Ο Σεβ. Μεσσηνίας τάσσεται εναντίον του ομολογιακοῦ καὶ κατηχητικού χαρακτήρος του μαθήματος των Θρησκευτικών

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΗ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ, ΤΟΝ ΠΑΠΙΣΜΟΝ, ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΝ, ΤΟΝ ΒΟΥΔΙΣΜΟΝ, ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΝ, ΤΟ ΙΣΛΑΜ κ.λπ.

Ὁ Σεβ. Μεσσηνίας τάσσεται ἐναντίον τοῦ ὁμολογιακοῦ καὶ κατηχητικοῦ χαρακτῆρος τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Παραθέτομεν τὸν πλῆρες κείμενον τῆς εἰσηγήσεως τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου εἰς τὴν συνεδρίαν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου κατὰ τὴν 5^ην Νοεμβρίου διὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Συμφώνως πρὸς αὐτὴν τὸ μάθημα πρέπει νὰ χωρίζεται εἰς «κύκλους». Ὁ ἕνας νὰ ἀφορᾶ τὴν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ ἄλλος τὴν παράδοσιν τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Καὶ ὁ τρίτος τὰς παραδόσεις τοῦ Βουδισμοῦ καὶ τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ, τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καὶ τοῦ Ἰσλάμ. Οὐσιαστικῶς μὲ τὰς προτάσεις αὐτὰς ἀλλάζει ὁ ὁμολογιακὸς καὶ κατηχητικὸς χαρακτὴρ τοῦ μαθήματος καὶ οἱ μαθηταὶ καὶ οἱ μαθήτριαι θὰ διδάσκωνται στοιχεῖα διὰ τὰ δόγματα τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν, τὰς ἐπιγείους κεφαλὰς τῶν ὁποίων ἀναγνωρίζουν τὸ Οἰκ. Πατριαρχεῖον καὶ οἱ ἐν Ἑλλάδι Οἰκουμενισταὶ Ἀρχιερεῖς ὡς πνευματικοὺς ἡγέτας κανονικῶν «Ἐκκλησιῶν».

Ἡ εἰσήγησις

Τὸ πλῆρες κείμενον τῆς εἰσηγήσεως τοῦ Σεβ. Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί,

Α. Εἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ. 4431/1915/10–10–2012 Συνοδικοῦ Ἐγγράφου, σχετικῶς μὲ τὴν ὀνο- μασίαν, τὸ περιεχόμενον καὶ τὸν χαρακτῆρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τὰς διατυπωθείσας προτάσεις, διαφόρων ἐκπαιδευτικῶν φορέων, συνδέσμων καὶ ἑνώσεων ἐπὶ τοῦ ὡς ἄνω θέματος, καὶ τῆς Ἀποφάσεως Ὑμῶν, ὅπως εἰσηγηθῶ σχετικῶς ἐπὶ τῶν ὡς ἄνω θεμάτων, εὐσεβάστως ἀναφέρω Ὑμῖν τὰ ὡς κάτωθι:

Περὶ ἀκραίων πόλων:

1. Μὲ ἀφορμὴν τὰς κατὰ καιροὺς Ἐγκυκλίους τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων σχετικῶς μὲ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν (Μ.τ.Θ.) ἐξεφράσθησαν ποικίλαι ἀπόψεις καὶ ἀντιδράσεις, διὰ τῶν ὁποίων ἤνοιξε εἷς διάλογος, ὁ ὁποῖος κινεῖται μεταξὺ δύο ἀκραίων πόλων, ἑνὸς ἐπιφανειακοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ καὶ ἑνὸς παραδοσιακοῦ, ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο κυρίως τοῦ θεσμικοῦ πλαισίου.

2. Τὸν παρόντα διάλογο παρακολουθεῖ ἐπὶ διετίαν μὲ προσοχήν, σοβαρότητα καὶ νηφαλιότητα, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καταγράφουσα ὅλας τὰς ἐκφρασθείσας ἀπόψεις καὶ μέχρι σήμερον – παρὰ τὰς προσωπικὰς τοποθετήσεις διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν – δὲν ἔχει ἐπισήμως ἀποφανθῆ ἐπὶ τοῦ συγκεκριμένου θέματος.

3. Τὸ ὅλον θέμα ἀπησχόλησεν ἤδη τὴν συγκροτηθεῖσαν ὑπὸ τῆς Δ.Ι.Σ. "Προπαρασκευαστικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν Παιδεία καὶ τὴ Νεότητα", εἰς ἀρκετὰς συνεδρίας καὶ κατεγράφησαν ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν αἱ ἀπόψεις καὶ αἱ θέσεις τῶν διαφόρων φορέων, φυσικῶν προσώπων καὶ συλλογικῶν ὀργάνων, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ οἱ ἐκφρασθέντες προβληματισμοὶ καὶ αἱ προτάσεις τῶν Μελῶν τῆς Ἐπιτροπῆς. Αἱ προτάσεις αὗται κατετέθησαν καὶ διευκρινίσθησαν, ὑφ᾽ ὅλων τῶν Με λῶν τῆς Ἐπιτρο πῆς, εἰς κοινὴν Συνεδρίαν μὲ τὴν Δ.Ι.Σ., τῆς περιόδου 2010 – 2012, οὐδεμία δὲ ἀπόφασις ἐλήφθη, περὶ τοῦ πρακτέου ὑπὸ τοῦ συγκεκριμένου Συνοδικοῦ ὀργάνου, ἐνῶ ὁ διάλογος συνεχίζετο ἕως καὶ τῆς ἐκδόσεως τοῦ “Ὑπομνήματος γιὰ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου”, ὑπὸ τῆς συγκροτηθείσης ὑπὸ τοῦ Υ.Π.Ε.Π.Θ., “Ἐπιτροπῆς Ἐμπειρογνωμόνων γιὰ τὴν ἐκπόνηση τοῦ νέου Προγράμματος”.

4. Εἰς τὴν ὅλην λοιπόν, μέχρι σήμερον, προβληματικὴν περὶ τῆς ὀνομασίας, τοῦ χαρακτῆρος, τοῦ περιεχομένου καὶ τοῦ σκοποῦ τοῦ Μ.τ.Θ. εἰσήχθη πλέον καὶ ἡ συζήτησις σχετικῶς μὲ τὴν δομὴν καὶ τὸ περιεχόμενον τοῦ ἀναλυτικοῦ προγράμματος τοῦ Μ.τ.Θ.

Ἡ εἰσήγησις τοῦ Ἀλεξανδρουπόλεως

5. Ἡ Δ.Ι.Σ., τῆς Συνοδικῆς περιόδου 2011–2012, μὲ τὴν πεποίθησιν τῆς δημιουργικῆς παρεμβάσεώς Της, ὥστε τὸ Μ.τ.Θ. νὰ ἔχει τὴν ὀρθὴν θέσιν εἰς τὸ ὅλον ἐκπαιδευτικὸν σύστημα τῆς Χώρας, ὥρισε τὸν Συνοδικὸν Σύνεδρον, Σεβ. Μητροπολίτην Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμον, ὅπως εἰσηγηθῆ ἐπὶ τοῦ ἀνωτέρω "Ὑπομνήματος γιὰ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου" τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐμπειρογνωμόνων.

6. Δύο λοιπὸν συνοδικὰ κείμενα ἀποτελοῦν μίαν πρώτην καταγραφὴν διὰ τὸν καταρτισμὸν καὶ τὴν ἀποτύπωσιν τῶν θέσεων καὶ τῶν προτάσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Μ.τ.Θ.:

α) Ὑπὸ τῆς "Προπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν Παιδεία καὶ τὴν Νεότητα", ἡ ὁποία ἀναφέρει, ὅτι:

"i. Πρέπει νὰ τονισθεῖ ὡς γενικὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ συζήτηση γιὰ τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν δὲν θὰ πρέπει νὰ ἀγνοεῖ ὅτι νομικὰ τὸ μάθημα δὲν ἀνήκει στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ στὴν Πολιτεία.

ii. Ὁ σκοπός, ἡ θέση καὶ τὸ περιεχόμενο τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν συνδέεται μὲ τὴν παρουσία τοῦ θεολόγου στὸ σχολεῖο.

iii. Μέχρι τώρα δὲν ἔχουν ἀναζητηθεῖ οὐσιαστικοὶ τρόποι ὑποστήριξης τῆς θέσης τοῦ μαθήματος καὶ τῶν ἐκπαιδευτικῶν – θεολόγων μὲ παραγωγὴ ἐκπαιδευτικοῦ ὑλικοῦ καὶ ἐπιστημονικὰ τεκμηριωμένων τρόπων ἐπιμόρφωσης τῶν ἐκπαιδευτικῶν θεολόγων ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ τὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος",

Αἱ προτάσεις τοῦ Ἀλεξανδρουπόλεως

β) Ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου κατετέθησαν αἱ κάτωθι θέσεις:

"i. Νὰ μὴ υἱοθετήσουμε αὐτούσια καμμιὰ ἀπὸ τὶς παραπάνω ἐτικέτες τῶν μορφῶν τοῦ Μ.τ.Θ. προκειμένου νὰ μὴ ἐμπλακοῦμε σὲ ἤδη διαμορφωμένες καὶ πολωμένες ἀπόψεις, ἀλλὰ νὰ ἐργασθοῦμε γιὰ τὸν συγκερασμὸ τῶν θετικῶν στοιχείων ὅλων τῶν προτάσεων.

ii. Νὰ ἐπισημάνουμε σὲ ὅσους ἐπιμένουν νὰ μεταβληθεῖ τὸ Μ.τ.Θ. σὲ θρησκειολογία ὅτι τότε θὰ καταστρατηγηθεῖ τὸ δικαίωμα τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν γιὰ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ μόρφωση. Οἱ Ἕλληνες γονεῖς θέλουν τὰ παιδιά τους νὰ μάθουν τὴν ὀρθόδοξη χριστιανική μας πίστη καὶ παράδοση ἀπὸ τὸ σχολεῖο.

