Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ. ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΛΟΥΚΑ (Λουκ. 5, 1-11)

Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. 5, 1-11)

«Και καθίσας εδίδασκεν εκ του πλοίου τους όχλους»

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ θαυμασιότερες σκηνές των ιερών Ευαγγελίων είναι αυτή που μας περιγράφει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ο Κύριος έχει αρχίσει πια τη δημόσια δράση Του. Βρίσκεται στα μέρη της Γαλιλαίας και συγκεκριμένα στην ακρογιαλιά της λίμνης Γεννησαρέτ. Τη λίμνη με τις τόσες ομορφιές. Τη λίμνη που τόσες φορές διέσχισε. Τη λίμνη κοντά στην οποία έκανε τόσα θαύματα. Τη λίμνη στα ακρογιάλια της οποίας τόσες και τόσες φορές προσευχήθηκε. Τη λίμνη από τους ψαράδες της οποίας, όπως μας ιστορεί ο ιερός Λουκάς, εξέλεξε τους πρώτους μαθητές Του.
Σ' αυτήν, λοιπόν, τη λίμνη βρίσκεται σήμερα ο Ιησούς. Βλέπει δυο ψαροκάϊκα και τους ψαράδες τους να πλένουν τα δίχτυα τους. Ανεβαίνει στο ένα από τα δυο. Σ' αυτό που ανήκε στον Σίμωνα, τον κατοπινό απόστολο Πέτρο. Παρακαλεί να το ξανοίξει λίγο από το μουράγιο. Κάθεται στην άκρη του. Και από κει, μέσα από το πλοίο αρχίζει να διδάσκει τα πλήθη των ανθρώπων, που τον αναζητούσαν κι έτρεξαν μέχρις εκεί για να ακούσουν την θεϊκή διδασκαλία Του.
Αλήθεια, τι όμορφη, τι μεγαλειώδης σκηνή! Η γαληνεμένη θάλασσα κι ο καταγάλανος ουρανός. Γύρω τα βουνά να χρυσίζουν στις ανταύγειες του ήλιου. Τα πλήθη του λαού να κάθονται στην αμμουδιά και απορροφημένα να ακούνε. Και ο Κύριος, ο γλυκύς διδάσκαλος, να διδάσκει από το πλοίο, σαν από μεγαλόπρεπο άμβωνα, τα ρήματα της αιώνιας ζωής!
Η πρώτη αυτή θαυμάσια εικόνα του σημερινού Ευαγγελίου μας αποκαλύπτει τον Χριστό ως διδάσκαλο. Να ασκεί το προφητικό αξίωμα Του, που ήταν η φανέρωση στους ανθρώπους της αλήθειας του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο και έγινε άνθρωπος για μας, για τη δική μας σωτηρία. Μας έφερε το Ευαγγέλιο Του, το χαρμόσυνο άγγελμα της σωτηρίας. Και το κήρυξε στους ανθρώπους για να μας φωτίσει. Για να διαλύσει μέσα μας και γύρω μας τα σκουπίδια της άγνοιας και της πλάνης. «Και περιήγεν ο Ιησούς», αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, «τας πόλεις πάσας και τας κώμας διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας» (Ματθ. 9, 35).

Διδάσκαλος αληθείας

ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ που βλέπουμε στη διδασκαλία και στο θενδρικό πρόσωπο του Κυρίου είναι ότι υπήρξε διδάσκαλος αληθείας. «Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία...» διακήρυξε προς τον Πιλάτο (Ιω. 18,37). Ο ίδιος υπήρξε η Αυτοαλήθεια, που σαρκώθηκε κι έγινε άνθρωπος. Με τρόπο ανυπέρβλητα αυθεντικό ομολόγησε και είπε: «Εγώ ειμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιω. 14, 6).
Η διδασκαλία του Ιησού Χριστού δεν είναι ανθρώπινη αλλά θεία. Δεν είναι ανακάλυψη αλλά αποκάλυψη. Δεν είναι εκ των κάτω αλλά εκ των άνω. Και δεν συγκρίνεται ούτε και με τη διδασκαλία των Προφητών. Εκείνοι ήταν τα στόματα του Θεού. Πριν από κάθε διδαχή τους προέτασσαν: «Τάδε λέγει ο Κύριος». Ο Κύριος, όντας η πηγή της σοφίας και η σαρκωμένη αλήθεια, έλεγε: «Εγώ δε λέγω υμίν».

Διδάσκαλος μοναδικός και ανεπανάληπτος

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, υπήρξε διδάσκαλος μοναδικός και ανεπανάληπτος. Τη διδασκαλία Του σφραγίζει η τελειότητα, η αξεπέραστη ομορφιά. Αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο. Απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους. Είναι επίκαιρη σε κάθε εποχή. Ικανοποιεί τα βαθύτερα αιτήματα κάθε ανθρώπινης ψυχής. Είναι το «ζών ύδωρ» που έχει τη δύναμη να ξεδιψά κάθε άνθρωπο, κάθε οδοιπόρο της παρούσης ζωής που αναζητά νηφάλια και απροκατάληπτα την αλήθεια για να ξεδιψάσει και να θρέψει μ' αυτήν την ύπαρξη του.
Αλλά και ο τρόπος της διδασκαλίας του Κυρίου υπήρξε μεγαλειώδης. Δεν μοιάζει με τους τρόπους των ρητόρων ή των Γραμματέων και των Φαρισαίων. Ήταν απλός, απέριτος. Ο Λόγος Του ζωντανός, παραστατικός, εμπνεόμενος από τη ζωή και τα καθημερινά προβλήματα, τα προσιτά στην ανθρώπινη εμπειρία, γινόταν ελκυστικός και καταληπτός από όλους. Ακόμη και από τους πιο απλούς και αγράμματους ανθρώπους. Τα πλήθη γοητεύονταν από τη διδασκαλία Του, «εξεπλήσσοντο επί τη διδαχή αυτού», διότι δίδασκε «ως εξουσίαν έχων και ουχ ως οι Γραμματείς» (Μαρκ. 1,22).

