Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 14, 2013

Τα είδη των βαπτισμάτων




Τα είδη των βαπτισμάτων.

«Επειδή σήμερα πανηγυρίζομεν το βάπτισμα και πρέπει να κακοπαθήσωμεν ολίγον
 προς χάριν εκείνου ο οποίος προς χάριν μας έγινεν όπως ημείς και εβαπτίσθη και 
εσταυρώθη, ας εξετάσωμεν φιλοσοφικά κάτι σχετικόν με την διαφοράν των
 βαπτισμάτων, δια να φύγωμεν απ’ εδώ καθαρισμένοι.

Ο Μωυσής εβάπτισε, αλλ’ εβάπτισε εις το ύδωρ και πριν απ’ αυτό εις την νεφέλην 
και εις την θάλασσαν. Αυτό αποτελούσε σύμβολον, όπως πιστεύει και ο Παύλος. Η θάλασσα του νερού, η νεφέλη του Πνεύματος, το μάννα του άρτου της ζωής, και το ύδωρ, το οποίον έπιναν, του ουρανίου ποτού.

Και ο Ιωάννης εβάπτισεν, αλλά όχι τελείως ιουδαϊκά, επειδή δεν εβάπτισεν μόνον εις το ύδωρ, αλλά και εις την μετάνοιαν. Όχι όμως και ολότελα πνευματικά, επειδή δεν προσθέτει και ‘’εις το Πνεύμα’’.

Βαπτίζει και ο Ιησούς, αλλά εις το Πνεύμα. Αυτό είναι η τελειότης. Και πως δεν είναι Θεός, δια να γίνω και λίγο παράτολμος, εκείνος από τον οποίον θα γίνης και συ Θεός;

Γνωρίζω και τέταρτον βάπτισμα, το βάπτισμα του μαρτυρίου και του 
αίματος, εις το οποίον εβαπτίσθη και ο ίδιος ο Χριστός, και το οποίον είναι 
πολύ πιο αξιοσέβαστον από τα άλλα, καθόσον δεν μολύνεται από 
μεταγενέστερα αμαρτήματα.

Γνωρίζω και πέμπτον ακόμη, το βάπτισμα των δακρύων, το οποίον είναι 
ακόμη πιο επίπονον, όπως εκείνος ο οποίος βρέχει κάθε νύχτα το κρεβάτι και 
τα στρώματά του με δάκρυα, του οποίου αι πληγαί της κακίας μυρίζουν 
άσχημα και έχουν σαπίσει, ο οποίος πενθεί και βαδίζει με σκυμμένο κεφάλι, 
και ο οποίος μιμείται την επιστροφήν του Μανασσή και την ταπείνωσιν των
 κατοίκων της Νινευή, η οποία τους εξησφάλισε την συγχώρησιν, ο οποίος, 
ακόμη, λέγει αυτά τα οποία είπεν ο τελώνης εις τον ναόν και εκέρδισε 
την συγχώρησιν αντί δια τον καυχησιάρην φαρισαίον, και ο οποίος 
σκύβει με ταπείνωσιν, όπως η Χαναναία, και ζητεί να τον ευσπλαχνιστούν 
και να του δώσουν ως τροφήν ψύχουλα, την τροφήν δηλαδή την οποίαν 
τρώγει ο σκύλος όταν είναι πολύ πεινασμένος».

(Απόσπασμα από τον λόγο του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, 
Εις τα άγια Φώτα, ΕΠΕ 5).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...