Φυσικά, ἡ Κατήχηση τοῦ λαοῦ μας εἶναι κυρίως ἔργο δικό μας, τῶν Ἐπισκόπων καὶ τῶν Ἱερέων καὶ δὲν ἔχουμε τὴν πρόθεση νὰ τὸ ἐκχωρήσουμε σὲ ἐκπαιδευτικούς.

iii.  Νὰ ἐπισημάνουμε σὲ ὅσους ἐπιμένουν νὰ μεταβληθεῖ τὸ Μ.τ.Θ. σὲ ὁμολογιακό, ὅτι, ἐὰν ὑπονοοῦν “Ὀρθόδοξη Κατήχηση”, τότε ἀνοίγουν τὶς πόρτες τοῦ σχολείου σὲ ἀλλοθρήσκους καὶ ἀλλοδόξους θεολόγους. Ἡ προταθεῖσα εἰσαγωγὴ ἑνὸς ἐναλλακτικοῦ μαθήματος γιὰ τοὺς ἀλλοδαπούς, δὲν εἶναι ἐφικτὴ στὴν ἐκπαιδευτικὴ πραγματικότητα τῆς Χώρας μας, ἐπειδὴ προσκρούει σὲ πρακτικὲς δυσκολίες (σχολικὲς αἴθουσες, συγγραφὴ πρόσθετων ἐγχειριδίων, ἐναρμόνιση μὲ τὸ σχολικὸ Πρόγραμμα). Θὰ ὠθήσουμε ὡς μοναδικὴ λύση, τὴν κατάργηση τοῦ Μ.τ.Θ.

iv.  Νὰ ἐπιδιώξουμε, νὰ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία κέντρο τοῦ Μ.τ.Θ. χωρὶς ἀπαραίτητα ἡ μεθοδολογία τοῦ μαθήματος νὰ εἶναι “ὁμολογιακή”. Τὸ σχολεῖο δὲν μπορεῖ νὰ ἀπαιτεῖ τὴν διατράνωση τῆς Πίστεως τῶν μαθητῶν, ἐπειδὴ ἡ Πίστη δὲν ἀξιολογεῖται ἐκπαιδευτικὰ οὔτε βεβαίως μπορεῖ νὰ βαθμολογηθεῖ.

v.  Νὰ ζητήσουμε, τὸ Μ.τ.Θ. νὰ ἐμφανίζει σὲ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς μαθητὲς τὸ πολιτισμικὸ μέγεθος τῆς Ὀρθοδόξου βιοτῆς καθὼς αὐτὴ διαποτίζει τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία καὶ εἶναι “ἀγαθὸ ἐν κινήσει”.

Ὁ ἀλλόθρησκος μαθητὴς στὴ Χώρα μας, ὅπως θὰ διδαχθεῖ γιὰ τὸν Πλάτωνα, γιὰ τὴν Ἀθηναϊκὴ Συμπολιτεία καὶ τὸν Παρθενώνα, ἔτσι ὀφείλει νὰ μάθει γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὴν τέχνη της".

Οὐδεμίαν ἀπόφασιν

7. Ἐπὶ τῇ βάσει ὅλων τῶν ἀνωτέρω Προτάσεων ἡ Δ.Ι.Σ. εἰς οὐδεμίαν ἀπόφασιν ἤχθη, τοὐλάχιστον μέχρι τῆς σήμερον, καὶ δικαίως, διότι ὁ διάλογος καὶ αἱ ἀντιπαραθέσεις μεταξὺ τῶν διαφόρων φορέων συνεχίζονται πολωτικῶς.

Β. Ὑπήκων εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν Συνοδικὴν Ἀπόφασιν καὶ προτροπήν, θεωρῶ ὅτι, ἐπὶ τῇ βάσει ὅλων τῶν προαναφερθέντων, καλοῦμαι νὰ εἰσηγηθῶ, τόσον ἐπὶ τῶν θεμάτων, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν τὰ περὶ τὴν ὀνομασίαν, τὸν χαρακτῆρα καὶ τὸν σκοπὸν τοῦ Μ.τ.Θ., ὅσον καὶ ἐπὶ τοῦ κατατεθέντος “Ὑπομνήματος” τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου.

Θεωρῶ ὅτι εἶναι ἀπαίτησις πλέον νὰ ὑπερβοῦμε τὰ ὑποδεικνυόμενα ὑφ᾽ ὅλων τῶν ὁμάδων σχέδια, ἀπόψεις ἢ τοποθετήσεις καὶ νὰ μὴ ἐγκλωβισθῶμεν οὔτε εἰς φιλελευθερισμοὺς οὔτε εἰς ἀγκυλώσεις παλαιῶν ἐκπαιδευτικῶν σχημάτων ἢ μοντέλων, ἀλλὰ μὲ νηφαλιότητα καὶ μὲ γνώμονα τὴν πνευματικὴν καὶ πολιτισμικὴν παράδοσιν τῆς Χώρας μας νὰ ἀπαντήσωμεν εἰς τὰ προβαλλόμενα ἐρωτήματα, σχετικῶς μὲ τὴν ὀνομασίαν, τὸν χαρακτῆρα καὶ τὸν σκοπὸν τοῦ Μ.τ.Θ., εἰς τὰ πλαίσια μίας δημοσίας ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας, ἀποφεύγοντες συγχρόνως νὰ μιμηθῶμεν ἐξ ἀντιγραφῆς ἐκπαιδευτικὰ πρότυπα ἄλλων Εὐρωπαϊκῶν Χωρῶν, ἀκρίτως καὶ ἀβασανίστως, καθότι ἱστορικῶς ἴσχυον καὶ ἰσχύουν διαφορετικαὶ πολιτιστικαὶ συντεταγμέναι καὶ ἀντιλήψεις κατανοήσεως τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας μεταξὺ τῆς Χώρας μας καὶ τῶν ἄλλων Εὐρωπαϊκῶν Χωρῶν. Εἰδικότερον ὅμως τόσον ὡς πρὸς τὴν δομὴν τοῦ Μ.τ.Θ., ὅσον καὶ ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενον τῶν Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων, δὲν δυνάμεθα νὰ παραθεωρήσωμεν τὰ σύγχρονα ἐκπαιδευτικά, διδακτικὰ καὶ παιδαγωγικὰ ἐπιστημονικὰ δεδομένα, κυρίως ὡς πρὸς τὴν μέθοδον, εἰς τὰ ὁποῖα ὀφείλουν νὰ προσαρμόζονται, τὰ ἀναλυτικὰ προγράμματα, ὥστε νὰ εἶναι καὶ χρηστικὰ καὶ συγχρόνως νὰ συμβάλλουν ἀποδοτικότερον εἰς τοὺς ἐπιδιωκομένους σκοποὺς μίας ὁλοκληρωμένης παροχῆς παιδείας.

Τί εἰσηγεῖται ὁ Σεβ. Μεσσηνίας

Ὅθεν εὐσεβῶς εἰσηγοῦμαι:

1. Ὡς πρὸς τὴν ὀνομασίαν: Νὰ παραμείνη τὸ μάθημα ὑπὸ τὸν τίτλον: Μάθημα Θρησκευτικῶν.

Οἱοσδήποτε ἄλλος ὀνοματικὸς προσδιορισμὸς θὰ δημιουργῆ προβλήματα τόσον ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενον, τὸ ὁποῖον καλεῖται νὰ περιγράψη, ὅσον καὶ ὡς πρὸς τὸν χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος.

Τὸ Μ.τ.Θ., ὡς μέρος τοῦ γενικοτέρου Προγράμματος τῆς πρωτοβαθμίου καὶ δευτεροβαθμίου ἐκπαιδεύσεως, δὲν δύναται νὰ τιτλοφορεῖται εἰς τὸ Γενικὸν Πρόγραμμα Σπουδῶν μὲ ὅρους, οἱ ὁποῖοι ὑποδηλώνουν μονομέρειαν ἢ ἀποκλειστικότητα.

2. Ὡς πρὸς τὸν σκοπόν: Εἶναι γνωστὸν ὅτι ἡ ἄσκησις καὶ ἡ ἀνάπτυξις ὅλων τῶν πλευρῶν τῆς προσωπικότητος τῶν διδασκομένων, αἱ ὁποῖαι ἔχουν σχέσιν μόνον μὲ τὴν γνῶσιν, συνιστοῦν τὴν ἀγωγήν, ἡ ὁποία συνδέεται ἄμεσα καὶ μὲ τὸν πολιτισμὸν καὶ μὲ τὴν γενικοτέραν καλλιέργειαν τοῦ διδασκομένου ἀλλὰ καὶ τοῦ ἀτόμου.

Ἕν μάθημα, τὸ ὁποῖον στοχεύει ὄχι μόνον εἰς τὴν παροχὴν γνώσεων ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ὑπόδειξιν κριτηρίων καὶ ὅρων, μὲ σκοπὸν τὴν καλλιέργειαν καὶ τὴν ἀνάπτυξιν ὁλοκληρωμένων προσωπικοτήτων, ἐνῶ παραλλήλως ἐπιδιώκει νὰ συμβάλη εἰς τὴν διάπλασιν καὶ διαμόρφωσιν τοῦ χαρακτῆρος τοῦ ἀτόμου (ἠθική), εἰς τὰ πλαίσια ἑνὸς γενικοτέρου ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος, εἰς τὸ ὁποῖον ἐντάσσεται καὶ τὸ Μ.τ.Θ., πρέπει νὰ συμβάλη εἰς τὴν καλλιέργειαν τῆς ἀνεκτικότητος μεταξὺ τῶν λαῶν, τῶν πολιτισμῶν καὶ τῶν θρησκειῶν καὶ ὅπως ὅλα τὰ μαθήματα τῆς ἀνθρωπιστικῆς κατευθύνσεως, δὲν δύναται νὰ προσβλέπη εἰς τὴν παροχὴν καὶ μόνον ἁπλῶν γνώσεων, καθιστάμενον οὕτως μουσειακὸν ἀντικείμενον γνώσεων, ἀλλὰ ἀντιθέτως νὰ συνδέεται μὲ τὴν ἰδίαν τὴν ζωὴν καὶ νὰ συμβάλη εἰς τὴν ἀνάπτυξιν τῆς κοινωνίας καὶ τῆς πνευματικῆς συνειδήσεως τῶν διδασκομένων, ὡς πολιτῶν μίας κοινωνίας.

Μόνον, ἐὰν τὸ Μ.τ.Θ. ἐπιδιώκει τὴν παροῦσα στόχευσιν, τότε καθίσταται καὶ ἀναγκαῖον καὶ ἀπαραίτητον εἰς τὰ πλαίσια τῆς ὅλης δομῆς συγκροτήσεως τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος.

