. Αρνείσαι του Χριστού καί παίρνεις του διαβόλου.»

Η Τουρκία θα διαμελιστεί. 

Cτόν κύριο Δ... Κ... ο Γέροντας είπε: -Η Τουρκία θα διαμελιστεί. Εμείς επειδή είμαστε ορθό­δοξοι δεν θα πάθουμε κακό, το πολύ κάνα - δυό νησιά μας να πειράξουν. Εκ των πραγμάτων όμως θα αναγκασθούν να μας δώσουν την Κωνσταντινούπολη. (Β’ ΒΙΒΛΙΟ) 

 Στήν Λιτανεία της Φοβεράς Προστα-σίας το 1992, την ο­μπρέλα της Παναγίας την κρατούσσε ο ανθυπασπιστής της Μοίρας Καταδρομών, Β.Τ., από τα Ιωάννινα. Όπως προχωρού­σαμε, δεξιά του ήμουν εγώ καί αριστερά του ο Γέροντας, ο ο­ποίος κάποια στιγμή είπε στον αξιωματικό:

‘Αντε, εύχομαι με τε καλό νε είσαι σημαιοφόρος και στην Πόλη (Κων/πολη), που θα μπούμε:          

 Καί γυρνώντας προς έμενα μου είπε:

‘Ακουσες τι είπα;

Ναι, Γέροντα το άκουσα. Αμήν, του απάντησα.

     Τότε γέλασε εκείνος και πρόφερε το χαρακτηριστικό του ε­πιφώνημα.

     -Α! (εντάξει, δηλαδή).

   Μιά μέρα αργότερα κατέβηκα στο κελί του και τονρώτησα σχετικά με την Πόλη και μου είπε:                                            

-Την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουμε πίσω, αλλά όχι εμείς. Εμείς, έτσι όπως κατάντησε η πλειονότητα της νεολαίας μας, δεν είμαστε ικανοί γιά τέτοια. Όμως ο Θεός θα οικονομή­σει να πάρουν άλλοι την Πόλη και να την δώσουν σ' εμάς, σαν λύση στο πρόβλημά τους.

Μιά μέρα πήγα κάτω κι είδα το Γέροντα να είναι κάπως στενοχωρημένος και λίγο πειραγμένος. Μεκέρασε και μόνος του άρχισε να μου λέει:

- 'Ηρθαν κάποιοι εδώ κι άρχισαν να μου λένε πως θα γίνει πόλεμος και ότι οι Τούρκοι θα μπούνε στην Ελλάδα και πως θα μας πάνε μέχρι τα εξαμίλια της Κορίνθου (εξηγώντας έτσι στραβά, με το χαλασμένο τους λογισμό, την προφητεία του Α­γίου Κοσμά του Αιτωλού).

Τότε τους περίλαβα και τους είπα ότι ο χειρότερος εχθρός των Ελλήνων είναι κάτι ‘Ελληνες σαν και σας, που εν καιρώ ειρήνης, διαδίδουν πως, αν τυχόν γίνει πόλεμος, οι Τούρκοι θα μας πάνε μέχρι την Κόρινθο, γιατί, όταν θ' αρχίσει ο πόλεμος, όλοι θα έχουν πεσμένο ηθικό και μόνοι τους θα οπισθοχωρή­σουν μέχρι την Κόρινθο. Ακόμη κι αν ήταν αλήθεια, δεν θα έ­πρεπε να το λέτε. Πολύ περισσότερο, που δεν είναι αλήθεια αυ­τό που λέτε. Και σας το ξαναλέω: Αυτό να μην το ξαναπείτε πουθενά, γιατί κάνετε μεγαλύτερο κακό απ' ο,τι θα έκαναν πολ­λές τουρκικές μεραρχίες.

Αυτά τους είπα, παπά μου, κι ενώ εγώ ποτέ δεν θέλω να μι­λώ γιά προφητείες, μ' ανάγκασαν να τους εξηγήσω ότι τα εξαμί­λια, που λέει ο Άγιος Κοσμάς είναι τα έξι μίλια της υφαλοκρη­πίδας. Αυτό είναι το θέμα γιά το όποίο, τά τελευταία χρόνια, «τρωγόμαστε» μέ τήν Τουρκία κι αυτό θά είναι τό θέμα γιά τό οποίο θα «πιαστούμε». Όμως δεν θα μπουν στην Ελλάδα· μέχρι εκεί θα προχωρήσουν, στα έξι αυτά μίλια, και τότε θα τους βρει η μεγάλη συμφορά από τον βορρά, που λένε τα γραφόμενα, και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο. Το ένα τρίτο των Τούρκων θα σκο­τωθεί, το ένα τρίτο θα εκχριστιανιστεί και το υπόλοιπο θα φύ­γει βαθειά μέσα στην Ασία. Εμείς Από τους Τούρκους δεν πρό­κειται να πάθουμε τίποτα. Μερικά ψιλοπράγματα θα καταφέ­ρουν και θα τους βρει η οργή του Θεού.

 Αυτά άκουσα, παπά μου, απ' αυτούς και στενοχωρήθηκα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι οι ίδιοι οι ‘Ελληνες - με το να διαδίδουν τέτοια πράγματα εν καιρώ ειρήνης- προσφέ- ρουν στους Τούρκους τη μεγαλύτερη συμμαχική βοήθεια.

