ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ - ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ

Έλληνοτουρκικός πόλεμος

Ό μοναχός Γεννάδιος, όπως πολλοί ασκη­τές της εκκλησίας, ήταν πνευματοφόρος και χριστοφόρος. Εξ αιτίας αυτής της θείας χάριτος επροφήτευεν, έβλεπε οράματα και έκανε προβλέ­ψεις, όπως θα διαπιστώση ο αναγνώστης από τα παρακάτω που θα γραφούν. Με αφορμή την με­γάλη αποστασία του ανθρώπου από το Θεό, έδίδασκε ότι έρχεται το τέλος του κόσμου, η Δευτέ­ρα Παρουσία του Κυρίου. Πρώτα θα παραχωρήση ο Κύριος να γίνη παγκόσμιος πόλεμος, διότι ο κόσμος δεν μετανοεί. Ο πόλεμος αυτός θα είναι και ο τελευταίος, επειδή η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική. Ένα μικρό κρατίδιο θα είναι η αφορμή του παγκοσμίου πολέμου. Ίσως το κρα­τίδιο αυτό να είναι η Κύπρος. Όταν έγινε ο κα­τακλυσμός του Νώε. οι άνθρωποι επνίγησαν εις τα νερά. Τώρα θα πνιγούν εις το αίμα.

Εις την Κωνσταντινούπυλιν θα γίνη μακελειό μεγάλο και η θάλασσα θα κοκκινίση από αίματα εσφαγμένων ανθρώπων. Τριχρονίτικο δαμάλι (μοσχάρι)  θα πλεύση στο αίμα. όπως λέγει ο Κοσμάς ο Αιτωλός στις προφητείες. Τούτο δηλώνει την μεγάλη σφαγή, αιματοχυσία και καταστροφή που πρόκειται να γίνη. Ο ουρανός θα γεμίση αερο­πλάνα και θα ρίχνουν φωτιές (βόμβες) εις τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι τρομαγμένοι θα φωνά­ζουν «Παναγία μου... Παναγία μου...»! Ας φωνά­ζουν, ας φωνάζουν οσο θέλουν. Δεν θα τους βοηθή κανείς. Διατί δεν μετανόησαν τόσον καιρόν; Την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουν πάλιν οι Έλληνες, αλλά θα γίνη σκοτωμός μεγάλος. Με­γάλη καταστροφή θα πάθωμεν εμείς οι Έλληνες από τις αμαρτίες μας. Πριν αρχίση ο πόλεμος, θα φανή ένας μεγάλος Σταυρός του Χριστού εις τον ουρανόν επάνω από την Κωνσταντινούπολιν.

Οι Τούρκοι θα μας επιτεθούν, θα περάσουν τον Έβρον ποταμόν, προκαλούντες παντός είδους καταστροφάς. Θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια (Θεσ­σαλονίκη ή Κόρινθο ή τα έξι μήλια της υφαλοκρηπίδας όπως λέγει ο γέρονρας παΐσιος). Έπειτα θα τους αντεπιτε­θούμε, θα μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί, πιθανόν οι Ρώσοι ή οι Γάλλοι. Θα καταδιώξωμεν τότε τους Τούρκους, θα καταλάβωμεν την Πόλιν και την Μικρά Ασία, που άλλοτε ήσαν Ελληνικά εδά­φη. Οι Τούρκοι θα πάθουν μεγάλες καταστροφές, και θα καταδιωχθούν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά (στη Μέκκα, πρωτεύουσα της Αραβίας).