3. Ὡς πρὸς τὸν χαρακτῆρα: Τὸ Μ.τ.Θ. εἰς τὰ πλαίσια τῆς γενικοτέρας ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας δὲν δύναται νὰ προσδιορίζεται ὡς "Κατηχητικόν", "Ὁμολογιακὸν" ἢ "Θρησκειολογικόν", ὑπὸ ἀπόλυτον ἔννοιαν καὶ κατ᾽ ἀποκλειστικὸν περιεχόμενον.

Τὸ Μ.τ.Θ., ὡς καὶ ὅλα τὰ μαθήματα ἀνήκουν εἰς τὴν ἁρμοδιότητα τῆς Πολιτείας καὶ ὑπηρετεῖται μέσῳ τῶν ὑπευθύνων ἐκπαιδευτικῶν φορέων του, οἱ ὁποῖοι ὀφείλουν νὰ καθορίζουν τὴν δομὴν καὶ τὸ περιεχόμενον καὶ τοῦ συγκεκριμένου μαθήματος, ἐπὶ τῇ βάσει τῶν συγχρόνων ἐκπαιδευτικῶν κριτηρίων, χωρὶς νὰ παραθεωροῦν οὔτε τὴν πνευματικήν, οὔτε τὴν πολιτισμικὴν παράδοσιν τοῦ τόπου, καὶ τὴν προσωπικότητα τῶν μαθητῶν.

Περὶ τοῦ κατηχητικοῦ – ὁμολογιακοῦ χαρακτῆρος

Ὁ κατηχητικὸς ἢ ὁμολογιακὸς χαρακτήρας κάθε διδασκαλίας ἀνήκει εἰς τὸν φυσικὸν βιωματικὸν χῶρον τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητος. Εἰς τὴν λειτουργίαν δηλαδὴ τοῦ ζωντανοῦ σώματος τῆς ἐνορίας καὶ τῆς ἐπισκοπῆς, καὶ εἰς τὸν φυσικὸν λειτουργὸν τῆς κατηχητικῆς αὐτῆς διδασκαλίας, τὸν πατέρα κάθε ἐκκλησιαστικῆς κοινότητος, τὸν Ἐπίσκοπο καὶ ὄχι εἰς τὸν ἐκπαιδευτικὸν τοῦ σχολείου. Αἱ αὐταὶ συντεταγμέναι ἰσχύουν καὶ διὰ τὴν ἔννοιαν τοῦ Μ.τ.Θ. θεωρουμένου ὡς θρησκειολογικοῦ.

Ὑπὸ αὐτὸν τὸν γενικὸν χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος τὸ Μ.τ.Θ. καθίσταται κοινὸν δι᾽ ὅλους τοὺς μαθητὰς καὶ ἀπαραίτητον εἰς ὅλα τὰ ἀναλυτικὰ προγράμματα ὅλων τῶν τάξεων τῆς πρωτοβαθμίου καὶ δευτεροβαθμίου ἐκπαιδεύσεως (ὑποχρεωτικότης καὶ ὄχι προαιρετικότης), διότι παρέχει γνώσεις, αἱ ὁποῖαι θὰ στηρίζουν καὶ θὰ ἀφοροῦν τὴν ἐξοικείωσιν τοῦ διδασκομένου μὲ τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα συγκροτοῦν καὶ δομοῦν τὴν πολιτισμι κὴν κληρονομίαν καὶ πολιτιστικὴν παράδοσιν τῶν Ἑλλήνων, αἱ ὁποῖαι μαζὶ μὲ τὰ ἰδιάζοντα στοιχεῖα τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως διεμόρφωσαν τὴν ταυτότητα τῆς Χώρας, χωρὶς συγχρόνως νὰ παραθεωρεῖται καὶ ἡ ἱστορικὴ παρουσία καὶ τῶν ἄλλων Ὁμολογιῶν καὶ Θρησκευτικῶν Κοινοτήτων. Ἡ διδακτικὴ αὕτη ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν δίδει εἰς τὸν διδασκόμενον τὴν ἀπόκτησιν γνώσεων (ἱστορικῶν καὶ ἰδεολογικῶν), ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ τὸν προσανατολίζει, εἰς τὰ πλαίσια τῆς ἐγκυκλίου θρησκευτικῆς ἐκπαιδεύσεως, νὰ προσεγγίση τὰ μεγάλα ἐρωτήματα τῆς ζωῆς, τῆς ὑπάρξεως καὶ τῆς ἠθικῆς τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας, εἰς τὰ πλαίσια τοῦ εὐρυτέρου πολιτιστικοῦ ὁρίζοντος τοῦ συγχρόνου κόσμου, εἰς τὸν ὁποῖον πλέον ζοῦν καὶ οἱ διδασκόμενοι τῆς Χώρας μας. Ὑπ᾽ αὐτὴν τὴν προοπτικήν, μέσα ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἐκπαιδευτικὴν διαδικασίαν καὶ τὸ ἀναλυτικὸν πρόγραμμα, θὰ ἀναδειχθῆ καὶ ἡ εἰδοποιὸς διαφορὰ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ διὰ τὴν ζωὴν καὶ τὴν κοινωνίαν. Μὲ βάσιν τὸν συγκεκριμένον χαρακτήρα ἐπιτυγχάνεται ἀφʼ ἑνὸς ἡ ὑποχρεωτικότης τοῦ Μ.τ.Θ. εἰς τὸν κορμὸν τῶν ὑποχρεωτικῶν μαθημάτων τοῦ σχολικοῦ προγράμματος, ἀφʼ ἑτέρου ἀποκλείεται ἡ θεώρησις τοῦ μαθήματος ὑπὸ τὸν μανδύας μίας ὁμολογιακῆς μονομερείας ἢ μίας ἁπλῆς θρησκειολογικῆς πληροφορήσεως.

Ἐὰν ἴσχυον τὰ στοιχεῖα αὐτὰ θὰ ὁδηγούμεθα εἰς τὴν ἐπιβολὴν τῆς προαιρετικότητος τοῦ μαθήματος καὶ εἰς τὴν παρουσίαν, ἐντὸς τῆς αἰθούσης διδασκαλίας, καὶ διδασκόντων ἄλλων Ὁμολογιῶν καὶ Θρησκειῶν.

Ὁ διδάσκων – καθηγητής

Γ. Ὅλα τὰ ἀνωτέρω ἀποτελοῦν τὰς γενικὰς συντεταγμένας τῶν θέσεων καὶ τῶν προτάσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σχετικῶς πρὸς τὴν διδασκαλίαν τοῦ Μ.τ.Θ..

Θεωρῶ ὅμως ὅτι ὑφίστανται δύο ἐπιπλέον ἐγγενῆ προβλήματα εἰς τὴν ὅλην διαλεκτικήν, εἰς τὰ ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ καταθέση ἐπίσης τὰς ἀπόψεις Της.

Τὸ πρῶτον πρόβλημα σχετίζεται μὲ τὴν παρουσίαν καὶ τὴν ἐκπαιδευτικὴν δυνατότητα τοῦ διδάσκοντος – καθηγητοῦ, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἐξαρτᾶται ὅπως καὶ εἰς τὰ λοιπὰ μαθήματα ἡ ἀνάδειξις τόσον τοῦ σκοποῦ, ὅσον καὶ τοῦ προαναφερθέντος χαρακτῆρος τοῦ Μ.τ.Θ.

Ὁ διδάσκων εἰς τὰς σχολικὰς αἰθούσας ἀποτελεῖ τὴν κινητήριον δύναμιν διὰ τὴν ἐπίτευξιν τῆς γνώσεως, τὴν ἑρμηνευτικὴν ἀνάλυσιν ἢ ἀπόδοσιν αὐτῆς καὶ τὴν ἐπιδιωκομένην ἀνάπτυξίν της.

Διὰ τὸν λόγον τοῦτον ὑποδεικνύομεν, ὅπως εἰς τὰς Θεολογικὰς Σχολὰς καὶ εἰς τὰ λοιπὰ Παιδαγωγικὰ Τμήματα τῆς τριτοβαθμίου ἐκπαιδεύσεως, ὑποδειχθῆ ἡ ἀναγκαιότης παροχῆς περισσότερων γνώσεων παιδαγωγικῶν καὶ Εἰδικῆς Διδακτικῆς τοῦ Μ.τ.Θ., παραλλήλως πρὸς τὴν θεολογικὴν ἐκπαίδευσιν τῶν νέων θεολόγων καὶ τῶν λοιπῶν γνωστικῶν ἀντικειμένων.

Αἱ ὧραι διδασκαλίας

Τὸ δεύτερον πρόβλημα ἀφορᾶ εἰς τὴν θέσιν τοῦ Μ.τ.Θ. εἰς τὴν ὅλην δομὴν τοῦ ἀναλυτικοῦ προγράμματος τῆς πρωτοβαθμίου καὶ τῆς δευτεροβαθμίου ἐκπαιδεύσεως, θέμα, τὸ ὁποῖο σχετίζεται τόσον μὲ τὸν ἀριθμὸν τῶν ὡρῶν διδασκαλίας, κυρίως εἰς τὰς τάξεις Β καὶ Γ´ Λυκείου, ὅσον καὶ μὲ τὸ περιεχόμενον τῆς ὕλης τοῦ μαθήματος εἰς τὸ ὑπὸ κατάρτισιν ἀναλυτικὸν πρόγραμμα.

Ὡς πρὸς τὸ θέμα τῶν ὡρῶν διδασκαλίας, εἰς τὰς δύο τελευταία τάξεις τοῦ Λυκείου, θεωρῶ ὅτι πρέπει νὰ ἐπιδιώξωμεν (τὴν διατήρησιν τῆς ὑποχρεωτικότητος καὶ τῶν δύο ὡρῶν διδασκαλίας εἰς κάθε μίαν τάξιν).

Ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενον τοῦ ἀναλυτικοῦ προγράμματος τοῦ Μ.τ.Θ. θὰ πρέπη νὰ ἐπιδιωχθῆ, ὥστε νὰ ἐναρμονίζεται αὐτὸ πρὸς τὸν χαρακτῆρα καὶ τὸν σκοπὸ τοῦ μαθήματος, ὅπως τὸν περιεγράψαμεν ἀνωτέρω. Δηλαδή, νὰ παρουσιάζη ἕν μάθημα, τὸ ὁποῖον θὰ διατηρῆ τὸν γνωστικὸν καὶ παιδαγωγικόν του χαρακτῆρα. Θὰ ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ μίαν ἑνιαίαν δομήν, μὲ τρόπον ἐπαγωγικόν, συμφώνως καὶ μὲ τὰ σύγχρονα παιδαγωγικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ἡλικίας καὶ τῶν μορφωτικῶν ἀναγκῶν. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποτελῆ ἁπλῆν συσσώρευσιν γνώσεων, οὔτε νὰ ἐπιδιώκη προβολὴν μεταφυσικῶν καὶ ἰδεολογικῶν προεκτάσεων, ἑρμηνευτικῶν προσεγγίσεων ἢ ἀκροβατισμῶν, ἀλλὰ διὰ τῆς διδασκαλίας θὰ ἐπιδιώκεται ἡ προβολὴ καὶ αἱ συνέπειαι διαμορφώσεως ἑνὸς προτύπου ζωῆς, δηλαδὴ τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς κοινωνίας.

Διδασκαλία διὰ ὅλους

Ἐπὶ τῇ βάσει τῶν συντεταγμένων αὐτῶν θὰ πρέπη νὰ διαμορφωθῆ ἕν πρόγραμμα, τὸ ὁποῖον θὰ ξεκινᾶ καὶ θὰ ἔχη ὡς ἐπίκεντρον τὴν ἑλληνορθόδοξον παράδοσιν τοῦ τόπου, ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ ὁποίου ἐξεφράσθη ὡς ἦθος, καὶ διεμορφώθη ὡς ζωή, καὶ ὡς αὕτη ἡ παράδοσις ἀπετυπώθη εἰς τὰ μνημεῖα τοῦ πολιτισμοῦ μας.

Ἕκαστος μαθητὴς ἢ μαθήτρια, ἀνεξαρτήτως τῆς θρησκευτικῆς του ἰδιοπροσωπίας, εἶναι ἀπαραίτητον καὶ πολύτιμον νὰ γνωρίζη τὴν θρησκευτικὴν παράδοσιν τοῦ τόπου, ὡς πίστιν, λατρείαν, ζωήν, τέχνην καὶ πολιτισμόν. Τοῦτος θὰ πρέπη νὰ εἶναι ὁ πρῶτος καὶ ὁ βασικὸς κύκλος τοῦ μαθήματος. Ὁ δεύτερος κύκλος θὰ ἀφορᾶ τὰς μεγάλας χριστιανικὰς παραδόσεις, ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, αἱ ὁποῖαι συναντῶνται εἰς τὸν ἑλλαδικὸν χῶρον καὶ γενικότερον εἰς τὸν κόσμον, ὅπως ὁ Ρωμαιοκαθολικισμὸς καὶ ὁ Προτεσταντισμός. Ὁ τρίτος κύκλος θὰ πρέπη νὰ περιλαμβάνη ὁρισμένα στοιχεῖα ἀπὸ τὰ μεγάλα Θρησκεύματα καὶ ἰδίως ὅσα ἐνδιαφέρουν τὴν ἑλληνικὴν κοινωνίαν περισσότερον, δηλαδή, τὰς μονοθεϊστικὰς παραδόσεις τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καὶ τοῦ Ἰσλάμ, τὸν Ἰνδουϊσμὸν καὶ τὸν Βουδισμόν, προκειμένου εἰς ἐπίπεδον γνωσιακὸν οἱ διδασκόμενοι νὰ ἀποκτήσουν "πεῖραν".

Πάντα ταῦτα ὑποβάλλω Ὑμῖν εὐσεβάστως».

Ορθόδοξος Τύπος, 16/11/2012

πηγή

Εκκλησία της Ελλάδος - Νέες Ταυτότητες: Όταν η Δ.Ι.Σ (Διαρκής Ιερά Σύνοδος) μεταμορφώνεται σε Δ.Η.Σ (Διαρκώς Ηρεμιστικά Σε όλους)

Προσοχή! Ο τίτλος της  ανάρτησής  μας αναφέρεται  στην  Διαρκή Ιερά Σύνοδο (ΔΙΣ) της εκκλησίας  της Ελλάδος  που είναι  απλώς  ένα "διαρκές διοικητικό όργανο" στο  οποίο  συμμετέχουν εναλλάξ  12 επίσκοποι , προεδρεύοντος  του Αρχιεπισκόπου με αρμοδιότητα να  αποφασίζει για τα τρέχοντα θέματα και όχι  στην  Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.), που είναι   η  ανώτατη εκκλησιαστική αρχή και η οποία  συνεδριάζει  στην αρχή κάθε  εκκλησιαστικού  έτους ή όποτε  υπάρξει ανάγκη  λήψης σοβαρών αποφάσεων,με Πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος και  μέλη όλους τους εν ενεργεία Μητροπολίτες.)

......Δυστυχῶς, καί πάλι “ὁρισμένοι γνωστικοί” θά φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα σάν τά μωρά, δῆθεν γιά νά μήν στενοχωριοῦνται καί θά λένε: “δέν πειράζει αὐτό, δέν εἶναι τίποτα, ἀρκεῖ ἐσωτερικά νά πιστεύετε!” ..."

Γέρων Παϊσιος ο Αγιορείτης

Εικοσιτέσσερις ώρες   πρίν την  αποφράδα  για το Έθνος  και την δημοκρατία  ημέρα, προχθές  στις  6 Νοεμβρίου  του 2012, συνήλθε  για δεύτερη  φορά  η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της  Εκκλησίας  της Ελλάδος , όχι  φυσικά  για να  ασχοληθεί  ως  όφειλε  με την  μείζονα  απειλή   της βιολογικής και ψυχικής εξόντωσης  του  ποιμνίου  της , απο  την  προδοτική συμπεριφορά  των  εντολοδόχων "αρχόντων"  της  τρικομματικής  κατοχικής  κυβέρνησης, αλλά  για  να  συμφωνήσει   αφ΄ενός  ως προς  το  τρισάγιο  των  μακαριστών   Πατριάρχου  Βουλγαρίας  και  Μητροπολίτου Κομοτηνής , και αφ΄ετέρου για  να  επαναλάβει    τις  καθησυχαστικές  γενικολογίες   του υπουργού  ΠΡΟ-ΠΟ  κ. Δένδια σχετικά  με τις  "νέες ταυτότητες" , καταπίνοντας  επι της ουσίας "αμάσητο"  το περιεχόμενο του  εγγράφου  που τους απέστειλε  η Ελληνική Αστυνομία, γράφοντας  ταυτοχρόνως  στα παλαιότερα  των υποδημάτων της όλα όσα  αναφέρθηκαν   με  επιστημονική και θεολογική τεκμηρίωση  στην  σχετική  ημερίδα  που διοργάνωσε  ακριβώς  πρίν ένα   μήνα  ( 6 Οκτωβρίου 2012)  η Εστία  Πατερικών  Μελετών  υπό  την Αιγίδα  της Ιεράς  Μητροπόλεως  Πειραιώς  (βλ. εδώ).

Δυστυχώς  η Διαρκής Ιερά Σύνοδος   και  ο  πρόεδρος  αυτής   Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης  Ελλάδος  κ.Ιερώνυμος  έχουν   λόγω και έργω  δώσει το δικαίωμα  σε πολλούς εξ ημών,  να  παρανοούν   την  ερμηνεία   του  αρκτικόλεξου  Δ.Ι.Σ   και να το μεταφράζουν  ως  Δ.Η.Σ  (Δίνω Ηρεμιστικά Σε όλους).

Τι  εννοούμε "λόγω και έργω"
  
Ενδεικτικά μπορούμε να αναφερθούμε  μόνο στα εξής  :  

Α) Στην  σκανδαλωδώς  χλιαρή   αντίδρασή  της  ,  στην  χυδαιοδέστερη  και  εμετικώτερη    απόπειρα  προσβολής  του  προσώπου της  Κεφαλής  της  Εκκλησίας  μας, δηλαδή του  Κυρίου ημών  Ιησού Χριστού , μέσω του  ταλμουδικής  έμπνευσης  δήθεν  θατρικού  έργου "Corpus Christi".

Β)Στην  απο 10/10  απόφασή  της , να "αποκαταστήσει"  ως προς την Αρχιερωσύνη τον  καθαιρεθέντα   τέως  Mητροπολίτη  Αττικής  και νυν  μοναχό   Παντελεήμονα Μπεζενίτη , ο οποίος  όχι μόνο  κατεδικάσθη  και φυλακίσθηκε για  την γνωστή ιστορία με τα  υπεξαιρεθέντα χρήματα  των  πιστών  στην Ι.Μ Αγίου Εφραίμ , αλλά  είχε  κατασκανδαλίσει   το ποίμνιο  και με τις  προκλητικές  απαντήσεις  του  σχετικά  με τις προσωπικές  του  τραπεζικές καταθέσεις  αλλά  και με τις  τηλεοπτικές  αποκαλύψεις   σχετικά με την προσωπική του  ζωή (βλ. εδώ).

Γ) Στην  μέχρι τώρα  θέση  της , ή  πιό σωστά  με την  "μη θέση της", σχετικά  με την "κάρτα του πολίτη" ,  δηλαδή  τη νέα ταυτότητα  ( ό όρος "κάρτα του πολίτη" ήταν  μια  επικοινωνιακή  εφεύρεση  του κ. Παπανδρέου,  ο οποίος  ωστόσο  δεν υπάρχει  σε  κανένα  σχετικό  με την  ηλεκτρονική διακυβέρνηση νομοσχέδιο).