Επίσης άρχισαν να μου λένε ότι αυτό, που είπε ο ‘Αγιος Κοσμάς: «τότε θα 'ρθει, όταν θα έρθουν τα δύο καλοκαίρια κι οι δύο πασχαλιές μαζί», τώρα που έπεσε η Ανάσταση με τον Ευαγγελισμό μαζί - και πέρασε και ο χειμώνας σαν καλοκαίρι - σημαίνει ότι οι Τούρκοι θα εισβάλουν στην Ελλάδα.

Όλοι γίναμε προφήτες, παπά μου, κι εξηγούμε με το μυαλό μας τα πράγματα, όπως θέλουμε. Κι εδώ αναγκάστηκα να τους πω ότι αυτό που είπε ο Άγιος Κοσμάς, «τότε θα έρθει» δεν εν­νοούσε τους Τούρκους. Εννοούσε πως τότε θα 'ρθει η ελευθε­ρία των Βορειοηπειρωτών. Και πράγματι αυτό το έτος άνοιξαν, μετά από τόσα χρόνια, τα σύνορα και μπορούν κάπως ελεύθερα να επικοινωνούν με την πατρίδα τους.

Παπά μου, είδα ότι πολύ μεγάλη ζημιά κάνουν αυτοί οι άν­θρωποι, που εξηγούν τα πράγματα με το φτωχό μυαλό τους. Και σαν να μην φτάνει αυτό, διαδίδουν και στους άλλους τις χαλα­σμένες ιδέες τους.       

 Εσύ να προσέχεις πολύ!

 Οταν είχε παρουσιαστεί το ζήτημα των ηλεκτρονικών ταυ­τοτήτων, ο κύριος Λ.... είχε πάρα πολύ προβληματιστεί, γιατί άκουγε διάφορες γνώμες από πολλούς ανθρώπους και δεν μπορούσε να καταλάβει που βρισκόταν η αλήθεια. Αποφάσισε να επισκεφτεί τον Γέροντα και να τον ρωτήσει γιά όλα αυτά και γιά τον αριθμό 666.

     Ο Γέροντας μεταξύ άλλων του εξήγησε κι αυτό: ο αριθμός αυτός είναι του αντιχρίστου και με κανένα τρό­πο κανείς μας δεν πρέπει να δεχτούμε να πάρει αυτή την ηλε­κτρονική ταυτότητα. Ακόμη και τις πιστωτικές κάρτες δεν πρέ­πει να τις παίρνουμε, γιατί πίσω στην μαύρη μαγνητική ταινία, που έχουν, περιέχεται ο κώδικας και το γραμμικό σύστημα με το 666. Αυτά όμως δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Μόνο το ηλε­κτρονικό κομπιούτερ τα διαβάζει. Εσύ να προσέχεις καλά και να μην παρασύρεσαι στό τι λέειο ένας και ο άλλος, γιατί ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει ο,τι θέλει, όμως εμείς πρέπει να υποτάξουμε την ακοή μας μόνο στο θέλημα του Θεού και στο τι μας έχει πει διά των Γραφών. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα, γιά να καταλάβεις πόσο πρέπει να προσέχουμε:

Γιά να γίνει ενα παιδί χριστιανός τι του λέει ο παπάς να πει; Αποτάσσομαι τον σατανά. Το μικρό δεν λέει ούτε «ναί» ού­τε «όχι» μόνο κλαίει. Τότε τι κάνει ο ιερέας; Το βουτάει στο νερό και διαβάζοντας τις ευχές κατεβαίνει το ‘Αγιο Πνεύμα και, χωρίς να γνωρίζει το παιδί, κατοικεί πλέον μέσα του το Άγιο Πνεύμα και γίνεται χριστιανός, έχοντας έτσι γιά πάντα μαζί του την Θεία Χάρη. Τώρα, αν κάποιος δεν δείχνει την απαιτούμενη προσοχή, όταν σφραγιστεί - έστω καί εν αγνοία του - φεύγει α­πό πάνω του η Θεία Χάρη και μπαίνει στην θέση της η δαιμονι­κή ενέργεια. Και γιά την άγνοια, η οποία έγινε αιτία να σφραγι­στεί, φταίει ο ίδιος, επειδή δεν φρόντισε να μάθει, ενώ οι προ­φήτες μας, οι απόστολοι και ο Κύριός μας μας έχουν ενημερώ­σει γιά όλ' αυτά. Όμως τι θα μας πει, όταν του πούμε ότι δεν γνωρίζαμε; «υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γιγνώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;» (Ματθ. κεφ. ΙΣΤ', 3)

 Θα την πάρουμε την Πόλη;

 ‘Ενα μεσημέρι έφτασε σο κελί του Γέροντα μιά παρέα προ­σκυνητών. Αφού πήραν την ευχή του, κάθισαν στο υπαί­θριο αρχονταρίκι του. Με περισσή καλοσύνη τους πρόσφερε το πατροπαράδοτο λουκούμι, δροσερό νερό και φρέσκα κορόμηλα, που προηγούμενοι προσκυνητές του είχαν φέρει. Κάθισε κοντά τους κι άρχισε την συζήτηση:

  Γέροντας: Πώς πάει έξω ο κόσμος;

 Δημήτριος: Γενικά, Γέροντα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλλουν το κακό κι έχουν ροπή προς αυτό. Αισχρολογούν και βρίζουν ακόμα και μικρά παιδιά!

 Γέροντας: Ο νόμος τι λέει; Κάνετε μηνύσεις;

 Δημήτριος: Προσπαθούμε, Γέροντα, κάτι να κάνουμε, όμως αυτοί δεν παίρνουν από λόγια.