Από τον πόλεμον το ένα τρίτον του Τουρκικού πληθυσμού θα φονευθή, το άλλο τρίτον θα καταδιωχθή μέχρι την Κόκκινη Μηλιά και το υπόλοιπον ένα τρίτον θα βαπτισθή και θα γίνουν χρι­στιανοί. Αυτοί που θα βαπτισθούν είναι όσοι κατάγονται από χριστιανικό αίμα, όσοι δηλαδή προέρχονται από  έλληνες, που δεν κατώρθωσαν να έλθουν εις την Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 και παρέμειναν ζωντανοί εις την Τουρκία. Εκεί παραμένουν αρκετοί κρυπτοχριστιανοί και σήμερον, αλλά θα έλθη καιρός που θα φανερωθούν. Κατόπιν των παραπάνω γε­γονότων, οι Μεγάλοι, Ρωσία - Αμερική, θα συνορίζονται ποιός να πάρη την Κωνσταντινούπολιν, λόγω της στρατηγικής θέσεως της και θα είναι επικίνδυνη άλλη πολεμική σύγκρουσις μεταξύ των. Διά να μην έλθουν σε τέτοια πολεμική σύ­γκρουση και να μην την πάρη μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος, θα είναι και εκ Θεού να την δώσουν εις τους Έλληνες, εις τους οποίους και ανήκεν. Το Ελληνικόν Κράτος θα υποστή μεγάλες καταστρο­φές. Θα τα βάλλουν και οι δικοί μας (οι Έλλη­νες) μεταξύ των και θα δημιουργηθή πιθανόν εμφύλιος πόλεμος, Και εδώ στην Κρήτη τότε θα έλθουν οι Τούρκοι. Λέγουν πως η Κρήτη είναι δι­κή τους, πατρογονική. Θα ξεβαρκάρουν οι Τούρκοι από το νοτιο μέρος της Κρήτης, από τα Πρεβελιώτικα (Μοναστήρι Πρέβελη) και από το Μαρι­δάκι, από το χωρίο Χόνδρος, κοντά στους Καλούς Λιμένες Ηρακλείου. Οι Τούρκοι θα κάνουν ένα πέρασμα και από τα μέρη που θα περνούν θα κά­νουν γενική σφαγή και καταστροφή.

Στην Επαρχία Μεραμβέλλου Λασιθίου θα γίνη μεγάλο μακελειό καικαταστροφή. Το βογγητό και το κλάμα των ανθρώπων θα ακούεται από την Βουβάλα, βουνό στις Μέλαμπες Ρεθύμνου. Εις το τέλος της περιπέτειας αυτής οι Τούρκοι θα νικη­θούν και θα καταστραφούν οριστικά. Θα οπισθο­χωρούν άτακτα και θα τους καταδιώκουν ακόμη και γυναίκες με τις ρόκες, με ασήμαντα δηλαδή μέσα. Βέβαια θα υπάρχη Ελληνικός στρατός εις την Κρήτην, αλλά δεν θα γίνη αντιληπτόν σε ποιο ακριβώς μέρος θα ξεβαρκάρουν οι Τούρκοι. Στο σημείο αυτό θα έχη πέση και ομίχλη, κατά παρα­χώρηση του Θεού, ακριβώς διά να αποβιβασθούν ανενόχλητοι και να μας τιμωρήσουν διά τα αμαρ­τήματά μας.

Η Κρήτη θα βουλιάξη όχι από βόμβες αλλά από τις αμαρτίες μας. Δεν θα μείνη από αυτήν τί­ποτα έκτος από ένα ελάχιστο μέρος δι’ ανάμνηση ότι εδώ ήτο κάποτε η Κρήτη. Εκατομμύρια χρή­ματα διατίθενται από τους ξένους διά να απομα­κρύνουν τους Έλληνες από την ορθόδοξη πίστη και Ιστορία τους. Αν, όμως, εγκαταλείψουν την πίστιν τους, αυτό θα φέρη και την καταστροφήν τους. Ό,τι έπαθαν οι Κύπριοι το 1974 από τους Τούρκους, που κατάλαβαν την μισή Κύπρο, τα ίδια θα πάθωμεν καί εμείς, οί Έλληνες, εάν δεν επιστρέψωμεν εις τον Θεόν. Οι Τούρκοι, είναι έτοιμοι, ακονίζουν τα μαχαίρια, αλλά δεν ήλθε η ώρα, δεν το επιτρέπει ακόμη ο Θεός. Υπομένει ο Θεός. Περιμένει την μετάνοιά μας.