Σε αυτό ειδικά το μείζον ζήτημα  η  ΔΙΣ  και ο  πρόεδρός της  κ. Ιερώνυμος , έχουν  αποδείξει ποικιλοτρόπως   ότι  περιφρονούν :

1) Την δίκαιη  ανησυχία  εκατοντάδων χιλιάδων  επωνύμων  πιστών  της  εκκλησίας  ( βλέπε  συλλογή  υπογραφών της ΠΡΑΟΣ και της ΕΠΜ εδώ)

2)Την ρητή και σαφή απόφαση  της Ιεράς Κοινότητος  του  Αγίου Όρους  η οποία  συνιστά  στους χριστιανούς να μην παραλάβουν  τη νέα ταυτότητα  και να χρησιμοποιούν  τα συμβατικά μέσα  ταυτοποιήσεώς των (βλ.εδώ 

3) Το σχέδιο απόφασης της  Ρωσικής  εκκλησίας  " Για την θέση της Εκκλησίας σχετικα με την εμφάνιση και ανάπτυξη καινούργιων τεχνολογιών ταυτοποίησης προσώπου " (βλ.εδώ)

4)Τις  επιστολές  του  Αρχιμανδρίτου  π. Σαράντη Σαράντου (βλ.εδώ εδώ εδώεδώ)

5) Τα πορίσματα της  ημερίδας  που διοργάνωσε  ακριβώς  πρίν ένα   μήνα  ( 6 Οκτωβρίου 2012)  η Εστία  Πατερικών  Μελετών  υπό  την Αιγίδα  της Ιεράς  Μητροπόλεως  Πειραιώς  (βλ. εδώ)

6)Όλα τα πορίσματα  των  σχετικών  με την  νέα ταυτότητα  ημερίδων που έχει διοργανώσει  μέχρι  σήμερα  η  Εστία Πατερικών  Μελετών  και η Πρωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης (βλ. εδώ εδώ εδώ)

7)Τις  εισηγήσεις  της ειδικής  συνοδικής  επιτροπής   η οποία  συνεστήθη   ακριβώς  για να μελετήσει   αυτό το μείζον ζήτημα. (βλ. εδώ)

8)Την  δημοσιευθείσα  γνωμοδότηση  του  εγκρίτου νομικού κ. Παπασωτηρίου  (βλ.εδώ ) 

9)Των ρητών  δηλώσεων  των   υπουργών  εσωτερικών  και  δημ. διοίκησης- ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (βλ.εδώ) 

10) Πλήθος  άλλων  πληροφοριών  και τεκμηρίων  σχετικά  με την  επαπειλούμενη και  όπως όλα δείχνουν   ταχέως αναδυόμενη   αντίχριστη  ηλεκτρονική  δικτατορία  (αυτό που "ευσχήμως"  τα  κατοχικά καθεστώτα  των τελευταίων  ετών  ονομάζουν "ηλεκτρονική διακυβέρνηση")

Το ξαναλέμε  για να το εντυπωθούν  καλά  εκείνοι  που  περιμένουν να "επενδύσουν" στα τρωτά  της  διοίκησης  που ασκεί η ΔΙΣ: 

Είμαστε και θα είμαστε  εντός της εκκλησίας   και  δεν  έχουμε σκοπό  να  δείξουμε  την  πίκρα μας  ή τις διαφωνίες μας  "αποτειχιζόμενοι" ή  ξεσσηκώνοντας   τους πιστούς  σε "αντάρτικο"  εναντίον  της  Ιεραρχίας. 
Εκφράζουμε  υικώς  τις  απόψεις μας,  χωρίς ωστόσο να  μένουμε   αδιάφοροι  όταν αποφάσεις  διοικητικών οργάνωντης εκκλησίας μας , αντί να ποιμαίνουν  αφυπνίζοντας , "φασκιώνουν" νανουρίζοντας - όπως έλεγε ο Γέροντας Παϊσιος-  τον πιστό λαό.

Παραθέτουμε  πιο κάτω  την χθεσινή  ανακοίνωση  της  Δ.Ι.Σ η οποία  ήταν και η αφορμή της παρούσας ανάρτησης:


Δεύτερη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. για τον μήνα Νοέμβριο
Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 6 Νοεμβρίου 2012, στην δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Νοέμβριο η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία :
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος πληροφορηθείσα την προς Κύριον εκδημίαν του Πατριάρχου Βουλγαρίας κυρού Μαξίμου καθώς και του Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής κυρού Δαμασκηνού, ετέλεσε στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο, Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των κεκοιμημένων Ιεραρχών.

Κατόπιν, τα Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ενημερώθηκαν από έγγραφο του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, προκληθέν από προγενέστερη Συνοδική αλληλογραφία και έκφραση ανησυχιών, περί του θέματος «Έκδοση νέου τύπου δελτίου ταυτότητας Ελλήνων πολιτών». Το Αρχηγείο της Αστυνομίας καθησυχάζει την Ιερά Σύνοδο και τους πολίτες και διαβεβαιώνει, ότι σε εφαρμογή των εντολών του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και Προστασίας του Πολίτη :

«1. … μέχρι σήμερα η διαδικασία έκδοσης της νέας ταυτότητας, δεν έχει ρυθμιστεί νομοθετικά και κατά συνέπεια δεν έχει ληφθεί οριστική απόφαση, για τον τύπο και τα βιομετρικά στοιχεία που θα περιλαμβάνει.
 
2. Σέ κάθε περίπτωση, το νέου τύπου δελτίο ταυτότητας, θα πρέπει να πληρεί τα ελάχιστα χαρακτηριστηκά ασφαλείας, σύμφωνα με τον κανονισμό 2252/2004 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να αναγνωρίζεται και σαν ταξιδιωτικό έγγραφο, πλην όμως δεν θα περιλαμβάνει ηλεκτρονικό και δακτυλικό αποτύπωμα και δεν θα ταυτίζεται με την κάρτα του πολίτη».
 
Επίσης έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα και ενέκρινε αποσπάσεις Κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος σε Ιερές Μητροπόλεις του εξωτερικού.
Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=1602&what_sub=d_typou πηγή

Ποιός εἶπε ὅτι ἡ ἱεραρχία καθεύδει ὅπως μέ τό Corpus Christi; Μὲ εὐθύνην τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου καὶ Ἱεραρχῶν ἀποκαθιστοῦν στὴν Ἀρχιερωσύνην τὸν μοναχὸν Παντελεήμονα Μπεζενίτην!

πηγή

Μὲ εὐθύνην τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου καὶ Ἱεραρχῶν. Πρός νέαν ἀναταραχήν ὁ πιστός λαός τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κηφισίας, Ἁμαρουσίου καί Ὠρωπού.

Ἀποκαθιστοῦν εἰς τὴν Ἀρχιερωσύνην τὸν μοναχὸν Παντελεήμονα Μπεζενίτην καὶ διὰ λόγους σκοπιμότητος προχωροῦν εἰς ἄρσιν τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας διὰ τὸν πρώην Ἀττικῆς κ. Νικόδημον

Γεώργιος Ζερβός

Τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Πρακτορεῖον«amen» μετέδωσεν ὅτι ἡ Νομοκανονικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπεδέχθη γνωμοδότησιν διὰ τὸν καθηρημένον εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ μοναχοῦ κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτην νὰ ἐπανέλθη εἰς τὸ ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης ἄνευ ἕδρας.

Ἡ εἴδησις μετεδόθη μὲ τὴν προσθήκην μίας ἄλλης εἰδήσεως ὅτι ἐπιτροπὴ ἐξ Ἀρχιερέων θὰ μεταβῆ εἰς τὸν πρώην Μητροπολίτην Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος κ. Νικόδημον διὰ νὰ τοῦ ἀνακοινώση ὅτι ἡ Ἱεραρχία προτίθεται νὰ προχωρήση εἰς ἄρσιν τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας.
Αἱ εἰδήσεις εἶναι συγκλονιστικαί.Διότι ὁ καθαιρεθεὶς Μητροπολίτης Ἀττικῆς εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ μοναχοῦ εἶχε καταδικασθῆ εἰς φυλάκισιν διὰ ὑπεξαίρεσιν τοῦ παγκαρίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ.
Ἡ καταδίκη ἦτο ἀμετάκλητος καὶ εἶχε φιλοξενηθῆ καὶ εἰς τὰς φυλακάς.Τότε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας ἀπεφάσισαν νὰ ἐφαρμόσουν τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ ὁποῖος εἶναι νόμος τοῦ Κράτους, ψηφισθεὶς ἐπὶ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Σεραφεὶμ καὶ τεθεὶς εἰς ἐφαρμογὴν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του.

Ὁ καταστατικὸς χάρτης ὁρίζει τὴν καθαίρεσιν τοῦ Ἱεράρχου, ὁ ὁποῖος θὰ καταδικασθῆ ἀμετακλήτως ὑπὸ τῶν Ἑλληνικῶν δικαστηρίων. Αὐτὸ καὶ ἔγινε.Τότε πολλοὶ Ἱεράρχαι ἀνεκάλυψαν ὅτι κατὰ τὸ Ἐκκλησιαστικὸν δίκαιον ἦτο ἀθῶος καὶ δὲν θὰ ἔπρεπε ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νὰ ὑπακούση εἰς τοὺς κοσμικοὺς νόμους.
Δηλώσεις ὅμως νομομαθῶν καὶ τοῦ τότε εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου ὑπεχρέωσαν τὴν Ἱερὰν Σύνοδον νὰ ἐφαρμόσουν τὸν Καταστατικὸν Χάρτην καὶ νὰ τὸν καθαιρέσουν. Ἡ καθαίρεσίς του προεκάλεσεν ἰκανοποίησιν εἰς τὴν συντριπτικὴν πλειοψηφίαν τοῦ λαοῦ, διότι ὁ συγκεκριμένος Μητροπολίτης μὲ τὸν μεγάλον πλοῦτον καὶ τὴν μὴ ἀκτημοσύνην του εἶχε προκαλέσει παντοιοτρόπως τοὺς πιστοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας πολίτας.
Ἡ ἀποκατάστασίς του ἀποτελεῖ πρόκλησιν διὰ τὸν πιστὸν λαὸν καὶ ἀποδεικνύει ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία εὑρίσκεται μακρὰν τῶν ἀγωνιῶν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ἐν μέσῳ κρίσεως ἀποκαθιστᾶ –συμφώνως μὲ τὴν εἰδησεογραφίαν– εἰς τὴν Ἀρχιερωσύνην ἕνα καθαιρεθέντα εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ μοναχοῦ Μητροπολίτην.
Ἀνεκάλυψαν ἐκ νέου ὅτι ὑπερτερεῖ τὸ «Ἐκκλησιαστικὸν Δίκαιον», τὸ ὁποῖον τὸν εὑρίσκει ἀθῶον;
Καὶ ὁ νόμος τοῦ Κράτους,τὸν ὁποῖον ὁρκίζονται νὰ τηροῦν;Ποία εἶναι ἡ νομοκανονικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Συνόδου, ἡ ὁποία εἶναι ὑπεράνω τοῦ Νόμου, ἐπαναφέρει εἰς τὴν Ἀρχιερωσύνην ἕνα Μητροπολίτην, ὁ ὁποῖος καθηρέθη διὰ τὸ κακούργημα τῆς ὑπεξαιρέσεως, περιφρονοῦσα τὸν Νόμον καὶ σκανδαλίζουσα τὸν πιστὸν λαόν;
Πιστεύομεν ὅτι οἱ ὑπουργοὶ Παιδείας καὶ θρησκευμάτων κ. Κων. Ἀρβανιτόπουλος καὶ Δικαιοσύνης κ. Ἀντ.Ρουπακιώτης ὀφείλουν νὰ προειδοποιήσουν τὸν Ἀρχιεπίσκοπον,πώς ἐὰν ἀγνοηθῆ ὁ Νόμος τοῦ Κράτους, τὸν ὁποῖον προσυπέγραψε ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρὸς Σεραφείμ, τότε θὰ κινηθῆ ἡ ποινικὴ διαδικασία ἐναντίον του καὶ ἐναντίον τῶν μελῶν –Ἱεραρχῶν τῆς Νομοκανονικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Πρὶν φθάσωμεν ὅμως εἰς τοιαύτας ἐξελίξεις ἢ 1ον) ὀφείλουν νὰ ἀνακαλέσουν τὴν ἀπόφασίν των ἢ2ον) ὀφείλει νὰ παρέμβη ὁ ὑπουργὸς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων ὡς ἔχει ὑποχρέωσιν ἐκ τοῦ Νόμου,διὰ νὰ σταματήση ἕνα πραξικόπημα εἰς βάρος τοῦ Νόμου ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ ἀποτρέψη νέαν ἀναταραχὴν προερχομένην ἐκ τῶν πιστῶν, τῶν διαβιούντων εἰς τὴν νέαν Ἱερὰν Μητρόπολιν Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ.