  Γέροντας: Έσείς πάντως έχετε καθαρή την συνείδησή σας, γιατί κάνατε το καθήκον σας. Τα υπόλοιπα θα τα ρυθμίσει ο Θε­ός·

  Δημήτριος: Μπορείτε, Γέροντα, να μας πείτε πως να φερό­μαστε μέσα στον κακό αυτό κόσμο; ‘Ετσι  γενικά.

    Γέροντας: Χρειάζεται διάκριση. ‘Εχεις πνευματικό;

    Δημήτριος: Ναι, Γέροντα.

   Γέροντας: Να συμβουλεύεσαι τον πνευματικό σου, γιατί πολλές φορές δεν πρέπει να λέμε ούτε «ναι» ούτε «όχι», γι' αυ­τό χρειάζεται η διάκριση.

Εδώ Ο Γέροντας σηκώθηκε, τους άφησε γιά λίγο μόνους κι εκείνοι βρήκαν την ευ­καιρία να «ανασυντα­χτούν» και να συνεν­νοηθούν να παρακαλέ­σουν τον Γέροντα να τους μιλήσει γιά την Κωνσταντινούπολη. Σε λίγο ο Γέροντας επέ­στρεψε και προς έκπλη­ξη   όλων,  πριν  προλάβουν να τον ρωτήσουν τίποτα - δείχνοντας έτσι ότι το πνευματι­κό του «ραντάρ» είχε αντιληφθεί την σκέψη τους - τους λέει:

     Γέροντας: Τί λέτε, θα την πάρουμε την Πόλη;

    Η παρέα μένει άναυδη και δεν μιλά καθόλου.

    Γέροντας: Γιά πέστε μου, θα την πάρουμε την Πόλη;

   Η παρέα συνεχίζει έκπληκτη να μην μιλά.

    Γέροντας (αστειευόμενος): Παλικάρια της φακής...

     Θεόδωρος: Θα την πάρουμε, Γέροντα.

  Γέροντας: Δόξα σοι ο Θεός (Κάνει τον σταυρό του, γυρίζο­ντας προς την ανατολή και βλέποντας προς την Πόλη)

 Δημήτριος: Αν είναι άπ' τον Θεό, Γέροντα, ευλογημένο, θα την πάρουμε.

  Γέροντας: Ναι, είναι από τον Θεό! Θα την πάρουμε! Όχι πως θα την πάρουμε εμείς, αλλά θα μας την δώσουν. Αυτοί που θα την πάρουν από τους Τούρκους θα την δώσουν σαν λύση σ' έμας, διότι αυτό θα νομίζουν πως είναι το συμφέρον τους.

    Δημήτριος: Γέροντα, θα διαρκέσει πολύ αυτό το κακό;

 Γέροντας: Μπόρες, μπόρες θα 'ναι! Θα δώσουμε όμως εξετάσεις.              

    Δημήτριος: Γέροντα, θα υπάρχουν ηγέτες κατάλληλοι; 

    Γέροντας: Θα οικονομήσει ο Θεός. Σ' αυτόν τον πόλεμο ό­λοι θα   γυρίσουν νικημένοι. Ο ελληνικός στρατός θα είναι θεα­τής. Δεν θα γυρίσει κανένας νικητής. Γήπεδο θα 'ναι η Παλαι­στίνη, τάφος τους η Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θα είναι το πρώτο ημίχρονο. Αλλά, υπάρχει και δεύτερο ημίχρονο: Μετά τα γεγο­νότα αυτά ο άνθρωπος θα φτάσει σε αδιέξοδο και τότε όλοι θα ζητούν να μάθουν γιά το Ευαγγέλιο και τις Γραφές. Ο Χριστός θα λυπηθεί τον κόσμο και θα δείξει ένα σημείο, γιά να πιστέ­ψουν. Τότε θα ψάχνει κανείς να βρει άπιστο.

    Δημήτριος: Γέροντα, το απολυτίκιο του προφήτου Ηλιού λέει ότι είναι ο δεύτερος πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού. Αυτός, καθώς είναι γνωστό, δεν κοιμήθηκε, όπως επίσης κι ο Ένώχ. Θα έρθει ο προφήτης Ηλίας στην γη;

  Γέροντας (χαμογελώντας): Ο προφήτης Ηλίας τροχάει κι ε­τοιμάζει την μαχαίρα του! Και μάλιστα πρώτα θ’ αρχίσει από τους πατριάρχες, δεσποτάδες, παπάδες και μοναχούς!      

    Νικόλαος: Και λαϊκούς.