Διδάσκαλος λόγων και έργων

ΤΡΙΤΟΝ, ο Ιησούς Χριστός υπήρξε διδάσκαλος λόγων και έργων. Όχι μόνο λόγων και θεωρίας, αλλά και έργων και πράξεως και ζωής σε μια πλήρη εναρμόνιση και απόλυτη συμφωνία. Η διδασκαλία Του ήταν έκφραση και απαύγασμα της θείας θεανθρώπινης ζωής Του. 'Εδινε τον εαυτό Του υπόδειγμα και κανόνα. «Υπόδειγμα δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε» (Ιω. 13,15). Ήταν ακόμη καρπός της θείας αγάπης Του για το λαό, που τον έβλεπε αποκαμωμένο πνευματικά και παραμελημένο «ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα» (Ματθ. 9, 36). Τέλος, το κύρος των λόγων Του επιβεβαιωνόταν από τα θαύματα Του, με τα οποία ευεργετούσε τους ανθρώπους και τα οποία τους έκαναν να πιστεύουν στη θεία προέλευση της διδασκαλίας Του.

Ο ευαγγελισμός των ανθρώπων συνεχίζεται....

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Χριστού, ο ευαγγελισμός των ανθρώπων - η γνωριμία δηλαδή και η σύνδεση τους με την αλήθεια - συνεχίζεται. Συνεχίζεται ασταμάτητα μέσα στην Εκκλησία, το σώμα του Χριστού, που είναι ο θεματοφύλακας της αλήθειας Του. Από τους ιερούς Ποιμένες και διδασκάλους της Εκκλησίας, που είναι οι υπηρέτες του λόγου, οι εργάτες του Ευαγγελίου, σε μια αδιάκοπή διαδοχή και σειρά που ξεκινά από τον Κύριο και τους αποστόλους Του. Ο άμβωνας κάθε Εκκλησίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πρύμνη του μικρού σκαριού της Τιβεριάδας, πάνω στην οποία κάθησε και δίδαξε τα πλήθη των ανθρώπων ο Κύριος Ιησούς, ο αιώνιος διδάσκαλος.

Η στάση μας
απέναντι στην ευαγγελική διδασκαλία

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ιερό τούτο έργο της διδασκαλίας του λόγου του Θεού ποια άραγε θα πρέπει να είναι η δική μας στάση ως χριστιανών; Το πρώτο είναι η ακρόαση του θείου λόγου. Με πόθο ψυχής. Με πνευματική δίψα. Όπως τα πλήθη των ανθρώπων του σημερινού Ευαγγελίου, που γοητευμένα άκουγαν τον Κύριο στην ακροθαλασσιά της Τιβεριάδας.
Όμως δεν φτάνει μόνο η ακρόαση του θείου λόγου. Χρειάζεται και η υπακοή μας στη θεϊκή διδασκαλία. Ο σπόρος του θείου λόγου να πέφτει σε πρόσφορο έδαφος. Να βρίσκει απήχηση στη ζωή μας, ανταπόκριση στα καθημερινά μας έργα. Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού να γίνεται ο γνώμονας της ζωής, το καθοδηγητικό φως στην επίγεια πορεία μας. Ο Χριστός μακάρισε αυτούς που ακούνε και τηρούν τα λόγια Του: «Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν» (Λουκ. 11, 28). Και ο απόστολος Παύλος υπογραμμίζει, γράφοντας προς τους Ρωμαίους, ότι δεν θα δικαιωθούν ενώπιον του Θεού εκείνοι που ακούνε το νόμο, αλλά εκείνοι που τον εφαρμόζουν (Ρωμ. 2,13).
* * *
Αδελφοί μου,
Ποικίλες διδασκαλίες και ιδέες διακινούνται γύρω μας. Πολλοί επιδιώκουν να κάνουν τους διδασκάλους των άλλων. Ο κόσμος χόρτασε από λόγια, λόγια χωρίς ουσία, ανεύθυνα, ουτοπικά, που δεν συνοδεύονται από συνέπεια και πράξη. Έτσι ο σημερινός άνθρωπος αισθάνεται αποστροφή για κάθε διδασκαλία και πολλές φορές προχωρεί στην άρνηση κάθε διδακτικής αυθεντίας, ανθρώπινης και θείας. Η άρνηση, όμως, και η αποστροφή, όσο δικαιολογημένη κι αν είναι, δεν λύνει το πρόβλημα. Ποιος, λοιπόν, θα μας απαλλάξει από τη σύγχυση; Ποιος θα φωτίσει την εγκόσμια πορεία μας;
Μόνο ο Χριστός και το Ευαγγέλιο Του, αδελφοί μου. Αρκεί να τον πλησιάσουμε. Να τον γνωρίσουμε. Ν’ ακούσουμε με προσοχή και να ανταποκριθούμε στο λυτρωτικό μήνυμα εκείνου που είναι ο αιώνιος διδάσκαλος των ανθρώπων.