Ἀναγνωρίζομεν ὅτι ὁ καθαιρεθεὶς Μητροπολίτης, ὅταν ἦτο εἰς τὴν ἐνεργὸν ὑπηρεσίαν εἶχεν ὑποδειγματικὴν διοικητικὴν καὶ ταμειακὴν τάξιν εἰς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν, ὡς εἶχεν εἴπη δημοσίως ὁ τοποτηρητὴς Μητροπολίτης Λαυρεωτικῆς καὶ Μεσογαίας κ. Νικόλαος, ὁ ὁποῖος προσέλαβεν ὡς πρωτοσύγκελλον τὸν πρωτοσύγκελλον τοῦ καθαιρεθέντος Μητροπολίτου,ὅταν ἐχειροτονήθη νέος Μητροπολίτης εἰς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ.
Ἡ καταδικαστικὴ ἀπόφασις ὅμως τῶν δικαστηρίων διὰ τὸ κακούργημα τῆς ὑπεξαιρέσεως τοῦ παγκαρίου τοῦ «Ὁσίου Ἐφραίμ» ὑπῆρξε μοιραία δι᾽ αὐτὸν καὶ λυτρωτικὴ διὰ τὸ ποίμνιον, διότι τὸν τελευταῖον καιρόν, πρὸ τῆς καταδίκης, πολλὰ ἠκούοντο (πραγματικὰ καὶ μή)ἐναντίον του, τὰ ὁποῖα δὲν ἠδύνατο νὰ ἀντικρούση, ἐπειδὴ ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρὸς Χριστόδουλος εἶχεν ἀποφασίσει νὰ τὸν θυσιάση.

Εἰς περίπτωσιν κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Νομοκανονικὴ Ἐπιτροπὴ καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπιμείνουν εἰς τὴν ἀπόφασιν καὶ δὲν ὑπάρξει παρέμβασις τῶν ἁρμοδίων ὑπουργῶν, τότε ὁ ἀποκατασταθεὶς θὰ δύναται νὰ χοροστατῆ εἰς θείας Λειτουργίας,νὰ τελῆ ἱερὰ Μυστήρια, νὰ κηρύττη τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ βεβαίως νὰ ἀπολαμβάνη εἰς τοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς τὴν φήμην του.
Λέγεται ὅτι αὐτὸ θὰ γίνεται μὲ τὴν ἄδειαν τοῦ κανονικοῦ Μητροπολίτου. Τί θὰ συμβῆ;
Ὁ κανονικὸς Μητροπολίτης θὰ ἔχη ἕνα δεύτερον Μητροπολίτην εἰς τοὺς πόδας του, ἐνῶ ἡ Μητρόπολις θὰ χωρισθῆ εἰς δύο στρατόπεδα: Τὸ ἕνα θὰ εἶναι ἐκεῖνο εἰς τὸ ὁποῖον οἱ κληρικοὶ καὶ ὁ πιστὸς λαὸς θὰ εἶναι (εἰς τὴν πλειοψηφίαν) μὲ τὸν κανονικὸν Μητροπολίτην καὶ τὸ ἄλλο (ἡ μειοψηφία)μὲ τὸν ἀποκατασταθέντα.
Ἴσως ὑπάρξει καὶ ἕνα τρίτο στρατόπεδο.Αὐτὸ μὲ τὸν πρώην Μητροπολίτην Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος κ. Νικόδημον, εἰς τὸν ὁποῖον ἔχουν ἐπιβάλει αὐθαιρέτως, παρανόμως καὶ ἀντικανονικῶς τὸ ἐπιτίμιον τῆς ἀκοινωνησίας, ἐνῶ ἀπὸ ἐτῶν ἠρνοῦντο νὰ ἐφαρμόσουν τὰς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας, αἱ ὁποῖαι τὸν ἐδικαίωναν καὶ μὲ βάσιν τὰς ὁποίας ἔπρεπε ἡ Ἱεραρχία νὰ τὸν ἀποκαταστήση εἰς τὸν θρόνον του ἢ νὰ εἶχε διασπασθῆ εἰς πολλὰς νέας Ἱερὰς Μητροπόλεις διὰ τὴν καλυτέραν διαποίμανσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν δύναται νὰ ἐπανέλθη εἰς τὴν προηγουμένην κατάστασιν.

Τὴν ἄρσιν τῆς ἀκοινωνησίας τοῦ πρώην Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος κ.Νικοδήμου ἀλλὰ καὶ ἄλλων ἕνδεκα μακαριστῶν Μητροπολιτῶν εἶχαν ὑπερασπισθῆ πολλοὶ Μητροπολῖται μὲ μεγάλο κῦρος καὶ ἐπιρροὴν εἰς τὸ Χριστεπώνυμον πλήρωμα, ὡς ἦτο διὰ παράδειγμα ὁ μακαριστὸς Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἀλλὰ καὶ ὁ σημερινὸς Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος.
Οὗτος εἶχεν ὑποσχεθῆ εἰς τὸν πρώην Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος τόσον ἄρσιν τῆς ἀκοινωνησίας ὅσον καὶ ἀποκατάστασιν. Οὔτε τὸ ἕνα ἔπραξεν οὔτε τὸ ἄλλο. Τώρα,πονηρὰ σκεπτόμενος τόσον ὁ ἴδιος ὅσον καὶ τὰ μέλη Ἱεράρχαι τῆς Νομοκανονικῆς Ἐπιτροπῆς, ἀποστέλλουν ἀντιπροσωπίαν, διὰ νὰ ἀναγγείλη εἰς τὸν πρώην Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος ὅτι θὰ προχωρήσουν εἰς ἄρσιν τῆς ἀκοινωνησίας, ἄνευ ἀποκαταστάσεως.
Μὲ ἄλλους λόγους θὰ τοῦ δώσουν εἰς τὰς δυσμὰς τοῦ Βίου του νὰ συλλειτουργῆ μὲ ὅλους τοὺς ἐν ἐνεργείᾳ Ἐπισκόπους καὶ τὸν ἀποκατασταθέντα εἰς τὴν Ἀρχιερωσύνην μοναχὸν (σήμερον) κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτην.
Πιστεύουν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ τὰ μέλη τῆς Νομοκανονικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ὅτι δὲν θὰ προκληθοῦν ἀντιδράσεις ὑπὸ τοῦ πιστοῦ λαοῦ καὶ ὅτι ὅλοι θὰ εἶναι «εὐχαριστημένοι»,ἀφοῦ ἕκαστον στρατόπεδον θὰ ἔχη τὸν Ἀρχηγὸν (Ἐπίσκοπον) τῆς «παρατάξεώς» του.

Αἱ ἀποφάσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ τῆς Νομοκανονικῆς Ἐπιτροπῆς καταδεικνύουν ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν σέβεται τὸν πιστὸν λαόν.

Εἰς μίαν φάσιν κατὰ τὴν ὁποίαν τὸ τμῆμα τῆς πρώην Μητροπόλεως Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος, ἡ Ἱ. Μητρόπολις Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ εὑρίσκει τὸν ὁδὸν πνευματικῆς καὶ Ἐκκλησιαστικῆς ἠρεμίας καὶ πυξίδος ἔρχεται ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία νὰ διαταράξη ἐκ νέου τὸ κλῖμα μὲ τὰς ἀποφάσεις της.
Προσπαθοῦμεν νὰ ἀνεύρωμεν τὰ αἴτια αὐτῆς τῆς συμπεριφορᾶς.Αἱ σκέψεις μᾶς ὁδηγοῦν εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, εἰς τὸ ὁποῖον θὰ κατέφευγεν ὁ καθαιρεθεὶς Μητροπολίτης μὲ τὸν μεγάλον χρηματικὸν πλοῦτον, τὸν ὁποῖον ἤθελε διὰ τὰ γεράματά του, ὡς εἶχεν ἀναγραφῆ εἰς τὸν τύπον.
Ἐὰν ὑπάχουν ἄλλαι σκοπιμότητες καὶ αὐτὰς θὰ τὰς ἐξετάσωμεν, διότι ἡ ἀπόφασις σκανδαλίζει τὸν πιστὸν λαὸν καὶ περιφρονεῖ τοὺς Νόμους τοῦ Κράτους. Ἡ Νομοκανονικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ὁμοιάζει μὲ τὴν ἐξεταστικὴν Ἐπιτροπὴν τῆς Βουλῆς, ἡ ὁποία ἠθώωσε τὸν κ. Ἀ.Τσοχατζόπουλον διὰ διάφορα ἐγκλήματα, ἀλλὰ οἱ οἰκονομικοὶ εἰσαγγελεῖς τὸν προεφυλάκισαν διὰ τὰ ἴδια ἐγκλήματα, διὰ τὰ ὁποῖα ἄλλοι εὑ ρίσκονται νεκροὶ καὶ ἄλλοι προφυλακίζονται.
Ἐλπίζομεν ὅτι τὰ μέλη τῆς Νομοκανονικῆς Ἐπιτροπῆς θὰ δώσουν εἰς τὴν δημοσιότητα τὰ ὀνόματά των. Καὶ δὲν θὰ τὸ πράξουν ὡς ἐκεῖνα τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τὰ ὁποῖα ἐζήτησαν ἀπὸ τὴν Ἀρχὴν Προσωπικῶν Δεδομένων (ἐπὶ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χριστοδούλου) νὰ γνωμοδοτήση, ἐὰν οἱ Ἐπίσκοποι ἔχουν τὸ δικαίωμα εἰς τὴν προσωπικὴν ζωὴν καί, ὅταν ἔγινε γνωστὸν τὸ αἴτημά των, ἐδήλωναν ὅτι αὐτοὶ δὲν ἐγνώριζαν τίποτα ἢ ὅτι εἶχον βάλει τὴν ὑπογραφήν των διὰ περιφορᾶς (τηλεφωνικῶς) χωρὶς νὰ γνωρίζουν τὸ περιεχόμενον τοῦ αἰτήματος.