    Γέροντας: Τα δικά σας είναι αγνοήματα, ενώ τα δικά μας είναι αμαρτήματα. ‘Ετσι δεν λέει η ευχή της θείας λειτουργίας; «Υπέρ των εμών αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων». Ο προφήτης Ηλίας τροχάει το μαχαίρι του· όμως θέλει πολλή προσοχή, γιατί μερικά πράγματα αλλιώς τα λένε οι Πατέρες κι αλλιώς τα ερμηνεύει ο κόσμος, όπως, ας υποθέσουμε, τα εξαμίλια που αναφέρει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. (Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φτάσουν ως τα εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν ως την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο 1/3 θα βαπτιστεί και μο­νάχα το υπόλοιπο 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά.) Κανένας δεν μπόρεσε να το εξηγήσει, όλοι το ερμηνεύουν λανθασμένα. Ε­ξαμίλια υπάρχουν στο Λαγκαδά, στο Κιλκίς, στην Θράκη, στην Κόρινθο, μα κανένας δεν ξέρει ότι αυτά που λέει είναι τα εξαμί­λια των χωρικών υδάτων. Δεν διαβάζετε στους προφήτες, στον Ιωήλ, στο Ζαχαρία, στον Ιεζεκιήλ, στο Δανιήλ; Τα λένε όλα. Γιά επτά χρόνια στην Παλαιστίνη δεν θα καίνε ξύλα, αλλά μπα­στούνια, αλλά που νά ξέρετε εσείς από μπαστούνια και ξύλα! Ε­σείς έχετε τώρα στα σπίτια σας καλοριφέρ (χαμογελώντας), ενώ εγώ εδώ καίω ακόμη ξύλα στο τζάκι κι έτσι ξέρω απ' αυτά. (Πρόκειται γιά την προφητεία του προφήτη Ιεζεκιήλ 39, 9-10: «και εξελεύσονται οι κατοικούντες τας πόλεις Ισραήλ και καύσουσιν εν τοις όπλοις, πέλταις και κοντοίς και τόξεις και τοξεύμασι και ράβδοις χειρών και λόγχαις· και καύσουσιν εν αυτοίς πύρ επτά έτη. και ου μη λάβωσι ξύλα εκ του πεδίου ουδέ μη κόψωσιν εκ των δρυμών, αλλ' ή τα όπλα κατακαύσουσί πυρί· και προνομεύσουσι τους προνομεύσαντας αυτούς και σκυ-λεύσουσι τους σκυλεύσαντας αυτούς, λέγει Κύριος.»)

     Χρήστος: Οι Εβραίοι....

    Γέροντας : ‘Ένας ευσεβής Ιορδανός μου είπε ότι οι Εβραίοι έχουν σκάψει από κάτω από το τέμενος του Ομάρ, σε πολλά μέ­τρα βάθος ένα τούνελ και θέλουν να καταστρέψουν το τέμενος, γιά να κτίσουν το Ναό του Σολομώντος, γιατί τότε λένε αυτοί ότι θα έρθει ο μεσσίας τους, δηλαδή ο αντίχριστος. Τότε θα λέ­νε οι Άραβες στους χριστιανούς: Δεν λέτε εσείς, οι χριστιανοί, ότι ο Μεσσίας έχει έρθει; Τί λένε τώρα αυτοί εδώ, οι Εβραίοι;

   Ο Γέροντας, Αφού πρόσφερε και στους τελευταίους επισκέ­πτες που ήρθαν εκείνη την στιγμή κέρασμα, ξαναρωτά έναν άπ' αυτούς:        

   Γέροντας: θα την πάρουμε την Πόλη; Τι λες;

   Χρήστος: Εγώ θα πάω γιά την Βόρειο Ήπειρο.

   Γέροντας: Την Πόλη να πάρουμε, την Βόρειο ‘Ηπειρο κι ε­πτά άτομα την παίρνουμε!

   Χρήστος: Επτά κι εγώ οκτώ!

   Γέροντας: Πάρτηνα! Κι εγώ θα μεταφέρω τα λείψανα του Α­γίου Κοσμά του Αιτωλού, τα οποία είναι και βαριά! Τι να πού­με, βρε παιδιά, όλα τα λένε και τα γράφουν τα βιβλία μας (της Εκκλησίας), αλλά ποιος τα διαβάζει; Ο κόσμος χαμπάρι δεν παίρνει. Κοιμάται με τα τσαρούχια!

   Δημήτριος: Αυτά, Γέροντα, είναι σημεία των καιρών;

  Γέροντας: Σημεία, σημεία των καιρών δεν βλέπετε..Πρέ­πει να'ναι βόιδι - να με συγχω- ρείτε - κανείς, γιά να μην κατα­λαβαίνει μ' όλα αυτά που γίνονται Πολλοί από τους άγιους πατέρες θα ευχόντουσαν να ζήσουν στην εποχή μας, γιατί είναι εποχή ομολογίας. Οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά δεν το κατα­λαβαίνουμε. Κοιμόμαστε με τα τσαρούχια. Θα ρωτάνε σε λίγο γιά τους χριστιανούς, όπως παλιότερα ρωτούσαν γιά τα πολιτι­κά φρονήματα.

   Νικόλαος: Θα μας κάνουν φάκελο Γέροντα;

   Γέροντας: Ά, μπράβο! Φακέλους.

   Δημήτριος: Γέροντα, η Ελλάδα θα πάθει κακό;

  Γέροντας: Πολλές μπόρες πέρασε η Ελλάδα, αδικήθηκε πο­λύ. Αλλά όμως μπόρες θα 'ναι! Η Ελλάδα δέν θα πάθει τίποτα, γιατί την αγαπάει ο Θεός. Στην Μικρά Ασία έχουμε πολλά ά­για λείψανα. Κάθε σπιθαμή και βρίσκεις άγια λείψανα. Θα πά­ρουμε την Αγιά Σοφιά και θ' ανοίξει και η πύλη. Αυτήν την πύ­λη δεν την ξέρει κανείς…να δούμε τι θα γίνει όμως; Οι μινα­ρέδες τι θα γίνουν μετά;

   Νικόλαος: Θα τους γκρεμίσουμε!

   Θεόδωρος: Θα τα κάνουμε, Γέροντα, καμπαναριά!

   Γέροντας (χαριτολογώντας): Οχι, θα γίνουν στύλοι γιά τους στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσκοίνια μέχρι κάτω!

