Τυπικόν της 6ης Mαΐου 2012 Κυριακή Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (τοῦ Παραλύτου)

Κυριακή: Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (τοῦ Παραλύτου).  Τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου καί πολυάθλου Προφήτου Ἰώβ  καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σεραφείμ τοῦ ἐν  τῷ ὄρει Δομβοῦς ἀσκήσαντος.

Ἦχος γ΄ – Ἑωθινόν Ε΄. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκια:  1.– «Ὅτε κατῆλθες...».  2.– «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...».  3.– Δόξα· «Ταῖς Μυροφόροις...». Κοντάκιον:  «Τό χαῖρε ταῖς Μυροφόροις...». Ἀπόλυσις:  Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια:  1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα·  «Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ...  – Πεφώτισται τά σύμπαντα...  – Δοξάζω τοῦ Πατρός...».  2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά·  «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον...  – ‘Υμνοῦμεν τόν Σωτῆ­ρα...  – Τοῖς ἐν ᾅδη καταβάς...  – Οἱ ἀναξίως ἑστῶτες...» καί  3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Παραλύτου·  «Ὁ τῇ παλάμῃ τῇ ἀχράντῳ...  – Ἄταφος νεκρός ὑπάρχων...» εἰς 3, τό πρῶτον δίς. Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...». Καί νῦν:  Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...». Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα:  Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν·  «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...»,  καί τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα·  «Πάσχα ἱερόν...  – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες...  – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες...  – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. Δόξα:  Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Σολο­μῶν­­τος...». Καί νῦν:  «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ˙ «Χριστός ἀνέστη...», ἅπαξ. Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί  2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ·  «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». Ἀπόλυσις:  «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυρια­κῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών·  «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τό διά τήν Λιτήν  Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου Δόξα· «Ἐπί τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα...», Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ·  «Ναός καί πύλη ὑπάρχεις...», τά Τριαδικά.  Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» . 2.– Δόξα, τό αὐτό καί  3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». Καθίσματα:  Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν  Θεο­τοκίων αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Τά Εὐλογητάρια – ἡ Ὑπακοή – οἱ Ἀναβαθμοί καί τό  Προκείμενον τοῦ ἤχου. Κανόνες:  1.– Τοῦ Πάσχα· «Καθαρθῶμεν τάς αἰσθήσεις...» μετά τῶν  Εἱρμῶν αὐτοῦ, εἰς 4. καί  2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅρον...» εἰς 2,  καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τοῦ Παραλύτου. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Μεσῴδιον Κάθισμα:  Τοῦ Παραλύτου· «Ῥῆμα παράλυτον...»  μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τήν ὡραιότητα...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος:  Τοῦ Παραλύτου. Συναξάριον:  Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου. Καταβασίαι:  «Ἀναστάσεως ἡμέρα...». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  Τό Ε΄ Ἑωθινόν·«Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό μνημεῖον...»,  κτλ. Ἡ Τιμιωτέρα:  Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ  Πάσχα καί τῆς Θεοτόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».                 «Ἅγιος Κύριος...». Ἐξαποστειλάρια:  1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...» καί  2. –  Τοῦ Παραλύτου·«Ἐπέστη ὁ φιλάνθρωπος...». Αἶνοι:  1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα·  «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη...  – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια...  – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται...  – Ἐν τῷ φωτί σου Δέσποτα...»καί  2.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα·  «Πάσχα ἱερόν...  – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες...  – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες...  – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Κύριε τόν Παράλυτον...». Καί νῦν:  «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ˙ «Χριστός ἀνέστη...», ἅπαξ. Δοξολογία:  Μεγάλη. «Σήμερον σωτηρία...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα:- Εἰσοδικόν:  Τοῦ Πάσχα. Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί  2.– Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον:  Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Κυριακῆς δ΄ ἑβδομάδος Πράξεων· «Ἐγένετο Πέτρον διερχόμενον...» (Πραξ. θ΄ 32-42). Εὐαγγέλιον:  Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...»  (Ἰω. ε΄ 1-15). Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Συμφώνως, Παρθένε...». Κοινωνικόν:  «Σῶμα Χριστοῦ...», κτλ. «Χριστός ἀνέστη...», κτλ. Ἀπόλυσις:  Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.