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1946 19 Ὀκτωβρίου 2012

μεταφορά από...

ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΕΘΕΣΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ! Η υπόλοιπη Ιεραρχία τι κάνει; Φοβάται μην χαλάσει τις δημόσιες σχέσεις με τους υβριστές του Χριστού; Η φωτογραφία είναι από την μήνυση για βλασφημία που κατέθεσε σήμερα ο Μητροπολίτης Σεραφείμ εναντίον της χυδαίας παράστασης «Corpus Christi»: Βλέπουμε τον Χ. Παππά της Χρυσής Αυγής να "συμπαρίσταται", σε μια κίνηση που σίγουρα θα προκαλέσει την οργή των γνωστών «προοδευτικών» κέντρων! Μπράβο λοιπόν στον Πειραιώς, διότι ΕΠΡΑΞΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ! Η υπόλοιπη Ιεραρχία τι κάνει; Καθεύδει τον ύπνο του δικαίου; Ή μήπως φοβάται μην την...μαλώσουν οι λυσσασμένοι γραικύλοι χριστιανομάχοι και χαλάσουν οι δημόσιες σχέσεις μαζί τους;

ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΕΘΕΣΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ!

Η υπόλοιπη Ιεραρχία τι κάνει; Φοβάται μην χαλάσει τις δημόσιες σχέσεις με τους υβριστές του Χριστού;

Η φωτογραφία είναι από την μήνυση για βλασφημία που κατέθεσε σήμερα ο Μητροπολίτης Σεραφείμ εναντίον της χυδαίας παράστασης «Corpus Christi»: Βλέπουμε τον Χ. Παππά της Χρυσής Αυγής να "συμπαρίσταται", σε μια κίνηση που σίγουρα θα προκαλέσει την οργή των γνωστών «προοδευτικών» κέντρων!

Μπράβο λοιπόν στον Πειραιώς, διότι ΕΠΡΑΞΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ!

Η υπόλοιπη Ιεραρχία τι κάνει; Καθεύδει τον ύπνο του δικαίου; Ή μήπως φοβάται μην την...μαλώσουν οι λυσσασμένοι γραικύλοι χριστιανομάχοι και χαλάσουν οι δημόσιες σχέσεις μαζί τους;

Η φωτογραφία είναι από την μήνυση για βλασφημία που κατέθεσε σήμερα ο Μητροπολίτης Σεραφείμ εναντίον της χυδαίας παράστασης «Corpus Christi»: Βλέπουμε τον Χ. Παππά της Χρυσής Αυγής να "συμπαρίσταται", σε μια κίνηση που σίγουρα θα προκαλέσει την οργή των γνωστών «προοδευτικών» κέντρων!

Μπράβο λοιπόν στον Πειραιώς, διότι ΕΠΡΑΞΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ!

Η υπόλοιπη Ιεραρχία τι κάνει; Καθεύδει τον ύπνο του δικαίου; Ή μήπως φοβάται μην την...μαλώσουν οι λυσσασμένοι γραικύλοι χριστιανομάχοι και χαλάσουν οι δημόσιες σχέσεις μαζί τους;

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Ιεραρχία: Ώδυνεν όρος και έτεκεν… ουδέν

Ιεραρχία: Ώδυνεν όρος και έτεκεν… ουδέν

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Η τακτική Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ολοκληρώθηκε την 5^ητρέχοντος μηνός Οκτωβρίου και ανήκει πλέον στο παρελθόν και στην ιστορία. Αν έβαζε κανείς ένα τίτλο στις εργασίες της θα ήταν: "Ώδυνεν όρος και έτεκεν ουδέν", αφού δεν υπήρξε οποιοδήποτε πρακτικό αποτέλεσμα, οποιαδήποτε άμεσα εκτελεστή απόφαση.

            Πιο συγκεκριμένα η φετινή Ιεραρχία θεωρητικά δημιουργούσε κάποια αισιοδοξία, ότι εν μέσω της γενικής κρίσεως της χώρας θα μπορούσε να δώσει κουράγιο στο λαό, να τον ενδυναμώσει στις μεγάλες δυσκολίες που περνάει. Το κεντρικό θέμα της ήταν πράγματι εντυπωσιακό: " Η ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας εις μίαν κοινωνίαν πτωχείας, ανεργίας και συγχρόνου πνευματικής συγχύσεως".

            Από κει και πέρα ήρθε η ωμή  πραγματικότητα. Βαρύγδουπο ήταν το περιεχόμενο της προσφώνησης του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου στα μέλη της Ιεραρχίας και επικοινωνιακά μειωτικό για πολλούς Αρχιερείς. Συγκεκριμένα, με βάση τα αποσπάσματα της ομιλίας του που  δόθηκαν στα ΜΜΕ, ζήτησε από τα  μέλη της Ιεραρχίας να αποκτήσουν "αυτομεμψία" και να ομολογήσουν ότι πολλοί από αυτούς δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει στη χώρα, ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα, έχουν κλειστεί στο παρελθόν και αρνούνται να δουν τη στενόχωρη αλήθεια που τους περιβάλλει. Στη συνέχεια εξέφρασε τη διαπίστωση του, ότι από όλους στη χώρα λείπει το όραμα και όλοι το αναζητούν.

Μητροπολίτης με τον οποίο συζητήσαμε μας εξέφρασε  τη δυσφορία του για την "επικοινωνιακή" ομιλία του Αρχιεπισκόπου, όπως την χαρακτήρισε: "Αντί να εξαπολύσει εναντίον μας μύδρους ο Μακαριώτατος θα έπρεπε να μας βοηθήσει λέγοντας ποιοι από εμάς νομίζει ότι δεν έχουμε "αυτομεμψία", ποιοι ζούμε σε εικονική πραγματικότητα και ποιοι έχουμε κλειστεί στο παρελθόν" μας σημείωσε. Και πρόσθεσε: "Θα μας βοηθούσε περισσότερο, αν δεν έλεγε κάτι απρόσωπο, ανώνυμο, αφηρημένο και γενικό, γιατί αφήνει σε εμάς την υποψία ότι το έκανε μόνο για την πρόκληση εντυπώσεων. Καλύτερα μάλιστα θα ήταν να  έδινε πρώτος το καλό παράδειγμα και να εξομολογείτο δημόσια μιλώντας  για τον εαυτό του. Τότε ο λόγος του θα είχε κάποια σημασία και κάποια αξία. Και γιατί μας κατηγόρησε συλλήβδην ότι κανείς μας δεν έχει όραμα; Δεν έχει κανείς μας όραμα για μιαν Ελλάδα λουσμένη στο φως του Χριστού; Αν δεν έχουμε αυτό το όραμα, τότε όλοι μας είμαστε ανάξιοι της αποστολής μας και αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ".  

Οι ομιλίες - εισηγήσεις που ακολούθησαν την προσφώνηση του κ. Ιερωνύμου ήσαν ενδιαφέρουσες, αλλά καμία δεν είχε κάποια πρακτική πρόταση. Εξαιρετική στη περιγραφή της κατάστασης στη χώρα ήταν η εισήγηση του Μητροπολίτου Πατρών, με θέμα "Η ποιμαντική της Εκκλησίας την εποχή των μνημονίων",  κατατοπιστική και καταθλιπτική στη γλαφυρή περιγραφή της ελληνικής πραγματικότητας η ομιλία του Μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου, με θέμα " Εκκλησία, νέες αντιλήψεις και νέες τεχνολογίες", ρεαλιστική και ενδιαφέρουσα η εισήγηση του Μητροπολίτη Ελασσώνος, με θέμα "Δυσκολίαι της Εκκλησίας κατά την άσκηση της ποιμαντικής Της". Όμως οι ενδιαφέρουσες ομιλίες δεν συνοδεύθηκαν με κάποια πρακτική πρόταση, χωρίς το "δέον", χωρίς κάποιο σάλπισμα κινητοποίησης καρδιών, χωρίς να μεταδοθεί στο χριστεπώνυμο πλήρωμα κάποια ελπίδα. "Γιατί μαζευόμαστε;" διερωτήθηκε Μητροπολίτης και συνέχισε: " Κάποια στιγμή σκέφτομαι ότι η μόνη πρακτική εργασία που κάνουμε είναι να εκλέγουμε Μητροπολίτες, όλα τα άλλα είναι θεωρίες".

Στον Τύπο γράφτηκε ότι ελήφθη η απόφαση να συνεργασθεί η Εκκλησία της Ελλάδος με τον χριστιανικό τηλεοπτικό σταθμό 4^Ε, για να έχει μια παρουσία στα τηλεοπτικά πράγματα της χώρας. Η αναφορά στον Τύπο δεν είναι ακριβής. Ουδεμία συνεργασία αποφασίστηκε. Εκείνο που αποφασίστηκε είναι "η συνέχεια της συνεργασίας και η μελέτη της δυνατότητος αξιοποιήσεως επί συστηματικής βάσεως αυτής…". Μάλιστα επειδή υπήρξαν κάποιες επιφυλάξεις από Μητροπολίτες, μπορεί αυτές να δράσουν αρνητικά στη συνεργασία, παρά την καλή διάθεση της Αδελφότητος που έχει τον πετυχημένο τηλεοπτικό σταθμό.