  Δημήτριος: Γέροντα, ο ηγέτης αυτός του πολέμου θα 'ναι Ε­βραίος;

   Γέροντας: Ναι, Εβραίος θα 'ναι. Θα συνεργαστεί πολύ κι ο πάπας, γιατί όλα τα παιδιά του διαβόλου θα τα θεωρεί δικά του και θα τους υποδεικνύει ν' ακολουθούν τον αντίχριστο. Γι' αυτό κι ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε: «Τον πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία.» Ο ‘Αγιος εννοούσε αυτόν τον πά­πα της συγκεκριμένης εποχής, που θα βοηθήσει στην ανάδειξη του αντιχρίστου. Οι άλλοι πάπες σε σχέση μ' εκείνον θα φαίνο­νται σαν καλοί.

Μετά από τόσα πρωτάκουστα και καταπληκτικά που τους φανέρωσε η αγάπη του Γέροντα όλη η παρέα έμεινε γιά λίγο α­μίλητη και συγκινημένη. Ο Γέροντας σηκώθηκε από το κάθι­σμά του κι αφού όλοι πήραν την ευχή του, τους έδειξε τον δρό­μο, γιά να μή χαθούν και να φτάσουν στον προορισμό τους.

     Έφυγαν από το κελί του Γέροντα συγκλονισμένοι, σκεπτό­μενοι το τι επιφυλάσσει ο Θεός γιά το μέλλον. Σκεφτόντουσαν πως τέτοια αποκαλυπτικά πράγματα δεν πρέπει ποτέ να λησμο­νηθούν. Έτσι όλοι στην παρέα κάθισαν και από κοινού ση­μείωσαν όσο ακριβέστερα μπορούσαν το τι τους είχε πει ο Γέ­ροντας, ο,τι με την Χάρη του Θεού κι εσείς τώρα διαβάσατε.Τα ονόματα της παρέας είναι αληθινά και οι αδελφοί παρακαλούν την αγάπη σας να ευχηθείτε γι' αυτούς να βρουν έλεος ενώπιον του Θεού. Αμήν!    

 ο Χριστός μας ενημέρωσε!

Ο Γέροντας πολύ ανησυχούσε, Όταν έβλεπε κάποιους αδελ­φούς να μην «παίρνουν», όπως έλεγε, «χαμπάρι» τα όσα εκ των Γραφών εκπληρώνονται στις μέρες μας κι ενώ γιά 'κείνον ήταν ολοφάνερα, οι άλλοι ούτε καν τα είχαν αντιληφθεί. Έ­λεγε, λοιπόν:

-Ο Θεός με τους προφήτες Του είχε ενημερώσει τον λαό Του ότι θα σαρκωθεί και λεπτομερώς είχε αναφερθεί στο πότε θα γεννηθεί, στο πως θα γεννηθεί, από ποια φυλή καί από ποιά γυναίκα. Γενικά όλοι οι προφήτες είχαν προφητέψει γιά το ίδιο πρόσωπο όλες τις λεπτομέρειες της ζωής του: ότι θα ανασταίνει νεκρούς, τυφλοί θα βλέπουν, χωλοί θα περπατούν, ότι θα μπει στην "Ιερουσαλήμ καθήμενος επί πόλου όνου, πάνω στον οποίο δέν θα 'χει καθίσει κανείς άλλος προηγουμένως, ότι θα τον φθο­νήσουν, θα τον προδώσει κάποιος μαθητής Του και μάλιστα ως αντάλλαγμα θα ζητήσει τριάκοντα αργύρια. Μάλιστα αυτά τα χρήματα είχαν προείπει οι προφήτες ότι, επειδή θα είναι άτιμα, δεν θα τα βάλουν στον κορβανά, αλλά θ' αγοράσουν τον αγρό του Κεραμέως γιά ταφή των ξένων. Είχαν προείπει ότι θα σταυ­ρωθεί - και μάλιστα εν μέσω δύο ληστών - και την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί. Ενώ, λοιπόν, ο Θεός διαμέσου των προφητών Του είχε ενημερώσει τον λαό Του γιά το πως θα 'ρθεί, επειδή ο λαός είχε στρέψει την αγάπη της καρδιάς του αλλού, δεν μπόρε­σαν να καταλάβουν την αλήθεια. Γνώριζαν τα περί προφητών, αλλά και τα έβλεπαν όλα να πραγματοποιούνται στο πρόσωπο του Χριστού μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια· ακόμη κι ο Ιούδας, όταν τον ρώτησαν: «πόσα θέλεις, γιά να μας τον παρα­δώσεις;», είπε «τριάκοντα αργύρια», ούτε ένα παραπάνω ούτε έ­να λιγότερο, ακριβώς όσα ανέφερε η Γραφή. Όμως ούτε καί τό­τε μπόρεσαν νά καταλάβουν.

Το ίδιο συμβαίνει και στις μέρες μας. Ο Χριστός διαμέσου των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και διαμέσου των δικών Του προφητικών λόγων και συστάσεων («Ιδού προείρηκα υμίν...») και διά των αποστόλων Του μας ενημέρωσε το τι θαπροηγηθεί της Δευτέρας Παρουσίας Του, όπως ότι, γιά να συνε­τίσει τους ανθρώπους, θα τους στέλνει πληγές. Γιά παράδειγμα προλέγει «και εκαυματίσθησαν οι άνθρωποι καύμα μέγα». ‘Ηδη ο καύσωνας σιγά - σιγά καίει και συνεχώς αυξάνεται. ‘Ηδη ο άψινθος (το Τσερνομπίλ) έπεσε, το 1/3 των θαλασσών θα μολυν­θεί και ήδη οι στατιστικές λένε ότι βρισκόμαστε μπροστά στην μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή του πλανήτη....