ΣΗΜ: Πριν μερικές ημέρες (περί τα μέσα Ιουνίου 2011) συνάντησα τυχαία έναν ηλικιωμένο κύριο (τον κ. Γιώργο) στη Μάνδρα Αττικής, ο οποίος σε κάποιο σημείο μου είπε τα εξής: Η αδελφή της γυναίκας μου, μία γυναίκα αγράμματη, πριν δύο χρόνια μου είπε ότι είδε σαν όραμα ότι η λεβεντογέννα θα καταστραφεί και του έκανε μεγάλη εντύπωση η προσωνυμία λεβεντογέννα καθόσον θεωρούσε σχεδόν αδύνατο να γνώριζε αυτή τη προσωνυμία της μεγαλονήσου ΚΡΗΤΗΣ.

πηγή

Μοναχός Γεννάδιος (1880-1983) - Προφητείες - Οράματα και προβλέψεις

πηγή

Μοναχός Γεννάδιος (1880-1983).
Ελληνοτουρκικός Πόλεμος

Ο Μοναχός Γεννάδιος, όπως και πολλοί ασκητές της εκκλησίας, ήταν πνευματοφόρος και Χριστοφόρος. Εξ αιτίας αυτής της θείας χάριτος προφήτευε, έβλεπε οράματα και έκανε προβλέψεις, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης από τα παρακάτω που θα γραφούν. Με αφορμή την μεγάλη αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό, εδίδασκε, ότι έρχεται το τέλος του κόσμου, η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου: Πρώτα θα παραχωρήσει ο Κύριος να γίνει παγκόσμιος πόλεμος, διότι ο κόσμος δεν μετανοεί. Ο πόλεμος αυτός θα είναι και ο τελευταίος, επειδή η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική. Ένα μικρό κρατίδιο θα είναι η αφορμή του παγκόσμιου πολέμου. Ίσως το κρατίδιο αυτό να είναι η Κύπρος. Όταν έγινε ο κατακλυσμός του Νώε, οι άνθρωποι επνίγησαν εις τα νερά. Τώρα θα πνιγούν εις το αίμα. Εις την Κωνσταντινούπολη θα γίνει μακελειό μεγάλο, και η θάλασσα θα κοκκινίσει από αίματα σφαγμένων ανθρώπων. Τριχρονίτικο δαμάλι (μοσχάρι) θα πλεύσει στο αίμα, όπως λέγει o Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις προφητείες. Τούτο δηλώνει την μεγάλη σφαγή, αιματοχυσία και καταστροφή που πρόκειται να γίνει. Ο ουρανός θα γεμίσει αεροπλάνα και θα ρίχνουν φωτιές(βόμβες) εις τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι τρομαγμένοι θα φωνάζουν «Παναγία μου...Παναγία μου...»! Ας φωνάζουν, ας φωνάζουν όσο θέλουν. Δεν θα τους βοηθάει κανείς. Διατί δεν μετανόησαν τόσον καιρό; Την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουν πάλιν οι Έλληνες, αλλά θα γίνει σκοτωμός μεγάλος. Μεγάλη καταστροφή θα πάθουμε εμείς οι Έλληνες από τις αμαρτίες μας. Πριν αρχίσει ο πόλεμος, θα φανεί ένας μεγάλος Σταυρός του Χριστού, εις τον ουρανόν επάνω από την Κωνσταντινούπολη. Οι Τούρκοι θα μας επιτεθούν, θα περάσουν τον Έβρο ποταμό, προκαλούντες παντός είδους καταστροφάς. Θα φτάσουν ως τα Εξαμίλια (σ.σ.