Εντύπωση προκαλεί ότι η εισήγηση για ένα πολύ σοβαρό για την Εκκλησία θέμα, όπως είναι τα οικονομικά της, έγινε από τον Μητροπολίτη Ύδρας κ. Εφραίμ σε πολύ στενό χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα μετά από την ολοκλήρωση των ψηφοφοριών για τους δύο Μητροπολίτες, όταν δηλαδή στη συνεδρίαση της Ιεραρχίας τα πάντα έγιναν πολύ χαλαρά και υπήρξαν αρκετές απουσίες Μητροπολιτών. Πέραν της υποβάθμισης του θέματος των οικονομικών της Εκκλησίας δεν συζητήθηκαν καυτά ζητήματα, που την αφορούν άμεσα, όπως είναι τα Θρησκευτικά στα Δημοτικά και στα Γυμνάσια, η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και το μέλλον του Εφημεριακού Κλήρου μετά τον από το Κράτος ουσιαστικό περιορισμό διορισμού Εφημερίων. Διερωτάται κανείς τι είναι αυτό που εμποδίζει την Ιεραρχία να πάρει μιαν απόφαση για τα Θρησκευτικά, όταν το θέμα είναι τόσο επείγον. Πότε θα συζητηθεί; Θα περιμένει τον Οκτώβριο του 2013; Αργότερα; Ποτέ;… Η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση επίσης είναι μια μεγάλη ευκαιρία η Εκκλησία να καταρτίζει τα στελέχη της όπως γίνεται με το Στρατό, τη Δημόσια Διοίκηση και τη Δικαιοσύνη. Γιατί τόση αδιαφορία σ' αυτό το καίριο ζήτημα; Και το θέμα του εφημεριακού κλήρου δεν είναι σοβαρό για να συζητηθεί; δεν ενδιαφέρει την Ιεραρχία ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού μένει αποίμαντο; δεν είναι ένα ζήτημα αυτό άξιο προς συζήτηση;    

Την ώρα που η Ιεραρχία κατατρίβεται σε ενδιαφέρουσες αλλά θεωρητικές διαλέξεις, δεν παίρνει αποφάσεις και δεν θέτει το πλήρωμα της σε κατάσταση συναγερμού η νεολαία απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την Ορθοδοξία, οι ελεύθερες συμβιώσεις αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, γενικεύονται οι θρησκευτικοί γάμοι που  προηγούνται των βαπτίσεων (!!!) και είναι τέτοια η περιβάλλουσα ατμόσφαιρα που κάποιες μεμονωμένες αντιδράσεις ιεραρχών ακούγονται στην κοινή γνώμη ως "γραφικές" και "απαρχαιωμένες".

Μένουν οι εκλογές των δύο Μητροπολιτών Νικοπόλεως κ. Χρυσοστόμου και Ιερισσού κ. Θεοκλήτου. Και αυτές είχαν τα θέματα τους. Τρεις Μητροπολίτες ( Μαρωνείας, Κίτρους και Ιωαννίνων) δεν ψήφισαν γιατί είναι σοβαρά ασθενείς. Υπήρξε Ιεράρχης που ψήφισε λευκό, επειδή είχε δυσκολία να αντιληφθεί τα συμβαίνοντα. Άλλος είχε δυσκολία να αναγράψει τα ονόματα και άλλος δεν αντιλαμβανόταν πότε είναι η ψηφοφορία για το τριπρόσωπο και πότε για το μονοπρόσωπο. Τα θλιβερά αυτά γεγονότα προκαλούν ερωτηματικά όσον αφορά στην επισκοπική ευθύνη έναντι του ποιμνίου τους των Μητροπολιτών, τόσο των πολύ ηλικιωμένων και των βαρέως ασθενούντων όσο και των νεοτέρων που αποδέχονται ή συμβιβάζονται με την αρνητική αυτή για την Εκκλησία πραγματικότητα.-

πηγή

Λόγος σύντομος περί δημοκρατίας στην ορθοδοξία και λοιπών ψευδαισθήσεων

Αγαπητέ ιστολόγε.

Δράττομαι της ευκαιρίας επί τη εκλογή των νέων μητροπολιτών να εκφράσω συντόμους τινάς σκέψεις περί των ψευδαισθήσεων τας οποίας εκτρέφομεν ουχί ως έθνος (αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο) αλλά ως εκκλησία.

Συχνά πυκνά διαβάζω στα μεγαλόστομα θεολογικά κείμενα περί της δημοκρατικότητος της ορθοδόξου εκκλησίας και συνακολούθως την απανταχούσα προς τον βδελυρό Πάπα ο οποίος ως μονοκράτωρ καταλύει το αρχαίον εκκλησιαστικόν πολίτευμα!

Πλην αλλ’ όμως διά μίαν εισέτι φορά η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απέδειξε ότι γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της όχι μόνον την εκπεφρασμένη επιθυμία του εκλιπόντος Μητροπολίτου Πρεβέζης κ. Μελετίου (ίσως να υπάρχει και αντίστοιχος επιθυμία του Μητροπολίτου Ιερισσού, δεν το γνωρίζω ωστόσο!) αλλά και την επιθυμία των ιερέων της Μητροπόλεως. Έτσι «φυτεύτηκε» Ποιμένας Αθηναϊκών διαδρομών στην Πρέβεζα και τριπολιτσιότικου κλίματος στην Ιερισσό.

Μην τρέξετε να μου θεολογήσετε περί Αγ. Πνεύματος. Σίγουρα το Πανάγιο Πνεύμα θα κατευθύνει τα πράγματα όπως πρέπει σε επίπεδο εσχατολογίας, αυτό όμως δικαιώνει τα των ανθρώπων έργα;

Εις εκ Πατρών πιστός

πηγή

Αν αυτο δεν ειναι φαυλοτητα και φαυλοκρατια, τοτε τι αλλο εκφραζουν ολα αυτα;

Τι περασε την Εκκλησια ο Ιερωνυμος Λιαπης, για φεουδο και τσιφλικι του προσωπικο; 


Με ποιο δικαιωμα"κλειδωνει" την υποψηφιοτητα του καθε Αθανασοπουλου; 


Ποιος ειναι αυτος που εχει το θεοθεν δικαιωμα να "κλειδωνει" τον "εκλεκτο" καποιου και να τον προωθει τεχνηεντως, φανερως ή υπογειως; 


Τι αναιδεια και θρασυτητα ειναι αυτη, να υποβιβαζουν το Αγιο Πνευμα και να εμφανιζουν δημοσια τις αναισχυντες και αδιαντροπες αυτες πραξεις τους ως ...θεοσεβεις; 


Πως τολμουν και προσφωνουνται ως "θεοπροβλητοι" αφου μονο θεοπροβλητοι δεν ειναι; 


Και ερχονται κατοπιν καποιοι παρομοιοι τους βρωμοθεολογοι της Κρητης να μας πουν οτι ...κακολογουμε τον Ιερωνυμο.


Για πειτε μας εσεις φιλοκαζαντζακικοι κυριοι, πως θα χαρακτηριζατε αυτες τις λαμογιτικες, τις ρουσφετολογικες και τις φαυλοκρατικες πραξεις, σαν "αγιες και ιερες"; 

  

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ: 

 Για την Μητρόπολη Ιερισσού, έχει «κλειδώσει» η υποψηφιότητα του αρχιμανδρίτη Θεόκλητου Αθανασόπουλου, πρωτοσύγκελου της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας & Κυνουρίας. 

 



Πληροφορίες αναφέρουν ότι την πρόταση για τον π. Θεόκλητο έχει κάνει ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος και έχει αποδεχτεί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πηγή

Εκλογή Μητροπολιτών: Τα «κουκιά», τα όνειρα, οι προσευχές και η... έκπληξη

Του Κώστα Ζαφειρίου

Με εκλογές ξεκινά ο Οκτώβριος για την Εκκλησία αφού, σύμφωνα με Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου,

«την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί η Συμπλήρωση του Καταλόγου των προς Αρχιερατείαν Εκλογίμων και η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος θα προβεί στην πλήρωση της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης και τυχόν κενωθησομένων Ιερών Μητροπόλεων». Το «κενωθησομένων»προφανώς αφορά την Ιερά Μητρόπολη Ιερισσού.

 Και μπορεί ο λαός να μην ενδιαφέρεται για τις μητροπολιτικές εκλογές, αφού αναμένει εναγωνίως την ανακοίνωση του δυσβάσταχτου πακέτου των 13,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά άπαντες οι μητροπολίτες, ή τουλάχιστον όσοι θα παραστούν στη συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας μόνο με τις εκλογές ασχολούνται. Το Σαββατοκύριακο και τις μεταμεσονύκτιες ώρες (είναι οι ώρες που λατρεύουν οι ιεράρχες) τα κινητά και τα σταθερά τηλέφωνα θα ανάψουν. Επικυρώνονται οι συμφωνίες για τις εκλογές και σχεδιάζονται οι επόμενες που δεν θα αργήσουν.

Από την πλευρά τους οι υποψήφιοι αρχιμανδρίτες αγωνιούν. Προσπαθούν να μάθουν τους συσχετισμούς και κάνουν όνειρα για την επόμενη μέρα. Κάποιοι άλλοι αρχιμανδρίτες, επίσης υποψήφιοι, απλά προσεύχονται και ελπίζουν…

Κάπως έτσι, με αυτό το σκηνικό θα ξημερώσει η επόμενη Δευτέρα.

Μέχρι στιγμής έξι ονόματα ακούγονται για τις δύο χηρεύουσες μητροπόλεις, αλλά μόνο δύο θα επικρατήσουν.

Για την μητρόπολη Ιερισσού υποψήφιοι φέρονται να είναι ο αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Αθανασόπουλος,πρωτοσύγκελλος της μητροπόλεως Μαντινείας, ο αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Μαϊδώνης, επί χρόνια Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Ιερισσού και ο αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Ριγανάς, ιεροκήρυκας της ίδιας Μητρόπολης.

Ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη Μητρόπολη επιδεικνύει ακόμη ένας άξιος αρχιμανδρίτης ο π. Θεοδόσιος Εμμανουήλ , προϊστάμενος της ενορίας Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Ουρανούπολη όπου έχει προσφέρει έργο.

Για την μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης υποψήφιος είναι ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τσιρίγκας ενώ υποψήφιος για την ίδια Μητρόπολη είναι ο αρχιμανδρίτης π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος, επί χρόνια Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης αυτής και στενός συνεργάτης του αείμνηστου Μητροπολίτου κυρού Μελετίου.

Για κάποια από τις δύο μητροπόλεις, κάποιοι ιεράρχες μιλούν για έκπληξη...

 πηγή