Ακόμη - συνέχισε ο Γέροντας - ο Χριστός μας έχει ενημε­ρώσει ότι ο άλλος, ο οποίος θα οικειοποιηθεί την ιδιότητά Του και το όνομά Του, δηλαδή ο αντίχριστος, θα έρθει στον κόσμο και θα επιβληθεί μ' ένα οικονομικό σύστημα, που θα ελέγχει το παγκόσμιο εμπόριο και δεν θα μπορούν να πωλούν και ν' αγο­ράζουν, παρά μόνον όσοι θα έχουν αποδεχτεί το χάραγμα του που θα φέρει τον συγκεκριμένο αριθμό 666.

Ενώ, λοιπόν, βλέπουμε να πραγματοποιούνται και στις μέ­ρες μας όλα όσα οι προφήτες μας ανήγγειλαν - ακόμη και ο συ­γκεκριμένος αριθμός 666 - ακόμη δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το που βρισκόμαστε. Και τότε η Γραφή «τριάκοντα αργύρια» έλεγε, αλλά δεν κατάλαβαν ότι ήταν ο Χριστός. «666» λένε οι Γραφές ότι θα είναι ο αριθμός του αντιχρίστου και τώ­ρα το οικονομικό σύστημα που θα ελέγχει το παγκόμιο εμπόριο μ' αυτό τον αριθμό ενεργεί,κι όμως πάλι δεν μπορούν να κατα­λάβουν οι άνθρωποι το τι συμβαίνει!

Δυστυχώς δεν συνειδητοποιούμε πως μιά φωτιά, όταν ανά­βει και είναι στην αρχή της σβήνει πολύ εύκολα μ' ένα ποτήρι νερό, όταν όμως κανείς την αφήσει να ανάψει και πει ότι «έ, δεν είναι τίποτα», τότε αυτή γίνεται πυρκαγιά μεγάλη και καίει στο πέρασμά της τα πάντα

Αυτός ο αριθμός δεν είναι τυχαίος!

Πάρα πολύς λόγος έγινε το 1987 γιά τον αριθμό 666.Άλ­λοι έλεγαν ότι δεν πειράζει σε τίποτα αυτός ο αριθμός, άλλοι όμως επέμεναν ότι πρέπει να αλλαχθεί ο αριθμός και να βάλουν έναν άλλο. Στην σύγχυση αυτή ρωτήσαμε τον Γέροντα:

-Γέροντα, γιά ποιο λόγο βάζουν αυτόν το συγκεκριμένο α­ριθμό κι ενώ γίνεται τόσος λόγος και τέτοια αντίδραση και ενώ τον αναφέρει η Γραφή ως σημαδιακό αριθμό, αυτοί με τίποτα δεν θέλουν να τον αλλάξουν;

     Τότε εκείνος με την σοφία που τον διέκρινε μας έδωσε την εξήγηση κι εμείς ακούγαμε γεμάτοι έκπληξη και θαυμασμό:

     Επειδή, λοιπόν, οι Εβραίοι στον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης είχαν με διάφορους πολέμους υποτάξει πολλούς λα­ούς, ήθελαν τότε να τους επιβάλουν μιά εθνική φορολογία συ­γκεκριμένη γιά όλους τους λαούς που θα δήλωνε υποτέλεια. Γράφει, λοιπόν, η Παλαιά Διαθήκη: Ο χρυσός ο οποίος κάθε έ­τος εισήρχετο εις το ταμείον του Σολομώντος ήταν εξακόσια ε­ξήκοντα εξ τάλαντα χρυσού, «και ην ο σταθμός του χρυσίου του ενεχθέντος τω Σαλωμών εν ενιαυτώ ενί εξακόσια εξήκοντα εξ τάλαντα χρυσίου....» (Παραλειπομένων Β' κεφ. Θ' στιχ. 13), επίσης και (Βασιλειών Γ'κεφ. Γ στιχ. 14). Βλέπουμε, λοιπόν, ότι αυτός ο αριθμός δεν είναι τυχαίος, αλλά αποσκοπεί στο εθνι­κό συμφέρον των Εβραίων, οι οποίοι δεν πίστεψαν στον Κύριο μας και γι' αυτό θεωρούν τις προφητείες εκείνες ανεκπλήρωτες. Θα πλανηθούν, λοιπόν, κάνοντας μεσσία τους τον αντίχριστο, με τον οποίο ελπίζουν ότι θα υποτάξουν όλον τον κόσμο. Κι έ­τσι ως συγκεκριμένο αριθμό υποτέλειας βάζουν πάλι τον παλιό εθνικό φορολογικό αριθμό, που είναι 666 (εξακόσια εξήντα εξ), τον οποίο είχαν επιβάλει και τότε, παλιά, στους υποταγμένους λαούς. Γι' αυτούς, λοιπόν, είναι ιερός αριθμός, που συνδέεται με την παλιά ένδοξη πατρίδα τους, τότε που ο εβραϊκός λαός ή­ταν ο κατ' εξοχήν εκλεκτός λαός του Θεού. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλουν να τον αλλάξουν.

Θά είναι τό «χάραγμα»...