* Θεσσαλονίκη ή Κόρινθο). Έπειτα θα τους αντεπιτεθούμε, θα μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί, (πιθανόν οι Ρώσοι ή οι Γάλλοι). Θα καταδιώξουμε τότε τους Τούρκους, θα καταλάβουμε την Πόλη και την Μικρά Ασία, που άλλοτε ήσαν Ελληνικά εδάφη. Οι Τούρκοι θα πάθουν μεγάλες καταστροφές, και θα καταδιωχθούν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά (κάπου στη Μέκκα, πρωτεύουσα της Αραβίας). Από τον πόλεμο το ένα τρίτο του Τουρκικού πληθυσμού θα φονευθεί, το άλλο τρίτο θα καταδιωχθεί μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, και το υπόλοιπον ένα τρίτο θα βαπτισθεί και θα γίνουν χριστιανοί. Αυτοί που θα βαπτισθούν θα κατάγονται από χριστιανικό αίμα. Όσοι δηλαδή προέρχονται από Έλληνες, που δεν κατόρθωσαν να έλθουν εις την Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 και παρέμειναν ζωντανοί εις την Τουρκία. Εκεί παραμένουν αρκετοί κρυπτοχριστιανοί και σήμερον, αλλά θα έλθει καιρός που θα φανερωθούν. Κατόπιν των παραπάνω γεγονότων οι Μεγάλοι, Ρωσία - Αμερική, θα συνορίζονται ποιος θα πάρει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της στρατηγικής θέσεώς της και θα είναι επικίνδυνη άλλη πολεμική σύγκρουσης μεταξύ των. Δια να μην έλθουν σε τέτοια πολεμική σύγκρουση και να μην την πάρει μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος, θα είναι και εκ Θεού να την δώσουν εις τους Έλληνες, εις τους οποίους και ανήκεν. Το Ελληνικό Κράτος θα υποστεί μεγάλες καταστροφές. Θα τα βάλουν οι δικοί μας (οι Έλληνες) μεταξύ των και θα δημιουργηθεί πιθανόν εμφύλιος πόλεμος.Και εδώ στην Κρήτη θα έλθουν οι Τούρκοι. Λένε πως η Κρήτη είναι δικής τους, πατρογονική. Θα ξεμπαρκάρουν οι Τούρκοι από το νότιο μέρος της Κρήτης, από τα Πρεβελιώτικα (Μοναστήρι Πρέβελη) και από το Μαριδάκι, από το χωριό Χόνδρος, κοντά στους Καλούς Λιμένες Ηρακλείου. Οι Τούρκοι θα κάνουν ένα πέρασμα και από τα μέρη που θα περνούν θα κάνουν γενική σφαγή και καταστροφή. Στην Επαρχία Μεραμβέλλου Λασιθίου, θα γίνει μεγάλο μακελειό και καταστροφή. Το βογγητό και το κλάμα των ανθρώπων θα ακούεται από την Βουβάλα, βουνό στις Μελάμπες Ρεθύμνου. Εις το τέλος της περιπέτειας αυτής, οι Τούρκοι θα νικηθούν και καταστραφούν οριστικά. Θα οπισθοχωρούν άτακτα και θα τους καταδιώκουν ακόμα και γυναίκες με τις ρόκες, με ασήμαντα δηλαδή μέσα. Βέβαια θα υπάρχει Ελληνικός Στρατός εις την Κρήτη, αλλά δεν θα γίνει αντιληπτό σε ποιο σημείο θα ξεμπαρκάρουν οι Τούρκοι. Στο σημείο αυτό θα έχει πέσει και ομίχλη, κατά παραχώρηση Θεού, ακριβώς δια να αποβιβαστούν ανενόχλητοι και να μας τιμωρήσουν για τα αμαρτήματά μας. Η Κρήτη θα βουλιάξει όχι από βόμβες**, αλλά από τις αμαρτίες μας. Δεν θα μείνει από αυτή τίποτα, εκτός από ένα ελάχιστο μέρος δι’ ανάμνηση ότι εδώ ήτο κάποτε η Κρήτη. Εκατομμύρια χρήματα διατίθενται από τους ξένους δια να απομακρύνουν τους Έλληνες από την Ορθόδοξη πίστη και ιστορία τους. Αν, όμως, εγκαταλείψουν την πίστη τους, αυτό θα φέρει την καταστροφή τους. Ό,τι έπαθαν οι Κύπριοι το 1974 από τους Τούρκους, που κατέλαβαν την μισή Κύπρο, τα ίδια θα πάθωμεν και εμείς, οι Έλληνες, εάν δεν επιστρέψωμεν εις τον Θεό. Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι, ακονίζουν τα μαχαίρια, αλλά δεν ήλθε η ώρα, δεν το επιτρέπει ακόμα ο Θεός. Υπομένει ο Θεός. Περιμένει την μετάνοιά μας.