   Είπε ο Γέροντας:

 -Ο ‘Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος με το θεόπνευστο βι­βλίο της Άποκαλύψεως μας προλέγει λεπτομερώς τι και πως και πότε θα συμβούν όλα τα γεγονότα. Ακόμη μας αποκαλύπτει ότι το οικονομικό σύστημα που θα επιβάλλεται τότε στους αν­θρώπους θα στηρίζεται στο «χάραγμα». Ο ‘Αγιος κυριολεκτεί με μεγάλη σαφήνεια: Η λέξη χάραγμα προέρχεται από το ρήμα «χαράσσω», που σημαίνει ότι κάνω ίσιες γραμμές (χαρακιές)^·και μάλιστα έχει διπλή έννοια, γιατί χάραγμα σημαίνει ότι γρά­φω κάποια ευθεία βαθιά, δεν είναι δηλαδή κάτι επιφανειακό· και τώρα βλέπουμε ότι το παγκόσμιο εμπόριο σε συνεργασία με την παγκόσμια οικονομία προβάλλουν το χάραγμα, πρώτα σε ό­λα τα προϊόντα και υλικά αγαθά και σιγά - σιγά θα το επιβάλ­λουν στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο των ανθρώπων. Μάλιστα, σε πολλά μέρη του κόσμου, που δεν υπήρξε αντίδραση, έχουν ήδηπροβάλει το ανεξίτηλο χάραγμα με ακτίνες λέιζερ στο μέτωπο ή στο χέρι, γιατί έτσι θα μπορεί να γίνει ο έλεγχος που γράφει η Αποκάλυψη: «ίνα μη τις δύναται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα............ » (Άποκαλ. κεφ. ΙΓ'στιχ. 17).

   Ενας μοναχός πήγε μιά μέρα στον Γέροντα και του είπε: -Γέροντα με πιάνει λύπη και δεν ξέρω από που προέρχε­ται.

      Κι εκείνος χαμογελώντας:

-Αμα σε πιάνει λύπη, κάτι φαίνεται σου λείπει. (Εννοώντας τον Χριστό.).

Θα ζείτε κι εσείς εκείνον τον καιρό!

  

Μιά ομάδα μικρών μαθητών από την Άθωνιάδα Σχολή κατηφόριζαν γιά τον Γέροντα. Τους απασχολούσε ένα θέμα: ‘Ακουγαν ότι ο Γέροντας σε κάποιους είχε πει ότι θα πά­ρουμε την Κωνσταντινούπολη. Ήθελαν όμως να το ακούσουν κι αυτοί από το ίδιο του το στόμα και μάλιστα διερωτώντο αν θα ζουν κι αυτοί όταν θα την πάρουμε. ‘Ελεγαν, λοιπόν, στο δρόμο μεταξύ τους ότι κάποιος θα 'πρεπε να ρωτήσει τον Γέρο­ντα γιά το θέμα αυτό καθώς θα συζητούσαν. Πήγαν, λοιπόν, ε­κεί και κάθισαν μαζί του δεν τόλμησε όμως κανείς να του κάνει αυτήν την ερώτηση. Σηκώθηκαν πήραν την ευχή του και καθώς έστριψαν, γιά να βγουν στο μονοπάτι, ο Γέροντας, ξεπροβοδί­ζοντάς τους, χαμογελώντας τους είπε:

-Και να ξέρετε: Και την Κωνσταντινούπολη θα την πάρου­με και θα ζείτε κι εσείς εκείνον τον καιρό!

Οι μαθητές έμειναν εμβρόντητοι από τα λεγόμενά του και θαύμαζαν και γιά την Χάρη που είχε και επληροφορείτο απ’ αυ­τήν τα πάντα, αλλά καί γιά το ότι τους πληροφόρησε ότι στην γενιά την δική τους θά γίνουν όλα αυτά τα φοβερά πράγματα.

 Θα τα δείτε, θα τα δείτε!

 Ο κύριος Δ.... Κ...., από την Κ...., είχε επισκεφθεί τον Γέ­ροντα.Την εποχή εκείνη η Ε.Σ.Σ.Δ. (‘Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλι­στικών Δημοκρατιών) ήταν πανίσχυρη από κάθε άποψη και δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι θα ήταν δυνατόν να διαλυθεί - βρισκόταν ακόμα στην εξουσία ό Μπρέζνιεφ.

  Ο Γέροντας μεταξύ άλλων του είπε:

    -Η  Ε.Σ.Σ.Δ. να δεις που σε λίγο θα διαλυθεί.

     Ο κύριος Δ.... είχε τις αντιρρήσεις του:

    -Μα... τέτοια δύναμη πανίσχυρη, Γέροντα, ποιος θα την διαλύσει; Ούτε το νυχάκι της δεν μπορούν να πειράξουν!

   -Θα το δεις!

    Ο Γέροντας προείπε και ότι η Ε.Σ.Σ.Δ. θα διαλυθεί και ότι ο κύριος Δ... θα ζει και θα το δει  (δεδομένου ότι ήταν και μεγά­λος στην ηλικία).

    Και συνέχισε ο Γέροντας:

   -Να γνωρίζεις ότι και η Τουρκία θα διαλυθεί. Θα γίνει πό­λεμος σε δυό ημίχρονα. Εμείς θα είμαστε νικητές, γιατί είμα­στε ορθόδοξοι.

   -Γέροντα, με τον πόλεμο δεν θά πάθουμε εμείς κακό;

   -Ε, το πολύ - πολύ κάνα - δυό νησιά να πειράξουν αυτοί, αλλά εμάς θα μας δώσουν και την Κωνσταντινούπολη. Θα τα δείτε, θα τα δείτε!

 Παρών στην συζήτηση ήταν καί ο γιός του κυρίου Δ........

Θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες μας ότι μερικά θέματα τα επαναλαμβάνουμε συνεχώς με μαρτυρίες διαφορετικών μεν αν­θρώπων, αλλά που όλοι τους ομολογούν ότι ο Γέροντας τους έ­λεγε ακριβώς τα ίδια^· κι αυτό το κάνουμε εξ αιτίας της σπου­δαιότητας του θέματος, αλλά και γιά την αποκάλυψη της αλή­θειας, την οποία διασταυρώνουμε από πολλούς ταυτόχρονα, έ­τσι ώστε να μην υπάρχουν λόγοι δυσπιστίας. {Μάλιστα πολλά είναι γραμμένα και σε κασέτα από τους ίδιους τους αυτήκοους μάρτυρες και θα εκδοθούν σε λίγο, έτσι ώστε να υπάρχουν και οι ζωντανές μαρτυρίες.)    

Προστάτης των παιδιών
(ΑΠΟ ΤΟ  ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Δ. ΤΑΤΣΗ  Ο γ. ΠΑΪΣΙΟΣ')

 

Ένα μικρό παιδί οδηγώντας απρόσεκτα το ποδή­λατό του βρέθηκε μπροστά σε φορτηγό, το οποίο χτύ­πησε το παιδί και θα το πολτοποιούσε, αν ξαφνικά με θαυμαστό τρόπο, ένας μοναχός δεν το άρπαζε από τους τροχούς του αυτοκινήτου. Το παιδί είδε το μοναχό, αλλά δεν ήξερε ποιος ήταν. ‘Οταν πήγε στο σπίτι του, διηγήθηκε στον πατέρα του αυτό που του συνέβη και πήραν την απόφαση να πάνε στο ‘Αγιον ‘Ορος να βρουν το μοναχό και να τον ευχαριστήσουν. Γυρίζο­ντας τα μοναστήρια και τα κελιά, έφτασαν και στον π. Παΐσιο. Το μικρό παιδί αμέσως τον αναγνώρισε και πήρε την ευχή του.

Γιά τη διάλυση της Τουρκίας.

Επισκέφθηκε το Γέροντα μιά ομάδα Κυπρίων, οι οποίοι ήθελαν να συζητήσουν το εθνικό τους θέμα. Το υπαίθριο αρχονταρίκι ήταν έτοιμο.

Από που είστε, τους ρώτησε ο Γέροντας.

Από τήν Κύπρο. Γέροντα.

Τι κάνετε, πως τα περνάτε εκεί;

     Τι να κάνουμε. Γέροντα, μας έφαγαν οι Τούρ­κοι.

Ο Γέροντας χαμογελώντας τους είπε:

Εγώ δεν σας βλέπω φαγωμένους.

Τους έβαλε να καθίσουν, τους κέρασε και μετά τους είπε:        

Μη φοβάστε τους Τούρκους. θα διαλυθούν.

Οι επισκέπτες του παραξενεύτηκαν, αλλά ο Γέρο­ντας συνέχισε:

     Ναι. σας λέω. Η Τουρκία θα διαλυθεί. Τώρα εσείς να κάνετε τον ψόφιο κοριό και    θα 'ρθει ο καιρός που οι Τούρκοι θα πάθουν ζημιά. Κούρδοι και Αρμένιοι θα κάνουν δικό τους κράτος, θα ανεξαρτοποιηθούν. Οι υπόλοιποι, επειδή δεν σέβονται τους διεθνείς κανόνες, θα διαλυθούν ευγενώς από τους Μεγάλους. Μετά σε μας τους ‘Ελληνες θα δώσουν την Πόλη, όχι γιατί θα μας αγαπούν, αλλά γιατί θα έχουμε τηρήσει μετριοπαθή στάση. Ναι,τήν Πόλη θα την ξαναπάρου­με.

Πλημμυρισμένος στο φώς.

Από ημερολογιακές σημειώσεις ενός Ιερομονά­χου, οι οποίες αναφέρονται στις εμπειρίες του από τον π. Παΐσιο, αποσπώ ένα τμήμα που παρουσιάζει ιδιαίτε­ρο ενδιαφέρον: «Ο Γέροντας μου πρότεινε αύριο, που είναι του Αγίου Χαραλάμπους, να πάω να λειτουργήσω στο κελί του. Η χαρά μου δεν περιγραφόταν. Συνεν­νοηθήκαμε γιά την ώρα κι έφυγα πετώντας από τη χαρά. Το πρωί που πήγα στο κελί του Γέροντα ήμουν ενθου­σιασμένος. Ο Γέροντας έψελνε Αργοσύντομα με τη λεπτή φονούλα του, που θύμιζε παιδάκι. Ήταν προση­λωμένος σ' αυτά που έψελνε και διάβαζε και μου μετέ­διδε την ατμόσφαιρα της κατάνυξης στην οποία ζούσε. ‘Οταν μπήκαμε στη Λειτουργία, νόμιζα πως θα σπάσει η καρδιά μου από τη συγκίνηση. Θυμάμαι που κοιτού­σα στα κλεφτά τον Παππού και παρακαλούσα να στα­ματήσει ο χρόνος γιά μένα εκεί. Στην ώρα του κοινωνικού ο Γέροντας πλησίασε και κοινώνησε. ‘Οταν είπα το "πάντοτε νυν και αεί" στραμμένος προς τον κυρίως ναό, είδα το Γέροντα να είναι πάνω από το πάτωμα και να αιωρείται. ‘Εντρομος έριξα το βλέμμα μου να δω την έκφρασή του και κατέβασα αμέσως τα μάτια μου. γιατί το πρόσωπο του Γέροντα ήταν όλο φως και δεν μπορούσα να διακρίνω ούτε έκφραση ούτε πρόσω­πο».

πηγή